เที่ยวในประเทศ

มานครพนม ชมสามที่สุด เพื่อสุขที่สุด

มิถุนายน 15, 2016/0 Comments/in ข่าวสารที่น่าสนใจ, ภาคอีสาน /by godart

มาเที่ยวนครพนมทีไร สุขใจทุกครั้ง ทั้งวิวสวยริมโขง ผู้คนน่ารัก ความหลากหลายของวัฒนธรรมไทย ญวน จีน และอีสาน ผสมกลมกลืน รวมถึงอาหารแสนอร่อย แต่มาเที่ยวคราวนี้มีความพิเศษ เพราะเป็นปีท่องเที่ยวนครพนม ที่เขาจัดแคมเปญสนุกๆ ชื่อ “สามที่สุด…ปีท่องเที่ยวนครพนม” ชวนไปชมของดีของเด่น ซึ่งจะทำให้เราประทับใจไม่รู้ลืม

ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด : พระธาตุพนม เป็นพระธาตุประจำคนเกิดวันอาทิตย์ และปีวอก

สวยที่สุด : สะพานมิตรภาพไทย-ลาว 3 (นครพนม-คำม่วน)

งามที่สุด : ทิวทัศน์ริมฝั่งโขง

ท่านสมชาย วิทย์ดำรงค์ ผู้ว่าราชการจังหวัดนครพนม เปิดตัวกิจกรรม “สามที่สุด…ปีท่องเที่ยวนครพนม” กับจุด Check In แรก ณ พระธาตุพนม ซึ่งถือว่าศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในจังหวัดนครพนม
มาเที่ยวนครพนมแล้ว ร่วมกิจกรรม “เช็ค อิน ฟินสุขสุด” และกิจกรรม Like and Share เพื่อรับของที่ระลึกและของรางวัลจากนครพนม ทั้งสินค้าโอทอป, เสื้อ T-Shirt สามที่สุด, แฟลชไดร์ฟสามที่สุด, Gift Voucher โรงแรมที่พัก ร้านอาหาร ร้านของฝากในจังหวัด และแพ็กเกจทัวร์ ตั้งแต่ 11 มิถุนายน – 30 ตุลาคม 2559

สอบถามเพิ่มเติมที่ สำนักงานจังหวัดนครพนม โทร. 0-4251-1287

พระธาตุพนม เป็นพระบรมธาตุที่เก่าแก่มาก สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นตั้งแต่สมัยทวารวดี เมื่อประมาณพุทธศตวรรษที่ 11 หรือ 12 เป็นที่ประดิษฐานพระอุรังคธาตุ หรือกระดูกส่วนหน้าอกของพระพุทธเจ้า ถ้าได้มากราบไหว้ หรือห่มผ้าพระธาตุแล้ว ถือว่าเป็นสิริมงคลอย่างยิ่งกับชีวิต

ใครได้มาไหว้พระธาตุพนมครบ 7 ครั้ง ถือว่าเป็นลูกพระธาตุอันศักดิ์สิทธิ์แล้วนะจ๊ะ อาจารย์คฑา ชินบัญชร และ คุณซัน ประชากร ปิยะสกุลแก้ว นักแสดงสายเลือดนครพนม นำคณะผู้ศรัทธา บูชาพระธาตุพนมและห่มผ้าพระธาตุ ณ จุด Check In จุดแรก

พลังแห่งศรัทธา ณ พระธาตุพนมเนื่องจากปี 2559 นี้ ถือเป็นปีดีเฮงๆ ของคนปีวอก จังหวัดนครพนมจึงจัดงาน “พิธีบูชาพระธาตุพนม เสริมบารมีคนปีวอก” ซึ่งโดยปกติจัดกันอยู่แล้วทุกวันเสาร์ที่ 2 และ 4 ของเดือน แต่ปีนี้จัดยิ่งใหญ่และพิเศษขึ้นอีก ด้วยว่าองค์พระธาตุพนมเป็นพระธาตุประจำคนเกิดปีวอก จึงมีผู้ศรัทธาเข้าร่วมอย่างล้นหลาม

ท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัดนครพนม และแขกผู้มีเกียรติ เข้าร่วมพิธีเปิดงานบูชาพระธาตุพนม เสริมบารมีคนปีวอก

ท่านประมวล มุ่งมาตร รองผู้ว่าราชการจังหวัดนครพนม เป็นประธานเปิดงาน “พิธีบูชาพระธาตุพนม เสริมบารมีคนปีวอก” เมื่อค่ำของวันเสาร์ที่ 11 มิถุนายน 2559

ผู้ศรัทธาและนักท่องเที่ยวนับพัน เข้าร่วมพิธีบูชาพระธาตุพนม เสริมบารมีคนปีวอก

พิธีบายศรีสู่ขวัญตามความเชื่อของชาวอีสาน ก่อนที่การรำบูชาพระธาตุพนมจะเริ่มขึ้น

พานบายศรีประดิษฐ์ด้วยใบตองฝีมือละเอียดประณีตของชาวนครพนม สร้างสรรค์เป็นรูปพญานาค 7 เศียร
ไฮไลท์ของงานบูชาพระธาตุพนมที่ทุกคนรอคอย คือการฟ้อนบูชาพระธาตุพนมโดยชาวบ้านกลุ่มต่างๆ ที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมา จัดขึ้นทุกวันเสาร์ที่ 2 และ 4 ของเดือน

การฟ้อนบูชาพระธาตุพนมอันยิ่งใหญ่ตระการตา ได้ชมเมื่อไหร่ก็ประทับใจเมื่อนั้น สะท้อนถึงความผูกพันของผู้คน กับพระพุทธศาสนา และพระบรมธาตุอันศักดิ์สิทธิ์

ชาวบ้านในอำเภอต่างๆ ของจังหวัดนครพนม ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเข้ามาทำการแสดง เพื่อบูชาองค์พระธาตุ การฟ้อนอันสวยงามอ่อนช้อย ของสาวนครพนม ตำบลพระกลางทุ่ง

รำด้วยศรัทธา ถวายเป็นพุทธบูชาแด่องค์พระธาตุพนม

ท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัดนครพนม ร่วมฟ้อนรำกับนางรำตำบลพระกลางทุ่ง ในช่วงท้ายของพิธีบูชาพระธาตุพนม เสริมบารมีคนปีวอก

สวยที่สุด : สะพานมิตรภาพไทย-ลาว แห่งที่ 3 (นครพนม-คำม่วน) จุด Check In จุดที่ 2 ของสามที่สุด… ปีท่องเที่ยวนครพนม นำเราไปชมความสวยงามของสะพานทอดยาวข้ามลำโขง สู่เมืองท่าแขกของลาว ซึ่งมีทิวเขาหินปูนยิ่งใหญ่ทอดยาวตระการตา เป็นวิวทิวทัศน์ที่ Amazing จริงๆ!

ซัน ประชากร ปิยะสกุลแก้ว นักแสดงวัยรุ่นชื่อดัง ลูกหลานของชาวนครพนมแท้ๆ มาเป็น presenter ให้กับกิจกรรม “สามที่สุด…ปีท่องเที่ยวนครพนม” ว๊าว!
สะพานมิตรภาพไทย-ลาว 3 เปิดตัวอย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 11 เดือน 11 ปี 2011 เวลา 11.11 น. ทำหน้าที่เหมือน Gateway ใหม่ของการเดินทางท่องเที่ยวและค้าขายใน ASEAN

สะพานมิตรภาพไทย-ลาว 3 ในวันฟ้าใสปิ๊งๆ
งามที่สุด : ทิวทัศน์ริมฝั่งโขง จุด Check In ที่ 3

วิวริมโขงนครพนมสวยสุดๆ ตลอดวัน ตั้งแต่เช้าจรดเย็น มองเห็นเทือกเขาหินปูนฝั่งเมืองท่าแขก แขวงคำม่วน ทอดยาวเป็นแนวกำแพงธรรมชาติอยู่ไกลลิบๆ ตรงเส้นขอบฟ้า

สามพรีเซนเตอร์ ณ จุดงามที่สุด ทิวทัศน์ริมฝั่งโขงนครพนม

ถ้าใครขยันตื่นเช้า ก็จะได้ชื่นชมความงามของตะวันเบิกฟ้า ณ ริมโขงนครพนม มองข้ามโขงไปเห็นแสงทองรับวันใหม่ เหนือเทือกเขาหินปูนแขวงคำม่วน

ยามเช้าอันเงียบสงบที่ริมโขงนครพนม ยังเป็นเมือง Slow Town ที่ช่วยทำให้นาฬิกาชีวิตเราเดินช้าลงจริงๆ นะจ๊ะ

นอกจากวิวธรรมชาติสวยๆ แล้ว ยังมีกิจกรรมตักบาตรริมโขงรับวันใหม่ ตามวิถี Slow Life ชาวนครพนม

บรรยากาศสบายๆ ในยามเช้าอันสดใสที่ริมโขงนครพนม รอพระเดินบิณฑบาตรหน้าวัดพระมหาธาตุ

ตักบาตรริมโขงยามเช้า สืบสานวิถีพุทธอันสงบเย็นให้คงอยู่สืบไป

คนอีสานบ้านเฮา ก็ต้องตักบาตรข้าวเหนียวอย่างนี้ล่ะจ้า

วิวริมโขงนครพนมในช่วงกลางวันแดดกระจ่างตาฟ้าใส มองไปเห็นทิวทัศน์เทือกเขาทอดยาวเรียงราย เหมาะนั่งเรือชมธรรมชาติสองฝั่งโขงซะจริงๆ เลยนะ

นอกจากการร่วมกิจกรรม “จุดถ่ายภาพสามที่สุด” ในปีท่องเที่ยวนครพนมแล้ว มาเยือนจังหวัดนี้ทั้งที ก็ต้องหาโอกาสไปนมัสการพระธาตุประจำวันเกิดให้ครบ 7 วันด้วยนะจ๊ะ เพราะนครพนมเป็นจังหวัดเดียวในเมืองไทย ที่มีพระธาตุประจำวันเกิดครบ 7 วัน อย่างพระธาตุท่าอุเทน เป็นพระธาตุประจำคนเกิดวันศุกร์จ้าพระธาตุนคร พระธาตุประจำคนเกิดวันเสาร์

พระธาตุเรณู พระธาตุประจำคนเกิดวันจันทร์

พระธาตุศรีคูณ พระธาตุประจำคนเกิดวันอังคาร

มาไหว้พระทำบุญ ถวายสังฆทาน สะสมบุญบารมีกันที่นครพนม

อาจารย์คฑา ชินบัญชร เป็นหนึ่งในผู้ริเริ่มการจัดกิจกรรมไหว้พระธาตุประจำวันเกิดในจังหวัดนครพนม จนเกิดคลื่นมหาชนผู้ศรัทธา หลั่งไหลมาสักการะพระธาตุประจำวันเกิด เสริมบุญบารมี สร้างสิริมงคลแก่ชีวิตสวดมนต์ไหว้พระ ทำจิตใจให้ผ่องแผ้ว เสริมบุญบารมีกันที่นครพนม เมืองริมโขงอันแสนสงบร่มเย็นพอไหว้พระเสร็จแล้ว ถ้าใครมีเวลาเหลือก็อย่าลืมแวะชมแหล่งท่องเที่ยวใหม่เอี่ยมของนครพนม คือ “อนุสรณ์สถานประธานาธิบดีโฮจิมินห์” เป็นสถานที่รวบรวมเรื่องราวประวัติศาสตร์ ความเป็นมาของเส้นทางการต่อสู้เพื่อกอบกู้เอกราช ของประธานาธิบดีโฮจิมินห์ ซึ่งเคยมาหลบภัยพำนักอยู่ที่บ้านจาจอก ตำบลหนองญาติ จังหวัดนครพนม อยู่หลายปีเลยล่ะ

สาวไทยเชื้อสายเวียดนาม ที่บ้านนาจอก นครพนม

สีสันของสาวเวียดนามรุ่นใหญ่ ที่อนุสรณ์สถานประธานาธิบดีโฮจิมินห์ แหล่งท่องเที่ยวซึ่งไม่ใช่เฉพาะชาวไทยเท่านั้นนิยมไปชม แต่ชาวเวียดนามแท้ๆ ก็มักจะเดินทางตามรอยประวัติศาสตร์การกู้ชาติ มาเยือนบ้านนาจอกเสมอๆ โดยภายในที่นี้มีการจำลองบ้านพักของท่านมาให้ชมด้วย
อนุสรณ์สถานประธานาธิบดีโฮจิมินห์ บ้านนาจอก นครพนม แหล่งท่องเที่ยวใหม่ที่ไม่ควรพลาด

รูปเคารพของลุงโฮ หรือท่านโฮจิมินห์ ประธานาธิบดีคนแรกของเวีดยนาม หลังจากต่อสู้ทวงคืนเอกราชจากฝรั่งเศสได้สำเร็จ บัดนี้สร้างอย่างยิ่งใหญ่ ณ บ้านนาจอก นครพนม แหล่งที่ท่านเคยหนีมาพำนัก เพื่อวางแผนกู้ชาติสอบถามเพิ่มเติมได้ที่ สำนักงานจังหวัดนครพนม โทร. 0-4251-1287

From Nan to Luang Prabang, the Land of Peace (episode 1)

พฤษภาคม 29, 2016/0 Comments/in ภาคเหนือ /by chaton chokpattara

As the tourism activities in GMS country or Greater Mekong Sub-region (Cambodia, The People’s Republic of China (PRC) (Yunnan and Guangxi Provinces), The Lao People’s Democratic Republic (Lao PDR), Myanmar, Thailand and Vietnam) are growing rapidly. We are now not in a small world like an old day anymore, but the new gateway to GMS or ASEAN and AEC countries has already opened to all bussiness man, investor and tourist as well.

During 22-26 May 2016, Mekong Tourism was arranged the International Media Trip visiting Nan province in the Northern Thailand connecting route to the World Heritage site Luang Prabang City in Lao PDR by road and cursing along Mekong River as connectivity tourism in the GMS region.

Nan is a small and peaceful province in the Northern Thailand bordering Lao PDR flourished in Nature, Fine Art, Culture and Local Way of Life, moreover Nan is also the centre of Eastern-Lanna Kingdom for hundred years. Thai Lue (in Thai language “ไทลื้อ) from the Southern China migrated downward to this land and settle down. That’s why “Wat Phumin” the most famous and most beautiful temple in Nan was build by Thai Lue architecture mixed with Lanna Artistic style.

Not only the beautiful open wide space of Nan’s city landscape could calm down our heart but also this is exactly the SLOW TOWN and SLOW LIFE atmosphere. Inside the main pavilion hall of Wat Phumin, i found a very peaceful corner with 4 golden huge sacred Buddha Statutes constructed since 1596. Well known as one of the most beautiful Buddhist Pavilion in Northern Thailand. And TAT promote Wat Phumin to the Unseen Thailand!

Very old and amazing wall painting inside Wat Phumin Pavilion Hall is famous around the country, especially “the whispering of Love” the iconic painting by great painting master named Nhan Bua Phan. This painting reflected not only the concept of eternal love through time, but also showing us the way of Nan’s dressing for hundred years ago. Which believe this man was Burmese whispering some love poet to his Nan’s lady Love one.

Wat Phumin at twilight turn on beautiful lighting from 6.00 pm. to 10.00 pm. everyday as a landmark in the city centre of NAN. From outside we can see Thai Lue architecture style call “Viharn Sot” (in Thai language วิหารซด) means 3 steps of roof layer above the Pavilion.

Wat Phumin walking street.

A very lively rhythm of life at Wat Phumin walking street.

The second destination of my trip to this peaceful city is “Wat Phra That Chae Hang” that was founded in 1354-1358. The location of this temple was use to be the first capital city of NAN Kingdom in the ancient time, but after a great epidemic killed thousand of peoples here, Nan king’s ordered across Nan River for building the new capital city as we seen until now.

The Jedi or Golden Stupa at Wat Phra That Chae Hang is believe to be the Jedi of people who born in the year of Rabbit as ancient believe. This golden jedi is contain a real scared Buddha Relic, therefor thousand of pilgrims came here everyday to pay their homage.

Wat Phra That Chae Hang is famous for the Huge Golden Buddha Statutes in a main Prayer Hall. The Buddha Statute was created with Sukhothai-Style surrounded with hundred of smaller golden buddha statues offering to the temple year by year from many kings.

The true mercy face of Great Buddha Statutes in the main pavilion hall of Wat Phra That Chae Hang.

From the flat land that Wat Phra That Chae Hang located, i travel with a small van gradually up the hill just outside Nan city centre called “Wat Phra That Khao Noi” (in Thai language “วัดพระธาตุเขาน้อย”). Here is known as the best scenic point of sun rise, sunset and good for observing Nan city in panoramic top view. At the top of the hill located a golden huge standing Buddha Statute facing Nan city area as blessing symbol.

The greenery landscape viewing from top of Wat Phra That Khao Noi toward Nan City. As we could see here is still no Skycreeper disturbing the peaceful landscape, therefore Nan is remain one of popular slow town in Thailand nowadays.

After visited many famous temples in Nan for all day long, after sunset and do some shopping at Wat Phumin Walking Street, Bua Loi Aunty Nim (in Thai language บัวลอยป้านิ่ม) is the best choice to choose.

Aunty Nim is boast for her 40 years of selling local dessert call “Bua Loi” which “Bua” means “Lotus” and “Loi” means “Float”. Because of this local dessert made from flour, after boiling it for a while in sweet syrup then after the flour well cooked it will float on the syrup’s surface, so call Bua Loi.

Don’t Miss Aunty Nim’s Bua Loi!. Selling during 6.00 pm. to 10.00 pm. everyday at Wat Sri Phah Ton (in Thai language วัดศรีพันต้น) intersection.

The second day in Nan, is a good time to proof the words “Nan the city of Art”. Then i visit one of the biggest and most famous local Art Gallery in town : “Nan Riverside Art Gallery” (in Thai language หอศิลป์ริมน่าน) because this wonderful place situated by the bank of Nan River, 20 kilometres from Nan City. Easy to reach by car via super highway number 101, which is the same route take us to Thai-Lao Border at Huay Kon : ห้วยโก๋น (138 kilometres from Nan City).

On the outdoor open space of Nan Riverside Art Gallery, there are many Installation Art with mixed Media, some are metal, brass and wood. Yes! this is a good photo point for sure.

Inside the 2 stories building of Nan Riverside Art Gallery is a True Heaven of Art’s Lover! Because every corner in the gallery is shown the circulating Work of Art from many local artists in Nan and more. I spend one hour here to appreciate fine art reflecting Nan way of life. So Wonderful!

Because Nan was use to be a great kingdom since the ancient time, therefore they got their own artistic style separated them from the others Lanna Art in the Northern Thailand. Many local artist nowadays try to gather in a small group creating new channel of showing, teaching and selling their own works. By the near future we will see more Nan’s Art spread to the public.

Installation Art on the second floor of Nan Riverside Art Gallery.

Next to the Main Gallery, i take a shot walk to a mini gallery close to Nan River, here is permanently exhibition of Photographic copy from Wat Phumin (in thai Language วัดภูมินทร์) and Wat Nong Bua (in Thai language วัดหนองบัว) where Nhan Bua Phan the Great Painter done his wall painting. So we could see the similarity painted style and some pictures that he love and always paint such as, a chicken standing with one leg and a young Thai Lue woman do their everyday living.

To proof that Nan Bua Phan the Great Painter of Nan was the same guy to make wall painting at Wat Phumin and Wat Nong Bua, So i took my van straight to Wat Nong Bua not far away. The first thing i can conclude is the main pavilion hall of Wat Phumin and Wat Nong Bua build with the same architectural style of Thai Lue. Small but very fine and elaborate wood carving decorated outstandingly.

Next to the parking area and main pavilion hall of Wat Nong Bua is a small ban of aged local musician. The 3 of their major unplug music instruments are : Sa Lor (สะล้อ), Sor (ซอ) and Seung (ซึง) all playing together in the same time creating soft rhythm in true slow life of Lanna region.

Again with a breath taking beautiful masterpiece of art here inside the main pavilion hall of Wat Nong Bua, i can feel a very perfect peaceful moment of Buddhism which i respected. The huge golden Buddha Statute glittering in a dim light and all of ancient wall painting are fade colours, but still showing a great art of Nan Bua Phan the Great Painter.

The Load Buddha was creating by local artist in both statute and wall painting, reflected their strong believe in Buddhism concept.

The wall painting in Wat Nong Bua created with 3 main colours : Red, Blue and White, which all raw material making these colours came from 100 percent natural in the old day. Some of the painting shows battle scene in the ancient time by the King and Queen on an elephant’s back.

Finally, just behind the wall of main Buddha Statue i found a self-portrait of Nan Bua Phan the Great Painter. He is not just a normal guy of Thai Lue but the one who contained a perfect gift in art and painting. Not attended to any school, Nan Bua Phan practise his own painting style and finally done the wall painting in Wat Phumin and Wat Nong Bua, the best 2 Lue’s temple in Nan until nowadays.

In Wat Nong Bua surrounded area, located an old Thai Lue Wooden House for tourist to visit. Normally in the old day some of their cattles, hens and pigs will kept on the ground floor and on the second floor are the connecting of 3 houses. Two big houses is for living and a small house behind is for storing their rice seed.

The bedroom of Thai Lue Old Wooden House Style.

Next to the Thai Lue Wooden House in Wat Nong Bua, is a small local shop good for shopping in local handicraft, fruits, herbs, dessert and Nan’s textile call “Sin Nham Lai” (“Sin” is a cloth of local woman / “Nham” is “Water” and “Lai” is “Flowing” so all together means “the cloth with flowing water motif”.

Sin Nam Lai textile.

From Wat Nong Bua i took my van continue to Thai-Lao Boarder at Huay Kon which is still more than a hundred kilometre away, but as i’m in a slow life mode so i take a short break at a very lovely local coffee shop “Coffee Ban Tai-Lue” (in Thai language กาแฟ บ้านไทลื้อ).

This Coffee Shop is situated in a rice paddy field providing me the wonderful landscape of mountain background and the greenery at foreground. Just one sip of local Arabica Nan’s Coffee and this amazing view, i’m in HEAVEN now!

Beautiful smile, beautiful natural view and wonderful coffee at Coffee Ban Tai-Lue, the famous local coffee shop today where i can find my own private corner sitting by the greenery all day long!

Arabica Coffee of Ban Tai-Lue is ready to serve.More than an ordinary local coffee shop, here we can appreciate a very creative of building style with bamboo architecture to be a bridge, walkway, platform and see-through wall blended into the greenery atmosphere.

The big water wheel pumping water from a small stream into the paddy field and flowers garden.

The last place i stopped on the way before reach the Thai-Lao Border in Huay Kon, is a famous local silver factory : Doi Silver Factory (in Thai language ดอย ซิลเวอร์ แฟคตอรี่). Here is one of the hundred silver factory in Nan province. The staff is welcome a group to see their silver production line and after that surely for shopping a very good quality silver products as a souvenir.

Real Silver Peacock for sale.

Silver handbag of lady for a formal use and gala luxury dinner. I cannot imagine how much time, experiences, effort and perseverance they should spend for creating these elaborate silver products!? However, this silver factory gained more than 40 years of experienced, so they can teach the technics to young generation.

Silver Necklace for lady creating in local orchid form.

More than 200 silver makers of Doi Silver Factory got a handful work everyday!

Silver Bowl in production line.

Silver Bracelet under the production process by experienced hands.

My wonderful journey from Nan to Luan Prabang, the twin cities of slow life is not ended here. I’m still carry on the trip to Thai-Lao Border at Huay Kon by my van loaded full of my friends and my eager.

Please find more adventure in episode 2 and 3 in the next article here at www.gotravelphoto.com

Special Thanks : Mekong Tourism / Tourism Authority of Thailand Phrae Office / Air Asia /

Luang Say Lodge & Cruise / EXO Travel / SOFITEL Luang Prabang

Passport น่าน PLUS แพร่ 12 เมืองต้องห้ามพลาด (ตอน 4)

พฤษภาคม 19, 2016/0 Comments/in ภาคเหนือ /by chaton chokpattara

วันสุดท้ายของการท่องเที่ยวในแคมเปญ Passport น่าน Plus แพร่ ของ ททท. สำนักงานแพร่ ทำให้เรารู้สึกใจหาย เพราะหลายวันที่ผ่านมาเราได้สัมผัสเรื่องราวน่ารู้ และสถานที่ท่องเที่ยวอันหลากหลายเหลือเกิน จนทำให้รู้สึกว่า เราได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของล้านนาถิ่นนี้ไปแล้ว!

ยามเช้าอากาศสดชื่น เราขับรถจากที่โรงแรม Come Moon Loft ผ่านชุมชนเชตวัน ตรงไปสุดที่ริมแม่น้ำยม จนได้พบกับแหล่งท่องเที่ยวอีกแห่งหนึ่ง คือ “โรงเรียนป่าไม้แพร่ (เดิม)” ซึ่งเป็นอาคารสถาปัตยกรรมไม้สัก แกะสลักลวดลายแบบขนมปังขิงอย่างสวยงามตามแฟชั่นนิยมสมัยรัชกาลที่ 5 โดยอาคารโบราณหลังนี้แท้จริงแล้วเคยเป็นที่ทำการของ บริษัท อีส ทีค (East Asia Teak) ซึ่งเข้ามาสัมปทานทำไม้สักในภาคเหนือของสยามนั่นเอง

ภายในอาคารด้านล่าง มีนิทรรศการเล็กๆ ให้ชม บอกเล่าเรื่องราวกิจการทำไม้สักในจังหวัดแพร่ ซึ่งกลายเป็นต้นกำเนิดของการจัดตั้งกรมป่าไม้ขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 โดยอธิบดีกรมป่าไม้คนแรกของสยามเป็นฝรั่งชื่อ เอช. เอ. สเลด (H.A. Slade) เป็นเจ้ากรมระหว่างปี พ.ศ.2439-2444

ภาพที่หาชมไม่ได้อีกแล้ว! เป็นการล่องไม้ซุงนับพันๆ หมื่นๆ ท่อนลงมาตามลำน้ำยม เพื่อลงไปรวมไว้ที่จังหวัดนครสวรรค์ แล้วส่งออกไปต่างประเทศ กิจการสัมปทานทำไม้ในอดีตนั่นเองคือส่วนหนึ่งที่ทำให้หัวเมืองทางเหนือของสยามร่ำรวยมหาศาล! ทว่าในขณะเดียวกันป่าไม้ธรรมชาติก็หดหายไปจนน่าใจหายเช่นกัน!

จากป่าไม้ที่สยามเคยมีกว่า 80 เปอร์เซนต์ของเนื้อที่ประเทศในสมัยรัชกาลที่ 5 ทุกวันนี้เราเหลือป่าไม้แค่ 30 เปอร์เซนต์เท่านั้น! งั้นคงไม่ต้องสงสัยเลยว่า ทำไมเมืองไทยอากาศจึงได้ร้อนนัก!!!

ไม่ไกลจากโรงเรียนป่าไม้แพร่ (เดิม) เราขับรถสูดอากาศยามเช้าเย็นสบายหลังฝนตกใหม่ๆ ไปเที่ยวต่อกันที่ “บ้านประทับใจ” ตำบลป่าแมต อำเภอเมืองแพร่ ตั้งอยู่ริมถนนสายแพร่-ลอง (ทางหลวงหมายเลข 1023) โทร. 0-5452-2245, 08-9851-2981

เปิดให้เข้าชมทุกวัน เวลา 08.00-17.00 น. ค่าเข้าชม คนไทย 40 บาท ชาวต่างชาติ 100 บาท

ลวดลายแกะสลักไม้สักทองอันประณีตงดงาม ที่หน้าจั่วบ้านประทับใจ สะท้อนถึงฝีมือเชิงช่างไม้ชั้นยอดของคนล้านนา ที่สามารถเนรมิตไม้สักให้กลายเป็นลวดลายอันวิจิตรพิสดารได้ถึงเพียงนี้!

จุดเด่นของบ้านประทับใจ คือมีเสาไม้สักทองกว่า 130 ต้น ซึ่งแต่ละต้นมีอายุกว่า 300 ปี เส้นรอบวง 2-3 คนโอบ! ที่รองรับน้ำหนักทั้งหมดของตัวบ้านขนาดใหญ่เอาไว้ โดยบ้านหลังนี้เป็นเรือนไทยประยุกต์หลังคาสูง ต่อเนื่องกันถึง 3 หลัง มีหน้าจั่วแบบกาแล สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2515

โคนเสาไม้สักทองแต่ละต้นที่บ้านประทับใจ มีการแกะสลักเป็นลวดลายต่างๆ อย่างงดงาม เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับป่าไม้ ช้าง การทำไม้ซุง และวิถีชีวิตของชาวแพร่ในอดีต

ที่ชั้นล่างของบ้าน มีการนำข้าวของเครื่องใช้ของคนแพร่ในอดีตมาจัดแสดงไว้ให้ชมด้วย

บนชั้นสองของบ้านประทับใจ มีพื้นที่กว้างขวางใหญ่โตมาก ส่วนหนึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของเจ้าบ้าน และอีกส่วนเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมได้อย่างใกล้ชิด โดยเฉพาะเครื่องเรือนที่ทำด้วยไม้สักทองทั้งหมด อลังการมาก!

เครื่องเล่นแผ่นเสียงโบราณ จัดแสดงให้ชมบนชั้นสองของบ้านประทับใจ

จากบ้านประทับใจ เราขับรถออกไปนอกเมือง ตามถนนที่มุ่งหน้าตรงสู่พระธาตุช่อแฮ (ทางหลวงหมายเลข 1022) พอดีระหว่างทาง เหลือบไปเห็นทางซ้ายมือมีป้าย “ร้าน API ” (อภิ) ก็เลยต้องรีบชะลอรถ เลี้ยวเข้าไปซะหน่อย เพราะที่นี่เป็นจุดประทับตรา Passport ของ ททท.

ร้าน API จริงๆ หาง่ายมาก อยู่ทางไปวัดพระธาตุช่อแฮ ติดกับปั๊มน้ำมัน PT ป่าแดง ถ้ามาจากตัวเมืองแพร่ ร้านอยู่ฝั่งซ้ายมือ จอดรถได้ทั้งด้านข้างและด้านหน้าริมถนน

ชื่อร้าน API จริงๆ แล้วมาจากชื่อ คุณเบล อภิสิทธิ์ เจ้าของร้าน ซึ่งปัจจุบันเปิดมาได้ครบหนึ่งขวบปีแล้ว มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จัก ทั้งในเรื่องของกาแฟหอมอร่อย และเบเกอร์รี่ Home Made ทำเองสดอร่อยทุกวัน จากฝีมือเจ้าของร้านเลยล่ะ

ประทับตราในสมุด Passport ของเรา ที่ร้าน API

ภายในร้าน API ออกแบบตกแต่งให้ดูโปร่งโล่งสบายตา โต๊ะเก้าอี้มีวางไม่แน่นจนเกินไป ผนังด้านหน้าและด้านข้างร้านเป็นประจกใส แลโปร่งดี ส่วนฝาผนังแบบปูนเปลือยและอิฐมอญก็ช่วยให้หรูเรียบ ตามมาด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้อย่างดี ที่ลงทุนไปไม่น้อย สร้างสรรค์ให้บรรยากาศน่านั่งชิลกันนานๆ ได้ไม่เบื่อเลย

นับเป็นจุดแวะแห่งใหม่บนเส้นทางไปพระธาตุช่อแฮ ที่แนะนำเลยว่า ต้องไม่พลาด!

ร้าน API มีเมนูเครื่องดื่มและเค้กอร่อยๆ ให้เลือกชิมมากมาย

ด้านหน้าร้าน API เป็นกระจกใสแลโปร่งสบายตา เชิญชวนให้เราเข้าไปลิ้มลองกาแฟหอมกรุ่น

ครัวซองต์เนยสดของร้าน API สุดยอดมากๆ! ทั้งเนื้อนุ่ม ทั้งหอมกรุ่น ได้กินตอนร้อนๆ เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอมจ้า

ชีสเค้ก ของร้าน API เนื้อนุ่มแน่นกำลังดี กลิ่นหอมติดจมูกติดลิ้น แถมรสชาติก็หวานกำลังดีด้วย

เมื่อเต็มอิ่มกับกาแฟร้าน API แล้ว ก็ขับรถตรงต่อไปอีกแค่ไม่กี่กิโลเมตร ในที่สุดเราก็มาถึง “วัดพระธาตุช่อแฮพระอารามหลวง” อันเป็นสถานที่ประดิษฐานองค์พระธาตุช่อแฮ พระธาตุประจำคนเกิดปีเสือ (ปีขาล)

นับเป็นปูชนียสถานศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองแพร่มาช้านาน สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.1879-1881 สมัยพระมหาธรรมราชาธิราช (ลิไท) โดยขุนลั๊วะอ้ายก้อม ใช้ประดิษฐานพระเกศาธาตุและพระบรมสารีริกธาตุพระศอกซ้ายของพระพุทธเจ้า ลักษณะเป็นเจดีย์ทรงแปดเหลี่ยมย่อมุมไม้สิบสองศิลปะเชียงแสน สีทองอร่าม งดงามจับใจมาก

ภายในพระอุโบสถวัดพระธาตุช่อแฮ บางเดือนก็จะมีการจัดพิธีสะเดาะเคราะห์ต่อชะตาแบบล้านนาด้วย

ห่างจากพระธาตุช่อแฮไม่ไกล คือที่ตั้งของ “วัดพระธาตุดอยเล็ง” ซึ่งถือเป็นจุดชมวิวเมืองแพร่จากมุมสูงอันตระการตา โดยคำว่า เล็ง เป็นภาษาถิ่นเหนือ ตรงกับภาษากลางหมายถึง จ้อง มอง ดู นั่นเอง เส้นสีขาวที่เห็นในภาพคือบันไดเดินขึ้นเขา!!! แต่ไม่ต้องตกใจ ใครเดินไม่ไหว รถยนต์ก็ขึ้นถึงจ้า โอว โล่งอก!

จากตีนเขามีถนนสองเลนแคบๆ ขึ้นไปถึงยอดเขา อันเป็นที่ประดิษฐานองค์พระธาตุดอยเล็ง อย่าลืมเปลี่ยนมาใช้เกียร์ต่ำด้วยรถยนต์จะได้มีแรง เพราะทางบางช่วงค่อนข้างชันทีเดียว

จุดชมวิวแรกของพระธาตุดอยเล็ง อยู่ทางด้านซ้ายมือขณะขับรถขึ้นเขา

บันไดวัดใจสำหรับเดินขึ้นไปนมัสการพระธาตุดอยเล็ง

ตรงใกล้ถึงยอดเขา มีลานจอดรถ และบันไดแค่ 97 ขั้น ให้เดินออกำลังกาย ขึ้นไปกราบขอพรพระธาตุดอยเล็ง

พระธาตุดอยเล็ง ถือเป็นพระธาตุที่ตั้งอยู่สูงสุดในบรรดาพระธาตุทั้งหมดของจังหวัดแพร่

ขึ้นมาถึงยอดเขาแล้ว ก็ต้องกราบพระขอพรกันหน่อยล่ะ

จากพระธาตุดอยเล็ง มองลงไปเห็นที่ตั้งของวัดพระธาตุช่อแฮด้วย

จากบนยอดเขาที่ประดิษฐานพระธาตุดอยเล็ง มองเห็นวิวได้กว้างไกลแบบสุดสายตาพาโนรามาเลยล่ะ โดยเราจะมองเห็นได้ไกลถึง 3 อำเภอ คือ อำเภอสูงเม่น อำเภอร้องกวาง และอำเภอเมืองแพร่

ในช่วงบ่ายของวันนั้น ก่อนบินกลับบ้าน เราใช้เวลาขับรถเที่ยวชมวิวไปจนถึงอำเภอลอง เพื่อตามหาจุดประทับตราสุดท้ายในสมุด Passport ของเราที่ “ร้านกาแฟแห่ระเบิด” (โทร. 08-9485-1978)

ร้านกาแฟแห่ระเบิด อำเภอลอง มีกิมมิคสุดเท่ห์เป็นลูกระเบิดขนาดใหญ่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 แขวนไว้เป็นสัญลักษณ์เรียกแขก ฮาฮาฮา แต่ไม่ต้องกลัว ข้างในไม่มีดินระเบิดอยู่แล้ว

ร้านนี้มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักในเรื่องเครื่องดื่มอร่อย และยังเป็น Art Gallery อีกด้วย ร้านสร้างด้วยไม้ ตกแต่งอย่างสวยงาม มีลูกเล่น โดยนำเรื่องราวของ “คนแพร่แห่ระเบิด” มาเป็นจุดขาย เพราะแพร่เป็นจุดที่ถูกเครื่องบินรบอเมริกันทิ้งระเบิดเยอะมากสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ทว่าระเบิดส่วนหนึ่งด้าน ไม่ระเบิด ชาวบ้านจึงเก็บมาถอดดินปืนออก แล้วแห่นำไปถวายวัดเพื่อใช้ทำระฆังซะเลย!!!

ทริปกิน เที่ยว เลี้ยวลดสัมผัสเรื่องราวสนุกๆ ของ น่าน แพร่ สองจังหวัดสุดเจ๋งแห่งล้านนาตะวันออก ของเราจบลงตรงนี้ แต่ความประทับใจในน้ำใจไมตรีของคนน่าน แพร่ ก็ยังตรึงอยู่ในใจเราเสมอ วิถีชีวิตที่ยังคงเนิบช้า ธรรมชาติที่ยังคงอาบอิ่ม และวัฒนธรรมที่ยังคงมีลมหายใจของทั้งสองจังหวัดนี้ คือเสน่ห์เมืองเหนือที่ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง

และตอนนี้ ก็ได้เวลานำสมุด Passport ของเรา ไปขอรับของรางวัลที่ ททท. สำนักงานแพร่ แล้วล่ะจ้า ฮาฮาฮา
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานแพร่ น่าน อุตรดิตถ์ โทร. 0-5452-1127

Passport น่าน PLUS แพร่ 12 เมืองต้องห้ามพลาด (ตอน 3)

พฤษภาคม 19, 2016/0 Comments/in ภาคเหนือ /by chaton chokpattara

วันที่สามของการเดินทางท่องเที่ยว ตามแคมเปญ Passport น่าน Plus แพร่ 12 เมืองต้องห้ามพลาดพลัส ของ ททท. สำนักงานแพร่ ยังมีอีกหลายจุดหมายปลายทางรอเราอยู่ นี่จึงเป็นอีกหนึ่งวันอันน่าจดจำสำหรับคนชอบเที่ยว อยู่ไม่ติดบ้านอย่างพวกเรา ฮาฮาฮา

เราเริ่มทักทาย ทำความรู้จักเมืองแพร่กับแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์สำคัญที่ “คุ้มเจ้าหลวงเมืองแพร่” (โทร. 0-5452-4158, 0-5453-2485-8) เปิดให้ชมเวลา 08.30-16.30 น. ทุกวัน

คุ้มแห่งนี้ตั้งอยู่ที่ถนนคุ้มเดิม (หน้าจวนผู้ว่าราชการจังหวัดแพร่) สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.2435 โดยเจ้าหลวงพิริยะชัยเทพวงศ์ เจ้าผู้ครองเมืองแพร่องค์สุดท้าย โดยอาคารหลังนี้สร้างอย่างโอ่โถง มีประตูหน้าต่างรวมกันมากถึง 72 บาน งดงามด้วยศิลปกรรมไม้ฉลุ ตัวอาคารไม่มีการฝังเสาเข็มเลยสักนิดเดียว แต่ใช้ไม้ซุงท่อนเป็นไม้เนื้อแข็งวางเป็นฐานรากแทน!

คุ้มเจ้าหลวงเมืองแพร่ จัดแบ่งห้องภายในให้ชมอย่างเป็นระเบียบ สวยงาม ทั้งห้องนอน, ห้องอาหาร, ห้องรับแขก, ห้องจัดแสดงอาวุธ ฯลฯ นอกจากนี้ยังมีส่วนจัดแสดงประวัติของ “เจ้าแม่บัวไหล” พระชายาในเจ้าพิริยเทพวงษ์ เจ้าผู้ครองนครแพร่องค์ที่ 22 และเป็นแม่เจ้าหลวงแห่งนครแพร่ด้วย โดยเจ้าแม่บัวไหลเป็นผู้ที่มีความสามารถด้านการเย็บปักถักร้อยมาก ได้ปักผ้าม่าน หมอนขวาน รวมถึงผ้าคลุมรถดิ้นทองผืนแรกของสยาม ถวายรัชกาลที่ 5 เป็นที่โปรดปรานมาก

ตัวเมืองแพร่นั้นไม่ใหญ่โต จึงขับรถวนเที่ยวได้สบาย เข้าซอยโน้นออกซอยนี้ พอเที่ยวคุ้มเจ้าหลวงเสร็จ ก็มุ่งหน้าต่อไปยังบ้านวงศ์บุรี แต่ก่อนถึงเราขอแวะดื่มกาแฟหอมกรุ่นกันก่อน ที่ “ร้านเณอบาร์ Coffee & Cake” ถนนคำลือ (โทร. 08-6922-3899) โดยร้านนี้ เป็นจุดประทับตราใน Passport ททท. ด้วย

ร้านเณอบาร์ หรือ Je Bar เป็นภาษาฝรั่งเศส แปลว่า “บาร์ของฉัน”

ประทับ Passport กันไปพร้อมรอยยิ้ม

มุมเล็กๆ ในช่วงเวลาน่าจดจำที่ร้านเณอบาร์

มีมุมเก๋ไก๋ น่ารัก ให้เลือกมากมายตามใจชอบ ทั้งในห้องแอร์ และด้านนอก

นอกจากกาแฟรสนุ่มกลมกล่อมแล้ว ร้านเณอบาร์ยังมีเบเกอร์รี่สดใหม่ให้ชิมทุกวันด้วยนะ

การชงกาแฟให้อร่อย คือศิลปะชั้นสูงอย่างหนึ่ง จริงไหม?

กาแฟเย็น และเค้กช็อกโกแลต ที่หน้าตาดูดีมาก เช่นเดียวกับรสชาติที่ไม่หวานเกินไป ลงตัวดีจริง

เค้กหน้าผลไม้ใหม่สดทุกวัน ที่ร้านเณอบาร์ แพร่

เค้กของร้านเณอบาร์ น่าหม่ำมากๆ

เค้กช็อกโกแลตร้านเณอบาร์ ไม่ได้ลองจะเสียใจ!

จากร้านเณอบาร์ เดินไปแค่ไม่กี่สิบเมตร ก็ถึง “บ้านวงศ์บุรี” ถนนคำลือ (โทร. 0-5462-0153) เรือนไม้ลายฉลุสุดอลังการ ในสไตล์ขนมปังขิง หรือ Gingerbread แบบยุโรป ประกอบกับเมืองแพร่คือแหล่งใหญ่ของไม้สักเมืองเหนือ จึงมีไม้เหลือเฟือมาฉลุลายประกอบเป็นบ้านที่มีสถาปัตยกรรมงดงามอย่างน่าทึ่ง ถึงเพียงนี้!

บ้านวงศ์บุรี เปิดให้เข้าชมทุกวัน เวลา 09.00-17.00 น. ค่าเข้าชมคนไทย 30 บาท และมีร้านอาหารในบริเวณด้านข้างด้วย เมนูแนะนำคือ ข้าวซอยไก่ และข้าวซอยหมูหมัก

บ้านวงศ์บุรี สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2450 โดยพรหม (หลวงพงษ์พิบูลย์) และเจ้าสุนันตาวงศ์บุรี ธิดาเจ้าบุรี (พระยาบุรีรัตน์) เป็นบ้านไม้สองชั้นแบบยุโรปประยุกต์ หลังคามีสองชั้น ทรงปั้นหยา ภายในจัดแสดงเครื่องเรือนโบราณ ในลักษณะที่เหมือนกับยังมีคนอยู่อาศัยจริงในยุคอดีต จึงตกแต่งอย่างสวยงาม หรูหราโอ่อ่ามาก

ห้องนอน ภายในบ้านวงศ์บุรี

ห้องนั่งเล่น ภายในบ้านวงศ์บุรี

จากบ้านวงศ์บุรี ขับรถเที่ยวเล่นเย็นใจไปช้าๆ เข้าสู่ถนนวิชัยราชา กระทั่งพบกับเรือนไม้สุดอลังการอีกแห่งของเมืองแพร่ นามว่า “คุ้มวิชัยราชา” (หรือ คุ้มเจ้าโว้ง) โทร. 08-1562-4425

คุ้มวิชัยราชา เป็นบ้านไม้สักเก่าแก่อายุกว่า 100 ปี ของพญาแสนศรี สืบทอดมาจากยุคของพระเจ้าวิชัยราชา เป็นเรือนไม้สักทรงมะนิลา ที่เคยเสื่อมโทรมเพราะขาดทุนทรัพย์บูรณะ ปัจจุบันได้รับการซ่อมแซมเพียงบางส่วน งามเด่นตั้งแต่ลายฉลุหน้าจั่ว บังลม ระเบียง หน้าต่างบานกระทุ้ง ราวบันได ตลอดจนช่องลมเหนือประตูหน้าต่าง ฯลฯ นับเป็นอาคารโบราณที่ทรงคุณค่าอย่างยิ่ง

คุ้มวิชัยราชา เคยมีประวัติที่น่าสนใจคือ วีรกรรมความกล้าของพระวิชัยราชา ที่ยอมเสี่ยงนำคนไทยจากภาคกลางขึ้นไปซ่อนไว้บนเพดานบ้าน ในสมัยที่เมืองแพร่มีกบฎเงี้ยว

ปัจจุบันภายในคุ้มวิชัยราชา ทั้งชั้นล่างและชั้นบนว่างเปล่า ไม่มีเครื่องเรือนจัดแสดง สะท้อนถึงยุครุ่งเรือง และยุคเสื่อมถอยของเมืองแพร่ ตามกาลเวลาและสถานการณ์บ้านเมืองในแต่ละสมัย ทว่าการได้มีโอกาสเดินเข้าไปชมภายใน แม้เพียงนิดเดียว ก็ถือเป็นการย้อนอดีตอันมีคุณค่า ได้ชื่นชมสถาปัตยกรรมที่คนแพร่และคนสยามควรหวงแหน

จุดประทับตราใน Passport ของ ททท. จุดต่อไป คือ “ร้าน Gingerbread House Gallery” ตั้งอยู่ในใจกลางเมืองแพร่ ตรงบริเวณสี่แยกหน้าสถานีตำรวจ (โทร. 08-6885-6551) เปิดเวลา 08.00-18.00 น. ทุกวัน

ประทับตราใน Passport ของ ททท. ที่ร้าน Gingerbread House Gallery

ร้าน Gingerbread House Gallery ไม่ได้ขายเฉพาะกาแฟ แต่ยังมีเครื่องดื่มอื่นๆ รวมถึงอาหารหลัก พร้อมด้วยห้องพัก ร้านขายของที่ระลึกจำพวกผ้าย้อมฮ่อมพื้นเมือง และ Art Gallery ที่ชั้นสองด้วย จึงกลายเป็นแหล่งพบปะของ Artist นักสถาปัตย์ และช่างภาพ ต่างมานั่งเสวนากันอยู่เป็นประจำ

ภายในร้าน Gingerbread House Gallery ออกแบบตกแต่งอย่างมีดีไซน์ ให้ความรู้สึกอบอุ่นด้วยไม้และแสงไฟโทนสีเหลืองอ่อนอุ่นๆ

มุมจำหน่ายของที่ระลึกกิ๊บเก๋มีดีไซน์ ของ Gingerbread House Gallery

ภายในร้าน Gingerbread House Gallery มีบรรยากาศไม่ต่างอะไรจากแกลเลอร์รี่จัดแสดงงานศิลป์จริงๆ เลยล่ะ

ห้องพักของ Gingerbread House Gallery แม้จะเล็ก แต่ก็มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน เป็นการผสมผสานความ Modern เข้ากับกลิ่นอายล้านนาตะวันออกได้อย่าลงตัวจริงๆ

ร้าน Gingerbread House Gallery ในยามค่ำคืน Lighting แสงไฟสวยมากๆ

บนชั้นสองของร้าน Gingerbread House Gallery เป็นห้องพักขนาดเล็กกะทัดรัด น่ารัก แค่ไม่กี่ห้อง อยากมาพักต้องรีบจองล่วงหน้านะจ๊ะ

หนึ่งแห่งท่องเที่ยวที่ถือว่า ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวงในตัวเมืองแพร่ก็คือ “วัดจอมสวรรค์” ถนนยันตรกิจโกศล ตำบลในเวียง เป็นวัดเก่าแก่ที่สร้างขึ้นสมัยรัชกาลที่ 5 ประมาณ พ.ศ.2437 โดยชาวเงี้ยวผู้เข้ามาทำกิจการค้าขายจนร่ำรวยในเมืองแพร่ ต่อมาเกิดกบฏเงี้ยว วัดจึงถูกทิ้งร้าง กระทั่งได้รับการบุณณะโดยชาวไทยใหญ่

วัดจอมสวรรค์ เป็นวัดที่โดดเด่นด้วยสถาปัตยกรรมศิลปะพม่าแบบไทยใหญ่ หลังคาซ้อนลดหลั่นกันหลายชั้น ประดับประดาด้วยลายไม้แกะสลัก และลายฉลุอย่างวิจิตรงดงาม ทั้งภายนอกและภายใน

กลุ่มเจดีย์แบบพม่าภายในวัดจอมสวรรค์ แม้จะดูทรุดโทรมไปตามกาลเวลา แต่ก็ยังคงสัมผัสได้ถึงความขลัง ความงาม และพลังศรัทธาข้ามกาลเวลา!

ภายในวัดจอมสวรรค์ งดงามน่าตื่นตาด้วยเสาไม้สักสีทองอร่ามหลายสิบต้น ฝาผนังและเพดานอลังการด้วยลายไม้แกะสลักวิจิตรพิสดาร! จนทำให้รู้สึกราวกับว่าได้ไปเยือนวัดวังเวียงของพม่าแท้ๆ อย่างไรอย่างนั้น!

เครื่องจองพารา คือ การสร้างปราสาทจำลองเพื่อรับเสด็จพระพุทธเจ้า ที่เสด็จกลับลงมาจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ในวันออกพรรษา ตามความเชื่อของชาวไทยใหญ่ มีจัดแสดงให้ชมภายในวัดจอมสวรรค์

พระพุทธรูปศิลปะพม่าภายในกุฏิเจ้าอาวาสวัดจอมสวรรค์

พ่อเฒ่าคำอ่อง (ชาวเงี้ยว) ได้ร่วมมือกับพ่อฮ่อยกันตี (ต้นตระกูลเจริญกุศล) สร้างวัดจอมสวรรค์ขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2437 ใช้เวลาสร้างประมาณ 5 ปี จึงแล้วเสร็จ

คัมภีร์ใบลานจารภาษาล้านนาหลายร้อยเล่ม ได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างดีที่วัดจอมสวรรค์

ทุกปีจะมีการทอผ้าห่มธาตุวัดจอมสวรรค์ ใครมีฝีมือการทอก็ไปช่วยกันได้เพื่อสร้างบุญกุศลแรงกล้า

ไม่ห่างจากวัดจอมสวรรค์ ถ้าขับรถไปเรื่อยๆ ตามถนนยัตรกิจโกศล สองข้างทางจะพบร้านขาย ผ้าย้อมฮ่อม บ้านทุ่งโฮ้ง อันมีชื่อเสียง ยาวเหยียดต่อเนื่องกันไปกว่าหนึ่งกิโลเมตร นับเป็นแหล่งใหญ่ของผลิตภัณฑ์ผ้าย้อมฮ่อมเมืองไทย ซึ่งปัจจุบันมีการพัฒนารูปแบบขึ้นมาก จนน่าสวมใส่ ไม่ทำให้รู้สึกเชยเหมือนที่ใครหลายคนบ่นเมื่อสมัยก่อนแล้วล่ะ

ร้านขายผ้าหม้อฮ่อม บ้านทุ่งโฮ้ง

มีเสื้อผ้าหญิงชายที่ตัดเย็บจากผ้าย้อมฮ่อม ให้เลือกกันละลานตา ที่บ้านทุ่งโฮ้ง

ถ้ามีเวลาเยอะ นอกจากร้านจำหน่ายผลิตภัณฑ์ผ้าหม้อฮ่อม เราสามารถแวะเข้าชมไปชมขั้นตอนการผลิต ตั้งแต่การหมักฮ่อมในหม้อ (ขั้นตอนคล้ายการย้อมครามของภาคอีสาน) การย้อมเส้นใย ไปจนถึงการทอ

เส้นฝ้ายที่ย้อมสีฮ่อมเรียบร้อยแล้ว รอตากให้แห้ง แล้วนำไปทอต่อไปจ้า

เที่ยวเมืองแพร่กันมาทั้งวัน ตอนค่ำต้องออกไปเดินเล่น พร้อมกับหาอะไรอร่อยๆ หม่ำกันให้อิ่มแปล้ไปเลย ที่ “ตลาดประตูชัย” ในอำเภอเมือง โดยเฉพาะวันอาทิตย์แรกของเดือน จะมีร้านมาขายเยอะที่สุด

ตลาดประตูชัย เมืองแพร่

ชาวต่างชาติเฮฮา บ้าน I ไม่มีตลาดริมถนนแบบนี้ ตลาดประตูชัยเมืองแพร่บ้าน You Amazing จริงๆ เลย!

ลูกชิ้นป้ิงตลาดประตูชัย เมนูกินเล่น ที่กินไปกินมาก็อิ่มจริงได้เหมือนกัน ฮาฮาฮา

ที่พักอุ่นสบายของเราในคืนนี้ “คำมูลลอฟท์ โฮเทล” (Come Moon Loft Hotel) ที่พักเปิดใหม่เอี่ยมแค่ 6 เดือน ตั้งอยู่ในชุมชนเชตวัน อำเภอเมืองแพร่ (โทร. 09-0328-3203, 0-5462-0148)

โลโก้แสนน่ารักของ Come Moon Loft

Come Moon Loft เป็นหนึ่งใน จุดประทับตราใน Passport ของ ททท.

คุณเอ๋ เจ้าของ Come Moon Loft ประทับตราใน Passport ของ ททท. ให้เราด้วยตัวเอง พร้อมเล่าว่า ที่ใช้ชื่อ คำมูลลอฟท์ ก็เพราะคุณแม่ของคุณเอ๋เป็นชาวแพร่แท้ๆ ชื่อของท่านคือ คำมูล จึงใช้ชื่อนี้เลยเพื่อความโชคดี
Come Moon Loft Hotel ตั้งอยู่ในชุมชนเชตวัน ซึ่งแม้จะอยู่ในอำเภอเมืองแพร่ก็จริง แต่ไม่ได้อยู่ใจกลางเมือง จึงเงียบสงบมาก โดยรอบเป็นบ้านเรือนของชาวบ้านที่อาศัยกันแบบพี่น้อง ต่อเนื่องมาหลายสิบปีแล้ว

ห้องพักสไตล์ Loft Hotel ที่เน้นความหรูเรียบ ทว่ามีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ราคาคืนหนึ่งก็ไม่แพงเลย แค่ 590 บาทเท่านั้น เหลือเชื่อ!

ตกแต่งน่ารักแบบนี้ ขอนอนไปเลยหลายๆ คืนจ้า

นอกจากที่พักแล้ว Come Moon Loft ยังมีร้านคาเฟ่เล็กๆ จำหน่ายเครื่องดื่มต่างๆ และยังใช้เป็นห้องอาหารเช้าสำหรับแขกที่เข้ามาพักด้วย

มุมสุดกิ๊บเก๋ ในห้องอาหารของ Come Moon Loft

บรรยากาศของ Come Moon Loft Hotel เมื่อมองจากชั้นบนลงไป เป็นความงามบนความเรียบง่าย ที่ผสานกับความ Modern ได้อย่างลงตัวจริงๆ

คืนนี้เราคงหลับฝันดี เพื่อพรุ่งนี้จะได้มีแรง มีเวลา ออกไปไล่ล่าฝัน เก็บเกี่ยวเรื่องราวสนุกๆ ในจังหวัดแพร่กันต่อจ้า…
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานแพร่ น่าน อุตรดิตถ์ โทร. 0-5452-1127

Passport น่าน PLUS แพร่ 12 เมืองต้องห้ามพลาด (ตอน 2)

พฤษภาคม 19, 2016/0 Comments/in ภาคเหนือ /by chaton chokpattara

เรายังเดินทางท่องเที่ยวกันต่อไป พร้อมกับแคมเปญสุดเจ๋งของ ททท. สำนักงานแพร่ “Passport น่าน Plus แพร่” 12 เมืองต้องห้ามพลาดพลัส ที่นำเราออกไปสัมผัสเรื่องราวแปลกใหม่ในจังหวัดน่าน-แพร่ อย่างไม่รู้จบ พร้อมกับได้ประทับตราในสมุด Passport เล่มน้อย เพื่อเอาไปรับรางวัลที่ ททท. แพร่ ในภายหลังด้วย

โดยโครงการดีๆ นี้ มีในระหว่าง เดือนพฤษภาคม-กันยายน 2559 เท่านั้น

เริ่มต้นเที่ยววันที่สองอย่างมีความสุข กับการไปหาอาหารเช้าอร่อยๆ หม่ำกันที่ “ร้าน Sweety 9″ ถนนสุมนเทวราช ร้านน่ารักใจกลางเมืองน่าน (โทร. 08-7090-2298, 09-1778-3930) เปิดเวลา 07.00-17.00 น. ทุกวัน

ร้าน Sweety 9 มีคำขวัญประจำร้านแสนน่ารักว่า “ขม หวาน เพื่อสุขภาพ” หรือ Bitter Sweet Healthy มาชิมอาหารร้านนี้ จึงได้ครบทั้งสุขภาพและความอร่อย

ร้าน Sweety 9 ตั้งอยู่ตรงทำเลยอดเยี่ยม คือหัวมุมถนนสี่แยกประตูน้ำเข้ม โดยเจ้าของร้านคนปัจจุบันได้ปรับปรุงเรือนไม้เก่าให้กลับมีชีวิตชีวาขึ้นอีกครั้ง ชั้นล่างเป็นร้านอาหารและร้านขายของที่ระลึก ส่วนชั้นบนเป็น Art Gallery

จึงทำให้ ร้าน Sweety 9 ยังได้รับรางวัลอนุรักษ์สถาปัตยกรรมดีเด่น จากสมาคมสถาปนิกสยาม ในสาขาอาคารพาณิชย์ อีกด้วย น่าภูมิใจแทนจริงๆ นะจ๊ะ

ก่อนจะหม่ำอาหารเช้า เราไม่ลืม ประทับตราใน Passport ททท. สะสมให้ครบเตรียมไปแลกของรางวัล อิอิ

ได้มาแล้วจ้า ตราประทับใน Passport ของร้าน Sweety 9

มุมเก๋ๆ น่ารักๆ ที่ร้าน Sweety 9

ร้าน Sweety 9 มีสินค้าพื้นเมืองน่านจำหน่ายด้วยนะจ๊ะ ทั้งผ้าทอ เสื้อยืด โปสการ์ด ผลิตภัณฑ์สมุนไพร และขนมพื้นเมืองต่างๆ ในราคามิตรภาพจ้า

ร้านของที่ระลึก Sweety 9

บนชั้นสองของร้าน Sweety 9 จัดเป็นแกลเลอร์รี่แสดงงานศิลปะแบบหมุนเวียน

ยกมาแล้ว เมนูอาหารเช้าอย่างแรกของเรา ข้าวผัดน้ำพริกหนุ่ม กินกับไส้อั่ว แคบหมู และไข่ต้ม รสชาติลงตัวมากๆ

เมนูที่สองเพิ่มพลังเช้านี้ คล้าย American Breakfast แต่ร้าน Sweety 9 เขาใช้ไส้อั่วแทนไส้กรอก และใช้หมูยอแทนเบค่อน สร้างสรรค์มาได้ลงตัวสุดๆ แต่งจานมาสีสันก็น่าหม่ำเหลือเกิน

Green Tea ของร้าน Sweety 9 ถือเป็นหนึ่งในเครื่องดื่ม Signature แสนอร่อย ที่มีคนตามมาชิมกันเยอะมาก

ผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติ ที่ร้าน Sweety 9 มีทั้งยาสระผา ครีมอาบน้ำ ครีมบำรุงผิว สบู่ และอื่นๆออกเดินทางจากตัวเมืองน่าน ด้วยทางหลวงหมายเลข 101 ตรงไปอำเภอเวียงสา เพื่อตามหาจุดประทับตรา Passport ต่อไปของ ททท. ทางช่วงนี้ขับรถง่าย เพราะไม่ต้องขึ้นภูเขา

ถึงแล้ว วัดบุญยืน อำเภอเวียงสา เป็นวัดเก่าแก่กว่า 200 ปี ที่ทรงของวิหารเป็นแบบล้านนาแท้ คล้ายที่วัดภูมินทร์ เรียกว่า “วิหารซด” คือหลังคาลดหลั่นซ้อนกันลงมาเป็น 3 ชั้น ปัจจุบันได้รับการบูรณะงดงามสะอาดตา

ด้านหลังโบสถ์มีองค์พระธาตุอยู่ด้วย แต่ผู้หญิงห้ามขึ้นไปด้านบน

ภายในโบสถ์วัดบุญยืน งดงามวิจิตรตระการตา ด้วยฝีมือช่างโบราณสมัย พ.ศ.2329 โดยผู้ครองนครน่านองค์ที่ 55 เจ้าฟ้าอัตถวรปัญโญ เด่นที่องค์พระประธานในโบสถ์สูงถึง 8 ศอก สีทองอร่ามงามตา เป็นปางประทับยืนเปิดโลก โดยมีเสาวิหารสีแดงขนาดสองคนโอบกว่าสิบต้นเป็นเส้นนำสายตาเข้าไป ทำให้แลอลังการสุดบรรยาย!

พระยืนสูง 8 ศอก ที่วัดบุญยืน อำเภอเวียงสา

อำเภอเวียงสายังมีแหล่งท่องเที่ยวน่าสนใจอีกแห่งคือ “เฮือนรถถีบ” (โทร. 08-9898-4404) ซึ่ง คุณสุพจน์ เต็งไตรรัตน์ ผู้เป็นเจ้าของ มีใจรักและผูกพันกับจักรยานโบราณ จึงสะสมมานานหลายสิบปี ทุกคันสามารถใช้งานได้จริง เป็นอีกแหล่งหนึ่งที่คนรักจักรยานสามารถมาศึกษาวิวัฒนาการความเป็นไปของจักรยาน หรือที่คนเหนือเรียกว่า รถถีบ นั่นเอง

เฮือนรถถีบ อยู่บ้านเลขที่ 154 หมู่ 4 ถนนเจ้าฟ้า ตำบลกลางเวียง อำเภอเวียงสา (ทางหลวงหมายเลข 1026) เปิดให้เยี่ยมชมเวลา 09.00-11.00 น. และ 14.00-16.00 น. แต่ต้องโทรนัดก่อนเข้าชม

คุณสุพจน์ เต็งไตรรัตน์ กับจักรยานล้อโตแบบโบราณสุดรัก ซึ่งยังใช้งานได้จริง!

ระหว่างขับรถเที่ยวอำเภอเวียงสา เราพบร้านกาแฟเล็กๆ ซ่อนตัวอยู่ในมุมอันเงียบสงบมุมหนึ่ง ป้าย “ร้านฮอมมคัฟเฟ่” (Hormm Coffe) ยิ่งทำให้เราอยากรู้ จนต้องจอดรถเข้าไปทักทาย และชิมกาแฟ กับเค้ก Home Made ที่เขาว่าเด็ดมาก

ร้านฮอมมคัฟเฟ่ อยู่บ้านเลขที่ 303 หมู่ 3 ซอยเจ้าฟ้า 1 ตำบลกลางเวียง อำเภอเวียงสา จังหวัดน่าน (โทร. 0-5478-1322, 08-8022-6664) เปิดทุกวัน ตั้งแต่เวลาประมาณ 08.00-17.00 น.

คุณแพทและคุณแป้ง สองเพื่อนสนิท ผู้ก่อตั้งร้านฮอมมคัฟเฟ่ ซึ่งเมื่อหลายปีก่อนเคยเปิดร้านอยู่ในกรุงเทพฯ แต่ด้วยความเครียดจากเมืองใหญ่ ในที่สุดก็ย้ายกลับมาเปิดร้านที่บ้านเกิด จนวันนี้มีรอยยิ้มเปื้อนหน้า ร้านกาแฟเล็กๆ นี้สร้างความสุขให้ทั้งกับตัวเอง และกลมกลืนกับชุมชนโดยรอบได้เป็นอย่างดี

ประทับตราสะสมให้ครบ ร้านฮอมมคัฟเฟ่ เป็นหนึ่งในจุดที่ ททท. สำนักงานแพร่ เลือกให้เป็นที่ประทับตราของนักท่องเที่ยว ถ้าใครยังไม่มีสมุด Passport ก็มาขอรับได้ที่นี่ฟรีจ้า

ขอชิมกาแฟคั่วเองสูตรพิเศษสักแก้วนะจ๊ะ ได้ข่าว่าร้านนี้มีกาแฟหลายสิบชนิด จากทั้งในเมืองไทยและต่างประเทศให้ชิมกันด้วย ว้าว!

กาแฟดริปหอมกรุ่น จากเมล็ดกาแฟคั่วเอง ฝีมือคุณแพท ชาเขียวเย็นสูตรพิเศษ ร้านฮอมมคัฟเฟ่

แพชชั่นฟรุตปั่น หวานอมเปรี้ยวชื่นใจจริง

ชีสเค้กหอมอร่อย เนื้อนุ่มกำลังดี จากฝีมือของคุณแป้งและคุณแพท ร้านฮอมมคัฟเฟ่

กาแฟฮอมมคัฟเฟ่ คั่วเองใหม่สด มีให้คนรักกาแฟเลือกซื้อกลับบ้านกันหลายระดับความเข้ม

นอกจากกาแฟและเค้กแล้ว ร้านนี้ยังมีสบู่ธรรมชาติที่ผลิตเองขายด้วย อย่างสบู่มะกรูดที่เก็บจากต้นหลังบ้าน จึงรับรองได้ว่าดีต่อสุขภาพร่างกาย เพราะเป็น Organic 100 เปอร์เซนต์แน่นอน

เรายังวนเวียนอยู่ในอำเภอเวียงสาอันแสนน่ารัก ห่างจากร้านฮอมมคัฟเฟ่และวัดบุญยืนไม่ไกล ก็ถึง อีกหนึ่งจุดประทับตราใน Passport ของ ททท. คือ “ร้านจ๊างน่าน” (โทร. 08-9898-4404) เปิดเวลา 10.00-22.00 น.

โลโก้น่ารักๆ ของร้านจ๊างน่าน เหตุที่ใช้ช้างมาเป็นสัญลักษณ์เพราะ รุ่นปู่ของเจ้าของร้านคนปัจจุบัน ท่านเลี้ยงช้างไว้ใช้งานด้วย เพราะคนแพร่สมัยก่อนมีกิจการสัมปทานทำไม้ จึงใช้ช้างกันเป็นเรื่องธรรมดา ปัจจุบันเหลือเพียงโลโก้น้องช้างให้คิดถึงจ้า

ร้านจ๊างน่าน ตกแต่งสไตล์วินเทจสุดน่ารัก ดัดแปลงจากบ้านไม้สองชั้นเดิมซึ่งอยู่อาศัยกันมา 3 ชั่วอายุคนแล้ว ตั้งแต่รุ่นปู รุ่นพ่อ จนมาถึงรุ่นปัจจุบัน ภายในร้านโปร่งโล่งสบาย ตามแบบเรือนไม้ทางเหนือ ซึ่งนอกจากด้านหน้าบ้านที่ติดถนนจะกว้างแล้ว ยังมีแนวลึกเข้าไปทางด้านหลังบ้านด้วย

ได้ตราประทับใน Passport ของ ททท. เพิ่มอีกหนึ่งดวงที่ ร้านจ๊างน่าน

วันนี้ คุณหยก (วงศกร ไกรทอง) เจ้าของร้านจ๊างน่าน ลงมือทำกาแฟไนโตรสูตรพิเศษสุดๆ ให้เราชิมเองเลยกับมือ เป็นกาแฟเข้มข้นใส่นม อัดด้วยก๊าซไนโตรเจนแรงดันสูง หาชิมได้ไม่กี่ที่ในเมืองไทยนะ ขอบคุณ คุณหยกมากๆ จ้า

ร้านจ๊างน่าน แต่เดิมชื่อร้านจ๊างน่าน Milk Club & Gallery ขายเสื้อผ้า กาแฟ และมีแกลเลอร์รี่แสดงงานศิลปะ โดยหลังจากคุณหยกเรียนจบและทำงานอยู่ที่ กทม. หลายปี ในที่สุดก็พบคำตอบสุดท้ายว่า การกลับมายังบ้านเกิด เพื่อทำงานที่ตนรักและสร้างแบรนด์ของตัวเองให้เข้มแข็ง คือสิ่งที่ยั่งยืนที่สุดแล้ว

นอกจากจะมีที่นั่งในร้านแล้ว ด้านหลังยังมีมุมสงบใต้ร่มไม้ร่มรื่น ให้รื่นรมย์กันด้วย

บนชั้นสองของร้านจ๊างน่าน จัดเป็น Art Gallery แบบหมุนเวียน ให้เสพศิลป์กันได้ตลอดปี

ภาพแห่งอดีตอันน่าจดจำ ของคุณปู่คุณหยก เจ้าของร้านคนปัจจุบัน ในภาพคุณปู่คือคนที่ยืนใส่เสื้อเชิ๊ตแขนยาวสีน้ำเงิน ท่านมีกิจการสัมปทานทำไม้ซุงในยุคแรก และต่อมาจึงเปลี่ยนเป็นกิจการวิ่งรถบัสโดยสาร พร้อมกับเปิดร้านขายอะไหล่ชื่อ วาสนาพานิช

รถบัสในยุคอดีตของวาสนาขนส่ง แม้ไม่ได้วิ่งแล้ว แต่เปลี่ยนหน้าที่มาเป็นร้านอาหารได้อย่างวิเศษ!

โต๊ะอาหารภายในรสบัส คือมุมที่ลูกค้าโปรดปรานที่สุดมุมหนึ่ง ณ ร้านจ๊างน่าน

ข้าวเปียกเส้น ร้านจ๊างน่าน ใครหิวสั่งมากินกันหนักๆ ได้เลยกับเมนูอร่อยนี้

แหนมเนืองร้านจ๊างน่าน แค่ชุดเล็กก็อิ่มแปล้แล้ว เพราะให้เยอะ จริงใจมากๆ

บ่ายคล้อย เราออกเดินทางจากร้านจ๊างน่าน ต่อไปยัง “ดอยเสมอดาว” ในอุทยานแห่งชาติศรีน่าน อำเภอนาน้อย (โทร. 0-5473-1714, 09-3242-2914) เพื่อชมความงามสุดอลังการของขุนเขาสลับซับซ้อน และหนึ่งในป่าไม้ผืนสุดท้ายที่เหลืออยู่ของน่าน นี่คือแหล่งต้นน้ำลำธารที่ไหลลงไปเติมเต็มให้แม่น้ำเจ้าพระยาด้วยเช่นกัน

ดอยเสมอดาว ตั้งอยู่ที่ กม.16 ถนนสายนาน้อย-ปางไฮ เป็นจุดชมทิวทัศน์ 360 องศา สุดฮิต

ดอยเสมอดาว เป็นจุดกางเต็นท์นอนสัมผัสธรรมชาติ ห่มหนาว ดูดาว ชื่นชมทะเลหมอกยามเช้า ที่สวยสดงดงามที่สุดแห่งหนึ่งของเมืองน่าน เที่ยวได้ตลอดปี แต่เจ๋งสุดคือฤดูหนาว ช่วงปลายเดือนพฤศจิกายน-กุมภาพันธ์ ความสูง และความงามที่ปรากฏ จึงได้รับการเปรียบเปรยไปว่า อยู่สูงเสมอดาวเลยล่ะ!

จากจุดชมวิวดอยเสมอดาว มองไปทางขวาจะเห็นผาหินขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ ชื่อว่า “ผาหัวสิงห์” ซึ่งมีทางเดินไต่ขึ้นไปยืนชมวิวบนนั้นได้ด้วย

ลำน้ำน่าน ไหลลดคดโค้งอยู่เบื้องล่าง เมื่อมองจากดอยเสมอดาวลงไป ถ้าได้มาเที่ยวในตอนเช้าตรู่ของฤดูหนาว ก็จะเห็นทะเลหมอกลอยปกคลุมราวปุยนุ่นสีขาว

จุดหมายสุดท้ายในวันนี้ ก่อนขับรถกลับเข้าไปนอนพักที่ตัวเมืองน่าน คือ “เฮือนฝ้ายแม่จำปี” อำเภอนาน้อย เป็นศูนย์ OTOP ผ้าทอคุณภาพดีของท้องถิ่น และ เป็นจุดประทับตราใน Passport ททท. ด้วยเช่นกัน (โทร. 0-5475-4228, 08-5100-1807) เปิดเวลา 08.00-22.00 น.

ใครยังไม่มีสมุด Passport ที่ใช้ประทับตราในโครงการ Passport น่าน Plus แพร่ ก็มารับที่ร้านเฮือนฝ้ายแม่จำปี ได้ฟรี

ดีใจจัง ประทับตราของจังหวัดน่านครบทุกแห่งแล้ว!

มุกเก๋สุดน่ารัก ในบรรยากาศย้อนยุคที่เฮือนฝ้ายแม่จำปี

ขับรถมาไกล เที่ยวกันมาทั้งวัน แวะดื่มชาเขียวเย็น และชานมเย็น ที่เฮือนฝ้ายแม่จำปี

ห้องพักแสนสบาย แอร์เย็นฉ่ำที่ เฮือนฝ้ายแม่จำปี

วันพรุ่งนี้ เราจะไปเที่ยวจังหวัดแพร่กันแล้วจ้า…สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานแพร่ น่าน อุตรดิตถ์ โทร. 0-5452-1127

Passport น่าน PLUS แพร่ 12 เมืองต้องห้ามพลาด (ตอน 1)

พฤษภาคม 19, 2016/0 Comments/in ภาคเหนือ /by chaton chokpattara

ล้านนาตะวันออก ถิ่นนี้ได้ชื่อว่าเป็นดินแดนแสนน่ารัก อาบอิ่มด้วยธรรมชาติ ป่าเขา สายน้ำ รวมถึงวิถีชีวิต ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมประเพณีอันดีงาม มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว “น่าน และแพร่” จึงเป็น 2 จังหวัดแห่งล้านนาตะวันออก ที่น่าเที่ยว น่าเยี่ยมเยือนกันได้ตลอดปี

แต่เรามีข่าวดีข่าวด่วนมากบอก เมื่อ ททท. สำนักงานแพร่ จัดแคมเปญ Passport น่าน Plus แพร่ 12 เมืองต้องห้ามพลาดพลัส ให้เราท่องเที่ยวสัมผัสวิถีสองจังหวัดใหญ่แห่งล้านนาตะวันออก เรียนรู้จิตวิญญาณที่แท้จริงของเขา ผ่านสถานที่ท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ ธรรมชาติ วัฒนธรรม และชุมชน พร้อมกับตามล่ารางวัลมากมาย โดยการนำสมุด Passport เล่มน้อย ไปประทับตราตามจุดที่กำหนด แค่จังหวัดละ 3 แห่ง (รวม 6 แห่ง) เท่านี้ก็นำไปขอรับรางวัลที่ ททท. สำนักงานแพร่ ได้แล้วจ้า

แคมเปญ Passport น่าน Plus แพร่ มีให้เราร่วมสนุกกันระหว่างเดือน พฤษภาคม ถึงเดือนกันยายน 2559 เลยนะจ๊ะ

จุดรับสมุด Passport น่าน Plus แพร่ 12 เมืองต้องห้ามพลาดพลัส ที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวของเทศบาลเมืองน่าน ซึ่งอยู่ในใจกลางเมือง ตรงข้ามกับวัดภูมินทร์ และเป็นจุดขึ้นรถรางเที่ยวรอบเมืองด้วยล่ะ

หรือเราจะไปหยิบสมุด Passport ตามจุดประทับตราทุกแห่งที่ระบุไว้ในสมุด ก็ได้เช่นกันจ้า

ไม่รอช้ารับ สมุด Passport แล้ว ก็เริ่มไปเที่ยวกันเลยดีกว่า เดินข้ามถนนจากศูนย์บริการนักท่องเที่ยวของเทศบาลเมืองน่านมาอีกฝั่ง ก็ถึง “วัดภูมินทร์” แล้วล่ะ หยุดอ่านข้อมูลในสมุด Passport ให้ได้ความรู้ก่อน จะได้เที่ยวสนุก

วัดภูมินทร์ เป็นวัดหลวง สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.2139 ในสมัยพระเจ้าเจตบุตรพรหมมินทร์ เจ้าผู้ปกครองน่าน ความโดดเด่นคือ พระอุโบสถเป็นอาคารทรงจตุรมุข ภายในประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัย 4 องค์ หันหน้าออกสู่ประตูทั้ง 4 ทิศ หาได้ยากยิ่ง สะท้อนถึงความเชื่อในเรื่องพระพุทธเจ้าสี่พระองค์ของชาวพุทธล้านนาในอดีต

ยิ่งกว่านั้นพระอุโบสถหลังนี้ยังได้รับการยกย่องว่า เป็นหนึ่งในสุดยอดศิลปกรรมไทลื้อ ที่เรียกว่า “วิหารซด” เป็นรูปแบบการสร้างวิหารหรือโบสถ์ให้หลังคาซ้อนลดหลั่นกันลงมาหลายชั้น ไม่เน้นความสูง รวมถึงมีการประดับกระจกสีด้วย

ภายในวิหารวัดภูมินทร์เหลืองอร่ามงามด้วยสีทองคำเจิดจรัส ประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัยขนาดใหญ่ 4 องค์ ซึ่งเคยได้รับการยกย่องให้เป็น แหล่งท่องเที่ยว Unseen Thailand ของ ททท. มาแล้ว

ภาพปู่ม่าน ย่าม่าน ต้นกำเนิดกระซิบรักอมตะ วาดขึ้นโดยศิลปินพื้นบ้านฝีมือชั้นครูนามว่า หนานบัวผัน ซึ่งเป็นผู้เดียวกับที่วาดภาพจิตรกรรมในวัดหนองบัว คาดว่าภาพปู่ม่าน ย่าม่าน วาดขึ้นในช่วงปี พ.ศ.2410-2417 ระหว่างการบูรณะซ่อมแซมวัดภูมินทร์ในสมัยเจ้าอนันตฤทธิวรเดชครองเมืองน่าน ซึ่งตรงกับปลายรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ภาพนี้เป็นเอกลักษณ์ของผู้วาดคือหนานบัวผันโดยแท้ เพราะวาดด้วยขนาดเท่าคนจริง และใบหน้าคนมีคิ้วโก่ง ปากเป็นกระจับ ดังที่หนานบัวผันชอบ

เมื่อชมวัดภูมินทร์เสร็จแล้ว ก็ได้เวลา นั่งรถรางเที่ยวรอบเมืองน่าน วันเสาร์-อาทิตย์ เขามีรอบเวลา 09.30 / 10.30 / 13.30 / 15.30 น. โดยเราสามารถโทรจองได้ ที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวเทศบาลเมืองน่าน โทร. 0-5475-1169 ส่วนวันจันทร์-ศุกร์ มี 2 รอบ เวลา 09.30 และ 15.30 น. ค่าบริการคนละ 30 บาทเท่านั้น

นั่งรถรางเที่ยวชมความสวยงาม และเรื่องราวประวัติศาสตร์น่าสนใจของเมือง Slow Town น่าน ที่เราหลงรัก
วัดพระเกิด อำเภอเมืองน่าน (โทร. 08-1765-2710) แม้จะเป็นวัดไม่ใหญ่โต แต่ก็มีชื่อเสียงมาตั้งแต่ พ.ศ.2554 แล้ว เพราะเป็นต้นกำเนิดงานหัตถกรรมพื้นบ้าน “ตุงก้าคิง” เป็นภาษาไทยใหญ่หมายถึง “ธง” โดยผู้ที่คิดค้นทำตุงก้าคิงขึ้นคนแรกก็คือ อาจารย์คำรบ วัชราคม อดีตผู้อำนวยการวิทยาลัยเทคนิคน่าน

นักท่องเที่ยวหรือคนทั่วไปที่สนใจ สามารถเข้ามาฝึกทำตุงก้าคิงที่วัดพระเกิดได้สบายมาก โดยป้าติ๋มและป้าไก่ สองผู้นำจะคอยช่วยให้ความรู้ แต่ถ้าจะให้ได้ชมชัวร์ๆ ก็ควรโทรติดต่อป้าทั้งสองก่อนนะจ๊ะ

ป้าไก่ สาธิตการทำตุงก้าคิงให้เราชม พร้อมกับเล่าว่า ตุงก้าคิงมี 2 ประเภท คือ ตุงมงคล ใช้เพื่อถวายวัดในงานมงคลต่างๆ อาทิ สงกรานต์, ปักเจดีย์ทราย, ถวายเป็นพุทธบูชา, ใช้ในห้องพระ ฯลฯ และอย่างที่สองคือ ตุงอวมงคล ซึ่งใช้ในงานเรือนทาน, งานศพ ฯลฯ

การทำตุงก้าคิง ต้องตัดกระดาษสีมาเติมรายละเอียดหน้าตาในตุงให้ครบถ้วน แล้วติดสัญลักษณ์ตัวสัตว์ในปีนักษัตรลงไป ให้ตรงกับปีเกิดของเรา

การทำตุงก้าคิง วัสดุหลักใช้กระดาษสาสีขาวอย่างหนา แล้วเปะกระดาษสีลงไปประดับให้ครบถ้วนทั้งสองด้าน หน้าหลัง ดังนั้นลายของทั้งสองด้านจึงต้องเหมือนและตรงกัน

การตอกลายตุงก้าคิงที่วัดพระเกิด ปัจจุบันมีคนที่ทำเป็นไม่กี่คน ลูกหลานคนไหนสนใจไปช่วยกันสืบสานไว้ได้นะจ๊ะ

ตุงก้าคิงแต่ละผืน จะมีความสุงเท่ากับ (หรือใกล้เคียง) เจ้าของผู้ทำ เพื่อใช้เป็นตัวแทนคนคนนั้น แล้วนำไปแขวนไว้ในโบสถ์วัดพระเกิด จนกว่าผืนตุงจะเปื่อยยุ่ยไปเองตามกาลเวลา นับเป็นการสะเดาะเคราะห์วิธีหนึ่ง ตามความเชื่อของชาวบ้านพระเกิด เพราะมีอยูที่นี่ที่เดียวในภาคเหนือ

หลังจากถวายตุงก้าคิงกับท่านเจ้าอาวาสแล้ว ก็ได้เวลานำเข้ามาแขวนภายในโบสถ์วัดพระเกิด โดยตุงนี้จะแขวนอยู่ภายในโบสถ์นานจนกระดาษจะเปื่อยไปเอง ในภาพนี้ ป้าติ๋มและป้าไก่ ช่วยกันโชว์ตุงก้าคิง 3 ยุค ซึ่งมีการพัฒนาความสวยงามและลวดลายขึ้นตามลำดับ รุ่น 1 หน้าตาน่ารักมาก เป็นแบบง่ายๆ มีแต่ตา ปาก และจมูก

ตุงก้าคิง ที่แขวนอยู่บนผนังโบสถ์วัดพระเกิด แบ่งกลุ่มตามปีนักษัตร

พระประธานในโบสถ์วัดพระเกิด งดงามน่าเลื่อมใส ขนาบข้างด้วยพญานาคสองตน

พิพิธภัณฑ์ชุมชนบ้านพระเกิด เป็นสถานที่เก็บรวบรวมวัตถุโบราณล้ำค่าน่าชมของชุมชน ก่อตั้งขึ้นโดย อาจารย์คำรบ วัชราคม ชาวพัทลุง ผู้เดินทางมาทำงานอยู่ที่น่าน ในตำแหน่งผู้อำนวยการวิทยาลัยเทคนิคน่าน ทว่าปัจจุบันท่านได้ลาโลกไปแล้ว ฝากไว้แต่ผลงานการอนุรักษ์ภูมิปัญญาของชุมชนวัดพระเกิดแห่งนี้

ภายในพิพิธภัณฑ์ชุมชนบ้านพระเกิด รวบรวมและจัดแสดงวัตถุโบราณและพระพุทธรูปล้ำค่าจำนวนมาก

พิพิธภัณฑ์ชุมชนบ้านพระเกิด ซึ่งก่อตั้งขึ้นโดยอาจารย์คำรบ วัชราคม เปิดให้เข้าชมฟรีทุกวันจากวัดพระเกิด เราตระเวนเที่ยวน่านกันต่อที่ “โฮงเจ้าฟองคำ” ถนนสุมนเทวราช (โทร. 0-5471-0537, 08-9560-6988) ที่นี่เป็นหนึ่งใน โฮง หรือ เรือนไม้เก่าโบราณ ที่ถือว่างดงามที่สุดของเมืองน่านในปัจจุบัน

ประวัติเล่าว่า เดิมโฮงเจ้าฟองคำ เป็นบ้านพักของเจ้าศรีตุมมา หลานของเจ้ามหาวงศ์ เจ้าผู้ครองนครน่าน องค์ที่ 11 สร้างขึ้นราว พ.ศ.2384-2400 แล้วตกทอดมาเป็นของเจ้าฟองคำ แต่เดิมตัวโฮงเป็นไม้สักประกอบด้วยวิธีใส่สลักไม้ หลังคามุงแป้นเกล็ด ปัจจุบันได้เปลี่ยนเป็นกระเบื้องดินขอ ด้านล่างเป็นที่สาธิตการทอผ้า ส่วนบนบ้านเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ให้ชมอย่างดี คล้ายเราได้ย้อนกลับไปสู่ยุคอดีตครั้งที่เมืองน่านยังเป็นอาณาจักร หรือประเทศอิสระไม่ขึ้นกับสยามที่บางกอก

ห้องพระภายในโฮงเจ้าฟองคำที่ด้านล่างของโฮงเจ้าฟองคำ มีการสาธิตทอผ้า และปักลายผ้าแบบโบราณล้านนาให้ชมทุกวัน
จุดประทับตรา Passport ของ ททท. จุดแรกในวันนี้ คือ ร้านฮักน่าน เบค คาเฟ่ ถนนข้าหลวง ตำบลในเวียง อำเภอเมืองน่าน (โทร. 08-1777-0141) เป็นร้านกาแฟเล็กๆ น่ารัก ตกแต่งย้อนยุคสไตล์วินเทจ

ภายในร้านฮักน่าน เบค คาเฟ่ น่ารักด้วยการใช้โทนสีอบอุ่น แต่เด่นสุดที่กระเบื้องปูพื้นลายเก๋ไม่ซ้ำกัน ช่วยให้บรรยากาศดูสนุก น่านั่ง พร้อมกับสั่งเครื่องดื่มและเค้กอร่อยๆ มาชิมกันเลย

กระเบื้องปูพื้นของร้านฮักน่าน เบค คาเฟ่ สวยงาม หลากหลาย ไม่เหมือนใคร

เอาล่ะ ได้เวลาเอา สมุด Passport มาให้ทางร้านประทับตรา นี่ถือเป็นจุดแรกของเราเลยนะเนี่ยะ

ตราประทับ Passport น่าน Plus แพร่ ของแต่ละร้านจะไม่เหมือนกัน เพราะมีชื่อของร้านกำกับอยู่ด้วย ใครคิดจะมั่ว งานนี้มั่วไม่ได้นะจ๊ะ ขอบอก ฮาฮาฮา

ประทับ Passport แล้ว ก็ได้เวลาสั่งเครื่องดื่มมาดับร้อนกันเลย

คุณนัท เจ้าของร้านฮักน่าน เบค คาเฟ่ ลงมือชงกาแฟอร่อยๆ ให้เราดื่มด้วยตัวเองเลยล่ะ วันนี้ขอเป็นเอสเปรสโซ่เย็นละกันนะพี่

เค้ก Home Made รสนุ่ม และเอสเปรสโซ่เย็น ของร้านฮักน่าน เบค คาเฟ่ ช่วยเพิ่มพลังให้เราออกไปเที่ยวน่านได้ต่อ

จากในตัวเมืองน่าน เราขับรถออกไปเที่ยวนอกเมืองกันบ้าง ที่ “หอศิลป์ริมน่าน” โดยใช้ถนนน่าน-ท่าวังผา (ทางหลวงหมายเลข 101) ตรง กม.20 (โทร. 08-1989-2912)

หอศิลป์ริมน่าน เป็นของ คุณวินัย ปราบริปู ศิลปินชาวน่าน ในเนื้อที่กว่า 13 ไร่ ประกอบด้วยอาคารหอศิลป์ สตูดิโอ และบ้านพักรับรอง ใช้เป็นสถานที่รวมงานศิลป์ร่วมสมัย จัดแสดงผลงานของคุณวินัยเกือบ 200 ชิ้น ในแบบกึ่งถาวร เปิดให้เข้าชมทุกวันพฤหัสบดี-วันอังคาร เวลา 09.00-17.00 น. ค่าเข้าชม 20 บาท/คน

จากหอศิลป์ริมน่าน เราขับรถสบายๆ ไปกราบพระที่ “วัดพระธาตุแช่แห้ง” พระธาตุประจำคนเกิดปีกระต่าย (ปีเถาะ) พุทธสถานศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองน่านมาช้านาน ตั้งอยู่บนเนินสูงเรียกว่า ภูเพียงแช่แห้ง ซึ่งเป็นที่ตั้งตัวเมืองน่านเดิม องค์พระธาตุเป็นสีทองอร่ามงามเด่นด้วยทรงระฆัง คล้ายพระธาตุหริภุญชัยเมืองลำพูน

พระประธานในโบสถ์วัดพระธาตุแช่แห้ง มีขนาดใหญ่มาก พุทธศิลป์งามล้ำน่าเลื่อมใสศรัทธายิ่งนัก

บางคนสงสัยว่า ทำไมพระธาตุแห่งนี้จึงชื่อว่า แช่แห้ง แช่แล้วทำไมแห้ง? ทำไมไม่เปียก? คำตอบอยู่ที่ตำนานเล่าว่า ในอดีตสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เคยเสด็จมาที่นี่ มีคนนำผลไม้มาถวายพระพุทธเจ้า แต่ผลไม้นั้นแห้งแข็งมาก ท่านจึงทรงนำไปแช่น้ำให้นิ่มก่อนจึงเสวยได้ พระพุทธองค์จึงทรงทำนายว่า ต่อไปในอนาคตจะมีพระพุทธศาสนาสถิตมั่นคงขึ้นในดินแดนนี้ และมีองค์พระธาตุสำคัญประดิษฐานอยู่

กราบพระเสร็จแล้ว เราก็กลับเข้าเมืองน่าานอีกครั้ง แต่ด้วยความที่เราเป็นคนรักแมว เลยไปหาที่นั่งชิลกันแถวริมลำน้ำน่าน ที่ “ร้านสุดกองดี” หรือ Cafe’ Soodgongdee ที่มีชื่อเสียงในบรรยากาศร้านน่ารัก แถมยังมีกาแฟอร่อยๆ ให้ชิมด้วย

ร้านสุดกองดี เป็นร้านกาแฟบนเรือนไม้ยกเสาสูง โดยคำว่า “สุดกอง” จริงๆ แล้วแปลว่า “สุดซอย” นั่นเอง หมายความว่าร้านนี้อยู่สุดซอยพอดี ฮาฮาฮา หรืออีกความหมายหนึ่ง “กอง” ในภาษาเหนือแปลว่า “รอคอย” นั่นก็หมายถึง สิ้นสุดการรอคอยที่สุดกองดีไงจ๊ะ

ร้านสุดกองดี เป็น จุดประทับตราใน Passport น่าน Plus แพร่ ของ ททท. ด้วย

บรรยกาศอันร่มรื่นใต้เงาไม้ใหญ่ริมลำน้ำน่าน บนดาดฟ้าชั้นสองของร้านสุดกองดี ชิลมากๆ โดยเฉพาะยามเย็น

ภายในร้านสุดกองดี มีรูปวาดแมวและตุ๊กตาแมวตัวเล็กตัวน้อยตกแต่งอยู่ทุกที่ แถมยังมีน้องเหมียวตัวจริงที่เจ้าของร้านเลี้ยงไว้ออกมาเดินรับแขกด้วยนะ ฮาฮาฮา

น้ำอัญชัญเย็นชื่นใจ ที่ร้านสุดกองดี

เค้ก Home Made แสนอร่อยของร้านสุดกองดีจุดประทับตรา Passport ททท. จุดต่อมาคือ “บ้านๆ น่านๆ ห้องสมุด & เกสต์โฮม” ของคุณครูต้อม

บ้านๆ น่านๆ เป็นเรือนไม้เก่าสองชั้นแสนคลาสสิก ที่ครูต้อมซื้อมาจากญาติสนิท แล้วดัดแปลงให้เป็นที่พัก ห้องสมุด ร้านกาแฟ ในสไตล์ Relax นั่งชิลอ่านหนังสือ ซดกาแฟกันได้ทั้งวัน เปิดเวลา 08.30-18.00 น. (โทร. 08-9859-5898)

ครูต้อม หญิงเก่งผู้มากความสามารถ เจ้าของบ้านๆ น่านๆ ซึ่งเป็นทั้งห้องสมุด ร้านกาแฟ และห้องพักแบบอบอุ่น เป็นกันเอง คนที่รักการอ่านมาเที่ยวที่นี่ มีหนังสือดีๆ ประเทืองปัญญาให้อ่านนับร้อยๆ เล่มจ้า

บ้านๆ น่านๆ เป็นจุดประทับตราใน Passport ของ ททท. ด้วยล่ะ

นั่งอ่านหนังสือตามที่ชอบกันได้ทั้งวัน ที่บ้านๆ น่านๆ ศูนย์รวมหนอนหนังสือตัวจริง

มุมจำหน่ายหนังสือดีๆ ที่คัดสรรมาแล้ว เพื่อการปลูกปัญญา

ห้องพักที่บ้านๆ น่านๆ มีทั้งแบบเตียงเดี่ยวและเตียงคู่ คืนละไม่กี่ร้อยบาท ในสไตล์กันเองเหมือนอยู่บ้าน

บรรยากาศโถงรวมให้นั่งพักผ่อน บนเรือนของบ้านๆ น่านๆ สวย เรียบ เงียบสงบ เหมาะหนีจากความวุ่นวายของเมืองใหญ่มาพักผ่อนอย่างแท้จริง

ใครสนใจเรื่องสมุนไพรธรรมชาติ ที่บ้านๆ น่านๆ เขามีผลิตภัณฑ์สมุนไพรหลายชนิดจำหน่ายด้วยนะจ๊ะ

หลังจากตระเวนเที่ยวน่านกันมาทั้งวัน เมื่ออาทิตย์ลาลับ เราก็ชวนกันมาเดินเที่ยวที่ “กาดข่วงเมืองน่าน” เพราะยามหัวค่ำแบบนี้คงไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการเดินปล่อยอารมณ์ชมสีสันของชีวิตเนิบช้า เดินหาอาหารพื้นเมืองอร่อยๆ กินเติมพลัง พูดคุยกับคนน่าน ที่ดูใจเย็น ใจดี ยิ้มง่าย น่ารักซะจริงๆ แต่กาดข่วงเมืองน่านที่ด้านข้างวัดภูมินทร์ เขามีเฉพาะคืนวันเสาร์และอาทิตย์เท่านั้นนะจ๊ะ เริ่มตั้งแต่เวลา 17.00-22.00 น. จ้า

ภารกิจตามล่าประทับตราในสมุด Passport น่าน Plus แพร่ ของ ททท. สำนักงานแพร่ ยังไม่สิ้นสุด วันต่อๆ ไป เราจะออกตระเวนกิน เที่ยว สัมผัสวิถีเรื่องราวอีกมากมายของจังหวัดน่าน แพร่ ไปพร้อมๆ กันนะจ๊ะ

สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานแพร่ น่าน อุตรดิตถ์ โทร. 0-5452-1127

ดำน้ำตามหาปลาการ์ตูน ปลาน่ารักแห่งเกาะผี จ.ตราด

พฤษภาคม 13, 2016/0 Comments/in ภาคตะวันออก /by godart

ทะเลเป็นของปลา ฟ้าเป็นของนก แต่ทริปนี้เราจะพาคนชื่อ “หมอนก” ไปดำน้ำดูปลาการ์ตูนในทะเลกันที่เกาะผี ฮาฮาฮา

เกาะผี เป็นเกาะเล็กๆ คล้ายกองหินโผล่พ้นน้ำ รอบเกาะไม่มีหาดทราย มีแต่โขดหินขรุขระที่มีหอยนางรมเกาะอยู่นับไม่ถ้วน มองเผินๆ เหมือนจะไม่มีอะไร แต่โลกใต้น้ำรอบเกาะผีนั้นสุดยอดจริงๆทริปดำน้ำเที่ยวเกาะผีในวันนี้ จริงๆ แล้วเป็นส่วนหนึ่งของ โครงการ Castaway @Low Carbon Island 2016 ของ อพท. หรือ องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน) เพื่อนำเรามาลั้นลาสัมผัสเกาะหมาก และหมู่เกาะใกล้เคียง ให้เห็นทั้งในด้านความงาม ความอุดมสมบูรณ์ และวิถีชีวิตคนบนเกาะ ที่ยังคงผูกพันกับทะเล กินอยู่เรียบง่าย ภายใต้แนวคิด “ปลดปล่อยคาร์บอนสู่ชั้นบรรยากาศโลกให้น้อยที่สุด”

การจะไปดำน้ำที่เกาะผี ใกล้สุดต้องลงเรือที่อ่าวพระ ทางชายฝั่งด้านทิศเหนือของเกาะหมาก

คนบนเกาะหมากเล่าให้ฟังว่า สำหรับนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ เวลามาเที่ยวเกาะหมากแล้วซื้อแพ็กเกจดำน้ำแบบ One Day Trip ก็จะได้ไปแค่หมู่เกาะรัง ไม่ค่อยมีใครได้มาเกาะผี คนที่มีโอกาสไปเที่ยวเกาะผี จึงเป็นเพื่อนสนิทของคนบนเกาะหมากเท่านั้น วันนี้เราจึงโชคดีมากๆ

เรือมุ่งหน้าออกจากอ่าวพระ ตรงดิ่งสู่เกาะผี คุณลุงหมายคนขับเรือบอกว่าไม่เกิน 20 นาที เดี๋ยวก็ถึง

หลังจากดำน้ำดูปะการังกันที่อ่าวผ่องของเกาะหมาก ในช่วงเช้าแล้ว บ่ายวันนี้คุณไมเคิล ซึ่งมีรีสอร์ทเล็กๆ อยู่ที่อ่าวผ่อง ก็มาร่วมแจมทริปด้วย ทำให้ Project Castaway สำรวจเกาะผีในบ่ายนี้ของเรา น่าสนุกยิ่งขึ้น

ก่อนถึงเกาะผี มองไปทางซ้ายมือคือ อ่าวลอม หนึ่งในอ่าวอันเงียบสงบของเกาะหมาก ทว่าไม่มีทางรถยนต์เข้าถึง ต้องใช้เรือเท่านั้น โลกใต้น้ำของอ่าวลอมจึงยังสมบูรณ์มาก

อ่าวลอม มีหาดทรายขาวทอดยาวเคียงคู่ทิวมะพร้าวโอนเอน เป็นธรรมชาติสุดๆ เพราะไม่มีที่พักหรือรีสอร์ทอะไรเลย แถมใต้น้ำยังมีปะการังแข็งอยู่ดาษดื่น

เรือวิ่งเลยอ่าวลอมมานิดเดียว ก็ถึง เกาะผี เกาะเล็กๆ ซึ่งมีลักษณะคล้ายกองหินขนาดใหญ่โผล่ขึ้นเหนือน้ำ บางส่วนของเกาะเป็นกองหินยอดแหลมๆ ที่มีหอยนางรมเกาะอยู่นับไม่ถ้วน สมัยก่อนคนที่เกาะหมากจะล่องเรือออกมาเกาะผี พร้อมกับเตรียมเหล็กปลายแหลมเรียกว่า สับปะนก มาเพื่อแงะหอยนางรมกินกันสดๆ แกล้มกับยอดกฐินอ่อน และมะนาว แหม.. เขาว่าแซ่บหลายเด้อ!

ถึงเกาะผีแล้วจะรีรออยู่ใย วันนี้อากาศดี แดดไม่ร้อน คลื่นลมสงบ น้ำใส ทัศนวิสัยการมองเห็นได้น้ำกว้างไกล หมอนกสาวสวยโดดลงน้ำเป็นคนแรก

น้ำรอบเกาะผีไม่ลึก ตื้นแค่ 3-5 เมตร ทำให้ดำน้ำดูปะการังง่ายมาก ส่วนใหญ่เป็นปะการังแข็งหลากชนิดหลากสี ราวกับป่าใต้น้ำอันลึกลับ เป็นที่อยู่อาศัย หลบภัย หากิน แพร่พันธุ์ ของสิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วน

คุณไมเคิล เอากล้องถ่ายภาพใต้น้ำตัวใหญ่คู่ใจ ดำดิ่งลงไปช่วยเก็บภาพโลกใต้น้ำของเกาะผี มาให้เราชมกัน

แค่โดดลงน้ำไปไม่นาน ก็มี ปลาผีเสื้อปากยาว (Beak Butterflyfish) หลายตัว ว่ายน้ำมาทักทายเราแล้ว น่ารักมากๆ

โลกใต้น้ำของเกาะผี เต็มไปด้วยความหลากหลายของปะการังแข็งหลากชนิด โดยเฉพาะปะการังโขด (Mountain Coral หรือ Finger Coral) นับว่าโดดเด่นมีจำนวนมากที่สุด พวกมันดึงแคลเซียมคาร์บอเนตมาจากทะเล เพื่อสร้างโครงสร้างแข็งให้ตัวเองอยู่รอด บ้างเป็นสีเหลือง สีน้ำตาล และสีชมพูอ่อน ราวกับเขาวงกตใต้น้ำอย่างไรอย่างนั้น!

ในปะการังโขดบางกอ มีหอยสองฝาไปแอบฝังตัวอยู่อาศัยร่วมกันด้วย

โลกใต้น้ำของเกาะผียังอุดมสมบูรณ์มาก สังเกตได้จาก หอยมือเสือ (Giant Clam) ที่มีอยู่มากมาย นอกจากพวกมันจะสวยงามแล้ว ยังมีคุณค่าต่อระบบนิเวศน์แนวปะการังมาก เพราะหอยมือเสือช่วยฟอกน้ำให้สะอาด แถมในเนื้อของมัน ยังมีสาหร่ายซูแซนเทลลีเข้าไปอาศัยอยู่ด้วย มันจึงช่วยสังเคราะห์แสง สร้างออกซิเจนเพิ่มให้น้ำทะเล

หอยมือเสือฝังตัวลงไปในกอปะการังรังผึ้งจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน!

โลกใต้น้ำอันน่าตื่นตาของเกาะผี แม้จะมีหอยเม่นหนามยาวอยู่เป็นจำนวนมาก แต่ก็ไม่ได้เป็นอันตราย เพราะเราสามารถว่ายน้ำหลบหลีกไปได้ เพื่อชื่นชมปะการังแข็งรูปทรงและสีแปลกๆ

ปะการังแข็งสีเหลืองกับหนอนท่อ อาศัยอยู่ร่วมกัน ช่วยต่อเติมห่วงโซ่อาหารแห่งแนวปะการังให้สมดุลย์

ใต้น้ำของเกาะผีมี หอยเม่นหนามดำ (Sea Urchin : ชื่อวิทยาศาสตร์ Diadema setosum) อยู่อย่างหนาแน่น การดำน้ำเที่ยวชมปะการังจึงต้องระมัดระวังด้วย พยายามลอยตัวในแนวราบขนานกับผิวน้ำไว้ตลอด อย่าเข้าไปใกล้พวกมัน และอย่าให้ส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกายไปสัมผัสโดนเด็ดขาด เพราะหนามของมันจะหักติดอยู่ในเนื้อเรา ปวดมาก!!!!

ปะการังโขดกอใหญ่ เติบโตแผ่ขยายอาณาเขตออกไปใต้น้ำ เพื่อให้สิ่งมีชีวิตต่างๆ ได้มาพึ่งพิง
ใต้น้ำรอบเกาะผี มี ปะการังดอกเห็ด (Mushroom Coral) อันสวยงาม กระจายอยู่ทั่วไป ริ้วลายเส้นสายของปะการังชนิดนี้ ชวนให้พิศวงในความมหัศจรรย์ของธรรมชาติ ที่สร้างสรรค์สรรพชีวิตนับไม่ถ้วนขึ้นปะดับท้องทะเล

ปะการังดอกเห็นบางอัน ก็มีรูปทรงแทบจะกลมดิกเลยล่ะ

ปะการับดอกเห็ด เติบโตขึ้นบนกอปะการังโขดอันอุดมสมบูรณ์ปะการังดอกเห็ด เกาะผี

ฟองน้ำครกขนาดใหญ่มาก แลคล้ายปากปล่องภูเขาไฟใต้น้ำ! ฮาฮาฮา

เห็นเป็นพุ่มพลิ้วไหวไปมาตามกระแสน้ำ แถมสีสวยขนาดนี้ อย่านึกเชียวนะว่าเป็นดอกไม้ทะเล จริงๆ เขาคือ หนอนท่อ (Tube Worm) ชื่อวิทยาศาสตร์ Sabellastarte sp. เป็นสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง อาศัยอยู่ในท่อหรือโพรงหินปูนและปะการัง เวลามีภัยมันจะผลุบเข้าไปในโพรงทั้งตัวจนไม่เห็นเลย แต่เมื่อเวลาหาอาหาร มันก็จะโผล่ออกมาสยายกิ่งก้านลักษณะคล้ายซี่กรองอาหารและแพลงก์ตอนเล็กๆ กินจากน้ำทะเล

หนอนท่อ (Tube Worm) ที่เกาะผีมีหลากสีหลายชนิด กระจายอยู่ในเขตน้ำตื้นใสสะอาด คอยกรองกินแพลงก์ตอนเป็นอาหาร แต่น่าแปลกที่ในบริเวณนี้ไม่พบหนอนฉัตร (Christmas-tree Worm) เลย

ดำน้ำวนเวียนดูปะการังแข็งอยู่พักใหญ่ ในที่สุดเราก็มาพบกับสิ่งที่ตามหา นั่นคือเจ้าปลาแสนน่ารักแห่งท้องทะเลไทย ปลาการ์ตูนอินเดียนแดง (Pink Anemonefish) ชื่อวิทยาศาสตร์ Amphiprion perideraion เป็นปลาการ์ตูนที่พบเห็นได้ทั้งฝั่งอ่าวไทยและอันดามัน ตัวมันยาวแค่ 3-5 เซนติเมตรเท่านั้น ดีใจนะ ที่ได้พบกันวันนี้

ด้วยระดับน้ำที่ลึกแค่ 3-5 เมตร รอบๆ เกาะผี อีกทั้งคลื่นลมไม่ค่อยแรง และน้ำค่อนข้างใส ทำให้ ดอกไม้ทะเล (Sea Anemone) เติบโตได้ดี เชื่อหรือไม่ว่าจริงๆ แล้วดอกไม้ทะเลที่แลพลิ้วไหวอ่อนนุ่ม จริงๆ แล้วเป็นสัตว์อยู่ในตระกูลเดียวกับปะการังแข็ง เพียงแต่ดอกไม้ทะเลไม่สร้างโครงหินปูนขึ้นห่อหุ้มลำตัวเท่านั้นเอง

ดอกไม้ทะเลและปลาการ์ตูนอาศัยอยู่ร่วมกัน แบบพึ่งพากัน โดยปลาการ์ตูนใช้กอดอกไม้ทะเลเป็นบ้าน เป็นที่อาศัยหลบภัย เพราะดอกไม้ทะเลมีเข็มพิษไว้ป้องกันตัว แต่ปลาการ์ตูนไม่เป็นอันตราย เพราะตัวมันมีเมือกพิเศษใช้ป้องกันเข็มพิษดอกไม้ทะเลได้ ส่วนดอกไม้ทะเลได้ประโยชน์จากปลาการ์ตูนคือ ดอกไม้ทะเลให้ปลาการ์ตูนเป็นเหยื่อล่อปลาอื่น

ดอกไม้ทะเลพลิ้วไหวไปมาตามกระแสคลื่นใต้น้ำ งดงามราวกับทุ่งหญ้าต้องลม

ปลาการ์ตูนมีนิสัยอยู่เป็นที่เป็นทาง (ประจำถิ่น) ไม่ย้ายบ้านไปไหน เมื่อมันตัดสินใจอยู่ที่ดอกไม้ทะเลกอใด มันก็จะอยู่ไปตลอดชีวิต จับคู่ ผสมพันธุ์ เลี้ยงลูก กันอยู่ตรงนี้ เราจึงต้องช่วยกันปกป้องอาณาจักรปลาการ์ตูนแห่งเกาะผีไว้ดีๆ

พอดำน้ำลงไปดูใกล้ๆ เจ้าปลาการ์ตูนอินเดียนแดงตกใจ รีบมุดเข้าไปแอบในกอดอกไม้ทะเล ไม่ต้องกลัวหรอกจ้า แค่มาทักทายกันเฉยๆ นะ

สิ่งมีชีวิตโดดเด่นอีกอย่างที่เกาะผี คือ ฟองน้ำครก (Marine Sponges) จริงๆ แล้วมันเป็นสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังโบราณ ที่ถือกำเนิดขึ้นเมื่อกว่า 600 ล้านปีก่อน เคยครอบครองความเป็นใหญ่ในอาณาจักรใต้ทะเลยุคเปอร์เมียน หรือเมื่อ 290-248 ล้านปีก่อน ทว่าหลังจากนั้นปะการังก็เพิ่มจำนวนขึ้นแทน

น้ำใสแจ๋ว แถมไม่ลึกมาก ปะการังจึงอยู่ใกล้เราแค่นิดเดียว แต่อย่าไปจับล่ะ เพราะมันอาจมีพิษระคายเคืองผิวหนังได้!

ปะการังโต๊ะ (Table Coral) ขนาดใหญ่ คือแหล่งอาศัยหลบภัยอย่างดีของสิ่งมีชีวิตนานาชนิด

ปะการังแผ่นขนาดใหญ่ งอกงามอยู่บนกอปะการังโขด โดยมีหนอนท่อขอไปพักพิงอิงอาศัย เหมือนอาณาจักรเล็กๆ ใต้น้ำ บางครั้งก็มี ปลาเขียวพระอินทร์ (Moon Wrasse) ว่ายผ่านไปผ่านมา เติมเต็มความอุดมสมบูรณ์

ปะการังรังผึ้ง (Honey Comb Coral) ขึ้นปะปนอยู่กับปะการังแข็งชนิดอื่น

คนเรือที่เกาะหมากเคยเล่าให้ฟังสนุกๆ ว่า ที่เกาะผีมีปล่องภูเขาไฟอยู่ด้วยนะ! เราก็เชื่อสนิท ตื่นเต้นใหญ่ พอดำน้ำลงไปดูจริงๆ มันก็คือฟองน้ำครกขนาดใหญ่ ที่มีทรงอ้วนๆ ตรงกลางกลวงคล้ายปากปล่องภูเขาไฟ! แต่ไม่ใช่ เพราะฟองน้ำแท้จริงคือสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่อาศัยอยู่ใต้น้ำนั่นเอง

ปากปล่องฟองน้ำครก น้ำทะเลจะไหลเข้าทางนี้ เพื่อกรองกินสารอินทรีย์และแพลงก์ตอนเป็นอาหาร

หนอนท่ออันสวยงาม ยามไม่ถูกรบกวน มันจะโผล่ขึ้นมาจากโพรงหินปูน แล้วสยายกิ่งก้านดักจับ กรองอาหารกินจากน้ำทะเลรอบๆ ตัว

หนอนท่อสีสันแปลกตา เพิ่มชีวิตชีวากับแนวปะการังเกาะผี

หนอนท่อสีขาว

หนอนท่อสีน้ำตาลอ่อน

หนอนท่อกับปะการังแผ่น อยู่ร่วมกันได้เหมือนเพื่อนเนอะ
วันนั้น แม้จะใช้เวลาดำน้ำเล่นกันอยู่ที่เกาะผีแค่ 2-3 ชั่วโมง แต่ก็ประทับใจมาก เพราะได้ตื่นตากับความหลากหลายของปะการังแข็ง ฝูงปลา และอาณาจักรปลาการ์ตูนอินเดียนแดง ที่ยังคงสามารถใช้ชีวิตหากินอยู่อย่างเสรี และปลอดภัย ต้องขอบคุณคนเกาะหมาก และหมู่เกาะโดยรอบแห่งทะเลตะวันออก ที่เห็นคุณค่าของทรัพยากรทางทะเลนี้ แล้วช่วยกันปกป้องไว้ไม่ให้สูญหาย

เพราะสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ถ้าเสื่อมสูญไปวันใด ก็ยากจะสร้างทดแทนกลับคืน! ในฐานะคนไทยคนหนึ่ง เราสามารถร่วมแรงร่วมใจกันคนละไม้คนละมือ ไปเที่ยวชม ศึกษาเรียนรู้ให้ซึ้งถึงคุณค่า แล้วนำภาพอันงดงามนั้นมาบอกต่อ เพื่อสร้างการท่องเที่ยวแนวใหม่ที่ยั่งยืน ปลดปล่อยคาร์บอนต่ำ

เพื่อให้ท้องทะเลตะวันออก ยังคงเป็นสวรรค์ของพวกเราตลอดไป นะจ๊ะขอขอบคุณ : อพท. หรือ องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน) และพี่น้องชาวเกาะหมากที่น่ารักทุกท่าน ที่ร่วมมือ ร่วแรงร่วมใจสร้างสรรค์กิจกรรมดีๆ นี้ขึ้น สอบถามโทร. 0-2357-3580-402Special Thanks : บริษัท Nikon Sales (Thailand) Co., Ltd. สนับสนุนกล้องถ่ายภาพระดับมืออาชีพ D4 และกล้องถ่ายภาพใต้น้ำ AW130 เพื่อการเก็บภาพสวยๆ เหล่านี้มาฝากเพื่อนๆ ทุกคน สนใจสอบถาม โทร. 0-2633-5100

https://goo.gl/GeqdbB

#LowcarbonAtkohmak #CastawayAtkohmak #ติดเกาะโลว์คาร์บอน

Taiwan 2 : ฟาร์มแกะชิงจิ้ง

พฤษภาคม 3, 2016/0 Comments/in เที่ยวในประเทศ /by godart

บนทางหลวงสาย 14A (Central Cross-Island Highway) ของไต้หวัน ที่ตัดขวางข้ามจากชายฝั่งตะวันตก-ตะวันออก ผ่านไปยังภูเขาสูงสลับซับซ้อนกว่า 1,750 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล คือที่ตั้งของแหล่งท่องเที่ยวสุดฮิต สุดฮอต และรีสอร์ทบ้านพักสไตล์ Swiss Old House อันมีชื่อเสียง

ใครอยากไปยกมือขึ้น! เราจะพาไปเที่ยว “ฟาร์มแกะชิงจิ้ง” (Cingjing Farm) จ้า

ฟาร์มแกะชิงจิ้ง ตั้งอยู่ในเขตหมู่บ้าน Datong Village จังหวัดหนานโถว (Nantou) บนภูเขาสูง อากาศเย็นสบายตลอดปี อุณหภูมิเฉลี่ย 15-23 องศาเซลเซียส ถือว่าเย็นสบายกำลังดี แถมวิวแถวนี้ก็สวยมากด้วย

ทว่าจริงๆ แล้วยุคของการพัฒนาฟาร์มชิงจิ้ง เริ่มต้นอย่างจริงจังเมื่อปี ค.ศ.1961 เมื่อนายทหารที่ไปรบจากสงครามคอมมิวนิสต์ ในแถบชายแดนไทย-พม่า-ยูนนาน กลับคืนสู่ไต้หวัน แล้วเริ่มพลิกฟื้นผืนดินตรงนี้ให้เป็นฟาร์ม

ในช่วงเดือนมีนาคม-พฤษภาคม ดอกซากุระของฟาร์มแกะชิงจิ้งจะเบ่งบานพร้อมกัน เห็นแล้วสดชื่นๆ

ในแถบฟาร์มชิงจิ้ง เต็มไปด้วยบ้านเรือนแบบ Swiss Old House ที่มองแล้วนึกว่าอยู่ในแถบเทือกเขา Swiss Alp ของยุโรปซะอีก ฮาฮาฮา

บ้านเรือนสีสดใส ในแถบฟาร์มชิงจิ้ง

บริเวณทางเข้าด้านหน้าของฟาร์มแกะชิงจิ้ง สร้างจำลองปราสาทยุคกลางของยุโรปย่อส่วน

ในช่วงเดือนมีนาคม-พฤษภาคม ฟาร์มแกะชิงจิ้งจะสดชื่นสดใสเป็นพิเศษ ด้วยดอกซากุระสีชมพูเบ่งบานเพิ่มความงาม

ว้าว! สวยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

จากฟาร์มแกะชิงจิ้ง มองออกไปรอบด้าน เห็นแนวเทือกเขาสลับซับซ้อน ในหุบเขาเบื้องล่างนั่นล่ะ ที่มีแปลงพืชผักผลไม้เมืองหนาวอยู่อย่างอุดม ทั้งแอปเปิล, ลูกพีช, ลูกแพร์, พลัม และกีวีแสนอร่อย

ฟาร์มแกะชิงจิ้ง มีจุดถ่ายภาพเก๋ๆ หวานๆ โรแมนติก ให้ชักภาพกันได้ไม่เบื่อทั้งวัน

บรรยากาศในฟาร์มแกะชิงจิ้ง ถ้าไม่บอกนึกว่าอยู่ในยุโรปนะฮะ

กังหันลมใหญ่แบบฮอลแลนด์ และแนวต้นซากุระ คือหนึ่งใน Landmark จุดถ่ายภาพยอดฮิต

ไม่ได้มีน้องแกะกับต้นซากุระให้ชมเท่านั้น ยังมีไอศกรีมอร่อยๆ จากนมแกะให้หม่ำกันอย่างจุใจ รสชาติหอมหวานกำลังดี ดูซิ หม่ำแล้วหน้าใส แก้วแดงเป็นสีชมพูเลยนะจ๊ะ อิอิ

จากจุดถ่ายภาพและดงซากุระด้านบนเขา มีทางเดินผ่านลาดเนินเขาลงมายังจุดโชว์การแสดงตัดขนแกะ แถมยังมีม้าตัวใหญ่, ม้าแคระ (Pony) ให้ขี่เล่นไปมา ใครจะซื้ออาหารมาป้อนน้องแกะแสนน่ารักก็ได้นะจ๊ะดูเอาละกัน ว่าแกะที่ฟาร์มชิงจิ้งอิสระและมีความสุขขนาดไหน เวลาหิวน้ำยังเดินมากินในก๊อกน้ำเดียวกับนักท่องเที่ยว!

แม้แต่เด็กยังขี่ม้าเดินเล่นได้ เพราะเขามีเจ้าของม้าเดินจูงให้จ้า ไม่ต้องกลัว

หรือจะไม่ขี่ม้า แต่ขึ้นไป post ท่าถ่ายภาพอย่างเดียว เขาก็ไม่ว่าจ้า

Pony หรือม้าแคระแสนน่ารัก ตัวเตี้ยม่อต้อ เหมาะสำหรับเด็กๆ ขี่เล่นเท่านั้นจ้า ผู้ใหญ่อย่าเลย สงสารน้องม้าจ้า

ความผูกพันของคนกับสัตว์

ฝูงแกะเดินหากินอย่างเสรีในทุ่งหญ้าบนเนินเขาของฟาร์มชิงจิ้ง
Special Thanks : บริษัท Magic on Tour ผู้เชี่ยวชาญด้านการท่องเที่ยวไต้หวัน สนับสนุนการเดินทางเป็นอย่างดี สนใจ โทร. 02-444-3173, 08-9219-0822

http://www.magic-ontours.com

ปีนผาหามุมมองใหม่ แหลมตุ๊กตา

เมษายน 27, 2016/0 Comments/in ภาคตะวันออก /by godart

การติดเกาะไม่ใช่เรื่องน่ากลัวเสมอไป! เพราะถ้าเราได้ติดเกาะกับเพื่อนรู้ใจ ที่ชอบลุย ชอบผจญภัยในแนวเดียวกัน การติดเกาะก็คงสนุก มีสีสัน และได้รสชาติของชีวิตสุดๆ

เกิดมาไม่เคยติดเกาะสักที แต่คราวนี้ทาง อพท. หรือ องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน) ในโครงการ Castaway @Low Carbon Island 2016 เขาชวนมาติดเกาะหมาก จังหวัดตราด ทำกิจกรรมผจญภัย ทั้งพายเรือคายัค ดำน้ำดูปะการัง เดินป่าขึ้นเขา แถมยังมีภารกิจพิเศษให้ไปปีนผาหามุมมองใหม่ซะอีก ผมเลยต้องสืบเสาะดูว่า บนเกาะหมากแห่งนี้ยังมีซอกมุมไหนนะ ที่เป็น Unseen จริงๆ อยู่บ้าง!?

แหลมตุ๊กตา เป็นแหลมหินขนาดใหญ่ตั้งอยู่ทางชายฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะหมาก จะว่าไปแล้วเป็นจุดที่อยู่ค่อนข้างโดดเดี่ยว ห่างไกลจากศูนย์กลางความเจริญของเกาะพอสมควร แหลมตุ๊กตาจึงเป็นบริเวณที่เงียบสงบ มีเพียงบังกะโลเล็กๆ ไม่กี่หลังตั้งเรียงรายอยู่ใต้ทิวมะพร้าวสูงลิ่ว

ตรงส่วนด้านตะวันตกสุดของแหลมตุ๊กตา มีลักษณะเป็นหน้าผาหินขนาดใหญ่ ที่ดูๆ ไปก็สามารถปีนป่ายสำรวจหามุมมองใหม่ได้ คนซุกซนอย่างพวกเรา เลยชวนกันไปดูซิว่าจะมีอะไรซุ่มซ่อนอยู่บ้าง นอกจากวิวสวยๆ ที่สามารถมองออกไปเห็นเกาะระยั้งใน ระยั้งนอก ได้แล้ว

จากบังกะโลที่พัก เราชวนกันเดินเลียบชายหาดเงียบสงบ เวิ้งว้าง ไปจนถึงแนวหน้าผาหิน หมอนกสาวนักเดินทางขาลุย เพื่อนร่วมทีมของเรา เป็นผู้นำการสำรวจในเช้าวันนี้ หน้าผาหินแหลมตุ๊กตาแม้จะลาดชัน แต่ก็มีซอกหลืบและแง่งหิน ให้ยึดจับสำหรับปีนป่ายได้ไม่ยาก เพียงแต่รองเท้าที่ใช้ต้องเป็นแบบหุ้มข้อ พื้นดอกยางใหญ่ และแต่งตัวให้ทะมัดทะแมง เหมาะสำหรับการปีนป่ายโดยไม่มีอะไรเกะกะ

เห็นลีลาการปีนหน้าผาหินของหมอนกแล้วช่วยให้รู้สึกมั่นใจ ปีนตามไปได้อย่างไม่รู้สึกกลัวล่ะ จากด้านหน้าที่ติดทะเล เราค่อยๆ วางมือเท้าอย่างระวัง วกไปทางด้านขวา ผ่านดงต้นเตยทะเล เลาะไปจนเข้าสู่บริเวณที่เป็นร่องหลืบ ขนาบด้วยหน้าผาใหญ่สูงชันสองด้าน โดยมีร่องลึกคั่นกลาง ถ้าจะข้ามไปก็ต้องโดด หรือใครขายาวหน่อยก็อาจจะก้าวพ้น!

พอปีนไต่มาสุดร่องหลืบผา เราก็ต้องตะลึง! เมื่อได้เห็นแท่งหินรูปหอคอยแหลมขนาดมหึมาตั้งตระหง่านอยู่ในทะเลตรงหน้า! มันคือประติมากรรมธรรมชาติ ที่ต้องใช้เวลานานไม่รู้เท่าไหร่ สลักเสลาด้วยคลื่นลม และแดดร้อนแรง จนผาหินสึกกร่อน ผุพัง เปลี่ยนรูปลักษณ์จนน่าอัศจรรย์ได้ขนาดนี้!

เราค่อยๆ ปีนไต่ผาหินสูงขึ้นเรื่อยๆ เพื่อให้ได้มุมถ่ายภาพที่กว้างและอลังการยิ่งขึ้น โดยใช้หอคอยหินยักษ์เป็นพระเอกแล้วใช้น้ำทะเลใสกับฟ้าสีครามเข้มในวันนี้ช่วยแต่งเติมองค์ประกอบให้ภาพดูมีเสน่ห์ ยามนี้เสียงน้ำทะเลที่สาดซัดเข้ามากระทบโขดหินดังซ่าๆ แล้วแตกเป็นฟองขาว ช่างมีพลัง! ทำให้มนุษย์ตัวเล็กๆ อย่างเราต้องยอมสยบ เพราะธรรมชาติมีพลังยิ่งใหญ่เสมอ และมีเรื่องราวให้ค้นหาไม่จบสิ้นจริงๆ

การปีนไต่สูงขึ้นเรื่อยๆ ตรงจุดนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนตอนแรก! เพราะผาหินไม่ได้มั่นคงดังที่คิด หินที่เราจับหรือวางเท้าพร้อมจะแตกหรือร่วงหล่นออกมาได้ตลอดเวลา!!! เราจึงต้องใช้ความระมัดระวังอย่างสูง เนื่องจากวันนี้เป็นการปีนสำรวจด้วยมือเปล่า ไม่มีอุปกรณ์พิเศษใดๆ ช่วยเลย! โดยเฉพาะก้อนหินที่จะใช้วางมือวางเท้านั้น เริ่มจะมีพื้นที่แคบลงทุกทีๆ!

และแล้ว เมื่อเหงื่อพอซึมหลัง เราก็ปีนไต่ขึ้นมาจนถึงส่วนบนสุดของแหลมหินกลางทะเล ณ แหลมตุ๊กตา มองกลับไปทางด้านทิศตะวันออก เห็นแนวชายฝั่งเขียวครึ้มทอดยาวออกไป แต่ถ้ามองไปทิศอื่น ก็จะเห็นทะเล เกาะแก่ง และความงามของท้องทะเลสีคราม รวมถึงความเงียบสงบ ปราศจากสิ่งรบกวนของอารยธรรมยุคใหม่ ช่างเป็นมุมที่ให้ความรู้สึก โดดเดี่ยว เวิ้งว้าง แปลกแยก โบราณ และงดงามอย่างลึกลับ!

แต่ทันใดนั้น! เมื่อเราปีนต่อขึ้นไปอีกนิดเดียว บนส่วนยอดสุดของผาหินก็พบกับช่องทะลุ หรือโพรงถ้ำเล็กๆ ที่มองลอดผ่านได้สองด้าน มองออกไปเห็นเกาะระยั้งในตั้งอยู่ใกล้แค่เอื้อม นี่ถ้ามีเวลาพอ ได้กลับมาช่วงเย็นย่ำอัสดง ก็อาจจะได้เห็นพระอาทิตย์ตกลงในช่องนี้ก็เป็นได้

หลังจากผ่านการปีนป่ายที่ค่อนข้างหวาดเสียวกันมาแล้ว ก็ได้เวลาพักผ่อน นั่งชมวิวสวยๆ แล้วแอบอิจฉาตัวเอง ที่ได้มาอยู่ในมุม Unseen แบบนี้ จะมีสักกี่คนนะที่ได้มาพบประติมากรรมธรรมชาติอันยิ่งใหญ่เหมือนเราตอนนี้?

ค่อยๆ ปีนกลับลงมาจากผาหินสูง เพื่อเดินสำรวจตรงโขดหินของแหลมตุ๊กตา เราพบว่าที่นี่คืออาณาจักรใหญ่ของหอยนางรมธรรมชาติ นับหมื่นๆ ตัว เกาะฝังตัวติดอยู่กับโขดหินในระดับน้ำขึ้นน้ำลงท่วมถึง คนเกาะหมากเล่าให้ฟังว่า สมัยก่อนเวลาเขามาแงะหอยนางรมกิน ก็จะมีเหล็กแหลมหัวงอๆ อันหนึ่งเรียกว่า “สับปะนก” ใช้ทุบเปลือกหอย แล้วแงะเนื้อมันออกมากินสดๆ พร้อมกับยอดกฐินอ่อน บีบมะนาวลงไปนิด เขาว่าหวานอร่อย เนื้อหอยละลายในปาก ฮาฮาฮา

ในบริเวณเดียวกัน เรายังพบหอยนมสาว และหอยตาวัว เป็นจำนวนมาก เกาะอยู่กับโขดหิน ตัวใหญ่บ้างเล็กบ้าง แลน่ารักดี บ่งบอกว่าธรรมชาติของแหลมตุ๊กตายังอุดมสมบูรณ์ไม่ใช่น้อย

เพลิดเพลินกับการปีนป่ายผจญภัยผาหินอยู่เกือบชั่วโมง แดดก็เริ่มร้อนจัด คงได้เวลากลับที่พักก่อนเนอะ หมอนกเลยนำเราปีนข้ามร่องน้ำ กลับเข้าไปยังแผ่นดินใหญ่ของเกาะหมากอีกครั้ง แต่อย่างที่บอกไว้แต่แรก คือต้องปีนอย่างช้าๆ ระมัดระวังมาก เพราะตอนนี้ดูเหมือนพื้นรองเท้าเราจะลื่นด้วยแหละ

หมอนก สาวนักผจญภัยที่แม้หนุ่มๆ หลายคนยังต้องอาย

ลาก่อนแหลมตุ๊กตา ความงามของเธอช่างมีเสน่ห์ตรึงใจเหลือเกิน ขอให้คนที่มาเยือนแหล่งธรรมชาติแสนบริสุทธิ์นี้ ช่วยกันปกปักรักษาสภาพดั้งเดิมไว้

“เราจะไม่ทิ้งอะไรไว้นอกจากรอยเท้า เราจะไม่เก็บอะไรไปนอกจากความทรงจำดีๆ และภาพถ่ายสวยๆ”

บ้ายบาย…ขอขอบคุณ : อพท. หรือ องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน) และพี่น้องชาวเกาะหมากที่น่ารักทุกท่าน ที่ร่วมมือ ร่วแรงร่วมใจสร้างสรรค์กิจกรรมดีๆ นี้ขึ้น สอบถามโทร. 0-2357-3580-402Special Thanks : บริษัท Nikon Sales (Thailand) Co., Ltd. สนับสนุนกล้องถ่ายภาพระดับมืออาชีพ D4 และกล้องถ่ายภาพใต้น้ำ AW130 เพื่อการเก็บภาพสวยๆ เหล่านี้มาฝากเพื่อนๆ ทุกคน สนใจสอบถาม โทร. 0-2633-5100

https://goo.gl/GeqdbB

#LowcarbonAtkohmak #CastawayAtkohmak #ติดเกาะโลว์คาร์บอน

พิชิตเขาแผนที่ จุดสูงสุดเกาะหมาก!

เมษายน 26, 2016/0 Comments/in ภาคตะวันออก /by godart

คุณเชื่อหรือไม่ว่า จริงๆ แล้วธรรมชาตินั้นอยู่รอบๆ ตัวเรา ทว่าบางครั้งเรากลับไม่ได้สังเกต เพราะเรามัวแต่ไปสนใจกับสิ่งอื่นอยู่ และหลายครั้งที่เราทำตัวเหินห่างจากธรรมชาติเหลือเกิน จนถูกเทคโนโลยีความทันสมัย บดบังสายตา คล้ายกับว่าเราอยู่แยกออกจากธรรมชาติโดยสิ้นเชิง!

ผมเป็นคนหนึ่งที่เกิด โต และทำงานอยู่ในเมือง แต่โชคดีที่ได้ท่องเที่ยวพบเห็นธรรมชาติอยู่บ่อยครั้ง หากไม่ได้ไปสัมผัสธรรมชาติเลย ก็จะรู้สึกว่าชีวิตเหี่ยวเฉา ไม่มีสีสันเสียนี่กระไร!

โชคดี ได้มาเที่ยว “เกาะหมาก” จังหวัดตราด กับ อพท. หรือ องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน) ในโครงการ Castaway @Low Carbon Island 2016 นี่คือโอกาสสำคัญ ที่ผมจะได้สัมผัสเกาะหมากในแง่มุมที่คนทั่วไปไม่ค่อยได้รับรู้!

เพราะผมกำลังจะได้เดินป่าขึ้นไป พิชิตยอดเขาสูงสุดของเกาะหมาก ณ “เขาแผนที่” นั่นเอง

แต่ภารกิจเดินป่าพิชิตเขาแผนที่ (หรือที่ชาวบ้านเรียกกันอีกชื่อว่า เขาบ้านแหลม) ของผม จริงๆ แล้วเป็นมากกว่าการเดินป่าธรรมดา! เพราะคราวนี้เราจะเพิ่มคุณค่าให้กับการท่องธรรมชาติ โดยทีมของเราจะเดินขึ้นภูเขาไปช่วยกันทำแผนที่เส้นทางศึกษาธรรมชาติอย่างคร่าวๆ เพื่อให้นักท่องไพรคนอื่นได้มาเดินตามรอย

ทริปนี้ไม่เปลี่ยวเหงาแน่นอน เพราะได้ คุณหมอนก นักเดินป่าขาลุย ผู้ไม่เคยกลัวความยากลำบาก จากเว็บไซต์เพื่อนนักสะพายเป้ มาเป็นเพื่อนร่วมทีม แถมยังมีน้องพริกผู้ช่วยประสานงาน และหนุ่มแบงค์ไกด์ในพื้นที่ มาช่วยนำทางด้วย ชักจะสนุกแล้วสิ

จุดเริ่มต้นเดินป่าขึ้นเขาแผนที่ อยู่ใกล้กับแหลมตุ๊กตา ทางด้านปลายตะวันตกสุดของเกาะหมาก จริงๆ แล้วจุดนี้ถือเป็นป่าบริสุทธิ์แบบดั้งเดิม หรือ Virgin Forest ผืนสุดท้ายของเกาะหมาก (เนื้อที่ประมาณ 500 ไร่ จากเนื้อที่เกาะหมากทั้งหมด 9,000 ไร่) บริเวณเชิงเขาเป็นป่าดิบแล้งร่มครึ้ม ปกคลุมด้วยไม้พุ่มและพืชคลุมดินหลายชนิด อย่างดอกโคลงเคลงสีชมพู ซึ่งออกดอกให้ชมกันตลอดปี

ทางเดินช่วงแรกของเขาแผนที่ค่อนข้างชัน พื้นทางเป็นหินก้อนใหญ่ๆ คล้ายเราเดินย้อนขึ้นไปตามร่องน้ำ จุดนี้จึงร่มครึ้มและมีความชื้นสูง เราพบ เฟินสามร้อยยอด (Lycopodium) ขึ้นอยู่เป็นดงใหญ่ พวกมันเป็นเฟินโบราณ ที่มีรูปร่างหน้าตาเปลี่ยนแปลงไปน้อยมากนับแต่อดีต และช่วยดูดซับความชุ่มชื้นไว้ให้ผืนป่าได้เป็นอย่างดี

ในบริเวณเดียวกับที่พบเฟินสามร้อยยอด เรายังจ๊ะเอ๋กับ เฟินก้างปลา ซึ่งมีแผ่นใบสวยงาม แตกออกเป็นหยักถี่ๆ เสมอกัน ไล่เรียงตั้งแต่ปลายไปจนถึงโคนใบอย่างมีระเบียบ นี่ก็เป็นพืชคลุมดินที่ช่วยเก็บความชื้นได้ยอดเยี่ยมเช่นกัน

ตรงตีนเขาแผนที่ในฤดูฝน จะมี ดอกพุดป่าสีขาว เป็นพุ่มบานอยู่จำนวนมาก ช่วยเพิ่มชีวิตชีวาให้ผืนป่า แม้จะเป็นดอกไม้ที่ไม่มีกลิ่นหอม แต่ก็เป็นหนึ่งในความหลากหลายของพรรณพืชที่ธรรมชาติมอบให้คนเกาะหมากเป็นของขวัญ

จากเชิงเขา เดินเลาะร่องน้ำขึ้นมาไม่นาน เราก็เลี้ยวซ้ายผ่านป่าร่มครึ้ม จนไต่สูงขึ้นทีละน้อยๆ สภาพป่าจึงโปร่งขึ้นต้นไม้มีขนาดเล็กลง และกระจายห่างกัน แสดงให้รู้ว่าชั้นดินบริเวณนี้ค่อนข้างตื้น มีธาตุอาหารน้อยลง และเริ่มมีหินโผล่บนผิวดินมากขึ้น เผยถึงลักษณะของป่าบนเกาะ ที่มักต้องทนร้อน แล้ง และลมแรงจากทะเล

พืชที่น่าสนใจชนิดแรกที่เราจัดให้เป็น จุดศึกษาธรรมชาติที่ 1 ก็คือ ต้นจิก (Barringtonia sp.)

เดินถัดจากจุดแรกมาไม่ไกล ก็ถึง จุดศึกษาธรรมชาติที่ 2 คือ ต้นยมหิน (Chukrasia tabularis) พืชที่มักพบตามภูเขาหิน หรือป่าเกาะที่ค่อนข้างแห้งแล้ง

พืชที่น่าสนใจอีกชนิดในป่าตีนเขาก็คือ เฟินกระแตไต่ไม้ (Drynaria quercifolia) หรือ Oak-leaf Fern จัดเป็นเฟินอิงอาศัยขนาดใหญ่ ที่สามารถขึ้นอยู่บนต้นไม้หรือบนหินก็ได้ พวกมันมีชีวิตทรหดอดทน มีเหง้าหรือหัวกลมๆ พร้อมรากยึดเกาะตัวเองเข้ากับเจ้าบ้าน อาหารก็มีใบสังเคราะห์แสง รวมทั้งดูดซับไนโตรเจนจากอากาศ และดูดกินธาตุอาหารบางส่วนจากพืชเจ้าบ้าน เฟินกระแตไต่ไม้จะค่อยๆ เติบโตขยายขนาด และเพิ่มจำนวน คืบคลานขึ้นไปอย่างช้าๆ จนได้ฉายาว่า “กระแตไต่ไม้” ในที่สุด

เดินมาได้ยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เราก็ถึง หน้าผาชมวิวแรกบนเขาแผนที่ เป็นหน้าผาหินโล่งๆ ขนาดใหญ่ หันหน้าออกไปทางทิศตะวันตก ขอบอกว่าตอนกลางวันจะร้อนจัด ถ้าให้ดีควรขึ้นมาเที่ยวตอนเช้าหรือบ่ายๆ แดดร่มลมตก จะดีที่สุด

เราขอนั่งพักชื่นชมวิวสวยๆ จากมุมสูงกันตรงนี้สักระยะ หายใจหายคอพอให้หายเหนื่อย มองออกไปเห็นเกาะระยั้งใน เกาะระยั้งนอก และแหลมตุ๊กตา ทอดตัวอยู่อย่างนิ่งสงบ ทำให้รู้สึกว่า ณ บัดนี้ มีตัวเรากับธรรมชาติเพียงลำพัง ความเจริญแบบเมืองๆ อื่นใด ไม่สามารถเข้ามากร้ำกรายเราได้อีกแล้ว ช่างหามุมสงบแบบนี้ยากจริงๆ

เขาแผนที่ช่างงามเหลือเกิน!

ตรงหน้าผาชมวิวแรกบนเขาแผนที่ มีศาลศักดิ์สิทธิ์ตั้งอยู่ด้วย ชาวบ้านในบริเวณนี้ รวมถึงคนเรือที่ออกทะเล ก็มักจะส่งใจขึ้นมาสักการะท่าน ขอให้เดินทางโดยปลอดภัย เราก็เช่นกัน วันนี้ได้ขึ้นมากราบไหว้ขอพรท่าน ให้ช่วยคุ้มครอง และให้งานทุกอย่างของเราสำเร็จด้วยดี ด้วยเถิด เจ้าประคุณ…

เนื่องจากวันนี้เราเดินขึ้นเขากันแต่เช้า จึงมีเวลาสำรวจพรรณไม้ค่อนข้างเยอะ บริเวณหน้าผาชมวิวแรก เราพบ ดอกช้างน้าว (Ochna integerrima) สีเหลืองสดใส เป็นพืชทนแล้งชนิดหนึ่งที่ต้องเข้าป่าเท่านั้นจึงจะได้เห็น เราจึงจัดให้ช้างน้าว เป็น จุดศึกษาธรรมชาติที่ 3

ส่วน จุดศึกษาธรรมชาติท่ี 4 อยู่ตรงข้ามกับต้นช้างน้าวเลย กำลังผลิดอกสะพรั่งจำนวนมาก มันคือ ดอกเข็มป่าสีขาว (Ixora sp.) ซึ่งเรายังไม่ทราบชนิดแน่นอน คงต้องรอนักพฤกษศาสตร์ตัวจริงมาช่วยจำแนกชนิดต่อไป

นอกจากการ Plot จุดศึกษาธรรมชาติ จากเชิงเขาขึ้นสู่ยอดเขาของทีมเราแล้ว สิ่งที่เราตั้งใจทำอีกอย่างคือ การวัดระยะรวมของเส้นทางเดิน ว่ารวมแล้วยาวกี่เมตร? รวมถึงระยะห่างระหว่างจุดศึกษาธรรมชาติแต่ละจุดด้วย เพื่อจะได้ใช้ทำหนังสือคู่มือ แผ่นป้าย หรือโบรชัวร์ แจกคนที่สนใจศึกษาเส้นทางสายนี้ต่อไปในอนาคตครับ
พักตรงหน้าผาชมวิวที่ 1 กันจนเรี่ยวแรงกลับมาอีกครั้ง ก็เริ่มเดินศึกษาธรรมชาติต่อ หนทางช่วงถัดไปยังชันอยู่ แต่น้อยกว่าช่วงแรก พื้นทางยังเป็นหินสลับกับดินขรุขระ เดินต้องคอยระวังสะดุดล้มอยู่ตลอดเวลา ป่าสองฝั่งค่อนข้างโปร่ง มีแต่ต้นไม้เตี้ย แคระแกรน บ่งบอกถึงสภาพอากาศร้อนแรงและธาตุอาหารในดินที่ไม่ค่อยบริบูรณ์นัก

จุดศึกษาธรรมชาติที่ 5 คือ กล้วยไม้อิงอาศัย (Epiphytic Orchid) หรือเรียกให้เข้าใจง่ายๆ ก็คือ กล้วยไม้ที่เกาะอยู่ตามต้นไม้นั่นล่ะครับ เจ้าพวกนี้ถือว่าเป็นพืชที่มีความอดทนสูง เพราะต้องดูดไนโตรเจนจากอากาศมาเป็นอาหาร ความชื้นก็ได้จากน้ำค้างหรือตามเปลือกไม้ แถมยังต้องสร้างรากยึดเกาะอันเหนียวแน่น รวมถึงใช้ความพยายามเลื้อยพันตัวเองเข้ากับลำต้นไม้ด้วย แต่ที่ยากกว่า คือกว่ามันจะเติบโตขึ้นได้ เมล็ดกล้วยไม้พวกนี้ต้องปลิวมาตามลม มาตกลงยังจุดที่มีปัจจัยเติบโตทุกอย่างลงตัว เหมาะเหม็งจริงๆ ไม่งั้นเมล็ดก็จะเหี่ยวเฉาตายไป

จุดศึกษาธรรมชาติที่ 6 เราพบพืชประหลาดที่เรียกว่า จุกโรหินี หรือโกฐพุงปลา (Dischidia major) ชื่อสามัญภาษาอังกฤษคือ Milkweed เพราะมันจะมีน้ำยางขาวอยู่ภายในนั่นเอง บางคนคิดว่าจุกโรหินีคือกล้วยไม้ที่เหี่ยวเฉาตายแล้ว ทว่านั่นคือความเข้าใจผิด เพราะจริงๆ แล้วจุกโรหินีคือพืชใกล้ชิดกับ Hoya (นมตำเลีย)

จุกโรหินี เป็นไม้เลื้อยอิงอาศัย มีน้ำยางขาวคล้ายน้ำนม ยาพื้นบ้านใช้ ทั้งต้น ต้มน้ำดื่ม แก้ปวดท้อง เนื่องจากโรคกระเพาะอาหารอักเสบ รากแก้ท้องเสีย แก้อ่อนเพลีย บำรุงกำลัง แก้หอบหืดได้

เดินขึ้นมาใกล้ถึงยอดเขาเต็มที ป่าโปร่งขึ้นเรื่อยๆ แดดก็ร้อนจัด แต่ทีมเราไม่หวั่น ยังคงมุ่งมั่นเดินหน้าต่อไป จุดศึกษาธรรมชาติที่ 7 คือ หัวร้อยรู (Hydnophytum formicarium) เป็นพืชอิงอาศัยที่ขึ้นอยู่บนคาคบไม้สูง เกาะอยู่บนต้นไม้อื่น เมื่อโตเต็มที่มันจะมีขนาดเท่าลูกมะพร้าวใหญ่ๆ เลยทีเดียว โดยเราจะพบมันได้ในป่าที่ค่อนข้างแห้งแล้ง

หัวร้อยรู จัดเป็นพืชที่อยู่ร่วมกับมด (Myrmecophyte) ชนิดหนึ่ง ถ้าผ่าออกดู มักมีมดดำอาศัยอยู่เต็มหัว โดยเนื้อภายในจะนิ่มๆ เป็นสีน้ำตาลไหม้ เมื่อจะนำมาใช้ทำยาสมุนไพร ต้องแช่น้ำทิ้งไว้จนกว่ามดจะออกไปหมดก่อน ความสัมพันธ์ของมดและหัวร้อยรู ที่อยู่ด้วยกันแบบพึ่งพา มีศัพท์เทคนิคทางวิชาการเรียกว่า Symbiosis หรือ Mutualism นั่นเอง

ในตำรายาไทย หัวร้อยรูอยู่ใน “พิกัดมหากาฬทั้ง 5” ใช้ดับพิษร้อน ถอนพิษไข้ แก้พิษอักเสบ ช้ำบวม แก้พิษไข้ ไข้กาฬ ประดงผื่นคัน น้ำเหลืองเสีย ส่วนหัวของหัวร้อยรูเองมีฤทธิ์บำรุงหัวใจ ขับพยาธิ แก้พิษในข้อในกระดูก แก้พิษประดง แก้ข้อเข่าข้อเท้าบวม

ระหว่างทางพบดอกไม้ป่าชนิดหนึ่งกำลังบานพอดี แต่เสียดายไม่รู้จักชื่อ คงจะต้องเก็บไว้เป็นการบ้านที่เราต้องค้นหาคำตอบต่อไป นี่ล่ะคือเสน่ห์อย่างหนึ่งของการล่องไพร มันจะตั้งคำถามใหม่ๆ ให้เราหาคำตอบอยู่ตลอดเวลา จึงสอนให้เราเป็นคนกระตือรือล้น ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคเล็กหรือใหญ่ที่ขวางอยู่

จุดศึกษาธรรมชาติที่ 8 คือ มอสและไลเคน (Moss and Lichen) จุดนี้สอนเราให้รู้จักความสำคัญของพืชจิ๋วที่อยู่รอบข้าง เพื่อให้เราหยุด แล้วก้มมองลงไปยังก้อนหิน หรือเปลือกไม้รอบๆ ตัวบ้าง เพราะสิ่งที่อยู่ระหว่างการเดินทาง ย่อมน่าสนใจไม่แพ้จุดหมายปลายทางสุดท้ายนะครับ

ความสำคัญของพืชจิ๋วพวกมอสและไลเคน นอกจากจะเป็นพืชเล็กๆ ที่ช่วยดูดซับน้ำไว้สร้างความชุ่มชื้นให้ป่าแล้ว พวกมันยังเป็นดัชนีบ่งชี้คุณภาพอากาศได้ด้วย ตัวอย่างเช่น ถ้าเราพบมอสเขียวๆ ขึ้นปกคลุมก้อนหิน ก็แสดงว่าบริเวณนั้นชุ่มชื้นเย็นฉ่ำดี และถ้าบริเวณใดพบไลเคนมากๆ โดยเฉพาะไลเคนแบบใบและเส้น ก็แสดงว่าอากาศบริสุทธิ์มาก

ในบริเวณนี้ เรายังพบพืชชั้นต่ำที่ไม่มีท่อลำเลียงจำพวกหนึ่ง ขึ้นปะปนอยู่กับมอสและไลเคนด้วย คือ ลิเวอร์เวิร์ตแผ่นแบน (Thallose Liverwort) พืชพวกลิเวอร์เวิร์ตนี้ จริงๆ แล้วคือพืชจำพวกแรกๆ ของโลก ที่ปรับตัวขึ้นจากน้ำทะเลมาอยู่บนบกเมื่อประมาณ 400 ล้านปีก่อน โดยมันมีบรรพบุรุษร่วมกับสาหร่ายนั่นเอง

ไลเคนแบบแผ่น (หรือแบบด่างดวง) ขึ้นปกคลุมเปลือกไม้บนเขาแผนที่ จริงๆ แล้วไลเคน (Lichen) คือพืชมหัศจรรย์! มันคือการรวมตัวของสาหร่ายและเชื้อรา ที่มาอยู่ร่วมกัน โดยสาหร่ายช่วยสังเคราะห์แสงสร้างอาหาร ส่วนเชื้อราสามารถขยายตัวเพิ่มจำนวนได้รวดเร็ว นับเป็นการพึ่งพิงพึ่งพาได้ประโยชน์กันทั้งสองฝ่ายที่น่าเอาตัวอย่างจริงๆ นะครับ

คุณหมอนก เก็บภาพไลเคนบนเปลือกต้นไม้อย่างตั้งอกตั้งใจ

เมื่อเพ่งพินิจดูใกล้ๆ มอสที่เคยดูเหี่ยวเฉาในฤดูแล้ง เมื่อได้รับน้ำฝนก็จะกลับฟูขึ้น และดูสดใสเขียวสดอีกครั้ง เพราะจริงๆ แล้วมอสสามารถกักเก็บน้ำได้มากว่าน้ำหนักตัวเองหลายเท่า ถือเป็นพืชพื้นฐานที่ช่วยดูดซับน้ำไว้ให้ป่า แล้วสามารถทยอยปล่อยออกมารวมตัวกันเป็นห้วยธารได้อย่างน่าอัศจรรย์!
ในบริเวณ จุดศึกษาธรรมชาติที่ 9 เส้นทางจะค่อนข้างคดโค้งจนใกล้ไปถึงยอดเขา ผ่านป่าร่มครึ้มอีกหย่อมหนึ่ง มันคือ “ป่ากะพ้อ” หรือ “ป่าต้นพ้อเขา” (Licuala sp.) พืชพวกนี้จัดอยู่ในตระกูลปาล์มจีบ แผ่นใบมีขนาดใหญ่ ปลายใบแตกเป็นแฉกซี่ย่อยๆ เรียงตัวกันเหมือนพัดกลมๆ โดยก้านใบของมันจะแตกขึ้นมาตั้งแต่โคนต้น และก้านใบมักมีความคมมากด้วย ต้องระวังอย่าไปจับต้องโดยไม่จำเป็น แถมบางชนิดก้านใบยังมีหนามแหลมอีกต่างหาก!

ใบของต้นพ้อเขา หรือกะพ้อเขา

ในเมื่อใกล้จะถึงยอดเขาเต็มทน และอากาศยามบ่ายก็ร้อนสุดๆ เราเลยถือโอกาสพักเอาแรง ขนมและน้ำที่เตรียมมาช่วยเพิ่มน้ำตาลในกระแสเลือดอีกครั้ง ทั้งหมอนก, น้องพริก, นายแบงค์กับน้องสาวตัวน้อย ที่ขึ้นมาช่วยเรา ต่างก็มีความสุขแบบเรียบง่าย ยามใช้ชีวิตอยู่ติดดินกับธรรมชาติบนเขาแผนที่

พ้นจากดงกะพ้อออกมา ทางเดินจะผ่านจอมปลวกใหญ่ อย่าไปทำร้ายเขานะ ให้เราเดินหลบไป เคารพธรรมชาติด้วย เพราะแท้จริงแล้ว จอมปลวกคือคอนโดมิเนียมขนาดยักษ์ใต้ดิน ของแมลงที่ช่วยย่อยสลายเศษซากอินทรีย์วัตถุในป่า ให้ธาตุอาหารกลับคืนสู่ระบบนิเวศน์อีกครั้ง

จุดศึกษาธรรมชาติที่ 10 ซึ่งถือเป็นจุดสุดท้ายของ Nature Trail เขาแผนที่ ที่ทีมของเราช่วยกันทำก็คือ “กล้วยไม้บนหิน” (Lithophytic Orchid) ลองมาเรียนรู้วิถีชีวิตของก้อนหินก้อนหนึ่ง ที่ถูกกล้วยไม้หลายชนิดขึ้นปกคลุมหนาแน่น ราวกับสวนหินแสนสวย นี่ถ้าได้มาพบตอนมันกำลังออกดอก คงวิเศษมากเลยนะ

กล้วยไม้บนหิน จริงๆ แล้วถือเป็นกล้วยไม้อิงอาศัยจำพวกหนึ่ง มันต้องปรับตัวเอาชีวิตรอดอยู่ในสภาพแวดล้อมอันขาดแคลน คือแทบจะไม่มีพื้นดิน ในภาพนี้จะเห็นว่ามันอาศัยอยู่บนกอของมอสที่พอกักเก็บความชื้นไว้ได้บ้าง แถมยังมีรากยึดเกาะเหนียวแน่น มีรากอากาศดูดไนโตรเจนจากอากาศ และต้องทนแล้ง ทนร้อน ทนไอเค็มจากทะเล และทนทานต่ออุณหภูมิของกลางวัน กลางคืน ที่ต่างกันหลายองศาเซลเซียส ทุกวันๆ ช่างน่าอัศจรรย์เหลือเกิน!
ภารกิจเดินป่าทำเส้นทางศึกษาธรรมชาติของทีมเรา เสร็จสิ้นลงในยามบ่ายแก่ แต่ช่วงฤดูนี้แดดยังร้อนแรง เราเลยแยกย้ายกันนอนพักเอาแรง มุมใครมุมมัน ชีวิตติดดินแบบนี้ มีความสุขจริงๆ เลย เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม ฮาฮาฮา

หมดสภาพเมื่อเจออากาศร้อน! ขอพักนิดนึง เดี๋ยวตอนเย็นค่อยออกไปหามุมสวยๆ บนยอดเขาเก็บภาพพระอาทิตย์ตก

นี่ล่ะครับ หน้าตาของยอดเขาแผนที่ (เขาบ้านแหลม) เกาะหมาก จังหวัดตราด นี่คือจุดสูงที่สุดของเกาะหมาก ความสูงประมาณ 110 เมตร จากระดับน้ำทะเลเบื้องล่าง บนเขามีแต่ไม้พุ่มกับไม้ยืนต้นเตี้ยๆ พื้นเป็นหินระเกะระกะ

ทั้งอุปกรณ์ถ่ายภาพ อาหาร น้ำ และเครื่องนอน แบกขนกันขึ้นมาสำหรับค่ำคืนอันแสนพิเศษบนเขาแผนที่ คุณหมอนกเตรียมตัวถ่ายภาพแล้ว เอ… จะมีนกบินมาให้รัวชัตเตอร์บ้างไหมนะ?

หมอนกคนสวยสาวอึด เริ่มเก็บภาพธรรมชาติบนยอดเขาแผนที่

มองจากไกลๆ นึกว่านกอินทรีย์หรือเหยี่ยว แต่พอใช้เลนส์ 600 มิลลิเมตรส่องดู มันก็คืออีกาดีๆ นี่เองครับ

จากยอดเขาแผนที่ มองลงมาเบื้องล่างจะเห็นเรือสปีตโบ๊ท และเรือประมงของชาวบ้าน แล่นผ่านไปมาเกือบตลอดวัน

เย็นย่ำใกล้ค่ำลงทุกที แสงอาทิตย์ที่เคยร้อนรุ่มมาตลอดวัน บัดนี้เริ่มอ่อนแรงลงทุกขณะ เปลี่ยนอุณหภูมิสีแสงให้กลายเป็นเฉดสีเหลือง ส้ม ชมพู และม่วง อย่างน่าประทับใจ ถือเป็นช่วงเวลาทองของช่างภาพ มุมใครมุมมันล่ะครับ!

แสงสุดท้ายบนยอดเขาแผนที่ เราจะไม่มีวันลืมเลย

แคมป์แบบง่ายๆ ของเรา 3 คน ปูผ้าใบรองพื้น มีฟลายชีทขึงกันน้ำค้าง กินกันตรงนี้ นั่งคุยกันตรงนี้ และนอนกันตรงนี้ ใครหุงข้าวด้วยหม้อสนามเป็นมั่ง ยกมือด่วน!!!

มื้อนี้กินกันแบบง่ายๆ เนอะเรา อาหารแบบป่าๆ กินเพื่ออยู่ ไม่ได้อยู่เพื่อกินเนอะ ฮาฮาฮา

น้องพริก ขอแสดงฝีมือหุงข้าว ผลออกมาคืออร่อยจริงๆ ด้วย นุ่มหอมกำลังดี ไม่มีแฉะ ไม่มีไหม้เลย เก่งสุดๆ น้องพี่

มืดแล้ว เสียงหรีดเรไรดังระงม ผสานกับเสียงนกตบยุง (Nightjar) ที่ร้องเป็นจังหวะดัง “จุ้ง จุ้ง จุ้ง…” อยู่ไม่ห่างแคมป์ของเรานี่เอง บรรยากาศคลาสสิกสุดๆ ยากจะบรรยายเป็นตัวอักษรได้!

ท้องร้องจ๊อกๆ หิวๆๆๆ เหนื่อยกันมาทั้งวัน ได้เวลาหม่ำข้าวเติมแรง ไข่ต้ม กุนเชียงทอด น้ำพริกเผา และหอยลายผัดเผ็ด กินกับข้าวสวยร้อนๆ ใครจะลืมอาหารมื้อนี้ลงล่ะจ๊ะ!

อิ่มแล้วเอนกายนอนพักผ่อนกายา ชีวิตกลางป่ายามค่ำคืนดูเผินๆ อาจเหงา แต่ไม่ใช่ เพราะเรามีมิตรภาพของเพื่อนที่นอนอยู่เคียงข้าง มีเสียงแมลงและยุงร้องขับกล่อมเหมือนเพลงไพเราะ ผสานกับเสียงลมทะเลที่พัดตึงตอนหัวค่ำ จนผ้าใบตีผึบผับ ถ้ายังไม่หลับ แสงไฟดวงน้อยจะช่วยให้อุ่นใจ นอนพูดคุยกันไปอย่างสนุกเฮฮา

ดึกสงัด ลมนิ่งสนิท อากาศบนเขาเริ่มร้อนอบอ้าว ตามมาด้วยเสียงยุงร้องวี้ๆ อยู่รอบตัว! แถมยังมีค้างคาวแม่ไก่ตัวเบ้อเริ่ม บินผ่านไปมาอยู่เหนือหัว ชวนให้ขนลุกตลอดคืน

หนึ่งราตรีบนเขาแผนที่ท่ามกลางคืนพระจันทร์เต็มดวง เป็นค่ำคืนแห่งความพิเศษในหมู่มิตร ที่เราจะไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิต ขอขอบคุณธรรมชาติ หรืออะไรก็ตามท่ีนำเรามาพบกัน

นี่คือแผนที่เส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติเขาแผนที่ ระยะทาง 340 เมตร มีจุดแวะศึกษาธรรมชาติ รวม 10 จุด ซึ่งเราขอท้าให้คุณมาสัมผัสด้วยตัวเอง นี่คือหนึ่งในตัวแทนความอุดมของเกาะหมาก จังหวัดตราด เกาะเงียบสงบแสนงาม ที่ผมเดินทางมาเพื่อจะ “หลงรัก” และหวังว่าคุณก็จะหลงรักด้วยเช่นกัน
ขอขอบคุณ : อพท. หรือ องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน) และพี่น้องชาวเกาะหมากที่น่ารักทุกท่าน ที่ร่วมมือ ร่วแรงร่วมใจสร้างสรรค์กิจกรรมดีๆ นี้ขึ้น สอบถามโทร. 0-2357-3580-402
Special Thanks : บริษัท Nikon Sales (Thailand) Co., Ltd. สนับสนุนกล้องถ่ายภาพระดับมืออาชีพ D4 และกล้องถ่ายภาพใต้น้ำ AW130 เพื่อการเก็บภาพสวยๆ เหล่านี้มาฝากเพื่อนๆ ทุกคน สนใจสอบถาม โทร. 0-2633-5100

https://goo.gl/GeqdbB

#LowcarbonAtkohmak #CastawayAtkohmak #ติดเกาะโลว์คาร์บอน

INTERESTING LINKS