Archive for category: เที่ยวในประเทศ

พอย่างเข้าฤดูฝนทีไร หลายคนไม่รู้จะไปเที่ยวไหน เลยเก็บตัวเงียบอยู่กับบ้าน ทำให้เสียโอกาส ไม่ได้ออกไปพานพบความสวยงามของธรรมชาติและแหล่งท่องเที่ยวเมืองไทยซึ่งมีอยู่หลากหลายเหลือเกิน โดยเฉพาะ “ทะเลหน้าฝน” ที่หลายคนอาจคิดว่าไม่สวย เที่ยวไม่ได้ แต่แท้ที่จริงแล้วเที่ยวได้ เที่ยวง่าย แถมยังมีคนน้อย ไม่ต้องแย่งกันด้วย

ทริปนี้เราขอพาเพื่อนๆ มุ่งหน้าสู่ “จังหวัดกระบี่” ซึ่งมีแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติสวยงามตระการตา ทั้งบนบกและในทะเล ขอแอบกระซิบไว้ตรงนี้เลยว่า เขามีความเป็น UNSEEN หรือสิ่งที่คนยังไม่ค่อยรู้เก็บซ่อนอยู่อีกมากมาย!

สถานที่แรกในทริปเที่ยวทะเลกระบี่ฮาเฮสุขใจคราวนี้ เราขอพาเพื่อนๆ ไปยัง “ถ้ำพระนาง” ซึ่งต้องนั่งเรือหัวโทง หรือเรือหางยาวแบบปักษ์ใต้ จากอ่าวนางไปไม่ไกล ความ UNSEEN ของถ้ำพระนางคือ เป็นจุดที่มีโพรงถ้ำขนาดใหญ่ พร้อมด้วยศาลเทพธิดาอันศักดิ์สิทธิ์ ใครไปบนบาลศาลกล่าวแล้วได้ดั่งคำขอ ก็ต้องนำปลัดขิกไม้ไปแก้บน นอกจากนี้ ในบริเวณถ้ำพระนางยังมีหินงอกหินย้อยยิ่งใหญ่ตระการตา ยามเย็นมองเห็นอาทิตย์อัสดงหวานซึ้ง และในบางคืน น้ำทะเลบริเวณนี้จะเรืองแสงได้! เพราะพรายน้ำหรือแพลงก์ตอนนั่นเอง

เหนือถ้ำพระนางเงยหน้าแหงนมองคอตั้งบ่าขึ้นไปบนเชิงผา มีหินย้อยขนาดยักษ์และโพรงถ้ำน้อยใหญ่มากมาย นับเป็น Marine Karst หรือธรณีวิทยาหินปูนชายทะเล ที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งของโลกเลยทีเดียว ใกล้ๆ กับถ้ำพระนางคือ “อ่าวไร่เล” ซึ่งเป็นสถานที่ที่นักปีนผาจากทั่วโลกมารวมตัวกัน เพื่อพิสูจน์ฝีมือ ท้าทายความสูงอย่างไม่กลัวเกรง!

ออกจากอ่าวพระนาง เร่งเครื่องเรือสปีตโบ้ทความเร็วสูงจนผืนน้ำแตกกระจายเป็นฟองซ่า มุ่งหน้าตรงดิ่งสู่ UNSEEN ลำดับต่อไปของทะเลกระบี่ มองย้อนกลับไปทางถ้ำพระนาง แลเห็นเทือกเขาหินปูนตะปุ่มตะป่ำ ยอดเรียงรายสลับซับซ้อน นี่คือของขวัญจากธรรมชาติที่มอบให้กับนักแรมทางอย่างเราได้ชุ่มชื่นหัวใจ

มาถึงแล้วจ้า UNSEEN Krabi ที่โด่งดังไปทั่วไทยมานับสิบปี “ทะเลแหวก” หรือสันทรายขาวยาวเหยียด ผุดขึ้นจากน้ำทะเลยามน้ำลดระดับต่ำสุด โดยเฉพาะในวันแรม 15 ค่ำ ลักษณะเป็นสันทรายรูปตัว Y เชื่อมเกาะหม้อ เกาะทับ และเกาะไก่ เข้าด้วยกัน วันนี้น้ำใสฟ้าสวย แต่คนค่อนข้างเยอะ โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวจีน ฮาฮาฮา

ทะเลแหวก ทำให้เราสามารถเดินข้ามจากเกาะหนึ่ง ไปสู่อีกเกาะหนึ่งได้เลย มองจากระยะไกลๆ คล้ายกับว่าคนเดินอยู่บนน้ำได้ แปลกตามหัศจรรย์ดีเนอะ

สาวๆ ชวนกันโพสต์ท่าถ่ายรูปบนเนินทรายขาวของทะเลแหวก เห็นแล้วสดชื่นจริงๆ เลย

อยู่ที่ทะเลแหวกราว 40 นาที เราก็นั่งเรือเร็วอ้อมไปด้านหลังของ “เกาะไก่” พาให้ถึงบางอ้อ ว่าทำไมเขาจึงเรียกว่าเกาะไก่? เพราะที่ปลายเกาะมีแท่งหินขนาดยักษ์สูงหลายร้อยเมตรเด่นอยู่ ลักษณะเหมือนหัวของไก่ไม่มีผิดเลยนะสิ ถือเป็น Landmark สำคัญอย่างหนึ่งของทะเลกระบี่ไปแล้ว

โปรแกรมต่อไปนี่หลายคนเฝ้ารอมานาน คือการลงไปดำน้ำตื้น ว่ายน้ำป๋อมแป๋ม สัมผัสกับฝูงปลาและปะการังหลากชนิดของทะเลกระบี่ วันนี้คลื่นลมไม่ค่อยเป็นใจ คนเรือเลยแนะนำว่า ให้เปลี่ยนจากแผนเดิมจะไปดำน้ำที่เกาะสี่ มาเป็นดำน้ำที่ด้านข้างของเกาะไก่แทน มีปะการังแข็ง ปลาการ์ตูน และสรรพชีวิตสวยงามไม่แพ้กัน

ก่อนลงน้ำก็ต้องใส่เสื้อชูชีพ หน้ากากดำน้ำและท่อหายใจ รวมถึงเสื้อชูชีพให้พร้อม เพื่อความปลอดภัยเต็มร้อย จะได้เป็นการท่องเที่ยวที่สนุกและน่าจดจำไปอีกนานๆ ดูสิ นำ้สีมรกตใสแจ๋วเบื้องหน้า ช่างมีเสน่ห์ ร้องเรียกให้เรารีบโดดน้ำลงไปเร็วๆ

แม้น้ำจะไม่ใสแจ๋วเหมือนฤดูร้อน แต่วันนี้ก็มีทัศนวิสัยการมองได้ไกลพอควร ฝูงปลาเสือว่ายเข้ามาต้อนรับเรานับร้อยตัว! อย่างเป็นมิตร พวกมันคงสงสัยว่าเรามาทำอะไรกันในบ้านใต้น้ำของมัน แต่เราขอแนะนำเลยว่า เวลาไปเที่ยวทะเล ไม่ควรให้อาหารปลาเด็ดขาด! เพราะจะเป็นการเปลี่ยนพฤติกรรมปลาในธรรมชาติ! พวกมันจะดุขึ้น กัดกันเอง ถือเป็นการทำให้ระบบนิเวศน์ท้องทะเลเสื่อมโทรมลงอย่างช้าๆ และมีผลกระทบลึกล้ำเกินเข้าใจ!

นอกจากฝูงปลาแล้ว ใต้ผืนน้ำบริเวณนี้ยังมีโขดปะการังแข็งอีกมากมาย ซึ่งเป็นที่หลบภัย อาศัย หากิน ของฝูงปลาเล็กๆ นับไม่ถ้วน

ดำน้ำเสร็จแล้ว ก็ได้เวลาเริงร่ากับทะเล ถ่ายภาพ SHARE ลง Social กันอย่างสนุกสนาน

UNSEEN ลำดับต่อมา ที่นักท่องเที่ยวทั่วไปไม่ค่อยรู้ คือจุดชมพระอาทิตย์ตกที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งของกระบี่ “หาดทับแขก” อยู่ห่างจากอ่าวนางไปทางใต้ประมาณ 17 กิโลเมตร เป็นชายหาดทอดยาว เงียบสงบ เป็นส่วนตัว สวยซึ้ง โรแมนติกมากๆ โดยเฉพาะในยามอาทิตย์อัสดง เปลี่ยนผืนฟ้าให้งามด้วยความอลังการของเฉดสีมหัศจรรย์!

เสน่ห์ของลอนทรายยามน้ำลด เคียงคู่อาทิตย์อัสดง ณ หาดทับแขก จ.กระบี่

การเดินทางของพวกเรายังไม่สิ้นสุด เพราะจังหวัดกระบี่มีแง่มุมให้ค้นหาไม่รู้จบ เราเลยชวนเพื่อนๆ ไปล่องเรือเที่ยวกันที่ “คลองปกาสัย” ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับโรงไฟฟ้ากระบี่แค่นิดเดียว ทว่าลำคลองสายนี้ยังมีสภาพธรรมชาติอุดมสมบูรณ์มาก แนวป่าโกงกางยังรกชัฎ ชาวประมงพื้นบ้านยังออกเรือไปหากุ้ง หอย ปู ปลา ได้เหมือนที่บรรพบุรุษของพวกเขาหลายรุ่น ดำรงชีพสืบต่อกันมา

ลำคลองปกาสัย บางช่วงก็กว้างเหมือนกับแม่น้ำไม่มีผิด ฟ้าใส แดดสวย แนวป่าก็เขียวขจี อากาศสดชื่น ลมเย็น อิจฉาตัวเองที่ได้ไปอยู่ตรงนั้นนะ เพราะรู้สึกสดชื่นมากๆ ธรรมชาติอยู่ใกล้แค่เอื้อมจริงๆ

มีแต่รอยยิ้มเปื้อนหน้าของน้องๆ และเพื่อนๆ ที่ไปเที่ยวด้วยกัน วันนี้เราได้มาเห็นความอุดมสมบูรณ์ของลำคลองปกาสัยแล้วนะ

เชื่อหรือไม่ว่า ในลำคลองเล็กๆ สายนี้ ยังมี UNSEEN อีกอย่างของกระบี่ซ่อนอยู่ นั่นคือ “การดำน้ำเก็บถ่านหิน” เพราะใต้ท้องน้ำของลำคลองปกาสัย อุดมด้วยถ่านหินลิกไนต์อยู่มากมายมหาศาล! หลายคนอาจสงสัยว่า แล้วถ่านหินไม่ได้ทำให้น้ำเสียหรือปลาตายรึ? คำตอบคือ ถ่านหินที่เป็นก้อนใหญ่ๆ แข็งๆ อย่างในภาพนี้ มันจะไม่ได้ละลายลงน้ำ กุ้ง หอย ปู ปลา และต้นโกงกาง จึงยังเติบโตได้เช่นเดิม ส่วนถ่านหินที่ใช้กันในโรงไฟฟ้าพลังความร้อนทั่วโลก ต้องนำไปบดให้ป่นจนเป็นผงแป้งสีดำก่อน แล้วจึงฉีดพ่นเข้าไปในเตาเผา เออ… ได้ความรู้ใหม่

คุณลุงคนขับเรือหัวโทง (เรือหางยาว) ของเรา เกิดและโตที่นี่ ดำน้ำเก็บถ่านหินมาตั้งแต่เด็ก และยืนยันเลยว่า อายุลุงปูนนี้แล้ว ลำคลองปกาสัยก็แทบไม่เปลี่ยนแปลงเลย ผืนป่าชายเลนยังอุดม เอื้อต่อวิถีชีวิตชาวบ้านเช่นเดิม

ล่องเรือเที่ยวแล้ว ก็ได้เวลาทำประโยชน์ฝากไว้ให้ท้องถิ่น กับกิจกรรม CSR ปล่อยลูกปลากระพงขาวนับแสนตัว ลงสู่คลองปกาสัย ให้พวกมันแหวกว่ายออกไปเติบโต จะได้กลายเป็นอาหารและแหล่งรายได้ของชาวบ้านในอนาคต ต้องขอบคุณ EGAT ที่ช่วยสนับสนุนลูกปลาให้เราปล่อยในครั้งนี้จ้า

ไหนๆ ก็ลงเรือแล้ว วันนี้ไปเที่ยวแบบตัวเปียกกันให้ฉ่ำปอดเลยดีกว่า ฮาฮาฮา ได้เวลาไปโหดมันฮา สนุกกับการพายเรือคายัคเที่ยว “อ่าวท่าเลน” ป่าชายเลนกว้างที่มีแนวเขาหินปูนผลุบโผล่ขึ้นมา ราวกับโลกยุคล้านปี ระยะทางการพายเรือก็เบาะๆ แค่ 7 กิโลเมตรเท่านั้น ช่วงแรกเป็นการพายทวนน้ำ แต่เมื่อผ่านถ้ำจระเข้ไปแล้ว จะเป็นการพายตามน้ำ ไม่เหนื่อย พายเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบ ชมธรรมชาติมหัศจรรย์รอบๆ ตัวกันเพลินๆ จ้า

คายัคอ่าวท่าเลน ประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืมลงกับทะเลกระบี่วันนี้

หมุดหมายต่อไปในการเดินทางอันแสนสนุกของเรา คือการล่องเรือเที่ยว “เขาขนาบน้ำ” เขาหินปูนฝาแฝดที่ตั้งอยู่ในอำเภอเมืองกระบี่ บริเวณแม่น้ำกระบี่ นับเป็น Landmark สำคัญของจังหวัด การเที่ยวก็แสนง่าย ลงเรือหัวโทงไปแค่ไม่เกิน 15 นาที ก็ถึงแล้ว

ระหว่างล่องเรือไปเขาขนาบน้ำ จะได้ชมความงามของเทือกเขาหินปูน ป่าชายเลนเขียวขจี และวิถีประมงพื้นบ้าน ถ้าวันไหนอากาศแจ่มใสฟ้าเปิดจริงๆ มองตรงไปบนยอดเขาหินปูนไกลลิบๆ จะมองเห็นเจดีย์สีทองของวัดถ้ำเสือได้เลย

มาถึงเขาขนาบน้ำแล้ว เราไม่ได้เที่ยวกันเฉยๆ แต่ขอทำประโยชน์ให้กับชุมชนและธรรมชาติด้วย กับ “กิจกรรมปลูกป่าชายเลน” นำต้นโกงกางฝังรากลงสู่ผืนดินที่นี่ เพื่อวันหนึ่งในอนาคต โลกนี้จะได้มีสีเขียวเพิ่มขึ้น เพราะต้นไม้คืออาหาร ยารัษาโรค เป็นผู้ผลิตก๊าซออกซิเจนให้เราหายใจ แถมเรือนรากป่าโกงกางยังเป็นแหล่งอนุบาลสัตว์น้ำวัยอ่อน อีกทั้งช่วยชะลอการกัดเซาะของคลื่นลมได้ด้วย มหัศจรรย์จริงๆ จ้า!รอยยิ้มหวานๆ และอบอุ่น ของมะที่เขาขนาบน้ำ

จากเขาขนาบน้ำ พออิ่มเอมกับอาหารปักษ์ใต้แสนอร่อยบนเรือนแพแล้ว เราก็พาตัวเองล่องเรือหัวโทงผ่านป่าชายเลนร่มครึ้มอันลึกลับ เพื่อเข้าสู่แม่น้ำกระบี่ ไปสู่ “บ้านเกาะกลาง” ชุมชนบนเกาะกลางแม่น้ำที่น่าไปสัมผัส ด้วยอัตลักษณ์ของชุมชนชาวมุสลิมอันแสนสงบ และมีกิจกรรมน่าสนใจรอเราอยู่มากมาย

เกาะกลาง มีภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นที่ราบ ด้านที่ติดแม่น้ำกระบี่เป็นป่าโกงกาง อีกด้านติดทะเล ส่วนกลางเกาะเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำ ป่าเสม็ด และป่าพรุ ซึ่งปัจจุบันได้กลายเป็นท้องนาอันทรงคุณค่า เพราะมีการนำ “ข้าวพันธุ์สังข์หยด” จากจังหวัดพัทลุงมาปลูก จนขายดิบขายดี ปีนึงๆ ไม่พอขายเลยล่ะ!

ข้าวสังข์หยด มีถิ่นกำเนิดในจังหวัดพัทลุง เป็นข้าวเมล็ดสีน้ำตาลแดงที่อุดมด้วยคุณค่าทางอาหารและวิตามิน ในระดับสูงมาก โดยเฉพาะมีสารไนอาซีนสูงกว่าข้าวแทบทุกชนิด ข้าวสังข์หยดจึงเป็นข้าวพันธุ์แรกของไทย ที่ได้รับมาตรฐาน GI หรือสินค้าบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ นับเป็นความภูมิใจของชาวสยามเรา

ข้าวสังข์หยดของบ้านเกาะกลาง จ.กระบี่ มีแพ็กขายอย่างดี สะอาด ถุงละ 100 บาทเท่านั้น (แต่ถ้าเข้ามาขายในเมือง ราคาจะสูงมาก!) มีแบบข้าวสังข์หยดกล้อง เมล็ดสีน้ำตาลแดง เป็นแบบสีเอาเฉพาะเปลือกออกเท่านั้น และมีแบบข้าวสังข์หยดขาว คือสีสองครั้ง เปลือกและสีน้ำตาลแดงจึงหลุดออกไป แบบนี้ก็จะมีคุณค่าทางอาหารลดลง
แม้ว่าจะมีเครื่องสีข้าวที่เป็นเครื่องยนต์สมัยใหม่แล้ว แต่บางบ้านยังนิยมสีข้าวด้วยการโม่แบบเก่าจ้า ได้ออกกำลังกายลดต้นแขน ต้นขา ไปในตัวด้วยเนอะ

รอยยิ้มใสๆ ของเจ้าตัวน้อย ที่บ้านเกาะกลาง

 ที่บ้านเกาะกลางมีลองกองหวานฉ่ำกินด้วย แต่ไม่ได้ปลูกกันเอง รับมาอีกทีจากจังหวัดนราธิวาสจ้า

ภูมิปัญญาพื้นบ้านอันน่าภูมิใจอีกอย่างของบ้านเกาะกลาง คือ “การทำเรือหัวโทงจำลอง” เข้าไปชมได้ที่ ศูนย์การเรียนรู้ กลุ่มเรือหัวโทงจำลองเกาะกลาง ที่มี คุณสมบูรณ์ หมั่นค้า เป็นประธานกลุ่ม คุณสมบูรณ์ได้ผันตัวเองจากช่างต่อเรือหัวโทงจริงๆ มาเป็นการทำเรือหัวโทงและเรือพื้นบ้านประเภทอื่นๆ จำลอง เนื่องจากปัจจุบันในภาคใต้ เรือพื้นบ้านหลายประเภทได้ลดจำนวนหรือสาบสูญไปแล้ว! สิ่งที่จะช่วยอนุรักษ์ หรือกระตุ้นให้คนรุ่นใหม่เห็นคุณค่า ไม่ลืมวิถีประมงพื้นบ้าน อันเป็นภูมิปัญญาของบรรพบุรุษที่อุตส่าห์สั่งสมมาหลายชั่วอายุคน ก็คือเรือหัวโทงจำลองนี่เอง

กิจกรรมสุดท้ายที่เราจะไปสัมผัสกันบนเกาะกลาง ก็คือ “การเพนท์ผ้าบาติก” แสนสวย ทั้งลวดลายและสีสันล้วนมีเอกลักษณ์ เริ่มตั้งแต่การเขียนลาย ย้อมผ้า ลงสี แค่ฟังก็น่าสนุกแล้ว รีบไปกันเถอะ

ทางกลุ่มเพนท์ผ้าบาติกเกาะกลาง ได้จัดเตรียมผ้าผืนน้อยไว้ให้พวกเราแล้ว โดยแต่ละผืนมีการปั๊มลายลงไปด้วยเทียน แล้วให้เราแสดงฝีมือ จุ่มสีระบายลงไปในช่องว่างของลายนั้น เสร็จแล้วทิ้งไว้ให้สีแห้ง นำไปต้มเพื่อเอาเทียนออก ส่วนที่เคยมีเทียนอยู่ก็จะไม่ติดสี ได้ผ้าปูโต๊ะ ผ้าเช็ดหน้า ผ้าพันคอ ผ้าคลุมไหล่ ผ้าโพกหัว และอีสารพัดผ้าบาติกแสนสวย กลับไปเป็นของที่ระลึกที่บ้านด้วยจ้า

เสร็จแล้วจ้า ผลงานของน้องเรา ฝีมือไม่ธรรมดา สีสันสดใสเลยนะเนี่ยะ

สองวัยจากโลกสองช่วงเวลา แต่โคจรมาพบกัน ณ บ้านเกาะกลาง อย่างมีความสุข

ชาวบ้านเกาะกลาง ยังกินอยู่ดำรงชีพอย่างเรียบง่ายอย่างแท้จริง โดยใช้หลักเศรษฐกิจพอเพียง รอบบ้านมีพืชผลหลายอย่างปลูกไว้กิน เหลือก็ขาย แบ่งปันข้างบ้านบ้าง แถมยังมีบ่อปลาด้วย

ก่อนโบกมือลากระบี่ เราได้มีโอกาสเข้าเยี่ยมชมโรงไฟฟ้ากระบี่ ซึ่งมีมาตั้งแต่ พ.ศ. 2504 แล้ว และปัจจุบันยังเดินเครื่องผลิตกระแสไฟฟ้าให้ภาคใต้อยู่ เฉพาะในยามจำเป็นเท่านั้น เราได้รับรู้ความจริงว่า พลังงานไฟฟ้าเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยขับเคลื่อนให้ชีวิตในประเทศเดินหน้าได้ แต่ความต้องการใช้ไฟฟ้าที่เพิ่มขึ้นทุกปี ทำให้เราทุกคนต้องช่วยกันประหยัดมากขึ้น ส่วนผู้ผลิตก็ต้องเสาะหาแหล่งพลังงานไฟฟ้าใหม่ๆ เร่งเข้าเพิ่มเติม นี่คือภารกิจท้าทายของเราคนไทยทุกคน รวมถึงโรงไฟฟ้ากระบี่ ที่อยู่คู่จังหวัดกระบี่มาเนิ่นนานแล้ว

Special Thanks การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.)

สอบถามเพิ่มเติม : ฝ่ายประชาสัมพันธ์ บริษัท อินทิเกรเต็ด คอมมูนิเคชั่น จำกัด โทร. 0-2354-3588 www.incom.co.th

#UnseenEGATKrabi

เกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี ไม่ได้เป็นเพียงเกาะที่มีต้นมะพร้าวมากที่สุดในเมืองไทย ไม่ได้เป็นเพียงเกาะขนาด 252 ตารางกิโลเมตร แต่มีนักท่องเที่ยวไปเยือนปีละเกือบ 2 ล้านคน! และมิได้เป็นอำเภอที่มีสภาพเป็นเกาะเก่านั้น ทว่า “สมุย” ยังถือเป็นจุดหมายโด่งดังที่ทั่วโลกรู้จักดี ไม่แพ้พัทยา ภูเก็ต หรือเชียงใหม่ โดยเฉพาะคู่รักที่กำลังหาสถานที่สุดสวยสำหรับจัดงานแต่งงาน หรือฮันนีมูนกันริมหาดทรายเงียบสงบเป็นส่วนตัว สมุยถือเป็นจุดหมายที่ตอบสนองคู่รักหวานซึ้งได้ยอดเยี่ยม

เสน่ห์ของการเป็นเกาะที่อุดมด้วยทิวมะพร้าวล้อลมโอนเอน เคียงคู่เกลียวคลื่นครามและหาดทรายขาว อีกทั้งยังมีสนามบินนานาชาติตั้งอยู่ด้วย ยิ่งทำให้สมุยกลายเป็น Hub ที่เดินทางไปได้ง่ายดายจริงๆ และเมื่อมาถึงแล้ว ก็มีหาดทรายสวยเรียงรายให้เลือก ตั้งแต่หาดเฉวง หาดละไม หาดเชิงมนต์ หาดท้องยาง หาดหน้าทอน หาดพังกา หาดตลิ่งงาม ฯลฯ มีรีสอร์ทสวยสร้างกลืนไปกับทิวมะพร้าวโอนเอน ถือเป็นรางวัลของชีวิต ของทั้งตัวคุณและคู่รักอย่างแน่นอน

ไม่เฉพาะชาวไทยและชาวยุโรปเท่านั้น ที่มักเลือกเกาะสมุยเป็นสถานที่จัดงานแต่งงานน่ารักๆ ริมทะเล ทว่าเมื่อเดือนสิงหาคม 2015 ที่ผ่านมานี้ ยังมี คู่รักชาวจีนถึง 35 คู่ ที่เลือกเกาะสมุยเป็นสถานที่จัดงานฮันนีมูน White Romantic Beach Party 2015 ณ โรงแรม Vana Belle หาดเฉวงน้อย งานนี้จัดขึ้นโดย การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) สำนักงานปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ คุนหมิง เฉิงตู และกว่างโจว ชักนำคู่รักหวานแหว๋วมาเดินทางท่องเที่ยวในเมืองไทย ภายใต้บรรยากาศแห่งความรัก เพื่อให้ทุกคู่ดื่มด่ำกับรรยากาศแสนโรแมนติกอันไม่สิ้นสุดของทะเลสมุย

ภายใต้ธีมชุดสีขาวของ White Romantic Beach Party คู่รักทั้งหมดชวนกันลงไปเกี่ยวก้อยเดินเล่น สัมผัสผืนทรายและฟองคลื่นของหาดเฉวงน้อย พร้อมๆ กับฟ้าที่ค่อยๆ มืดลงอย่างช้าๆ และแสงเทียนที่ได้รับการจุดขึ้นให้แสงมลังเมลืองเพิ่มความโรแมนติกบนหาด รอยยิ้ม การสบตากัน การจูงมือ การโอบกอด หรือแม้แต่การจุมพิตอย่างหวานซึ้ง กลายเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับค่ำคืนนั้น เห็นแล้วรู้สึกอบอุ่น อดอิจฉาคู่ฮันนีมูนชาวจีนทั้ง 35 คู่ไม่ได้

 กิจกรรมภายในงานเลี้ยงต้อนรับ  ททท. ตกแต่งบรรยากาศงานในธีม “White Romance Beach Party” ซึ่งคู่ฮันนีมูนจะแต่งกายด้วยชุดสีขาวมาร่วมงานโดยจะมีการร่วมกิจกรรมประกวดและแชร์รูปภาพคู่ของตัวเองไปยัง Social Network ในสาธารณรัฐประชาชนจีน ซึ่งรูปภาพคู่ฮันนีมูนที่ได้รับคะแนน Like & Share มากที่สุดได้รับรางวัลแพ็คเกจทัวร์ทัวร์ 4 วัน 3 คืน พร้อมบัตรโดยสารเครื่องบินมาท่องเที่ยวในประเทศไทย 2 ที่นั่ง

 นางศรีสุดา วนภิญโญศักดิ์ ผู้อำนวยการภูมิภาคเอเชียตะวันออก การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) เป็นประธานเปิดงาน White Romance Beach Party 2015 @ เกาะสมุย จังหวัดสุราษธานี พร้อมด้วย นางบังอรรัตน์ ชินะประยูร ผอ.ททท.สำนักงานปักกิ่ง นายชูวิทย์ ศิริเวชกูล ผอ.ททท.สำนักงานเซี่ยงไฮ้ นางปิ่นนาถ เจริญผล ผอ.ททท.สำนักงานคุนหมิง นางสาวเพลินพิศ หมื่นพล ผอ.ททท.สำนักงานเฉิงตู นายสันติ แสวงเจริญ ผอ.ททท.สำนักงานกว่างโจว นางสาวสายโพยม สมสุข ผู้ช่วยผู้อำนวยการท่องเที่ยวสำนักงานสุราษฎร์ธานี หัวหน้าศูนย์ประสานงานการท่องเที่ยวเกาะสมุย แขกผู้มีเกียรติ สื่อมวลจากสาธารณรัฐประชาชนจีน และสื่อมวลชนไทย ร่วมงานคับคั่ง

นอกจากนี้ยังมีการเชิญ Mr.Liu Ruijie ซึ่งเป็น Celebrity จากจีน ที่ดำเนินรายการสถานโทรทัศน์คุนหมิงทีวี และเป็นผู้ดำเนินรายการบันเทิงที่มีผู้ชมมากที่สุดในเมืองคุนหมิง มาร่วมสร้างสีสันในงานด้วย โดยภาพของคู่รักจะได้รับการแชร์ไปตาม Social Network ต่างๆ เพื่อให้โลกรับรู้ว่า สมุยคือเกาะแห่งความรัก ที่คู่รักทั่วโลกต้องมาสัมผัสให้ได้สักครั้ง

โครงการ Honeymoon in Thailand  ดำเนินการโดย ททท. สำนักงานปักกิ่ง  เซี่ยงไฮ้  คุนหมิง เฉิงตู และกว่างโจว  สาธารณรัฐประชาชนจีน  จัดขึ้นโดยได้รับความร่วมมือจากบริษัทนำเที่ยวพันธมิตรในสาธารณรัฐประชาชนจีน อาทิ บริษัท Shenzhen Overseas Travel Service, CTrip เป็นต้น จัดทำแพ็คเกจสำหรับกลุ่มนักท่องเที่ยวแบบ Luxury Product เสนอขายในราคา 20,000 – 40,000 หยวนต่อคู่ ให้กับนักท่องเที่ยวกลุ่มฮันนีมูนในตลาดจีน ที่ต้องการเดินทางท่องเที่ยวในเกาะสมุยและใกล้เคียง ในระยะเวลา 5 วัน 4 คืน

ทะเลสมุยยามเช้ายามเย็น แสงสวยโรแมนติกมากๆ

หนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวยอดฮิตซึ่งเป็น Landmark ของสมุย คือ หินตา หินยาย ก้อนหินรูปทรงพิสดาร อย่ามองไปทางทะลึ่ง เพราะนี่คือประติมากรรมธรรมชาติ ซึ่งธรรมชาติให้คลื่นลมสลักเสลาหินแกรนิตใหญ่ริมทะเลจนมีรูปทรงอย่างนี้

ส่วนคนที่ชอบผจญภัยท่องธรรมชาติสัมผัสพงไพร ลองชวนกันไปเล่นน้ำที่ น้ำตกหน้าเมือง

เล่นน้ำที่น้ำตกหน้าเมืองเสร็จ ยังมีทัวร์นั่งช้างล่องไพร ผจญภัยในผืนป่าดิบร่มรื่นของเกาะสมุย

พระใหญ่เกาะฟาน อยู่ใกล้ๆ กับหาดบ่อผุด เป็นพระพุทธรูปขนาดใหญ่ที่สุดในภาคใต้ นักท่องเที่ยวที่ไปเยือนเกาะสมุย มักจะไปกราบสักการะขอพร โดยเฉพาะยามโพล้เพล้ท้องฟ้าเปลี่ยนสีสวยงาม ถ่ายภาพได้แจ่มมากๆ

Special Thanks : การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) โทร. 1672 เบอร์เดียวเที่ยวทั่วไทย

หนึ่งคืน กับห้องนอนรวมเรียงกันเป็นตับ กับพัดลมตัวเดียวในบ้านพักของหน่วยพิทักษ์ป่าละเลิงร้อยรู ทำให้เรารู้ซึ้งถึงคำว่า “การแบ่งปัน” ระหว่างหมู่มิตร กระทั่งเสียงนาฬิกาปลุกของทุกคนดังขึ้นพร้อมกันตอนตี 4 ตรงเผง! เป็นสัญญาณให้ต้องรีบขุดตัวเองขึ้นจากฟูกนอนอุ่นๆ เพื่อรีบล้างหน้าแปรงฟัน แต่งตัวออกไปซดกาแฟร้อนๆ แล้วขับรถออกไปรอชมแสงแรกของตะวันในป่าดงใหญ่ ดูซิว่าเช้านี้จะมีสัตว์อะไรออกมาให้เห็นบ้าง?

ขับรถตระเวนออกไปตามถนนสายเล็กๆ กลางป่า ผ่านทุ่งหญ้าโล่งที่มีหญ้าระบัดเขียวสดงอกงามอยู่มากมาย ทริปนี้เตรียมพร้อม ผมเลยพกเลนส์ถ่ายภาพตัวใหญ่ไปด้วย 150-600 มิลลิเมตร พร้อมด้วยกล้อง Nikon D4 ระดับสุดยอด ทว่าเช้านี้ได้ยินแต่เสียงน้องช้างส่งเสียงร้องคุยกันอยู่ในป่าลึก ห่างจากถนนมาก เลยไม่ได้เก็บภาพตามที่หวัง…

นี่ล่ะครับ มาเที่ยวธรรมชาติ ก็ต้องเข้าใจธรรมชาติ ต้องรู้จักปรับตัวให้เข้ากับจังหวะลมหายใจของป่าด้วย

ทุ่งหญ้าในยามเช้าที่ยังพอมีน้ำค้างพร่างพรมอยู่บนยอดหญ้า สะท้อนแดดพร่างพราวงามตา เป็นรางวัลที่ป่าดงใหญ่มอบให้คนรักการแรมทางไม่กลัวความลำบากอย่างพวกเรา

ขับรถเข้าป่ามาลึกพอดู จนถึง “อ่างเก็บน้ำลำนางรอง” พี่ยักษ์เล่าว่า ปีนี้น้ำน้อยผิดปกติ ตอไม้เลยโผล่ให้เห็น เป็นสัญญาณว่าภาวะโลกร้อนปีนี้รุนแรงกว่าทุกปี เพราะมนุษย์อย่างเราๆ นี่ล่ะ ที่ไม่เคารพธรรมชาติ ถึงเวลาธรรมชาติเอาคืนบ้างนะครับ!

ระหว่างทางขับรถมาเพลินๆ ทันใดนั้นก็จ๊ะเอ๋เข้ากับ นกยูงไทยตัวผู้ ที่แอบมาซุ่มดูเราอยู่ในพงหญ้ารกเป็นเครื่องกำบัง นี่เป็นครั้งที่ 3 ในชีวิตผม ที่มีโอกาสเห็นนกยูงในสภาพธรรมชาติจริง หลังจากครั้งแรกเคยเห็นมาแล้วที่ป่าห้วยขาแข้ง จ.อุทัยธานี รวมถึงป่าแม่วงก์ จ.นครสวรรค์ ดีใจบอกไม่ถูก ที่ได้เห็นนกอันแสนสง่างามนี้อีกครั้ง เพราะนกยูงไทยในธรรมชาติมีเหลือน้อยมาก จนใกล้สูญพันธุ์แล้วครับ!!!

เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าดงใหญ่ ยังเป็นแหล่งดูผีเสื้อที่ดีมากอีกแห่งหนึ่งของไทย โดยเฉพาะในฤดูฝนนี่ล่ะ ในบริเวณริมลำธาร หรือโป่งต่างๆ ยามเช้าจะมีฝูงผีเสื้อมารวมตัวกันเป็นร้อยๆ น่ารักมากครับ ในรูปนี้มีทั้งผีเสื้อเณร ผีเสื้อสะพายฟ้า และผีเสื้อหางติ่ง ว้าว! สุดยอดไปเลย! นี่ก็เป็นรางวัลอีกชิ้นหนึ่ง ซึ่งป่าดงใหญ่มอบให้พวกเรา

จริงๆ แล้วป่าดงใหญ่เป็นเพียงส่วนเสี้ยวหนึ่งของผืนป่ามรดกโลก ดงพญาเย็น-เขาใหญ่ เนื้อที่กว่า 3.8 ล้านไร่ เป็นกลุ่มป่าขนาดใหญ่ของพื้นที่อนุรักษ์ 6 แห่ง คือ อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่, อุทยานแห่งชาติทับลาน, อุทยานแห่งชาติปางสีดา, อุทยานแห่งชาติตาพระยา, อุทยานแห่งชาติพระพุทธฉาย และเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าดงใหญ่ ด้วย

แดดเร่ิมแรงขึ้น พร้อมกับหลายคนเริ่มบ่นหิวแล้ว ก็ได้เวลากลับมาที่หน่วยพิทักษ์ป่าละเลิงร้อยรู ช่วยกันทำกับข้าว จากของสดที่ซื้อก่อนเข้าป่ามาเมื่อเย็นวาน มื้อเช้านี้นางเอกคือคุณพิม แห่งครัวบ้านพิม หัวหน้าทีมของเราเอง ดีใจได้กินผัดผักบุ้งกับไข่เจียวฟูๆ ร้อนๆ อร่อยๆ จากฝีมือคุณพิม ซึ้ง น้ำตกจิไหลครับ!

คุณพิมกับน้องพัชชี่ ช่วยกันทอดไข่เจียวขั้นสุดยอด! ฟู เหลืองนวล น่ากินมากๆๆๆๆ

Breakfast ง่ายๆ แบบคนอยู่ป่า แต่ขอบอกว่ารสชาติยังกับขึ้นเหลา ฮาฮาฮา ไม่ได้โม้ เพราะมื้อนี้คุณพิมลงมือเองเลย

น้องพัชชี่ครับ เช็ดน้ำลายนิดนึงครับ! ขอพี่ก่อนเลย ไข่เจี้ยวนั้นพี่เล็งไว้แล้วนะ ฮาฮาฮา

ก่อนจะโบกมือลาธรรมชาติผืนป่าดงใหญ่ กลับเข้าสู่โลกแห่งความเจริญและความเป็นเมืองอีกครั้ง เราได้มอบพัดลมที่ซื้อมาใหม่เอี่ยม (และเพิ่งใช้ไปครั้งเดียวเมื่อคืนตอนนอน) ฝากไว้เป็นที่ระทึก เอ้ย! ที่ระลึก ให้กับหน่วยพิทักษ์ป่าละเลิงร้อยรู เอาไว้ใช้งานกันครับ เราขอให้กำลังใจเจ้าหน้าที่ทุกคนนะ ที่เสียสละความสุขส่วนตัวมาเฝ้าป่าไว้ให้คนไทย!

พี่ยักษ์ หรือพี่สมพงษ์ สุโขพันธ์ แห่งหน่วยพิทักษ์ป่าละเลิงร้อยรู บุคคลที่น่ายกย่อง ชื่นชม ในความทุ่มเทรักษาป่า และเป็นผู้หนึ่งที่รู้เรื่องสัตว์ป่าในป่าดงใหญ่ดีที่สุดครับ เรารักพี่นะพี่ยักษ์ สู้ๆ ครับ!

บ้ายบาย… หน่วยฯ ละเลิงร้อยรู ว่างๆ จะกลับมาเยี่ยมใหม่นะคร้าบพี่

โบกมือลาผืนป่า ขับรถกลับเข้าสู่อารยธรรมความเป็นเมืองอีกครั้ง…

จากอำเภอโนนดินแดง พวกเราเริ่มการเดินทางอันยาวไกลไปบนถนนหลวงอีกครั้ง โดยย้อนกลับไปทางอำเภอประโคนชัย เพื่อเข้าไปเรียนรู้วิถีชาวบ้านอันแสนน่ารัก ที่ “ชุมชนบ้านโคกเมือง” ซึ่งเขามีชื่อเสียง ได้รับรางวัลชนะเลิศการท่องเที่ยวชุมชน และโฮมสเตย์ระดับประเทศมาแล้วมากมาย ในหมู่บ้านมีการแบ่งเป็นฐานเรียนรู้ต่างๆ เพียบ จะเดิน หรือจะปั่นจักรยานเที่ยวก็สุขใจไม่แพ้กันจ้า

แต่ทริปนี้เวลาไม่พอ เรามันคนบ้านไกลเวลาน้อย เลยเยี่ยมชมได้ไม่ครบทุกฐานการเรียนรู้อ่ะจ้า พี่น้อย ผู้นำกลุ่มท่องเที่ยวชุมชนบ้านโคกเมือง เป็นสาวร่างบอบบาง แต่มาดมั่นแข็งแรง มาต้อนรับเราด้วยตัวเองท่ามกลางสายฝนกระหน่ำ จุดแรกเลยขอชมการทอเสื่อกกหน่อยดีกว่าครับพี่น้อย

เส้นกกที่ผ่านการรีดเส้นจนเท่ากันหมดแล้ว จะถูกนำไปย้อมสีแล้วตากให้แห้ง เตรียมนำมาทอครับ

ค่อยๆ ใจเย็นๆ ทอไปทีละเส้นอย่างประณีต ตามลวดลายที่สอนสืบต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น จนได้ผลิตภัณฑ์เสื่อกกแสนสวย ซึ่งทุกวันนี้มีการดัดแปลงนำมาประดิษฐ์เป็นกระเป๋าเก๋ไก๋น่าใช้ทรงต่างๆ ด้วยจ้า

น้องพัชชี่อดรนทนไม่ไหว ขอคุณป้าทดลองสานเสื่อกกดูสักหน่อย การทอน่ะไม่ยาก ยากตรงการสร้างลายนั่นเอง!

จากฐานการเรียนรู้เสื่อกก ถัดมาคือการทอผ้าไหม ซึ่งเอกลักษณ์คือซิ่นตีนแดง ในภาพนี้เราจะเห็นเลยว่ามีการขึงไหมเส้นยืนเป็นสีแดงเตรียมไว้ด้วยส่วนหนึ่งแล้ว

จากไหมเพียงเส้นเดียว ผ่านกระบวนการผลิตอันประณีต และความใส่ใจในทุกรายละเอียด ในที่สุดก็ได้ความงามของแพรพรรณแวววาวล้ำค่า ขอบอกว่าเวลาซื้อกรุณาอย่าต่อราคาเลยครับ เพราะกว่าได้ผ้าไหมสักผืน มันต้องทุ่มเทจริงๆ ถือเป็นการกระจายรายได้ ช่วยชาวบ้านให้มีกำลังใจสืบสานหัตถศิลป์ของแผ่นดินแขนงนี้ต่อไปจ้า

พลาดไม่ได้เลย กับฐานการเรียนรู้พืชสมุนไพร ที่ชาวบ้านโคกเมืองรู้จักคิดประดิษฐ์ดัดแปลง ทำเป็นผลิตภัณฑ์น่าใช้หลากหลาย มีตั้งแต่สบู่, ยาสระผม, ครีมอาบน้ำ, ครีมล้างหน้า, ลูกประคบ, ยาหม่อง ฯลฯ ทั้งหมดเป็นฝีมือชาวบ้านโคกเมืองแท้ๆ จ้า แต่ในส่วนของผลิตภัณฑ์สมุนไพรจะไม่ผลิตค้างไว้คราวละมากๆ จะทำใหม่เสมอ เพื่อให้ได้ของมีคุณภาพ

พอฝนหยุดตก น้องพัชชี่ก็ขอยืมจักรยานพี่น้อยมาปั่นเที่ยวเล่นในชุมชน ถือเป็นการท่องเที่ยวแบบ Slow Travel และ Low-Carbon Travel สุดๆ เลยครับน้อง ซึ้ง น้ำตกจิไหล!

ที่ศูนย์ผลิตภัณฑ์ชุมชน เป็นแหล่งจำหน่ายงานหัตถกรรมฝีมือชาวบ้านโคกเมือง เห็นไหมว่าเขาตั้งใจและจริงจังสุดๆ

ผ้าไหมทอมือสวยๆ จากบ้านโคกเมืองจ้า

นอกจากในเรื่องของใช้สวยๆ งามๆ แล้ว บ้านโคกเมืองยังดำรงวิถีเกษตรพอเพียง ปลูกพืชแบบไม่ใช้ยาฆ่าแมลง เราจะเห็นว่าหลายครัวเรือนมีแปลงพืชผัก สมุนไพร ปลูกอยู่ข้างๆ บ้านเลย สามารถลดค่าใช้จ่ายได้มาก จะทำกับข้าวอะไรก็เดินลงไปใน Super Market ข้างบ้าน ได้สบายจ้า

ความน่ารักอย่างสุดท้ายของบ้านโคกเมือง คือเขามีโฮมสเตย์ให้นักท่องเที่ยวมาพักค้างคืนด้วย ค่าใช้จ่ายก็ไม่แพง คืนละไม่กี่ร้อยต่อคน แถมด้วยอาหารครบมื้อ! โดยบ้านที่ได้รับการคัดเลือก จะมีมาตรฐานสะอาด ปลอดภัย จนได้รับรางวัลโฮมสเตย์ระดับประเทศมาแล้วอ่ะจ้า

หลายคนไม่เข้าใจคำว่า โฮมสเตย์ (Homestay) จริงๆ แล้วจะเป็นโฮมสเตย์ได้ แขกที่มาพัก (นักท่องเที่ยว) ต้องนอนกับเจ้าบ้าน โดยเจ้าบ้านแบ่งห้องส่วนหนึ่งให้พักด้วยกัน เพื่อจะได้พูดคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ทั้งด้านวิถีชีวิตและวัฒนธรรม ได้มาเห็นที่บ้านโคกเมืองแล้วชื่นใจ เพราะนี่ล่ะ โฮมสเตย์ขนานแท้เลยจ้า

แม่ใหญ่ Hipster แห่งบ้านโคกเมือง เห็นแว่นของแม่แล้วผมให้รางวัลชนะเลิศไปเลยอ่ะจ้า ฮาฮาฮา

หนึ่งในห้องนอนของบ้านพักโฮมสเตย์บ้านโคกเมือง รับรองว่าอุ่นสบาย ปลอดภัย หลับฝันดีครับ

เย็นมากแล้ว ขณะที่เราขับรถออกจากบ้านโคกเมือง ตรงสู่อำเภอนางรอง แต่ก่อนเข้าที่พัก คงต้องแวะหาอาหารอร่อยๆ ขึ้นชื่อของที่นี่หม่ำกันก่อนล่ะ แน่นอน ไม่พลาด “ขาหมูนางรอง” วันนี้ขอชิม ร้านลักษณา ก่อน เป็นร้านเก่าแก่ที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่รู้จักดี วันนี้ไม่ต้องรีบ เพราะร้านโล่ง เป็นวันธรรมดา เลยไม่ต้องแย่งกับใคร ฮาฮาฮา

วันธรรมดาก็น่าเที่ยวอย่างนี้ล่ะคร้าบ…

ดูกันชัดๆ กับความน่าหม่ำของ ขาหมูนางรอง ร้านลักษณา เป็นขาหมูตุ๋นเครื่องยาจีน น้ำราดออกหวานนำ ขาหมูนิยมเสิร์ฟแบบหั่นมาเป็นชิ้นๆ ไม่ใช่เป็นขาแบบบางร้าน ส่วนเนื้อขาหมูโดยส่วนตัวผมว่านุ่มดี กินแกล้มกลับผักกาดดองเปรี้ยว และน้ำจิ้มรสเปรี้ยวเผ็ด เข้ากั้นเข้ากัน

ร้านลักษณาไม่ได้มีแต่ขาหมูให้ชิม ยังมีกับข้าวอื่นมาเสริมทัพความอร่อยอีกเพียบ วันนี้เราขอชิมสะตอผัดกุ้งพริกแกง, น้ำพริกปลาทู และห่อหมกใบยอ ส่วนกระเทียมสดที่ใส่ถ้วยวางไว้กลางวง ขอร้อง ใครห้ามแย่ง! เพราะอันนี้ชอบมากๆกินแล้วรู้สึกกระชุ่มกระชวยเหมือนหนุ่มขึ้นอีกสักสิบปีเลยครับ ฮาฮาฮา

อีกวันอันแสน Amazing จิงกาเบลที่บุรีรัมย์ กำลังจะผ่านไปแล้ว ยิ่งอยู่นานก็ยิ่งหลงรักจังหวัดนี้ เพราะดูเหมือนจะมีเรื่องราวสนุกๆ ให้ค้นหาไม่รู้จบ คืนนี้เราเข้าพักที่โรงแรมพนมรุ้งปุรี อำเภอนางรอง โรงแรมหรูระดับแนวหน้าแห่งหนึ่งในบุรีรัมย์ พรุ่งนี้จะได้มีแรงออกไปเที่ยวกันต่อเนอะ

ชีวิตดี้ดี ที่บุรีรัมย์!

 ขอขอบคุณ ผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางการ ของโครงการ “The Amazing Journey Blogging Contest” 2015

สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ กองประชาสัมพันธ์ในประเทศ ฝ่ายโฆษณาและประชาสัมพันธ์ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย

และ 1672 เบอร์เดียว เที่ยวทั่วไทย

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานสุรินทร์ บุรีรัมย์ ศรีสะเกษ 

โทร. 0-4451-4447-8  อีเมล tatsurin@tat.or.th

ยิ่งอยู่ “บุรีรัมย์” นานขึ้นๆ พวกเราในทีมก็ย่ิงมีความคิดตรงกันว่า บุรีรัมย์เขามี Style ของตัวเอง มากซะจนเราตั้งฉายาให้ว่า “BURIRAM STYLE” มันเป็นสไตล์ที่ออกจะอธิบายยากหน่อย ว่าจริงๆ แล้วเป็นไง?! แต่สิ่งที่พอจะอธิบายได้ก็คือ BURIRAM STYLE เป็นการผสมผสานระหว่างความเก่า ความใหม่ และความฮิปแบบบ้านๆ ได้น่ารักดี

คงเพราะหลังจากมีสนามฟุตบอล i-Mobile และมีสนามแข่งรถระดับโลก Chang International Curcuit ก็ทำให้บุรีรัมย์โตแบบก้าวกระโดด! บุรีรัมย์วันนี้จึงมีความเป็น INTER อยู่ในตัวเอง ทว่าในขณะเดียวกันยังมีกลิ่นอายของอีสานใต้ ปะปนอยู่ในวิถีชีวิตอย่างเต็มเปี่ยม เราอาจเห็นสาวสวยมากๆๆๆ ใส่ชุดเดรสยาว สีแดงแป๊ด มีลายซิลค์สกรีนสีขาว คำว่า Buriram อยู่ตรงกลางอกเสื้อ นั่งกินส้มตำปูปลาร้าอยู่ที่ถนนคนเดิน! นี่ล่ะ BURIRAM STYLE ที่เราพอจะอธิบายเป็นรูปธรรมให้คุณเข้าใจได้… แต่จริงๆ ผมว่ามันลึกซึ้งกว่านั้นอีก!

เช้าวันที่ 3 ของการไปเที่ยวบุรีรัมย์ ท้องฟ้าเป็นสีน้ำเงินเข้มปี๊ด อากาศเย็นสบาย จนเราเคลิ้มไปเลยว่า นี่มันหน้าหนาวหรือหน้าฝนกันแน่นะ!? อย่างนี้ต้องไปขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ปกปักรักษาเมืองเพื่อเป็นสิริมงคลกันหน่อยแล้ว จากที่พักเราเลยขับรถเข้าใจกลางเมือง ไปกราบ “ศาลหลักเมืองบุรีรัมย์” ซึ่งแปลกกว่าศาลหลักเมืองจังหวัดอื่น! เพราะภายในมีเสาหลักเมืองอยู่ถึง 2 ต้น โดยเสาต้นหนึ่งสูงกว่า ตั้งตรง เป็นทรง 8 เหลี่ยม โผล่พ้นจากพื้น 1.99 เมตร และยังมีเสาต้นเล็กที่เอียงอยู่ โผล่พ้นดินขึ้นมาเพียง 1.15 เมตร จุดที่ตั้งศาลหลักเมืองนี้เคยเป็นจุดที่รัชกาลที่ 1 ทรงเคยเสด็จมาพักทัพ เพราะบริเวณนี้มีทำเลเหมาะสม มีสระน้ำ มีต้นแปะขนาดใหญ่ จึงโปรดเกล้าฯ ให้ตั้งชื่อเมืองนี้ว่า “เมืองแปะ” ก่อนที่จะเปลี่ยนชื่อเป็น “เมืองบุรีรัมย์” ในภายหลัง

ตัวสถาปัตยกรรมของศาลหลักเมืองเพิ่งได้รับการบูรณะขึ้นใหม่ โดยสร้างเลียนแบบปราสาทพนมรุ้งครับ สง่างามมาก

ในบริเวณเดียวกันยังเป็นที่ตั้งของ “ศาลเจ้าปึงเถ่ากงม่า” เป็นศาลเจ้าจีน สร้างเมื่อ พ.ศ. 2551 ภายในประดิษฐานรูปเจ้าพ่อหลักเมืองและเทพเจ้าจีน คือ ปึงเถ่ากง-ปึงเถ่าม่า เทพเจ้ากวนอู และเทพเจ้าไฉ่ซิงเอี๊ย หรือเทพเจ้าแห่งทรัพย์สินเงินทอง ซึ่งคนจีนเคารพนับถือกันอย่างมากนั่นเอง เพี้ยงงงงงงง ขอให้ลูกช้างรวยๆ กะเขามั่งเหอะ!!!

ฝั่งตรงข้ามศาลหลักเมืองบุรีรัมย์ คือที่ตั้งของพระอารามหลวงแห่งแรกของเมืองบุรีรัมย์ “วัดกลางพระอารามหลวง” เป็นวัดเก่าแก่คู่บ้านคู่เมืองมาแต่โบราณ เปี่ยมด้วยมนต์ขลังของสระน้ำศักดิ์สิทธิ์ด้านข้างโบสถ์ เรียกว่า “สระสิงโต” เป็นจุดที่เจ้าพระยาจักรี (หรือสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ในเวลาต่อมา) ทรงหยุดพักทัพ ระหว่างไปทำศึกกับเจ้าเมืองจำปาศักดิ์ โดยน้ำในสระนี้ได้รับการนำไปประกอบพระราชพิธีถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยา และเมื่อคราวที่มีการจัดพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 5 รอบ 5 ธันวาคม 2530 ก็มีการอัญเชิญน้ำในสระนี้ไปทูลเกล้าถวาย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ด้วย

ไม่น่าเชื่อเลยว่าบุรีรัมย์ที่วันนี้ดูโตแบบก้าวกระโดด และทันสมัยสุดๆ จะมีประวัติศาสตร์สำคัญอันยาวนานเช่นนี้

เก้าโมงกว่าแล้ว ได้เวลาตามล่าหาร้านอาหารอร่อยตาม Style ของพวกเรา เพราะกองทัพต้องเดินด้วยท้อง วันนี้ยังมีคิวเที่ยวๆๆ อีกมาก! ฮาฮาฮา ในที่สุดก็มาลงเอยกันที่ “ร้านข้าวหมูแดง กวางเจา” ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามโรงแรมแกรนด์ และร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นที่เราไปกินเมื่อวานนั่นเอง แหม ย่านนี้เป็นย่านรวมความอร่อยๆ จริงๆ เขาเรียกว่าถนนนิวาศ หาง่าย เพราะอยู่ใกล้กับสถานีรถไฟนั่นเองจ้า

คุณป้าเจ้าของร้านเล่าให้ฟังว่า ขายมาตั้งสี่สิบห้าสิบปีแล้วมั้ง ไม่ได้นับ! เป็นสูตรดั้งเดิมตั้งแต่สมัยเตี่ยเลย ข้าวหมูแดงร้านกวางเจาจะไม่มีไข่กับกุนเชียงใส่มาให้แบบร้านอื่น แต่จะมีเฉพาะหมูแดงกับหมูกรอบ ที่กรอบกำลังดี ไม่แข็งจนเคี้ยวแล้วปวดฟันเหมือนบางร้าน! กินกับน้ำจิ้มซีอิ๊วดำใสใส่พริกสดมาเพิ่มรสชาติจี๊ดๆ แต่ถ้าจะให้เด็ด ต้องสั่งเกาเหลาใบตำลึงมาซดให้คล่องคอด้วย มีทั้งแบบใส่เครื่องใน ใส่ตับ ใส่เลือด หรือจะใส่เฉพาะหมูสับก้อนก็ได้ จัดกันไปคนละชามสองชาม ได้เวลาไปซิ่งกันที่สนามแข่งรถแล้ว…

วันนี้เราจะไปดูเด็กแว้นกัน!!! แต่ไม่ใช่แว้นกวนเมือง หรือซิ่งทำให้ชาวบ้านเขาเดือนร้อนนะ เพราะวันนี้เราจะไปดูการแข่งมอเตอร์ไซค์ Drag Bike หรือมอเตอร์ไซค์ทางเรียบในลู่วิ่งตรงๆ ยาวประมาณ 200 เมตร ซึ่งสนามนี้อยู่ใกล้กับสนามแข่งรถ Chang International Circuit นั่นเอง

ช่วงเช้าจะเป็นการซ้อม และเริ่มแข่งจริงตั้งแต่เที่ยงวันยันเที่ยงคืน มีนักซิ่งจากทั่วประเทศมาเข้าร่วม! น่าตื่นตาตื่นใจมากเวลาเห็นมอเตอร์ไซค์รูปร่างแปลกๆ สวยๆ มารวมตัวกันเป็นพันคันขนาดนี้! แต่ละกันก็มีช่างประจำเครื่องมาปรับแต่งกันถึงสนาม บ้างยกทีมมาจากภาคใต้ เพื่อมาประลองความเร็วกันในสนามอย่างถูกกฎกติกา เราซื้อตั๋วแล้วขึ้นไปนั่งรวมกับผู้ชมนับพันบนอัฐจรรย์ ดูการซ้อมวิ่งของนักบิด Drag Biker! ด้วยความแรงของเครื่องที่เร่งรออยู่ก่อนแล้ว พอให้สัญญาณปล่อยตัว ล้อหน้ามอเตอร์ไซค์ก็มักจะเหินขึ้นไปในอากาศ! แล้วพุ่งทะยานไปข้างหน้าอย่างสุดแรง!!! พร้อมกับเสียงเครื่องที่แผดออกมาจนหูเราดับไปเลย!!! สังเกตได้จากรอยดำบนพื้นลู่วิ่งอันโชกโชน คงจะเกิดจากรอยยางรถมอเตอร์ไซค์ที่บดกับพื้นสนามด้วยแรงเสียดทานมหาศาล ครั้งแล้วครั้งเล่า!!!

นอกสนาม Drag Bike มีเต็นท์สำหรับนักแข่งแต่ละทีม ได้ปรับเครื่องจูนรถของตัวเองให้แรงสะใจ แต่ด้วยความเชื่อและจิตวิญญาณแบบไทย ก็ยังมีการนำพวงมาลัยมาบูชาแม่ย่านางรถด้วย นี่ล่ะ หนึ่งใน BURURAM STYLE ใหม่ผสมเก่า

ดูการแข่ง Drag Bike กันพอหอมปากหอมคอ ก็ได้เวลาเข้าไปพิสูจน์ให้เห็นกับตาว่า สนามแข่งรถ Chang International  Circuit ที่เขาว่าได้มาตรฐานโลก จนสามารถแข่งรถยนต์ Formula 1 และรถ Super GT นั้น เป็นยังไง? พอขึ้นไปบนอัฐจรรย์ก็ต้องอึ้ง เพราะให้ความรู้สึกเหมือนสนามที่เคยเห็นในต่างประเทศไม่มีผิด! อีกทั้งยังเป็นสนามแข่งรถเดียวในโลก ที่ผู้ชมบนอัฐจรรย์สามารถมองเห็นได้ทุกโค้งด้วย Amazing จริงๆ! เสียดายวันนี้ไม่มีแข่งรถยนต์

สนามแข่งรถระดับโลก ทำให้บุรีรัมย์วันนี้กลายเป็นศูนย์กลางของ Big Biker ทั่วประเทศ เราจะเห็นรถมอเตอร์ไซค์เจ๋งๆ สวยๆ ราคาแพงลิ่วระดับครึ่งล้าน! วิ่งกันเกลื่อนเมือง โดยมากจะมากันเป็นแก็งค์ Big Bike เพื่อมาเชียร์ฟุตบอล หรือมาชมการแข่งรถยนต์ สิ่งนี้ได้สร้างกระแสความคลั่งไคล้กีฬา และสร้างต้นแบบการใช้ชีวิตของการเป็นนักเดินทาง แสวงหา ด้วยสองล้อแรงม้าสูง ให้กับคนรุ่นใหม่ในบุรีรัมย์ นี่ก็เป็นอีกหนึ่ง BURURAM STYLE ที่เราค้นพบ

 ต้องรวยจริงถึงจะซื้อคันนี้ได้!!! เพราะเป็นระดับ Harley Devison ของแท้จากอเมริกา ไม่น่าเชื่อว่าจะมาเห็นวิ่งอยู่ที่บุรีรัมย์ ขนาดในกรุงเทพฯ เมืองหลวงแท้ๆ ยังไม่เคยเห็นเลยเนอะ!

ออกจากสนามช้าง เราบึ่งรถฝ่าเปลวแดดร้อนแรงในยามบ่าย ตรงไปที่สนามฟุตบอล i-Mobile Stadium ที่อยู่ใกล้ๆ กัน  เสียดายวันนี้ไม่มีแข่งฟุตบอล แต่ก็ยังดีที่เขามีจัดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมได้เป็นรอบๆ ตลอดวัน สนามแห่งนี้สร้างความฮือฮาได้ตั้งแต่แรกเปิดตัว เพราะเป็นสนามฟุตบอลที่ได้มาตรฐานแห่งแรกและแห่งเดียวในประเทศไทยที่ไม่มีลู่วิ่งคั่นสนามและผ่านมาตรฐานฟีฟ่า , เอเอฟซี และเอเอฟเอฟ โดยเป็นสนามฟุตบอลในระดับฟีฟ่าแห่งเดียวที่ใช้เวลาก่อสร้างน้อยที่สุดในโลกคือ 256 วัน! มองจากด้านนอก บอกได้คำเดียวว่า ยิ่งใหญ่อลังการจริงๆ!

ดูกันให้เต็มตาครับ กับภายในสนามฟุตบอล i-Mobole Stadium หรือในชื่ออย่างเป็นทางการ Thunder Castle Stadium ความภูมิใจของบุรีรัมย์ยุคใหม่ ที่สร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ จนบุรีรัมย์วันนี้กลายเป็นเมืองกีฬามาตรฐานโลก

ด้านข้างสนามฟุตบอล i-Mobile มีร้านขายของที่ระลึก ของสโมสรฟุตบอลบุรีรัมย์ ยูไนเต็ด หรือ Buriram FC จุดนี้ต้องขอชื่นชมเลยว่า แค่กีฬาฟุตบอลอย่างเดียวก็ช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจให้บุรีรัมย์และจังหวัดอีสานใต้โดยรอบได้มหาศาล! สินค้าต่อเนื่องจากกีฬาฟุตบอล ทั้งเสื้อยืดและของที่ระลึกอีกนับร้อยแบบ ทำให้เกิดเงินสะพัดหมุนเวียนนับไม่ถ้วน! น้องพัชชี่ไปเจอเสื้อยืดสวยๆ ในร้าน ผมเลยจัดมา 2 ตัว ตัวละ 440 บาท เนื้อผ้าดีมากครับ ลายซิลค์สกรีนก็อย่างดีด้วย

เข็มนาฬิกาเลยเที่ยงมาสองชั่วโมงแล้ว! ขณะที่เราขับรถออกจากสนามฟุตบอล i-Mobile ตรงไปที่ ร้านสองพี่น้อง ซึ่งอยู่บนถนนสายเดียวกัน เราขอฝากท้องสำหรับ Late Lunch ไว้ที่ร้านนี้ครับ เพราะได้ข่าวว่าเป็นร้านอาหารพื้นเมืองรสเด็ด รสแซ่บ ที่โด่งดังมากแห่งหนึ่งในบุรีรัมย์ จุดสังเกตทางเข้าร้านก็ง่ายมาก ถึงมากที่สุด เพราะมีรูปปั้นไดโนเสาร์ยักษ์ยืนจังก้าอยู่ ฮาฮาฮา จนบางคนเรียกร้านสองพี่น้องว่า “ร้านไดโนเสาร์” เลยล่ะครับ

พอได้ชิมก็แซ่บเวอร์สมคำร่ำลือ อาหารอีสานร้านนี้รสกลมกล่อมมากทุกอย่าง ในร้านก็นั่งสบาย ลมถ่ายเทดี แถมระหว่างกินยังมีแม่ค้าเดินเอาหมูยอมาขายอีก เราเลยช่วยอุดหนุน เป็นหมูยอเนื้อผสมพริกไทย อร่อยเหาะไปเลย ฮิฮิ

นั่งพักกันพอข้าวเรียงเม็ด แม้แดดจะยังค่อนข้างร้อน แต่ก็ได้เวลาพากันขึ้นไปสัมผัสความมหัศจรรย์ธรรมชาติ “ภูเขาไฟกระโดง” (หรือวนอุทยานเขากระโดง) 1 ใน 6 ภูเขาไฟที่ดับสนิทแล้วของบุรีรัมย์ แสดงให้เห็นว่าในครั้งอดีตกาลนานโพ้น แดนดินถิ่นอีสานใต้นี้เคยมีภูเขาไฟและไดโนเสาร์อาศัยอยู่จริง Amazing BURURAM STYLE!

วิธีการขึ้นเขากระโดงมี 2 แบบ คือใครฟิตหน่อย ก็สามารถหอบสังขารเดินขึ้นบันไดทดสอบศรัทธาสาธุชน (หรือบันไดนาคราช) 297 ขั้นไปจนถึงยอดเขาตามในภาพนี้ แต่ถ้าใครเริ่มอายุเกินหลัก 40 หรือคิดว่าสังขารเริ่มจะไม่อำนวย ข้อเข่าเสื่อม อะไรประมาณนี้ เลี้ยวขวาไปจากหน้าบันไดทางขึ้นนี้ ก็เป็นถนนสายเล็กๆ นำไปถึงยอดเขาได้เช่นกัน อันไหนง่ายกว่า? เลือกเอาเองนะ ไม่ได้บังคับ!

ทีมเราฟิตจัด เลยเลือกขับรถขึ้นเขากระโดง! (ไม่ใช่ร่างกายฟิต แต่เป็นเอวกางเกงฟิตมากกว่า ฮาฮาฮา) จะให้เดินขึ้นไหวได้ไงล่ะ ก็เพิ่งกินข้าวกันมาอิ่มๆ แดดก็เปรี้ยงๆ ซะขนาดนี้ แต่ขับรถเที่ยวก็ชิลดี สภาพทางขึ้นเขาเป็นถนนเส้นเล็กๆ พอให้รถแล่นสวนกันได้ สองข้างทางมีป่าละเมาะแผ่กิ่งก้านปกคลุมร่มรื่น พอขึ้นไปถึงกลางทาง ด้านขวามือมีสะพานแขวนลวดสลิงชื่อ “สะพานแขวนลาวา” ให้เราเดินข้ามไปชมปล่องภูเขาไฟเก่าที่ดับแล้ว! ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นหลุมตื้นๆ มีหญ้าปกคลุมเขียวขจี ถ้าไม่บอกคงไม่รู้แน่ๆ เลยครับ

นี่คือปากปล่องภูเขาไฟ ของภูเขาไฟกระโดง ซึ่งนักธรณีวิทยาบอกว่าเป็นปากปล่องภูเขาไฟอายุ 3-9 แสนปี! ถือเป็นภูเขาไฟอายุน้อยที่สุดของเมืองไทยด้วยล่ะ อีกทั้งยังมีสภาพสมบูรณ์มาก โดยปากปล่องนี้อยู่สูงจากระดับน้ำทะเล 265 เมตร เป็นรูปจันทร์ครึ่งซีก มีขอบปล่องด้านทิศใต้เรียกว่า เขาใหญ่ ส่วนขอบปล่องด้านทิศเหนือเรียกว่า เขาน้อย หรือเขากระโดง นั่นเอง ปัจจุบันมีการจัดทำเส้นทางเดินชมรอบปล่องไว้ด้วย เที่ยวสะดวกมากๆ

ในที่สุดก็ขึ้นถึงยอดเขาจนได้ จากลานจอดรถเดินไปอีกแค่ไม่กี่ร้อยเมตร ก็ถึงโซนร้านขายของ และมีปราสาทเล็กๆ สีขาว ชื่อว่าปราสาทเขากระโดง อันเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธบาทจำลอง ส่วนองค์พระพุทธรูปสีทองอร่ามขนาดใหญ่ ที่เห็นได้จากเชิงเขาแต่ไกล มีนามว่า พระสุภัทรบพิตร เป็นพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์คู่เมืองบุรีรัมย์ ภายในเศียรบรรจุพระธาตุ สร้างไว้ตั้งแต่ พ.ศ. 2512 แล้ว มีผู้คนมาสักการะเป็นนิจ

พระพุทธบาทจำลองบนเขากระโดง

หนึ่งความมหัศจรรย์ทางธรรมชาติบนเขากระโดงก็คือ “หินลอยน้ำ” เพราะอย่างที่บอกว่านี่คือภูเขาไฟเก่า จึงเต็มไปด้วยหินบะซอลต์ที่เกิดจากลาวาภูเขาไฟปะทุออกมาเหนือเปลือกโลก เมื่อมันเย็นตัวลงอย่างรวดเร็ว จึงเกิดฟองอากาศค้างอยู่ภายในหินเต็มไปหมด หินบะซอลต์เขากระโดงจึงมีรูพรุน เหมือนทุ่นลอยน้ำได้ ไม่ใช่อภินิหารวิเศษเลยนะครับ

จากยอดภูเขาไฟกระโดง อันเป็นจุดที่พระสุภัทรบพิตรประดิษฐานอยู่ มองลงไปทางทิศเหนือจะเห็น อ่างเก็บน้ำเขากระโดง  (อ่างเก็บน้ำวุฒิสวัสดิ์) เป็นอ่างเก็บน้ำธรรมชาติเนื้อที่กว่า 40 ไร่ ซึ่งเป็นจุดที่เหมาะมากในการไปศึกษาธรรมชาติ เพราะมีนกประจำถิ่นและนกหนีหนาวในช่วงปลายปี อพยพมาหากินจำนวนมาก อีกทั้งรอบอ่างเก็บน้ำเขากระโดงมีเส้นทางเดินศึกษาพรรณไม้ป่าเต็งรังนานาชนิด รวมถึงมีที่กางเต็นท์ค้างแรมสัมผัสธรรมชาติอย่างใกล้ชิดด้วย

พอชมวิวเสร็จแล้ว ระหว่างเดินไปร้านขายน้ำ น้องพัชชี่ก็เหลือบไปเห็นป้าย “ไหลสิเด้อ” อะไรกันหว่า? ที่แท้คือทางลื่นให้นั่งแล้วไถลตัวลงเขาแบบไม่ต้องเสียเวลา! แต่เขามีป้ายเตือนว่า ถ้าทางลื่นนี้เปียกเมื่อใด ห้ามเล่น! เพราะมันจะลื่นมากจนเราไม่สามารถหยุดหรือบังคับตัวเองได้ อาจจะเบรคแตก พุ่งออกไปนอกลู่เลยดิ!!! โอ้ว แม่เจ้า แต่โชคดีวันนั้นน้องพัชชี่ของเราเบรคทัน ดูหน้าน้องเขาฟินมาก และแน่นอนว่าเสียงกรี๊ดต้องสนั่นอย่างไม่ต้องสงสัย อิอิ

อากาศที่ร้อนอบอ้าวมาตลอดวัน ทำให้รู้สึกเพลียไม่ใช่เล่น เราเลยกลับไปอาบน้ำให้สบายตัวก่อนที่บ้านเตอร์ รีสอร์ท จากนั้นตอนหัวค่ำก็เปลี่ยนชุดหล่อสวย ออกมาเดินเล่นเพลินๆ ช้อปปิ้งกันที่ “ถนนคนเดินเซราะกราว” ซึ่งเป็นถนนคนเดินเย็นวันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ กลางเมืองบุรีรัมย์ ที่ถนนหน้าจวนผู้ว่านั่นเอง

ใครรู้บ้างว่า เซราะกราว ในภาษาเขมรแปลว่าอะไร? ใช่แล้ว แปลว่า “บ้านนอก” ฮาฮาฮา แต่ในความจริง ถนนคนเดินเส้นนี้ Inter เอามากๆ จนเรางงเลยทีเดียวเชียว โดยส่วนตัว ผมว่า เซราะกราว Walking Street มีเสน่ห์มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใครตรงผ้าทอพื้นบ้านแนวเขมรนี่ล่ะ อย่างผ้าทอของอำเภอพุทไธสง ซึ่งเป็นแหล่งทอผ้าไหมซิ่นตีนแดงลายจกอันมีชื่อเสียงมาช้านาน เป็นผ้าที่ได้รับอิทธิพลมาจากเขมรครับ ดูได้จากการใช้สีแดงเป็นหลัก วันนี้เราได้เจอคุณยายซึ่งเป็นช่างทอผ้าตัวจริงเลย ดีใจมาก ขอกราบครับคุณยาย

ราคาแค่ 220 บาท ลายฮิปสเตอร์มากๆ น้องพัชชี่จัดไปปปปปป!

ที่ถนนคนเดินเซราะกราว Walking Street มีหมอลำให้นั่งฟังกันเพลินๆ ด้วย บรรยากาศชิลชิล

หิวแล้วจ้า ชวนกันไปหม่ำมันเกลียวรองท้องไปก่อน เดี๋ยวค่อยกินของหนักตามหลังเด้อ

นอกจากเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ผ้าทอ และงานผีมือเก๋ๆ น่ารักๆ ในเซราะกราว Walking Street แล้ว เขายังมีพืชผักปลอดสารพิษ ที่กลุ่มชาวบ้านปลูกด้วยวิธีธรรมชาติ พร้อมใจกันรวมตัวนำมาขายในราคามิตรภาพ ใครจะเชื่อว่าผักบุ้งสดๆ ใหม่ๆ น่าทาน กำละ 5 บาทจะยังมีอยู่ในยุคข้าวยากหมากแพงอย่างนี้ แต่ที่บุรีรัมย์มีจ้า!

รีบออกจากถนนคนเดินเซราะกราว เพราะได้ข่าวจากคนบุรีรัมย์ว่า คืนนี้ทีมฟุตบอลบุรีรัมย์ FC จะไปเยือนทีมนครราชสีมา FC ถึงถิ่น! และถ้าเป็นแบบนี้ แสดงว่าลานด้านหน้าสนามฟุตบอล i-Mobile จะต้องเนืองแน่นไปด้วยสาวกทีมบุรีรัมย์อย่างแน่นอน! เราจึงรีบบึ่งรถไปพิสูจน์ให้เห็นกับตา ว่าแฟนบอลบุรีรัมย์เขาจริงจัง คลั่งไคล้ เข้าขั้น Crazy ขนาดไหน!? กับกีฬาค้าแข้งนี้ พอไปถึงหน้าสนามก็ต้องตะลึง เพราะมีประชาชนนับพัน (ซึ่งส่วนนมากใส่เสื้อทีมฟุตบอลบุรีรัมย์ด้วย) ทั้งลูกเด็กเล็กแดง หนุ่มสาว คู่รัก ไปจนถึงคุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยาย มานั่งเชียร์ฟุตบอลอยู่อย่างล้นหลาม! เพราะเขามีทีวีจอยักษ์มาฉายให้ชมฟรี! เวลาทีมปราสาทสายฟ้าบุรีรัมย์พาลูกบอลเข้าไปในเขตโทษของทีมนครราชสีมา แล้วยิงประตู ไม่ว่าจะเข้าหรือไม่ เราจะได้ยินเสียงเชียร์สนั่น ผลคือคืนนั้นเสมอกัน 1-1 แบ่งแต้มกันไป

นี่คือกระแสคลั่งฟุตบอล ที่ซึมเข้าไปแล้วในกระแสเลือดของชาวบุรีรัมย์ มันเป็นความภาคภูมิใจในทีมฟุตบอลบ้านเกิด ซึ่งไปทำผลงานคว้าแช้มป์หลายสมัยติดต่อกัน และเราก็ภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการเชียร์บอลคืนนี้ครับ

อีกหนึ่งวันอันยาวนาน และเต็มไปด้วยความสนุกสนานที่บุรีรัมย์ จบลงที่ราดหน้ายอดผัก ณ ตลาดไนท์เก่า การได้กินอะไรอุ่นๆ ท้องก่อนเข้านอนนี่มันเป็นความสุขแท้ แต่ถ้าจะให้ดี จะมีคืนไหนบ้างนะที่เราได้เข้านอนหัวค่ำกะเข้าบ้างเนี่ย? ไหนบอกว่ามาเที่ยวกันไง? ไม่ได้มาทำงาน?! ฮะ?

สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ กองประชาสัมพันธ์ในประเทศ ฝ่ายโฆษณาและประชาสัมพันธ์ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย

และ 1672 เบอร์เดียว เที่ยวทั่วไทย

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานสุรินทร์ บุรีรัมย์ ศรีสะเกษ 

โทร. 0-4451-4447-8  อีเมล tatsurin@tat.or.th

#Thairentacar #Nokair #บุรีรัมย์ #TTBN #12เมืองต้องห้ามพลาด
#ปีท่องเที่ยววิถีไทย #TheAmazingJourneyBloggingContest
#TTBN08 #Buriram