ยิ่งอยู่ “บุรีรัมย์” นานขึ้นๆ พวกเราในทีมก็ […]
คุณคิดว่า สิ่งสำคัญที่สุดในการเดินทางไกลคืออะไร? คือรอง […]
ยิ่งอยู่ “บุรีรัมย์” นานขึ้นๆ พวกเราในทีมก็ […]
คุณคิดว่า สิ่งสำคัญที่สุดในการเดินทางไกลคืออะไร? คือรอง […]
ยิ่งอยู่ “บุรีรัมย์” นานขึ้นๆ พวกเราในทีมก็ย่ิงมีความคิดตรงกันว่า บุรีรัมย์เขามี Style ของตัวเอง มากซะจนเราตั้งฉายาให้ว่า “BURIRAM STYLE” มันเป็นสไตล์ที่ออกจะอธิบายยากหน่อย ว่าจริงๆ แล้วเป็นไง?! แต่สิ่งที่พอจะอธิบายได้ก็คือ BURIRAM STYLE เป็นการผสมผสานระหว่างความเก่า ความใหม่ และความฮิปแบบบ้านๆ ได้น่ารักดี
คงเพราะหลังจากมีสนามฟุตบอล i-Mobile และมีสนามแข่งรถระดับโลก Chang International Curcuit ก็ทำให้บุรีรัมย์โตแบบก้าวกระโดด! บุรีรัมย์วันนี้จึงมีความเป็น INTER อยู่ในตัวเอง ทว่าในขณะเดียวกันยังมีกลิ่นอายของอีสานใต้ ปะปนอยู่ในวิถีชีวิตอย่างเต็มเปี่ยม เราอาจเห็นสาวสวยมากๆๆๆ ใส่ชุดเดรสยาว สีแดงแป๊ด มีลายซิลค์สกรีนสีขาว คำว่า Buriram อยู่ตรงกลางอกเสื้อ นั่งกินส้มตำปูปลาร้าอยู่ที่ถนนคนเดิน! นี่ล่ะ BURIRAM STYLE ที่เราพอจะอธิบายเป็นรูปธรรมให้คุณเข้าใจได้… แต่จริงๆ ผมว่ามันลึกซึ้งกว่านั้นอีก!
เช้าวันที่ 3 ของการไปเที่ยวบุรีรัมย์ ท้องฟ้าเป็นสีน้ำเงินเข้มปี๊ด อากาศเย็นสบาย จนเราเคลิ้มไปเลยว่า นี่มันหน้าหนาวหรือหน้าฝนกันแน่นะ!? อย่างนี้ต้องไปขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ปกปักรักษาเมืองเพื่อเป็นสิริมงคลกันหน่อยแล้ว จากที่พักเราเลยขับรถเข้าใจกลางเมือง ไปกราบ “ศาลหลักเมืองบุรีรัมย์” ซึ่งแปลกกว่าศาลหลักเมืองจังหวัดอื่น! เพราะภายในมีเสาหลักเมืองอยู่ถึง 2 ต้น โดยเสาต้นหนึ่งสูงกว่า ตั้งตรง เป็นทรง 8 เหลี่ยม โผล่พ้นจากพื้น 1.99 เมตร และยังมีเสาต้นเล็กที่เอียงอยู่ โผล่พ้นดินขึ้นมาเพียง 1.15 เมตร จุดที่ตั้งศาลหลักเมืองนี้เคยเป็นจุดที่รัชกาลที่ 1 ทรงเคยเสด็จมาพักทัพ เพราะบริเวณนี้มีทำเลเหมาะสม มีสระน้ำ มีต้นแปะขนาดใหญ่ จึงโปรดเกล้าฯ ให้ตั้งชื่อเมืองนี้ว่า “เมืองแปะ” ก่อนที่จะเปลี่ยนชื่อเป็น “เมืองบุรีรัมย์” ในภายหลัง
ตัวสถาปัตยกรรมของศาลหลักเมืองเพิ่งได้รับการบูรณะขึ้นใหม่ โดยสร้างเลียนแบบปราสาทพนมรุ้งครับ สง่างามมาก
ในบริเวณเดียวกันยังเป็นที่ตั้งของ “ศาลเจ้าปึงเถ่ากงม่า” เป็นศาลเจ้าจีน สร้างเมื่อ พ.ศ. 2551 ภายในประดิษฐานรูปเจ้าพ่อหลักเมืองและเทพเจ้าจีน คือ ปึงเถ่ากง-ปึงเถ่าม่า เทพเจ้ากวนอู และเทพเจ้าไฉ่ซิงเอี๊ย หรือเทพเจ้าแห่งทรัพย์สินเงินทอง ซึ่งคนจีนเคารพนับถือกันอย่างมากนั่นเอง เพี้ยงงงงงงง ขอให้ลูกช้างรวยๆ กะเขามั่งเหอะ!!!
ฝั่งตรงข้ามศาลหลักเมืองบุรีรัมย์ คือที่ตั้งของพระอารามหลวงแห่งแรกของเมืองบุรีรัมย์ “วัดกลางพระอารามหลวง” เป็นวัดเก่าแก่คู่บ้านคู่เมืองมาแต่โบราณ เปี่ยมด้วยมนต์ขลังของสระน้ำศักดิ์สิทธิ์ด้านข้างโบสถ์ เรียกว่า “สระสิงโต” เป็นจุดที่เจ้าพระยาจักรี (หรือสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ในเวลาต่อมา) ทรงหยุดพักทัพ ระหว่างไปทำศึกกับเจ้าเมืองจำปาศักดิ์ โดยน้ำในสระนี้ได้รับการนำไปประกอบพระราชพิธีถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยา และเมื่อคราวที่มีการจัดพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 5 รอบ 5 ธันวาคม 2530 ก็มีการอัญเชิญน้ำในสระนี้ไปทูลเกล้าถวาย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ด้วย
ไม่น่าเชื่อเลยว่าบุรีรัมย์ที่วันนี้ดูโตแบบก้าวกระโดด และทันสมัยสุดๆ จะมีประวัติศาสตร์สำคัญอันยาวนานเช่นนี้
เก้าโมงกว่าแล้ว ได้เวลาตามล่าหาร้านอาหารอร่อยตาม Style ของพวกเรา เพราะกองทัพต้องเดินด้วยท้อง วันนี้ยังมีคิวเที่ยวๆๆ อีกมาก! ฮาฮาฮา ในที่สุดก็มาลงเอยกันที่ “ร้านข้าวหมูแดง กวางเจา” ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามโรงแรมแกรนด์ และร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นที่เราไปกินเมื่อวานนั่นเอง แหม ย่านนี้เป็นย่านรวมความอร่อยๆ จริงๆ เขาเรียกว่าถนนนิวาศ หาง่าย เพราะอยู่ใกล้กับสถานีรถไฟนั่นเองจ้า
คุณป้าเจ้าของร้านเล่าให้ฟังว่า ขายมาตั้งสี่สิบห้าสิบปีแล้วมั้ง ไม่ได้นับ! เป็นสูตรดั้งเดิมตั้งแต่สมัยเตี่ยเลย ข้าวหมูแดงร้านกวางเจาจะไม่มีไข่กับกุนเชียงใส่มาให้แบบร้านอื่น แต่จะมีเฉพาะหมูแดงกับหมูกรอบ ที่กรอบกำลังดี ไม่แข็งจนเคี้ยวแล้วปวดฟันเหมือนบางร้าน! กินกับน้ำจิ้มซีอิ๊วดำใสใส่พริกสดมาเพิ่มรสชาติจี๊ดๆ แต่ถ้าจะให้เด็ด ต้องสั่งเกาเหลาใบตำลึงมาซดให้คล่องคอด้วย มีทั้งแบบใส่เครื่องใน ใส่ตับ ใส่เลือด หรือจะใส่เฉพาะหมูสับก้อนก็ได้ จัดกันไปคนละชามสองชาม ได้เวลาไปซิ่งกันที่สนามแข่งรถแล้ว…
วันนี้เราจะไปดูเด็กแว้นกัน!!! แต่ไม่ใช่แว้นกวนเมือง หรือซิ่งทำให้ชาวบ้านเขาเดือนร้อนนะ เพราะวันนี้เราจะไปดูการแข่งมอเตอร์ไซค์ Drag Bike หรือมอเตอร์ไซค์ทางเรียบในลู่วิ่งตรงๆ ยาวประมาณ 200 เมตร ซึ่งสนามนี้อยู่ใกล้กับสนามแข่งรถ Chang International Circuit นั่นเอง
ช่วงเช้าจะเป็นการซ้อม และเริ่มแข่งจริงตั้งแต่เที่ยงวันยันเที่ยงคืน มีนักซิ่งจากทั่วประเทศมาเข้าร่วม! น่าตื่นตาตื่นใจมากเวลาเห็นมอเตอร์ไซค์รูปร่างแปลกๆ สวยๆ มารวมตัวกันเป็นพันคันขนาดนี้! แต่ละกันก็มีช่างประจำเครื่องมาปรับแต่งกันถึงสนาม บ้างยกทีมมาจากภาคใต้ เพื่อมาประลองความเร็วกันในสนามอย่างถูกกฎกติกา เราซื้อตั๋วแล้วขึ้นไปนั่งรวมกับผู้ชมนับพันบนอัฐจรรย์ ดูการซ้อมวิ่งของนักบิด Drag Biker! ด้วยความแรงของเครื่องที่เร่งรออยู่ก่อนแล้ว พอให้สัญญาณปล่อยตัว ล้อหน้ามอเตอร์ไซค์ก็มักจะเหินขึ้นไปในอากาศ! แล้วพุ่งทะยานไปข้างหน้าอย่างสุดแรง!!! พร้อมกับเสียงเครื่องที่แผดออกมาจนหูเราดับไปเลย!!! สังเกตได้จากรอยดำบนพื้นลู่วิ่งอันโชกโชน คงจะเกิดจากรอยยางรถมอเตอร์ไซค์ที่บดกับพื้นสนามด้วยแรงเสียดทานมหาศาล ครั้งแล้วครั้งเล่า!!!
นอกสนาม Drag Bike มีเต็นท์สำหรับนักแข่งแต่ละทีม ได้ปรับเครื่องจูนรถของตัวเองให้แรงสะใจ แต่ด้วยความเชื่อและจิตวิญญาณแบบไทย ก็ยังมีการนำพวงมาลัยมาบูชาแม่ย่านางรถด้วย นี่ล่ะ หนึ่งใน BURURAM STYLE ใหม่ผสมเก่า
ดูการแข่ง Drag Bike กันพอหอมปากหอมคอ ก็ได้เวลาเข้าไปพิสูจน์ให้เห็นกับตาว่า สนามแข่งรถ Chang International Circuit ที่เขาว่าได้มาตรฐานโลก จนสามารถแข่งรถยนต์ Formula 1 และรถ Super GT นั้น เป็นยังไง? พอขึ้นไปบนอัฐจรรย์ก็ต้องอึ้ง เพราะให้ความรู้สึกเหมือนสนามที่เคยเห็นในต่างประเทศไม่มีผิด! อีกทั้งยังเป็นสนามแข่งรถเดียวในโลก ที่ผู้ชมบนอัฐจรรย์สามารถมองเห็นได้ทุกโค้งด้วย Amazing จริงๆ! เสียดายวันนี้ไม่มีแข่งรถยนต์
สนามแข่งรถระดับโลก ทำให้บุรีรัมย์วันนี้กลายเป็นศูนย์กลางของ Big Biker ทั่วประเทศ เราจะเห็นรถมอเตอร์ไซค์เจ๋งๆ สวยๆ ราคาแพงลิ่วระดับครึ่งล้าน! วิ่งกันเกลื่อนเมือง โดยมากจะมากันเป็นแก็งค์ Big Bike เพื่อมาเชียร์ฟุตบอล หรือมาชมการแข่งรถยนต์ สิ่งนี้ได้สร้างกระแสความคลั่งไคล้กีฬา และสร้างต้นแบบการใช้ชีวิตของการเป็นนักเดินทาง แสวงหา ด้วยสองล้อแรงม้าสูง ให้กับคนรุ่นใหม่ในบุรีรัมย์ นี่ก็เป็นอีกหนึ่ง BURURAM STYLE ที่เราค้นพบ
ต้องรวยจริงถึงจะซื้อคันนี้ได้!!! เพราะเป็นระดับ Harley Devison ของแท้จากอเมริกา ไม่น่าเชื่อว่าจะมาเห็นวิ่งอยู่ที่บุรีรัมย์ ขนาดในกรุงเทพฯ เมืองหลวงแท้ๆ ยังไม่เคยเห็นเลยเนอะ!
ออกจากสนามช้าง เราบึ่งรถฝ่าเปลวแดดร้อนแรงในยามบ่าย ตรงไปที่สนามฟุตบอล i-Mobile Stadium ที่อยู่ใกล้ๆ กัน เสียดายวันนี้ไม่มีแข่งฟุตบอล แต่ก็ยังดีที่เขามีจัดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมได้เป็นรอบๆ ตลอดวัน สนามแห่งนี้สร้างความฮือฮาได้ตั้งแต่แรกเปิดตัว เพราะเป็นสนามฟุตบอลที่ได้มาตรฐานแห่งแรกและแห่งเดียวในประเทศไทยที่ไม่มีลู่วิ่งคั่นสนามและผ่านมาตรฐานฟีฟ่า , เอเอฟซี และเอเอฟเอฟ โดยเป็นสนามฟุตบอลในระดับฟีฟ่าแห่งเดียวที่ใช้เวลาก่อสร้างน้อยที่สุดในโลกคือ 256 วัน! มองจากด้านนอก บอกได้คำเดียวว่า ยิ่งใหญ่อลังการจริงๆ!
ดูกันให้เต็มตาครับ กับภายในสนามฟุตบอล i-Mobole Stadium หรือในชื่ออย่างเป็นทางการ Thunder Castle Stadium ความภูมิใจของบุรีรัมย์ยุคใหม่ ที่สร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ จนบุรีรัมย์วันนี้กลายเป็นเมืองกีฬามาตรฐานโลก
ด้านข้างสนามฟุตบอล i-Mobile มีร้านขายของที่ระลึก ของสโมสรฟุตบอลบุรีรัมย์ ยูไนเต็ด หรือ Buriram FC จุดนี้ต้องขอชื่นชมเลยว่า แค่กีฬาฟุตบอลอย่างเดียวก็ช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจให้บุรีรัมย์และจังหวัดอีสานใต้โดยรอบได้มหาศาล! สินค้าต่อเนื่องจากกีฬาฟุตบอล ทั้งเสื้อยืดและของที่ระลึกอีกนับร้อยแบบ ทำให้เกิดเงินสะพัดหมุนเวียนนับไม่ถ้วน! น้องพัชชี่ไปเจอเสื้อยืดสวยๆ ในร้าน ผมเลยจัดมา 2 ตัว ตัวละ 440 บาท เนื้อผ้าดีมากครับ ลายซิลค์สกรีนก็อย่างดีด้วย
เข็มนาฬิกาเลยเที่ยงมาสองชั่วโมงแล้ว! ขณะที่เราขับรถออกจากสนามฟุตบอล i-Mobile ตรงไปที่ ร้านสองพี่น้อง ซึ่งอยู่บนถนนสายเดียวกัน เราขอฝากท้องสำหรับ Late Lunch ไว้ที่ร้านนี้ครับ เพราะได้ข่าวว่าเป็นร้านอาหารพื้นเมืองรสเด็ด รสแซ่บ ที่โด่งดังมากแห่งหนึ่งในบุรีรัมย์ จุดสังเกตทางเข้าร้านก็ง่ายมาก ถึงมากที่สุด เพราะมีรูปปั้นไดโนเสาร์ยักษ์ยืนจังก้าอยู่ ฮาฮาฮา จนบางคนเรียกร้านสองพี่น้องว่า “ร้านไดโนเสาร์” เลยล่ะครับ
พอได้ชิมก็แซ่บเวอร์สมคำร่ำลือ อาหารอีสานร้านนี้รสกลมกล่อมมากทุกอย่าง ในร้านก็นั่งสบาย ลมถ่ายเทดี แถมระหว่างกินยังมีแม่ค้าเดินเอาหมูยอมาขายอีก เราเลยช่วยอุดหนุน เป็นหมูยอเนื้อผสมพริกไทย อร่อยเหาะไปเลย ฮิฮิ
นั่งพักกันพอข้าวเรียงเม็ด แม้แดดจะยังค่อนข้างร้อน แต่ก็ได้เวลาพากันขึ้นไปสัมผัสความมหัศจรรย์ธรรมชาติ “ภูเขาไฟกระโดง” (หรือวนอุทยานเขากระโดง) 1 ใน 6 ภูเขาไฟที่ดับสนิทแล้วของบุรีรัมย์ แสดงให้เห็นว่าในครั้งอดีตกาลนานโพ้น แดนดินถิ่นอีสานใต้นี้เคยมีภูเขาไฟและไดโนเสาร์อาศัยอยู่จริง Amazing BURURAM STYLE!
วิธีการขึ้นเขากระโดงมี 2 แบบ คือใครฟิตหน่อย ก็สามารถหอบสังขารเดินขึ้นบันไดทดสอบศรัทธาสาธุชน (หรือบันไดนาคราช) 297 ขั้นไปจนถึงยอดเขาตามในภาพนี้ แต่ถ้าใครเริ่มอายุเกินหลัก 40 หรือคิดว่าสังขารเริ่มจะไม่อำนวย ข้อเข่าเสื่อม อะไรประมาณนี้ เลี้ยวขวาไปจากหน้าบันไดทางขึ้นนี้ ก็เป็นถนนสายเล็กๆ นำไปถึงยอดเขาได้เช่นกัน อันไหนง่ายกว่า? เลือกเอาเองนะ ไม่ได้บังคับ!
ทีมเราฟิตจัด เลยเลือกขับรถขึ้นเขากระโดง! (ไม่ใช่ร่างกายฟิต แต่เป็นเอวกางเกงฟิตมากกว่า ฮาฮาฮา) จะให้เดินขึ้นไหวได้ไงล่ะ ก็เพิ่งกินข้าวกันมาอิ่มๆ แดดก็เปรี้ยงๆ ซะขนาดนี้ แต่ขับรถเที่ยวก็ชิลดี สภาพทางขึ้นเขาเป็นถนนเส้นเล็กๆ พอให้รถแล่นสวนกันได้ สองข้างทางมีป่าละเมาะแผ่กิ่งก้านปกคลุมร่มรื่น พอขึ้นไปถึงกลางทาง ด้านขวามือมีสะพานแขวนลวดสลิงชื่อ “สะพานแขวนลาวา” ให้เราเดินข้ามไปชมปล่องภูเขาไฟเก่าที่ดับแล้ว! ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นหลุมตื้นๆ มีหญ้าปกคลุมเขียวขจี ถ้าไม่บอกคงไม่รู้แน่ๆ เลยครับ
นี่คือปากปล่องภูเขาไฟ ของภูเขาไฟกระโดง ซึ่งนักธรณีวิทยาบอกว่าเป็นปากปล่องภูเขาไฟอายุ 3-9 แสนปี! ถือเป็นภูเขาไฟอายุน้อยที่สุดของเมืองไทยด้วยล่ะ อีกทั้งยังมีสภาพสมบูรณ์มาก โดยปากปล่องนี้อยู่สูงจากระดับน้ำทะเล 265 เมตร เป็นรูปจันทร์ครึ่งซีก มีขอบปล่องด้านทิศใต้เรียกว่า เขาใหญ่ ส่วนขอบปล่องด้านทิศเหนือเรียกว่า เขาน้อย หรือเขากระโดง นั่นเอง ปัจจุบันมีการจัดทำเส้นทางเดินชมรอบปล่องไว้ด้วย เที่ยวสะดวกมากๆ
ในที่สุดก็ขึ้นถึงยอดเขาจนได้ จากลานจอดรถเดินไปอีกแค่ไม่กี่ร้อยเมตร ก็ถึงโซนร้านขายของ และมีปราสาทเล็กๆ สีขาว ชื่อว่าปราสาทเขากระโดง อันเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธบาทจำลอง ส่วนองค์พระพุทธรูปสีทองอร่ามขนาดใหญ่ ที่เห็นได้จากเชิงเขาแต่ไกล มีนามว่า พระสุภัทรบพิตร เป็นพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์คู่เมืองบุรีรัมย์ ภายในเศียรบรรจุพระธาตุ สร้างไว้ตั้งแต่ พ.ศ. 2512 แล้ว มีผู้คนมาสักการะเป็นนิจ
พระพุทธบาทจำลองบนเขากระโดง
หนึ่งความมหัศจรรย์ทางธรรมชาติบนเขากระโดงก็คือ “หินลอยน้ำ” เพราะอย่างที่บอกว่านี่คือภูเขาไฟเก่า จึงเต็มไปด้วยหินบะซอลต์ที่เกิดจากลาวาภูเขาไฟปะทุออกมาเหนือเปลือกโลก เมื่อมันเย็นตัวลงอย่างรวดเร็ว จึงเกิดฟองอากาศค้างอยู่ภายในหินเต็มไปหมด หินบะซอลต์เขากระโดงจึงมีรูพรุน เหมือนทุ่นลอยน้ำได้ ไม่ใช่อภินิหารวิเศษเลยนะครับ
จากยอดภูเขาไฟกระโดง อันเป็นจุดที่พระสุภัทรบพิตรประดิษฐานอยู่ มองลงไปทางทิศเหนือจะเห็น อ่างเก็บน้ำเขากระโดง (อ่างเก็บน้ำวุฒิสวัสดิ์) เป็นอ่างเก็บน้ำธรรมชาติเนื้อที่กว่า 40 ไร่ ซึ่งเป็นจุดที่เหมาะมากในการไปศึกษาธรรมชาติ เพราะมีนกประจำถิ่นและนกหนีหนาวในช่วงปลายปี อพยพมาหากินจำนวนมาก อีกทั้งรอบอ่างเก็บน้ำเขากระโดงมีเส้นทางเดินศึกษาพรรณไม้ป่าเต็งรังนานาชนิด รวมถึงมีที่กางเต็นท์ค้างแรมสัมผัสธรรมชาติอย่างใกล้ชิดด้วย
พอชมวิวเสร็จแล้ว ระหว่างเดินไปร้านขายน้ำ น้องพัชชี่ก็เหลือบไปเห็นป้าย “ไหลสิเด้อ” อะไรกันหว่า? ที่แท้คือทางลื่นให้นั่งแล้วไถลตัวลงเขาแบบไม่ต้องเสียเวลา! แต่เขามีป้ายเตือนว่า ถ้าทางลื่นนี้เปียกเมื่อใด ห้ามเล่น! เพราะมันจะลื่นมากจนเราไม่สามารถหยุดหรือบังคับตัวเองได้ อาจจะเบรคแตก พุ่งออกไปนอกลู่เลยดิ!!! โอ้ว แม่เจ้า แต่โชคดีวันนั้นน้องพัชชี่ของเราเบรคทัน ดูหน้าน้องเขาฟินมาก และแน่นอนว่าเสียงกรี๊ดต้องสนั่นอย่างไม่ต้องสงสัย อิอิ
อากาศที่ร้อนอบอ้าวมาตลอดวัน ทำให้รู้สึกเพลียไม่ใช่เล่น เราเลยกลับไปอาบน้ำให้สบายตัวก่อนที่บ้านเตอร์ รีสอร์ท จากนั้นตอนหัวค่ำก็เปลี่ยนชุดหล่อสวย ออกมาเดินเล่นเพลินๆ ช้อปปิ้งกันที่ “ถนนคนเดินเซราะกราว” ซึ่งเป็นถนนคนเดินเย็นวันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ กลางเมืองบุรีรัมย์ ที่ถนนหน้าจวนผู้ว่านั่นเอง
ใครรู้บ้างว่า เซราะกราว ในภาษาเขมรแปลว่าอะไร? ใช่แล้ว แปลว่า “บ้านนอก” ฮาฮาฮา แต่ในความจริง ถนนคนเดินเส้นนี้ Inter เอามากๆ จนเรางงเลยทีเดียวเชียว โดยส่วนตัว ผมว่า เซราะกราว Walking Street มีเสน่ห์มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใครตรงผ้าทอพื้นบ้านแนวเขมรนี่ล่ะ อย่างผ้าทอของอำเภอพุทไธสง ซึ่งเป็นแหล่งทอผ้าไหมซิ่นตีนแดงลายจกอันมีชื่อเสียงมาช้านาน เป็นผ้าที่ได้รับอิทธิพลมาจากเขมรครับ ดูได้จากการใช้สีแดงเป็นหลัก วันนี้เราได้เจอคุณยายซึ่งเป็นช่างทอผ้าตัวจริงเลย ดีใจมาก ขอกราบครับคุณยาย
ราคาแค่ 220 บาท ลายฮิปสเตอร์มากๆ น้องพัชชี่จัดไปปปปปป!
ที่ถนนคนเดินเซราะกราว Walking Street มีหมอลำให้นั่งฟังกันเพลินๆ ด้วย บรรยากาศชิลชิล
หิวแล้วจ้า ชวนกันไปหม่ำมันเกลียวรองท้องไปก่อน เดี๋ยวค่อยกินของหนักตามหลังเด้อ
นอกจากเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ผ้าทอ และงานผีมือเก๋ๆ น่ารักๆ ในเซราะกราว Walking Street แล้ว เขายังมีพืชผักปลอดสารพิษ ที่กลุ่มชาวบ้านปลูกด้วยวิธีธรรมชาติ พร้อมใจกันรวมตัวนำมาขายในราคามิตรภาพ ใครจะเชื่อว่าผักบุ้งสดๆ ใหม่ๆ น่าทาน กำละ 5 บาทจะยังมีอยู่ในยุคข้าวยากหมากแพงอย่างนี้ แต่ที่บุรีรัมย์มีจ้า!
รีบออกจากถนนคนเดินเซราะกราว เพราะได้ข่าวจากคนบุรีรัมย์ว่า คืนนี้ทีมฟุตบอลบุรีรัมย์ FC จะไปเยือนทีมนครราชสีมา FC ถึงถิ่น! และถ้าเป็นแบบนี้ แสดงว่าลานด้านหน้าสนามฟุตบอล i-Mobile จะต้องเนืองแน่นไปด้วยสาวกทีมบุรีรัมย์อย่างแน่นอน! เราจึงรีบบึ่งรถไปพิสูจน์ให้เห็นกับตา ว่าแฟนบอลบุรีรัมย์เขาจริงจัง คลั่งไคล้ เข้าขั้น Crazy ขนาดไหน!? กับกีฬาค้าแข้งนี้ พอไปถึงหน้าสนามก็ต้องตะลึง เพราะมีประชาชนนับพัน (ซึ่งส่วนนมากใส่เสื้อทีมฟุตบอลบุรีรัมย์ด้วย) ทั้งลูกเด็กเล็กแดง หนุ่มสาว คู่รัก ไปจนถึงคุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยาย มานั่งเชียร์ฟุตบอลอยู่อย่างล้นหลาม! เพราะเขามีทีวีจอยักษ์มาฉายให้ชมฟรี! เวลาทีมปราสาทสายฟ้าบุรีรัมย์พาลูกบอลเข้าไปในเขตโทษของทีมนครราชสีมา แล้วยิงประตู ไม่ว่าจะเข้าหรือไม่ เราจะได้ยินเสียงเชียร์สนั่น ผลคือคืนนั้นเสมอกัน 1-1 แบ่งแต้มกันไป
นี่คือกระแสคลั่งฟุตบอล ที่ซึมเข้าไปแล้วในกระแสเลือดของชาวบุรีรัมย์ มันเป็นความภาคภูมิใจในทีมฟุตบอลบ้านเกิด ซึ่งไปทำผลงานคว้าแช้มป์หลายสมัยติดต่อกัน และเราก็ภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการเชียร์บอลคืนนี้ครับ
อีกหนึ่งวันอันยาวนาน และเต็มไปด้วยความสนุกสนานที่บุรีรัมย์ จบลงที่ราดหน้ายอดผัก ณ ตลาดไนท์เก่า การได้กินอะไรอุ่นๆ ท้องก่อนเข้านอนนี่มันเป็นความสุขแท้ แต่ถ้าจะให้ดี จะมีคืนไหนบ้างนะที่เราได้เข้านอนหัวค่ำกะเข้าบ้างเนี่ย? ไหนบอกว่ามาเที่ยวกันไง? ไม่ได้มาทำงาน?! ฮะ?
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ กองประชาสัมพันธ์ในประเทศ ฝ่ายโฆษณาและประชาสัมพันธ์ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
และ 1672 เบอร์เดียว เที่ยวทั่วไทย
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานสุรินทร์ บุรีรัมย์ ศรีสะเกษ
โทร. 0-4451-4447-8 อีเมล tatsurin@tat.or.th
#Thairentacar #Nokair #บุรีรัมย์ #TTBN #12เมืองต้องห้ามพลาด
#ปีท่องเที่ยววิถีไทย #TheAmazingJourneyBloggingContest
#TTBN08 #Buriram
คุณคิดว่า สิ่งสำคัญที่สุดในการเดินทางไกลคืออะไร? คือรองเท้าดีๆ คือพาหนะสุดเจ๋งๆ หรือคือห้องสุดหรู… เหล่านี้อาจสำคัญก็จริง แต่สิ่งที่ผมคิดว่าจำเป็นที่สุดสำหรับการแรมทางผ่านหลักกิโลเมตรอันแสนยาวไกลก็คือ “เพื่อนดีๆ”
โครงการ The Amazing Journey Blogging Contest ของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) ที่โปรโมท 12 เมืองต้องห้ามพลาด กำลังจะนำผมไปพบกับการเดินทางที่สนุก ฮา และน่าประทับใจที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต แม้จะเป็นการเดินทางเพียง 6 วัน แต่สิ่งที่ยังตรึงอยู่ในใจผมมากระทั่งบัดนี้ ก็คือมิตรไมตรี รอยยิ้ม และประสบการณ์ดีๆ จากผองเพื่อน ที่ร่วมผจญภัย อดมื้อ กินสองมื้อ (ฮาฮาฮา) ไปด้วยกัน โดยหมุดหมายแห่งการเดินทางของเราอยู่ที่ “จังหวัดบุรีรัมย์” เมืองที่มีคอนเซ็ปต์ว่า “เมืองปราสาทสองยุค” เพราะนอกจากจะเป็นดินแดนอารยธรรมขอมแห่งอีสานใต้อันเก่าแก่แล้ว ทุกวันนี้บุรีรัมย์ยังเป็น “เมืองกีฬามาตรฐานโลก!!!” ประโยคนี้ผมฟังคนอื่นเขามาพูด เลยอยากเห็นกับตาว่าจะจริงแค่ไหน? งั้นรีบไปพิสูจน์กันเถอะพวกเรา…
ทีแรกกะว่าจะบินตรงจากกรุงเทพฯ ไปลงบุรีรัมย์เลย เพราะตอนนี้ที่อำเภอสตึก ของบุรีรัมย์ เขามีสนามบินแล้ว Nok Air ก็บินไปลงทุกวัน แต่เพราะว่าสปอนเซอร์รถของเราคือ บริษัท Thai Rent A Car มีฐานอยู่ที่จังหวัดขอนแก่น ทีมเราเลยต้องขึ้นเครื่อง Nok Air ไปลงที่ขอนแก่น เพื่อรับรถคันใหญ่ ขับเคลื่อนสองล้อหน้า พร้อมด้วยที่เก็บของกว้างๆ เพราะทีมเราขนสัมภาระกันไปเพียบ โดยเฉพาะอุปกรณ์กล้องที่แทบจะเปิดร้านขายกันได้เลยทีเดียว! ฮาฮาฮา ตกลงนี่จะไปเที่ยวหรือไปทำงานกันแน่??? จริงจังไปอ่ะป่าวนะนาย?
คุณพิม และแคช Blogger ชื่อดังแห่ง “ครัวบ้านพิม” ซึ่งป็นบล็อกสุดเจ๋งเกี่ยวกับการรีวิวอาหาร ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าทีม แคชเป็นพลขับ คุณพิมเป็นคนนำทาง ส่วนอีกคนคือ น้องพัชชี่ Blogger เจ้าของฉายา Tiny Chef ก็มาร่วมแจมร่วมสร้างสีสัน เพราะความน่ารักของน้องพัชชี่ แค่น้องเขายิ้ม ก็ทำให้โลกนี้สดใสแล้วล่ะครับ ฮาฮาฮา อย่าเข้าใจผิด อันนี้ไม่ได้จีบ แต่ชมจากใจจริงนะจ๊ะน้อง
การเดินทางเกือบ 3 ชั่วโมง จากขอนแก่นไปบุรีรัมย์ แม้สภาพถนนจะดีมาก แต่เราก็ทำความเร็วไม่ค่อยได้ เนื่องจากเมฆสีเทาทึบบนท้องฟ้าเดือนกรกฎาคม ได้กลั่นตัวโปรยฝนลงมาต้อนรับให้เย็นชุ่มฉ่ำกันไปตลอด แต่วันนี้เราไม่มีอะไรต้องรีบ ขับชมวิวกันไปชิลชิล ถึงบุรีรัมย์ตอนห้าโมงเย็น Check in เข้าที่พักโรงแรม Best Western เสร็จ ตอนนี้พยาธิในท้องกำลังดิ้นกันดุ๊กดิ๊ก! คงถึงเวลาที่ต้องรีบออกไปหาอาหารอร่อยในบุรีรัมย์หม่ำกันหน่อยแล้ว…
จุดหมายแรกของเราอยู่ที่ “ตลาด Night ใหม่” (ชื่อเต็ม ตลาดไนท์พลาซ่า ใหม่) ที่นี่เป็นศูนย์รวมของคนช่างกินตัวจริง เพราะไม่ว่าจะมองไปทางไหน ก็เต็มไปด้วยอาหารและขนมละลานตา เล่นเอาน้ำลายสอ ชั่วโมงนี้เห็นอะไรก็อยากกินไปหมด! เราเลยไม่ลังเล ดิ่งเข้าไปที่ “ร้านผัดไททอม-ดี้” ร้านผัดไทยชื่อดังที่เขาประกาศตัวชัดเจนว่าเป็น ทอม-ดี้ เออ.. อันนี้ชอบ ไม่จำเป็นต้องปิดบัง เฮ้ย! ทอมหล่อ! ผมอุทาน! แต่รสชาติจะแซ่บเวอร์ขนาดไหน คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการสั่งมาชิมมีทั้งผัดไทยกุ้งสด ผัดไทยทะเล รวมถึงหอยทอดด้วย เส้นของเขาเหนียวนุ่มกำลังดี น้ำซอสมะขามที่เอามาผัดก็หอมอร่อย รสออกเปรี้ยวหวานกลมกล่อม แต่สิ่งที่ผมว่า Amazing มากคือ กุ้งตัวใหญ่ที่ใส่มาในผัดไทยนั้นสดมากเลย ไม่ใช่กุ้งแก้วตัวใสแจ๋ว! ทำให้รู้สึกว่ามาเที่ยวบุรีรัมย์ก็ยังพอมี seafood กินแบบขำๆ นะ ฮาฮาฮา
นั่งกินไป ดูคู่ทอม-ดี้ ช่วยกันทำผัดไทยอย่างขยันขันแข็ง มือเป็นระวิง แต่ดูเหมือนสองคนนี้จะพูดน้อย ยิ้มอย่างเดียว สงสัยจะเขินกล้องพวกเรา ยุคนี้ต้องบอกเลยว่า แค่ชื่อร้านที่แปลก ติดหูง่าย “ผัดไททอม-ดี้” ก็เรียกลูกค้าได้ไม่ยากแล้วล่ะ ดูอย่างพวกเราสิ เหินฟ้ามาชิมกันเลยนะเนี่ยะ อิอิ
ขอบอกว่ายังไม่อิ่ม! เลยขับรถไปที่ “ตลาดไนท์ เก่า” ซึ่งอยู่ไม่ไกลกัน ตลาดไนท์เก่าวันนี้ดูจะเงียบๆ เหงาๆ ไปบ้าง ผิดกับตลาดไนท์ใหม่ที่มีเนื้อที่กว้างขวางกว่าเยอะ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม วันนี้ตลาดไนท์เก่าก็ยังมีของดีซุกซ่อนอยู่ไม่น้อย ทำให้รู้สึกได้เลยว่าคนบุรีรัมย์เขาช่างกิน ไม่แพ้คนจังหวัดอื่นเลยล่ะ อย่างราดหน้ายอดผักสูตรโบราณ, ปอเปี๊ยะ-เกี๊ยวทอดแสนอร่อย ฯลฯ รวมถึง “เต้าส่วนร้านเจ้ตุ่ม” ที่มีคนมาเข้าคิวรอซื้อยาวเป็นหางว่าว! จนเจ้ตุ่มแกตักขายแทบไม่ทัน! พอเห็นเรามาถ่ายรูป เจ้ก็ยิ้ม แล้วบอกว่าไม่ต้องมาถ่ายแล้ว แค่นี้ก็ขายไม่ทันแล้ว ฮาฮาฮา
วันแรกของการเดินทางมาทักทาย “บุรีรัมย์” จบลงอย่างอิ่มแปล้ ท้องตึง หนังตาหย่อน จนไม่รู้ว่าผล็อยหลับไปตอนไหน รู้แต่ว่าห้องพักแอร์เย็นฉ่ำของ โรงแรม Best Western ทำให้ผมหลับเป็นตายเลยทีเดียว
เช้าวันถัดมา เราไม่ปล่อยให้เวลาเสียเปล่า ขับรถวนชมตัวเมืองที่เริ่มคึกคัก วนไปจนถึงหน้าโรงแรมแกรนด์ ซึ่งเป็นตึกสีฟ้า เหมือนโรงแรมสไตล์โบราณสร้างมานานมากแล้ว และเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับคนในตัวเมือง ข้างโรงแรมแกรนด์คือ “ร้านก๊วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นมิตรมงคล” ซึ่งเปิดมาหลายสิบปี รสชาติเป็นที่เลื่องลือในยุทธจักรอาหาร แต่โดยส่วนตัวผมแทบไม่กินเนื้อวัวเลย เพราะมีความรู้สึกว่าเนื้อวัวมีกลิ่นสาบ วันนี้เลยแข็งใจลองชิมดูซิ… แค่คำแรกก็อึ้ง เพราะน้ำซุปหอมหวาน เนื้อตุ๋นก็เปื่อยนุ่ม แต่ยังมี texture ให้ได้ออกแรงเคี้ยว ส่วนลูกชิ้นก็เป็นเนื้อแดง ไม่มีเอ็น เคี้ยวง่าย กินคำนึง คีบผักบุ้งใส่ปากคำนึง แล้วซดน้ำตาม โดยส่วนตัวผมว่าอร่อย น่าแปลกที่เขาสามารถลบความคิดที่ว่า เนื้อวัวเหม็นสาบ ของผมไปได้ส่วนหนึ่งเลยทีเดียวครับ
เช้าวันนี้อากาศแจ่มใสมาก ผิดกับเมื่อวานที่ฝนตกตลอด เล่นเอาซะใจเสีย! วันนี้เราจะไปเที่ยวกันที่ “เพ ลาเพลิน บูติค รีสอร์ท แอนด์ แอทเวนเจอร์ แคมป์” ที่อยู่ห่างจากอำเภอเมืองออกไปพอสมควร ในอำเภอคูเมือง โดยวันนี้ คุณชิมิ PR สาวสวยแสนน่ารักของเพ ลาเพลิน จะเป็นคนพาเราเที่ยวชมด้วยตัวเอง ต้องสนุกแน่ๆ
เพ ลาเพลิน เป็นอุทยานแห่งการเรียนรู้ ความสนุก และการผจญภัย โดยมีโซนของที่พักไว้บริการด้วย แต่ด้วยเนื้อที่อันกว้างใหญ่มาก อาจทำให้เที่ยวชมแบบละเอียดในวันเดียวไม่ทั่วจริงๆ! โซนด้านหน้าพอเข้ามาจากประตูใหญ่ ก็จะเป็นโซนจดหมายเหตุ ประวัติสำคัญๆ ของสยามในอดีต รวมถึงของโบราณ รถโบราณ นาฬิกาโบราณ ของสะสมต่างๆ ซึ่งคนรุ่นใหม่อาจจะไม่เคยเห็น โดยทุกมุมเขาเหมือนกับจะรู้ใจ จัดไว้สำหรับพวก Photomania หรือพวกชอบถ่ายภาพล่ะครับ แต่ขอบอกว่าอย่าชักภาพจนเพลิน เพราะนี่แค่น้ำจิ้ม ด้านในยังมีสิ่งน่าสนใจให้ดูอีกเพียบ!
น้องพัชชี่ยิ้มหวาน แปลงร่างเป็นสาวปั่นสามล้อส่งดอกไม้ สดใสร่าเริง ขอบอกว่าชอบมากตรงกางเกงลายผ้าถุงที่น้องพัชชี่นุ่ง เพราะทำให้นึกถึงคุณยาย! เอ้ย… ไม่ใช่ ทำให้นึกถึงแคมเปญเที่ยวิถีไทย เก๋ไก๋ ไม่เหมือนใคร ๒๕๕๘ ของ ททท. ถือว่า OK เลยครับน้อง ทำการบ้านมาดี Costume (เครื่องแต่งตัว) ผ่าน อย่างนี้อนาคตรุ่งแน่ ฮาฮาฮา
ในโซนด้านหน้านี้มี Farm House จำลองบ้านไร่แบบตะวันตก ที่มีน้องแกะ และน้องม้าเคราะ (ฝรั่งเรียกว่า Pony) เป็นพระเอกนางเอก สาวๆ และเด็กๆ ชอบ ตรงเข้าไปป้อนหญ้ามันอย่างสนุกสนาน
ในโซนของสะสมโบราณ มีมุมหนึ่งจัดไว้ในเรื่องพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเรา เกี่ยวกับพระอัจฉริยภาพทางดนตรีของพระองค์ท่าน เห็นแล้วต้องทึ่ง เพราะพระองค์ทรงพระราชนิพนธ์บทเพลงไพเราะให้เราฟังนับสิบๆ เพลงเลย
อ้าว ใครฝันจะไปดู หิน Stonehenge ที่อังกฤษ แต่ยังไม่มีตังค์ซื้อตั๋วเครื่องบิน (ผมก็คนนึงล่ะ!) มาเที่ยวเพ ลาเพลินแก้ขัดไปก่อนนะ เพราะเขามีหิน Stonehenge จำลองให้แอ็กท่าถ่ายภาพเป็นที่ระลึก จริงๆ แล้วจุดนี้เป็นจุดสื่อความหมายที่ดี สำหรับเด็กๆ ที่เข้ามาเที่ยว เหมือนการเปิดโลกการเรียนรู้ให้เขา และสร้างแรงบันดาลใจให้ออกไปท่องโลกเมื่อโตขึ้น
ได้เวลาหลั่งฮอร์โมนอะดรีนาลีน! พาตัวและหัวใจไปร้องกรี๊ดสนั่น กับฐานกิจกรรมผจญภัยสนุกๆ ของเพ ลาเพลิน มีตั้งแต่ปีนหน้าผาจำลอง, ไต่กำแพงตาข่ายเชือก, โรยตัวจากหอเอนปีซ่า, ข้ามสะพานเชือกกลางน้ำ, โรยตัวข้ามน้ำ และวิ่งข้ามน้ำสุดระทึก! ไม่ได้ยากอย่างที่คิด ลองเล่นเถอะ ดูรอยยิ้มของน้องพัชชี่เป็นเครื่องการันตีได้ครับ ขอบอกว่าเสียงน้องพัชชี่กรี๊ดสนั่น จนกำแพงแทบถล่ม! (sorry แซวเวอร์ไปนิด อิอิ) ส่วนเรื่องความปลอดภัยไม่ต้องห่วง ถ้าใครไม่ใส่อุปกรณ์ความปลอดภัย Safety อย่างถูกต้องครบถ้วน Staff เขาก็จะไม่อนุญาตให้เล่นแน่นอน ไว้ใจได้
สายแล้ว แดดเร่ิมร้อนขึ้น เสร็จจากฐานกิจกรรมผจญภัย เราก็นั่งรถพ่วงวนไปชมรอบๆ บริเวณเพ ลาเพลิน ทำให้เห็นว่าเนื้อที่เขากว้างใหญ่มากจริงๆ มีโซนแปลงปลูกพืชผัก, องุ่น, โรงเรือนไม้ดอกไม้ประดับ และยังมีห้องสมุดลอยฟ้าที่ตั้งอยู่กลางทุ่งดอกกุหลาบสีแดงสด ขานรับกับวันฟ้าใส ไม่ไปเห็นกับตาคงไม่เชื่อจริงๆ ว่านี่คือเมืองไทย!
หนึ่งในอาคารที่น่าเข้าไปเยี่ยมชมมากที่สุด คืออาคารแห่งความจงรักภักดี สร้างขึ้นเพื่อเทิดพระเกียรติในหลวง และสมเด็จพระราชินี ของเราปวงชนชาวไทยครับ ภายในจัดแสดงเรื่องราวพระราชกรณียกิจสำคัญๆ ของทั้งสองพระองค์ โดยเฉพาะเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง และเรื่องผ้าไหมไทย ซึ่งทั้งสองพระองค์ทรงส่งเสริมให้ประชาชนสร้างอาชีพมีรายได้ ในอาคารนี้ประดับตกแต่งด้วยดอกไม้หลากชนิด โดยเฉพาะช่วงที่เราไปเที่ยวเป็นฤดูฝน จึงมีการนำดอกกระเจียวขาว กล้วยไม้ขาว และดอกหงส์เหิน (ดอก Globba) เป็นช่อห้อยระย้ายาว มาตกแต่งอย่างงดงาม สดชื่นมาก
พวกเราตั้งใจฟังคุณชิมิ บรรยายเรื่องการปลูกหม่อนเลี้ยงไหมอย่างตั้งอกตั้งใจ
เที่ยงแล้ว คุณชิมิ PR สาวสวย พาพวกเราไปพักผ่อน หม่ำอาหารที่ เพ ลาเพลิน จัดไว้ต้อนรับอย่างอบอุ่น แสนอร่อย พร้อมกับดื่มน้ำสตอว์เบอร์รี่คั้นสดบรรจุขวดทำเอง ว้าว! ดื่มแล้วหน้าใสกันทั้งทีมเลยนะครับเนี่ยะ
ช่วงบ่าย เป็นการตะลุยเที่ยวชม “อุทยานไม้ดอกเพ ลาเพลิน” ซึ่งต้องขอชมเชยเป็นส่วนตัวเลยว่า Amazing มาก! เพราะเขาสร้างโรงเรือนขนาดใหญ่หลายหลัง จัดแสดงพรรณไม้ทั้งเฟิน, กล้วยไม้, ไม้กินแมลง, ต้นไม้ทะเลทราย, สับปะรดสี ฯลฯ แต่ละโรงเรือนใหญ่ไม่ใช่เล่น แถมสร้างอย่างลงทุน วัสดุที่ใช้บุหลังคาและผนัง นำเข้ามาจากประเทศอิสราเอลแท้ๆ จึงสามารถกันความร้อน รักษาความเย็นภายในโรงเรือนได้ยอดเยี่ยม แถมยังมีระบบระบายความร้อนด้วยน้ำหยดและใบพัดดูดอากาศ แทนการใช้แอร์ เพื่อประหยัดไฟ ช่วยลดภาวะโลกร้อนด้วย ว้าว! I LOVE YOU ชอบๆ
ดอก Forget Me Not แม้ไม่ใช่ดอกไม้ไทย แต่ก็เบ่งบานได้เพราะชอบอากาศอบอุ่นเช่นกัน
ดอกกระเจียวสีชมพู เบ่งบานเฉพาะในช่วงฤดูฝนอันชุ่มชื้นฉ่ำเย็น
ทุ่งกระเจียวและบรรยากาศกังหันลมแบบเนเธอร์แลนด์ ช่างเข้ากันได้ดีจริงๆ East Meet West เลยน่ะเนี่ยะ
ดูกันใกล้ๆ ชัดๆ กับ ดอกหงส์เหิน หรือ Globba ดอกไม้ขนาดเล็กจุ๋มจิ๋มน่ารักในวงศ์ขิงข่า บานเฉพาะหน้าฝน
โรงเรือนเฟิน (Fern) เป็นหนึ่งในสถานที่ที่ผมชอบมากที่สุดเลยล่ะ เพราะพอเข้าไปอยู่ข้างในจะรู้สึกสดชื่น เย็นฉ่ำ เหมือนหลุดเข้าไปในอีกโลกหนึ่ง! มีทั้งเฟินต้นเล็กต้นใหญ่ขึ้นอยู่อย่างหนาแน่น เขาบอกว่าตั้งใจจะจัดสวนให้เหมือนกับป่าดึกดำบรรพ์ในยุคจูราสสิก หรือประมาณ 65 ล้านปีก่อน ซึ่งเป็นยุคไดโนเสาร์ครองโลก! เฟินเด่นๆ ก็มีทั้งเฟินมหาสดำ (หรือเฟินต้น : Tree Fern), เฟินชายผ้าสีดา, เฟินข้าหลวงหลังลาย, เฟินอุ้งตีนหมี, เฟินก้านดำ รวมถึงปรงและปาล์มบางชนิด และอื่นๆ อีกเพียบ แต่อย่าตกใจล่ะ เดี๋ยวเดินๆ ไปอาจจะจ๊ะเอ๋! กับเจ้าไดโนเสาร์ที่แอบอยู่!
ถัดมาคือ โรงเรือนกล้วยไม้ (Orchid) ที่จัดไว้ในคอนเซ็ปต์กินรี มีน้ำตกเล็กๆ ตั้งอยู่กลางโรงเรือน พร้อมด้วยระบบระบายอากาศแบบน้ำหยด และพัดลมดูดอากาศขนาดยักษ์ ทำให้เกิดการหมุนวนของลมภายใน เย็นสบาย เดินถ่ายรูปกล้วยไม้กันเพลิน เพิ่งรู้ว่าในโลกเรานี้มีกล้วยไม้หลายจำพวก ทั้งกล้วยไม้ดิน และกล้วยไม้ที่ขึ้นอิงอาศัยอยู่บนต้นไม้ใหญ่ นับเป็นพรรณไม้มหัศจรรย์ที่มีดอกสวยงามน่าหลงใหลราวกับสาวแรกแย้ม
กล้วยไม้ดินแสนน่ารัก สีชมพูหวาน ชื่อ เอื้องดินใบไผ่ (หรือหญ้าจิ้มฟันควาย ตามภาษาชาวบ้าน)
ใกล้ๆ กัน คือ โรงเรือนสับปะรดสี (Bromeliad) ซึ่งเป็นพรรณไม้ญาติสนิทกับสับปะรดที่เรากินกัน มันเป็นพืชที่มีใบและดอกสีสันสดใส หลากหลายมาก ทุกวันนี้ผู้คนนิยมปลูกเลี้ยงไว้ประดับสวนดูเล่น แต่อย่าทำเป็นเล่นไป เพราะพืชวงศ์สับปะรดสี มีด้วยกันทั่วโลกกว่า 3,170 ชนิด! นอกจากจะสวยงามแล้ว ยังทำให้หลายคนร่ำรวยจากการปลูกขายมาแล้ว โรงเรือนนี้เขาจัดไว้ในคอนเซ็ปต์โลกใต้สมุทร มีนางเงือกกับน้องปลาการ์ตูนนีโม่ โดยใช้สับปะรดสีสมมิว่าเป็นปะการัง
สับปะรดสี หรือ Bromeliad
ดอกกระบองเพชร
ผีเสื้อตัวน้อยกำลังไต่ตอมดอกสับปะรดสี
ในโรงเรือนสับปะรดสี ยังมีไม้กินแมลงอันน่าฉงน อย่าง หม้อข้าวหม้อแกงลิง ขนาดใหญ่ให้ชมกันด้วย
จากโรงเรือนที่ดูแน่นทึบชุ่มชื่นที่ผ่านมา ในที่สุด เราก็เดินทางมาถึงทวีปแอฟริกาอันร้อนแล้ง เอ้ย.. ไม่ใช่ มาถึง โรงเรือนพรรณไม้ทะเลทราย (Desert Plant) พวกกระบอกเพชร และปาล์มต่างๆ ขอชมว่าจัดได้สวย น่าเดินมากครับ เพราะเขาสร้างเป็นคอนเซ็ปต์พีระมิดกับฟาร์โรห์ มีการสร้างมหาพีระมิดแห่งกีซ่าจำลอง ให้เราเดินลอดเข้าไปจ๊ะเอ๋ กับฟาร์โรห์ตุตันคามุนด้วย! แถมยังมีการการนำกระบองเพชรรูปทรงแปลกพิสดาร สีสวยๆ มาปลูกเลี้ยงไว้เพียบ โรงเรือนนี้อาจจะร้อนอบอ้าวนิดนึง เพราะเขาต้องรักษาอุณหภูมิให้คล้ายทะเลทรายจริงๆ นะครับ
โรงเรือนสุดท้ายที่คุณชิมิพาชมก็คือ โรงเรือนวิถีไทย ซึ่งมีการจำลองบ้านไทยอีสาน กองฟาง และน้องควายแสนน่ารัก ยืนต้อนรับผู้มาเยือน โดยเขามีการปลูกดอกหน้าวัวสีแดงไว้เป็นพระเอก แถมยังมีผ้าไทยอีสานเผ่าต่างๆ จัดไว้ให้ชมกันอย่างใกล้ชิดด้วย เห็นหุ่นน้องควายแล้วนึกถึงควายไทย เพราะของจริงมันเหลือน้อยใกล้สูญพันธุ์แล้ว ถูกคนจับไปกินเกือบหมด! ทั้งๆ ที่ควายเป็นสัตว์น่ารัก ซื่อสัตย์ และเราเคยมีข้าวกินกันก็เพราะน้องควายนี่ล่ะ
ถ้ามีเวลาพอ เราก็อยากจะ Check In เข้าพักที่เพ ลาเพลิน เพราะเขามีโรงแรมแสนน่ารัก จัดเป็นคอนเซ็ปต์ต่างกันไปในแต่ละห้อง ตามชื่อประเทศ ไม่ว่าจะเป็นห้องอังกฤษ, ห้องญี่ปุ่น, ห้องเกาหลี, ห้องเวียดนาม ฯลฯ ขอฝากไว้ก่อนละกันนะไว้โอกาสหน้าจะต้องมานอนเล่นในห้องอังกฤษให้ได้เลย เผื่อจะเก่งภาษาอังกฤษกะเขามั่งนะสิ ฮาฮาฮา
โบกมือ บ้ายบาย เพ ลาเพลิน กลับเข้าเมืองบุรีรัมย์ก็สี่โมงเย็นเข้าไปแล้ว! พร้อมกับหอบเอาภาพจดจำดีๆ เรื่องราวสนุกๆ กลับมาด้วยเพียบ เป็นใครก็ต้องหมดแรง เที่ยวเล่นสนุกสนานกันตั้งแต่เช้าจดเย็นซะขนาดนี้ ท้องร้องจ๊อกๆๆๆๆ เลยจอดรถที่หน้าสถานีรถไฟบุรีรัมย์ดู เพราะได้ข่าวว่าที่นี่มีลูกชิ้นทอดอร่อยๆ ให้ชิมกันด้วยจ้า… แต่แค่เจ้าแรกก็ต้องอึ้ง เพราะนี่มัน “ลูกชิ้นนางฟ้า” ชัดๆ น้องน่ารัก ยิ้มหวานซะขนาดนี้ เหมือนใจพี่จะละลาย เคลิ้มไปเลยนะจ๊ะ อิอิ
จุดนี้มีรถเข็นขายลูกชิ้นทอดเรียงรายกันอยู่เกือบ 10 ร้าน แต่ละร้านก็มีสูตรน้ำจิ้มต่างกันไป แต่โดยมากจะมีรสเผ็ดและหวานนำ ทุกร้านจะมีลูกชิ้นกับไส้กรอกทำเองให้เลือกหลายสิบแบบ! เขาจะเอามาทอดในกระทะใบใหญ่น้ำมันร้อนฉ่า! แต่ถ้าจะให้ได้อารมณ์สุดๆ ก็ต้องยืนกินที่หน้าร้านเลย เขามีหม้อน้ำจิ้ม พร้อมผักแกล้ม เป็นพวกกะหล่ำปลีกับแตงกวาให้ฟรีด้วย ราคาก็ไม่แพง แค่ไม้ละ 5 บาท เราเลยกินกันเพลิน เพราะเผลอใจให้น้องนางฟ้าร้านขายลูกชิ้น!
แค่ร้านแรก ก็ยืนจิ้มกินกันไปเกือบ 20 ไม้แล้ว! นี่พวกเรามันสายแข็งชัดๆ!
โชคดีนะ มาถึงบุรีรัมย์ในวันศุกร์พอดี เลยได้มีโอกาสไปดูการแข่งมอเตอร์ไซค์ทางตรง Drag Bike ในช่วงหัวค่ำ ซึ่งอันนี้เป็นการแข่งแบบไม่เป็นทางการครับ โดยทุกคืนวันศุกร์เขาจะมีการเปิดลู่วิ่งพิเศษ ในถนนด้านข้างสนามฟุตบอล i-Mobile ให้สิงห์นักบิด Bike Boy Bike Girl ทั้งหลาย นำรถของตัวเองที่ปรับแต่งมาแรงแค่ไหนก็ได้ มาวิ่ง Test กันอย่างสุดมัน! บรรยากาศของผู้ชมเรือนหมื่น และมอเตอร์ไซค์ที่รอเข้าแข่งอีกไม่ต่ำกว่า 5,000 คันเป็นอย่างน้อย! ทำให้เสียงกระหึ่ม เร้าใจ ตื่นเต้นมากๆ โดยเฉพาะวินาทีปล่อยตัวรถออกจากเส้น START นั้น จะมันสุด เพราะส่วนใหญ่จะมีการยกล้อโชว์ ทำให้ผู้ชมเฮกันลั่นสนาม ถ้าไม่ได้มาเห็นกับตาผมก็ไม่เชื่อเลยว่า ทุกวันนี้คนบุรีรัมย์เขาจะคลั่งไคล้กีฬาแข่งรถกันมากถึงขนาดนี้!!!
นี่แค่วันแรก เรายังตะลุยเที่ยวกันซะจดหมดแรงขนาดนี้ ขอพักให้เต็มอิ่มหน่อยเถอะ เมื่อยไปหมดแล้ว โชคดี คุณพิมหัวหน้าทีมของเรา จองโรงแรมดี้ดีมาล่วงหน้า ชื่อ “บ้านเตอร์ รีสอร์ท” อยู่ห่างจากสนามฟุตบอล i-Mobil แค่ 3-4 กิโลเมตรเอง แถมในห้องของผมยังมีปลาโลมาว่ายอยู่ในอ่างน้ำใหญ่เบ้อเริ่มด้วย! Amazing Buriram Style ฮาฮาฮา มีน้องโลมาจ้องผมทั้งคืน! เดินทางไปเที่ยวมาก็เกือบทั่วไทย ไปเที่ยวมาก็หลายประเทศ ไม่เคยมีแบบนี้เลยอ่ะจ้า! จ๊าก!
http://www.gotravelphoto.com/2015/07/19/buriram-style-ttbn08-2/
http://www.gotravelphoto.com/2015/07/19/buriram-style-ttbn08-3/
http://www.gotravelphoto.com/2015/07/19/buriram-style-ttbn08-4/
http://www.gotravelphoto.com/2015/07/19/buriram-style-ttbn08-5/
http://www.gotravelphoto.com/2015/07/17/happy-buriram-ttbn08/
ขอขอบคุณ ผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางการ ของโครงการ “The Amazing Journey Blogging Contest” 2015
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ กองประชาสัมพันธ์ในประเทศ ฝ่ายโฆษณาและประชาสัมพันธ์ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
และ 1672 เบอร์เดียว เที่ยวทั่วไทย
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานสุรินทร์ บุรีรัมย์ ศรีสะเกษ
โทร. 0-4451-4447-8 อีเมล tatsurin@tat.or.th
#Thairentacar #Nokair #บุรีรัมย์ #TTBN #12เมืองต้องห้ามพลาด
#ปีท่องเที่ยววิถีไทย #TheAmazingJourneyBloggingContest
#TTBN08 #Buriram