Blog Elements

Half Sized Blog Element (Single Author Style)

Half Sized Blog Element (Multi Author Style)

Explore Mie, Miracle of Kansai (Episode 3)

มีนาคม 7, 2018/0 Comments/in เที่ยวทั่วโลก /by chaton chokpattara

วันที่ 3 ของการเดินทางท่องเที่ยวในดินแดนแสนสุขของ จังหว […]

Explore Mie, Miracle of Kansai (Episode 2)

มีนาคม 7, 2018/0 Comments/in เที่ยวทั่วโลก /by chaton chokpattara

วันที่สองของการเดินทางท่องเที่ยวใน จังหวัดมิเอะ (Mie) อ […]

Explore Mie, Miracle of Kansai (Episode 3)

มีนาคม 7, 2018/0 Comments/in เที่ยวทั่วโลก /by chaton chokpattara

วันที่ 3 ของการเดินทางท่องเที่ยวในดินแดนแสนสุขของ จังหว […]

Explore Mie, Miracle of Kansai (Episode 2)

มีนาคม 7, 2018/0 Comments/in เที่ยวทั่วโลก /by chaton chokpattara

วันที่สองของการเดินทางท่องเที่ยวใน จังหวัดมิเอะ (Mie) อ […]

Full Sized Blog Element (Big Preview Pic)

Explore Mie, Miracle of Kansai (Episode 3)

มีนาคม 7, 2018/0 Comments/in เที่ยวทั่วโลก /by chaton chokpattara

วันที่ 3 ของการเดินทางท่องเที่ยวในดินแดนแสนสุขของ จังหวัดมิเอะ (Mie) ดูเหมือนว่าความเข้มข้นของความสนุกสนานและสวยงาม จะยิ่งทวีขึ้นจนทำให้เราแปลกใจ เพราะมิเอะเป็นเมืองที่มีแหล่งท่องเที่ยวหลากหลายจริงๆ แหม หลงไปเที่ยวที่อื่นอยู่ซะตั้งนาน ทำไมไม่รู้จักมิเอะก่อนหน้านี้นะ ฮาฮาฮา
วันนี้ช่วงเช้า เราขอย้อนยุคกลับไปเป็นเด็กกันอีกครั้ง เพื่อเข้าไปเที่ยวใน ‘สวนสนุก Theme Park Espana’ ซึ่งอันที่จริงแล้วก็เป็นเจ้าของเดียวกับโรงแรม Shima Spain Mura และอยู่ในอาณาบริเวณเดียวกันด้วย สามารถเดินจากโรงแรมไปแค่ 5 นาทีถึง หรือจะนั่งรถ Shuttle Bus ของเขาที่มีรับส่งเป็นรอบๆ ได้อย่างสบาย
แค่เดินพ้นปากประตูเข้ามานิดเดียว ก็ถึงกับต้องร้องโอ้โหอ้าหา! เมื่อเห็นสถาปัตยกรรมที่จำลองอาคารในประเทศสเปนมาไว้ในมิเอะได้อย่างแนบเนียน และยิ่งใหญ่อลังการจริงๆ บวกกับวันนี้ฟ้าใสอากาศเป็นใจด้วย ได้ยินเสียงชัตเตอร์กล้องรัวกันไม่หยุดเลย
จากนั้นก็เดินตรงเข้าสู่ ถนนสเปน หรือ Espana Avenue ที่มีร้านรวงขายของที่ระลึกน่ารักๆ เรียงรายอยู่สองฟากฝั่ง บางคนอดใจไม่ไหว ต้องเข้าไปชมอยู่นานสองนานสวนสนุก Theme Park แห่งนี้มีพื้นที่กว้างใหญ่มาก ถ้าจะเที่ยวกันให้ทั่วขอบอกเลยว่าต้องใช้เวลา 1 วันเต็ม เพราะนอกจากจะมีอาคารสวยๆ สไตล์สเปนให้ชม ให้ถ่ายภาพกันอย่างจุใจแล้ว ยังมีโซนเครื่องเล่นเจ๋งๆ กระจายอยู่อีกมากมาย ทั้งรถไฟเหาะตีลังกาแบบนั่งห้อยขาสุดเสียว, เรือไวกิ้ง, รถไฟลอยฟ้า, ม้าหมุน, ล่องเรือผจญภัย ฯลฯ รวมถึงมีโรงละคร โรงภาพยนตร์ ปราสาทจำลอง และร้านกาแฟ ร้านขนมอร่อยๆ เปิดบริการทุกวัน เหมาะอย่างยิ่งสำหรับนักท่องเที่ยวที่มากันเป็นครอบครัวเห็นอาคารสวยๆ แบบนี้ ถ้าไม่บอกว่าอยู่ในญี่ปุ่น คงนึกว่าอยู่ในสเปนจริงๆ นะเนี่ยที่นี่มีมุมให้โพสต์ท่าถ่ายภาพกันนับไม่ถ้วน เพราะเขาใส่ใจในรายละเอียด และนำความ Art เข้ามาผสานผสมได้อย่างกลมกลืนมากกระเบื้องโมเสกสุดสวยได้รับการเนรมิตขึ้นเป็นงานศิลปะอันแปลกตานี่ไง Roller Coaster แบบนั่งห้อยขา ซึ่งถือเป็นที่สุดของที่สุดสำหรับเครื่องเล่นในสวนสนุก Theme Park แห่งนี้ หลายคนที่เคยเล่นบอกว่ามันเสียวกว่าแบบธรรมดาหลายเท่า เพราะเหมือนกับเรานั่งอยู่บนเก้าอี้ที่แล่นไปตามราง ไม่ใช่การเข้าไปนั่งในขบวนรถไฟเหาะแบบทั่วไปนะสิ ยิ่งตอนที่ถึงช่วงตีลังกาหลับหัวเหวี่ยงไปมายิ่งเสียวสุดๆ มันจึงไม่เหมาะสำหรับคนกลัวความสูง เกลียดความเสียว หรือคนใจอ่อน อย่างแน่นอน!เจอจังหวะนี้เข้าไป พูดไม่ออก กรี๊ดกันสนั่น!!!
เรือไวกิ้งก็เสียวไม่แพ้รถไฟเหาะตีลังกาเหมือนกัน!
รถไฟลอยฟ้าน่ารักๆ ธรรมดา ชิลๆ สำหรับพ่อแม่พาลูกเล็กๆ นั่งเล่น ไม่เสียว ก็มีเหมือนกัน
ใช้เวลาอยู่ที่สวนสนุกกันกว่าครึ่งวันจนหมดแรง ได้เวลาไปเติมพลังกันแล้ว กับอาหารรสเลิศจากท้องทะเลที่บ่งบอกความเป็นตัวตนของ เมืองชิมะ (Shima) จังหวัดมิเอะ ได้เป็นอย่างดี เพราะแถบนี้มีชายฝั่งเว้าแหว่งเป็นอ่าวน้อยใหญ่นับไม่ถ้วน คลื่นลมค่อนข้างสงบ น้ำใสแจ๋ว แต่ก็มีแพลงก์ตอนและธาตุอาหารในน้ำอยู่อย่างอุดม จึงมีสัตว์น้ำชุกชุมมากตรงที่น้ำตื้นๆ ใกล้ฝั่ง เราจะเห็นสาหร่ายหลายชนิดเติบโตขึ้นรับแสงแดดอุ่น ความใสของน้ำทะเลที่นี่ไม่ต่างจากแก้วคริสตัลเลยจริงไหม?
อาหารเที่ยงวันนี้พิเศษสุดๆ ไม่ใช่ภัตตาคารใหญ่ ไม่ใช่ร้านอาหารหรู ไม่ได้มีดาวระดับมิชิลินสตาร์ ทว่าเป็นร้านเล็กๆ ชื่อ ‘Maruzen Suisan’ หรือ ‘ฟาร์มหอยนางรม มารูเซน’ ตั้งอยู่ในหมู่บ้านชาวประมงเมืองชิมะ เราต้องจอดรถไว้ แล้วเดินเข้าไปที่ร้าน ระยะทางราวๆ 200-300 เมตร ระหว่างทางได้เห็นวิถีชีวิตและความเป็นอยู่ของชาวประมงญี่ปุ่น อันเงียบสงบเรียบง่าย และผูกพันอยู่กับท้องทะเลทุกเมื่อเชื่อวันฟาร์มหอยนางรม มารูเซน ตั้งอยู่ในเวิ้งอ่าวโทบะ (Toba) ของเมืองชิมะ ซึ่งเป็นเวิ้งอ่าวเล็กๆ โอบล้อมด้วยรรมชาติ แมกไม้ และหมู่บ้านชาวประมงขนานแท้ ความใสสะอาดของน้ำที่นี่ ทำให้ชาวบ้านสามารถเลี้ยงหอยนางรมตัวใหญ่อ้วนพี และดูเหมือนว่าเราจะมากินหอยกันถูกฤดูกาลเผงเลย เพราะเขาบอกว่าช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ต่อต้นเดือนมีนาคม ซึ่งเราไปถึงนั้น หอยนางรมจะอร่อยที่สุด ว้าว!เรือประมงของชาวญี่ปุ่นเขาไฮโซไม่น้อย ไม่ใช่เรือตังเกไม้ตะเคียนทองแบบบ้านเรา แต่เป็นเรือเหล็กเรือไฟเบอร์ซึ่งเห็นทีแรกนึกว่าเรือยอร์ช ฮาฮาฮา
หอยนางรมของฟาร์มมารูเซนตัวใหญ่อวบอ้วน เนื้อขาวนวลแบบที่เห็น เมื่อเก็บมาจากกระชังแล้ว ก็จะมีแผนกแกะไปทำอาหารตามเมนูที่ลูกค้าสั่ง แต่อีกส่วนหนึ่งก็ไม่ได้แกะออกจากเปลือก แต่จะให้ลูกค้าเอาไปย่างเอง เพื่อความสนุกสนานในการกิน
คุณป้าใจดีแกะหอยนางรมสดๆ ออกจากเปลือกโชว์ให้เราดู โอ้โห! น่าหม่ำ!คุณลุงเจ้าของฟาร์มหอยนางรม มารูเซน โชว์หอยที่เขาเลี้ยงมากับมือด้วยความภูมิใจ แม้จะคุยกันไม่รู้เรื่อง เพราะคุณลุงพูดแต่ภาษาญี่ปุ่น แต่รอยยิ้มและมิตรไมตรีที่มีให้ ก็ทำให้นักท่องเที่ยวต่างชาติหลั่งไหลมาชิมกันไม่ขาดสาย แต่ขอบอกเลยว่าถ้า Walk In เข้ามาอาจไม่ได้กิน ต้องโทรจองล่วงหน้า เพื่อให้คุณลุงออกเรือไปเก็บหอยมาเตรียมไว้ก่อนนะสิ แบบนี้ถึงจะเรียกว่า Local จริงๆ น่ารักมาก
ความพิเศษของร้านคุณลุง คือไม่ได้ตั้งอยู่บนพื้นดิน แต่ร้านที่ให้ลูกค้านั่งกินหอยนั้น อยู่บนโป๊ะลอยน้ำขนาดใหญ่อย่างที่เห็นในภาพ ข้างในมีโต๊ะเรียงราย พร้อมเตาย่างหอยนางรม ซึ่งบางเตาใช้ถ่านเพิ่มกลิ่นหอม และบางเตาก็เป็นเตาไฟฟ้าแบบใหม่ ทีนี้หลายคนสงสัยว่าเกิดมาไม่เคยกินหอยนางรมย่าง เพราะคนไทยเรากินแต่หอยนางรมสด ญี่ปุ่นเขาเลยมีนาฬิกาจับเวลาไว้ให้ทุกโต๊ะ ตั้งเวลาไว้ที่ 9 นาทีเท่ากันหมด พอเริ่มย่างหอยก็กดปุ่มนาฬิกา เมื่อครบ 9 นาที มันก็จะร้องเตือนปิ๊ปๆๆๆ เปิดฝาครอบออกมา หอยสุกกินได้พอดี เอ้อ เจ๋งอ่ะ!ร้านนี้เปิดทุกวัน วันธรรมดาตั้งแต่เวลา 11.00-12.20 น. และ 12.40-14.00 น. ส่วนวันเสาร์อาทิตย์มีหลายรอบ คือ 10.50-12.10 น. / 12.30-13.50 น. และ 14.10-15.30 น. ให้เวลากินรอบละ 80 นาที แบบไม่อั้น กินได้เท่าไหร่กินกันเข้าไปเลย ยกมาเพิ่มตลอด โดยเขาจะใส่หอยนางรมสดมาให้ทีละถาดแบบที่เห็นในภาพ ใต้โต๊ะมีกาละมังใบใหญ่ไว้ให้ใส่เปลือกหอยที่แกะแล้ว ส่วนอุปกรณ์การกินก็มีให้ครบ ทั้งผ้ากันเปื้อน ถุงมือกันร้อน มีดแงะหอย ที่คีบ แต่ไม่มีน้ำจิ้มให้นะ ฮาฮาฮา (อาจต้องแอบเอาน้ำจิ้ม Seafood ไปเอง)
สำหรับใครที่ไม่เคยแงะหอยนางรมสดออกจากเปลือก อาจต้องออกแรง และใช้เวลาฝึกนิดนึง แต่พอแงะไปสักตัวสองตัวก็จะชำนาญเองจ้า
วิธีกินก็ไม่ยากไม่ง่าย เอาหอยนางรมสดทั้งตัว (ที่ยังมีเปลือก) ย่างไว้บนเตา ปิดฝาเหล็กครอบไว้ 9 นาที (บางคนบอก 7 หรือ 8 นาทีพอ ไม่งั้นมันจะสุกไป ไม่นิ่ม) หลังจากนั้นก็เปิดฝาครอบ ใช้มีดแงะเนื้อมากินได้เลยภาพนี้คงไม่ต้องบรรยาย สด ตัวใหญ่ เนื้อนุ่ม หวานมากๆๆๆๆๆ
อิ่มเอมเปรมปรีกันจนพุงกางกับหอยนางรมไม่รู้กี่ตัวที่ลงไปอยู่ในท้องขณะนี้ เมื่ออิ่มท้องแล้ว ก็คงต้องไปอิ่มตาอิ่มใจกันด้วย เราเลยนั่งรถเลียบชายทะเลของอ่าวโทบะ ต่อไปยังแหล่งท่องเที่ยวที่ใครหลายคนใฝ่ฝันอยากไปเยือนสักครั้ง! อ้าว พูดอย่างนี้ไม่ได้โอเวอร์นะ เพราะสถานที่ที่เรากำลังเดินทางไป คือ ‘เกาะไข่มุกมิกิโมโต้’ (Mikimoto Pearl Island) เป็นฟาร์มไข่มุกชั้นนำของโลก และกล่าวกันว่าสามารถผลิตไข่มุกคุณภาพดีที่สุดของโลกขึ้นได้นั่นเอง!

วันนี้ทางมิกิโมโต้รู้ว่าเราจะไปเยือน จึงจัดเตรียมชักธงชาติไทยขึ้นคู่กับธงชาติญี่ปุ่นเพื่อต้อนรับ นับเป็นการให้เกียรติกันอย่างสูงเลย
นี่คือเกาะไข่มุกมิกิโมโต้ เกาะซึ่งมีการเลี้ยงหอยมุกครั้งแรกโดย คุณลุงโคคิชิ มิกิโมโต้ เมื่อปี ค.ศ. 1893 นับเป็นฟาร์มหอยมุกในเชิงอุตสาหกรรมที่ประสบความสำเร็จแห่งแรกในญี่ปุ่น เพราะก่อนหน้านั้นในอดีต คนญี่ปุ่นใช้ไข่มุกเพื่อเป็นเครื่องประดับ และนำมาบดทำยารักษาโรค โดยมีการเพาะเลี้ยงหอยมุกกันเป็นฟาร์มขนาดเล็กเท่านั้น และแน่นอนว่าไม่มีการส่งออกไปขายต่างประเทศด้วย

การเข้าถึงเกาะไข่มุกมิกิโมโต้ เราต้องเดินข้ามสะพานทางเชื่อมเหนือทะเลเข้าไป โดยบนเกาะแบ่งเป็น 4 โซน ให้เที่ยวชม คือ ลานไข่มุก, พิพิธภัณฑ์ไข่มุก, จุดแสดงหญิงนักประดาน้ำหาไข่มุก อามะซัน และสุดท้ายคือ หอรำลึกเกียรติประวัติคุณลุงโคคิชิ มิกิโมโต้ ผู้ก่อตั้งฟาร์มไข่มุกแห่งนี้ขึ้นโฉมหน้าของ คุณลุงโคคิชิ มิกิโมโต้ (ท่านมีชีวิตอยู่ระหว่างปี ค.ศ. 1858-1954) ท่านเกิดในร้านบะหมี่ชื่อ Awako ของบิดา บริเวณอ่าวโทบะ จากนั้นเมื่ออายุ 20 ปี ท่านก็เข้าไปทำงานในกรุงโตเกียว ได้เห็นการค้าขายสินค้าทางทะเลจากเมืองโยโกฮาม่า อย่างพวกหอยเป๋าฮื้อและปลิงทะเลตากแห้ง ท่านจึงตัดสินใจเร่ิมต้นอาชีพพ่อค้าของทะเลจากบ้านเกิด และสุดท้ายก็เข้าสู่ธุรกิจฟาร์มเลี้ยงหอยมุก ด้วยวิสัยทัศน์ที่ว่าหอยมุกมีคุณค่าและมีมูลค่าสูงกว่าของทะเลตากแห้งหลายร้อยเท่า โดยในช่วงเริ่มต้นทำฟาร์มหอยมุกนั้น ท่านได้คำแนะนำอย่างดีจากผู้เชี่ยวชาญชื่อ Narayoshi Yanagiในช่วงที่คุณลุงโคคิชิ มิกิโมโต้ เร่ิมทำฟาร์มหอยมุกนั้น เป็นยุคเมจิซึ่งญี่ปุ่นเริ่มเปิดประเทศรับอารยธรรมตะวันตกแล้ว และเกิดวิกฤตขึ้นอย่างหนึ่งบริเวณอ่าวโทบะบ้านเกิดท่าน คือมีการจับสัตว์ทะเลและหอยมากเกินไป จนพวกมันแทบหมดสิ้น! โดยเฉพาะหอยมุกนั้นไม่มีเหลือในธรรมชาติอีกเลย ฟาร์มของท่านจึงสร้างแรงบันดาลใจในการฟื้นฟูสภาพธรรมชาติขึ้นมา ควบคู่กับการทำฟาร์มเพาะเลี้ยงค้าขายอย่างประสบความสำเร็จ

หลังศึกษาค้นคว้าอยู่นาน ท่านก็พบว่าจากบรรดาหอยมุกกว่า 100,000 ชนิดที่มีอยู่ทั่วโลก มีหอยมุกอยู่แค่ 6 ชนิด ที่ให้ไข่มุกสวยที่สุด ทั้งสีดำ สีขาวนวล สีทอง และสีฟ้า แต่พันธุ์ที่ถือว่าให้ไข่มุกสวยที่สุดในโลก คือ หอยมุก Akoya (ชื่อวิทยาศาสตร์ Pinctada fucata) เพราะจะได้ไข่มุกเม็ดโต ทรงกลมสมบูรณ์ สีสันสวยงาม และมีความแววาวในเนื้อ อย่างหาที่เปรียบมิได้!
นับจากวันนั้นจวบจนวันนี้ ก็ครบ 160 ปีแล้ว ที่ชื่อไข่มุกมิกิโมโต้ ได้ผงาดขึ้นมาในวงการเครื่องประดับและไข่มุกของโลก โดยร้านที่ท่านเปิดขายแห่งแรกอยู่ในย่านกินซ่า ของมหานครโตเกียว การทำธุรกิจของคุณลุงโคคิชิ มิกิโมโต้ ไม่ได้หยุดนิ่งอยู่แค่การขายไข่มุกเป็นเม็ดๆ ทว่าท่านได้ส่งพี่ๆ น้องๆ ไปเรียนการทำเครื่องประดับถึงโรงเรียนในยุโรป เพื่อกลับมาทำคอลเลกชั่นเครื่องประดับไข่มุกของตนเอง นับว่าท่านเป็นคนที่มี Vision มากคณะนักท่องเที่ยวจาก บริษัท เวิล์ด โปร แทรเวิล จำกัด ถ่ายภาพร่วมกันเป็นที่ระลึก ด้านหน้าอนุสาวรีย์ท่านโคคิชิ มิกิโมโต้ได้เวลาไปชมการแสดง การดำน้ำงมหอยมุกของเหล่าหญิงนักดำน้ำโดยไม่ใช้ถังอากาศแห่งมิเอะ เรียกว่า ‘อามะ’ (Ama) เป็นอาชีพเก่าแก่อันมีเกียรติ และอยู่คู่กับฟาร์มไข่มุกมิกิโมโต้มาตั้งแต่ต้น เพราะพวกเธอคือคนที่ดำน้ำนำแม่หอยมุกลงไปไว้ที่ก้นทะเล เพื่อเลี้ยงให้มันเติบโตค่อยๆ สร้างไข่มุกขึ้น หรือในเวลาที่มีพายุคลื่นลมแรงมากๆ พวกเธอก็ต้องดำน้ำลงไปย้ายหอยมุกเข้าสู่บริเวณที่ปลอดภัย และเมื่อหอยมุกโตได้ที่ ถึงเวลาเก็บมาขาย ก็พวกเธออีกนั่นล่ะที่ต้องดำน้ำลงไปงมขึ้นมา ขอนับถือเลยอามะ
การสาธิตดำน้ำตัวเปล่าของเหล่าอามะนี้ แม้จะเป็นแบบง่ายๆ แต่ก็น่าสนุก และช่วยให้เราได้เห็นถึงความยากลำบาก ความเสี่ยงอันตราย ในอาชีพใต้น้ำนี้เป็นอย่างดี ในอดีตว่ากันว่าที่มิเอะมีอามะอยู่เป็นพันคน พวกเธอมีทั้งสาวน้อยสาวใหญ่และคุณป้าคุณยายวัยดึก! สามีออกเรือประมงไปจับปลา พวกเธอก็ดำน้ำเก็บหอยเป๋าฮื้อ กุ้งมังกร สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล หอยสังข์ กัลปังหา และหอยมุก ขึ้นมาขายเลี้ยงชีพ

กระทั่งฟาร์มไข่มุกมิกิโมโต้เปิดตัวขึ้นอามะส่วนหนึ่งจึงได้มาช่วยงานในฟาร์มอย่างถาวร แม้ปัจจุบันนี้เทคโนโลยีจะก้าวหน้าขึ้นมาก และอาชีพดำน้ำตัวเปล่าไม่ใช้ถังอากาศของอามะแทบจะหายไปแล้ว ฟาร์มไข่มุกมิกิโมโต้ก็ยังเป็นแหล่งสุดท้ายในมิเอะ ซึ่งเราจะสามารถเห็นอามะในชุดผ้าสีขาวแบบดั้งเดิมได้ (ข้างในใส่ Wet Suit สีขาวเพื่อกันหนาว เพราะน้ำที่นี่เย็นมาก) นับเป็นการอนุรักษ์อาชีพดั้งเดิมของอ่าวโทบะและจังหวัดมิเอะเอาไว้
เคยมีคนสงสัยกันว่า ทำไมอาชีพนักดำน้ำตัวเปล่าแบบนี้ต้องให้ผู้หญิงทำ ทั้งๆ ที่มันอันตรายจะตายไป เหตุผลเขามีอยู่คือ สามีของพวกเธอจะออกเรือประมงไปจับปลา และพวกเธอก็ต้องช่วยดำน้ำเป็นอาชีพเสริมเลี้ยงครอบครัว นอกจากนี้ยังเชื่อกันว่า ผู้หญิงมีชั้นไขมันใต้ผิวหนังหนากว่าผู้ชาย จึงทนความเย็นจัดของน้ำทะเลในบริเวณนี้ได้! อีกทั้งผู้หญิงยังมีความจุปอดมากกว่า สามารถกลั้นหายใจดำน้ำได้นานกว่าผู้ชายนะสิ

อามะแต่ละคนจะมีอุปกรณ์ประจำตัว คือนอกจากชุดสีขาวที่สวมใส่แล้ว (สีขาวทำให้ปลาฉลามกลัว และไม่เข้ามาทำร้ายอามะ) ยังมีหน้ากากดำน้ำ มีด แชลงอันเล็กๆ สำหรับแงะหอยออกจากโขดหินหรือแนวปะการังใต้น้ำ รวมทั้งยังมีถังไม้ลอยน้ำได้ เอาไว้ใส่หอยและสัตว์ทะเลที่หาได้นำกลับเข้าฝั่ง
อาชีพดำน้ำตัวเปล่า หรือ Free Diving ของอามะ นับเป็นหนึ่งในอาชีพอันตรายที่สุดในโลก! เพราะพวกเธอสามารถตายได้ทุกขณะจากภยันตรายใต้น้ำ ไม่ว่าจะเป็นถูกสัตว์ทะเลมีพิษทำร้าย, ขาดอากาศจนหมดสติใต้น้ำ จมน้ำ, ปอดฉีก, เป็นตะคริว หรือถูกโขดหินใต้น้ำที่กำลังแงะหอยถล่มใส่! พวกเธอจึงต้องมีการฝึกฝนเรียนรู้สร้างความปลอดภัยให้ตัวเองด้วย อย่างเช่น พวกเธอจะไม่ดำน้ำลึกเกิน 6 ช่วงตัวของความสูงตัวเอง แต่อามะบางคนก็เคยดำน้ำลึกกว่า 10 เมตรมาแล้ว! นอกจากนี้พวกเธอจะไม่ดำน้ำนานและลึกเกินไป เพราะจะทำให้เกิดอาการมึนงง จากการที่เริ่มมีก๊าซไนโตรเจนซึมเข้ากระแสเลือด ในขณะที่ว่ายกลับขึ้นสู่ผิวน้ำ พวกเธอจึงต้องว่ายอย่างช้าๆ พร้อมกับพ่นอากาศจำนวนสุดท้ายในปอดออกมาด้วย เมื่อโผล่ขึ้นถึงผิวน้ำ เราจึงมักได้ยินเสียงคล้ายนกหวีดที่พวกเธอร้องออกมา นั่นคือเทคนิคการระบายลมออกจากปอด มิให้ปอดฉีกนั่นเอง (อากาศในปอดเราจะขยายและหดตัวได้ ตามความกดในระดับน้ำลึกไม่เท่ากัน)

นี่จึงเป็นอาชีพที่เสี่ยง และน่ายกย่องสุดๆสิ่งที่อามะงมขึ้นมาได้จากท้องทะเลมีหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นหอยเป๋าฮื้อ หอยมุก หอยเม่น ปลิงทะเล สาหร่ายทะเลต่างๆ กัลปังหา หอยสังข์ ฯลฯ อามะหลายคนในมิเอะมีอายุมากถึง 72 ปี และที่เคยมีการบันทึกไว้ อายุสูงสุดถึง 80 ปี! เราลองนึกภาพหญิงชราอายุ 80 ปี ดำน้ำลึก 10 เมตรโดยไม่ใช้ถังอากาศดูสิ! มัน Amazing แค่ไหน!!!!!!

อย่างไรก็ตาม เทคนิคในการดำน้ำของเหล่าอามะ มีทั้ง แบบดำน้ำเดี่ยว (Solo Diver) และดำน้ำคู่ (Couple Diver) โดยในแบบหลังนั้น คนที่เป็นสามีของอามะ จะนั่งรออยู่บนเรือ ปล่อยให้ภรรยาดำดิ่งลงไปทำงานใต้น้ำ โดยมีเชือกจากบนเรือผูกไว้ที่ตัวอามะด้วย สามีจะเป็นคนคำนวณว่าภรรยาดำน้ำนานเกินไป หรือลึกเกินไปหรือไม่ โดยดูได้จากความยาวเชือกที่ปล่อยออกไปนั่นเอง
อาชีพอามะมีบันทึกเก่าแก่ย้อนไปได้ถึงศตวรรษที่ 3 และจะยังคงอยู่คู่จังหวัดมิเอะต่อไป แม้จากจำนวนมากมายในอดีต จะลดลงเหลือแค่ประมาณ 1,300 คนในปัจจุบัน แต่นี่ก็คือหนึ่งในจิตวิญาณแห่งท้องทะเล ที่ร้อยรัดผูกพันผู้คนอยู่กับเกลียวคลื่นสีคราม และความอุดมที่มหาสมุทรพัดพามาให้พวกเขาเก็บเกี่ยวเลี้ยงชีพ จนสร้างเอกลักษณ์ตัวตนขึ้นได้ในที่สุด
วันนี้ทาง Mikimoto จัดเลี้ยง Afternoon Tea พร้อมเค้กอร่อยๆ ให้พวกเราเป็นพิเศษเลยหน้าตาดูดีมาก บอกได้เลยว่าเชฟตั้งใจแสดงฝีมือสุดๆเดี๋ยวนี้คนญี่ปุ่นปลูกผักชีกินกันเป็นล่ำเป็นสัน เพราะเขาบอกผักชีไทยโออิชิมากๆ ฮาฮาฮา เขาเลยนำผักชีมาประกอบกับอาหารคาว อาหารหวาน อย่างที่เราเองก็ต้องทึ่งได้เวลาที่หลายคนรอคอย คือการได้ซื้อหาเป็นเจ้าของไข่มุก Mikimoto สักเม็ด หรือสักเส้น ราคาก็มีให้เลือกตั้งแต่แพงระยิบ แบบเลขศูนย์ห้าตัว ไปจนถึงราคาหลักพันบาทก็มี แล้วแต่งบประมาณของเรา โดยเขาแบ่งเป็นโซนๆ ตามราคาไว้เลย พร้อมมีใบรับประกันที่มีเลข Serial Number ให้ไว้อุ่นใจด้วย ในกรณีที่เราซื้อไข่มุกเส้นที่ราคาสูงมากๆไข่มุกสีทอง ก็เป็นชนิดหนึ่งที่ได้รับความนิยมสูง ราคาต่างกันไปตามขนาด ความแวววาว และรูปทรงบางคนถามว่า ทำไมไข่มุก Mikimoto จึงมีราคาสูง ตอบง่ายๆ คือกว่าจะได้ไข่มุกแต่ละเม็ดนั้น ต้องใช้เวลาถึง 5 ปี เลี้ยงดูบ่มเพาะแม่หอยมุกอยู่ใต้ทะเล แต่ก่อนอื่น ต้องมีการคัดเลือกสายพันธุ์แม่หอยมุก เลี้ยงแม่หอยมุกจนเติบโต แล้วค่อยนำก้อนนิวเคลียสกลมๆ สอดเข้าไปในเนื้อหอยมุกให้มันระคายเคือง (จริงๆ เรียกว่าอาการเจ็บมากกว่า) จนมันคายสารแคลเซียมคาร์บอร์เนตรูปทรงคริสตัล ออกมาห่อหุ้มก้อนนิวเคลียสนั้น ซ้อนกันจำนวนหลายพันชั้น จนเกิดเป็นก้อนไข่มุกขึ้น!
ในจำนวน 100 เปอร์เซนต์ของหอยมุกที่เลี้ยงตลอด 5 ปี จะมี 50 เปอร์เซนต์ที่ตายไป มี 5 เปอร์เซนต์ที่เกิดผิดรูปทรงจนไม่สามารถเรียกได้ว่าไข่มุก มี 17 เปอร์เซนต์ ที่จัดเป็นไข่มุกคุณภาพต่ำ (Poor Quarlity Pearl) มีอีก 23 เปอร์เซนต์ ที่เป็นไข่มุกคุณภาพดี (Good Quality Pearl) และจะมีเพียง 5 เปอร์เซนต์เท่านั้น ที่ถือเป็นสุดยอดไข่มุกมิกิโมโต้ เรียกว่า ไข่มุกระดับ Hanadama

ทีนี้เข้าใจแล้วนะ ว่ากว่าจะได้ไข่มุกดีที่สุดในโลก 1 เม็ด มันยากลำบากแสนเข็นขนาดไหน!นอกจากจะมีเครื่องประดับไข่มุกให้ได้ซื้อหาครอบครองเป็นเจ้าของกันตามกำลังทรัพย์แล้ว Mikimoto ยังพัฒนาเครื่องสำอางนานาชนิด ที่มีส่วนผสมของไข่มุก ช่วยบำรุงผิวพรรณตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า
นอกจากนี้ยังมีส่วนของพิพิธภัณฑ์ไข่มุก บอกเล่าประวัติความเป็นมาของ Mikimoto พร้อมทั้งให้ความรู้เรื่องหอยมุก ไข่มุก และวิธีการเลี้ยงอย่างละเอียดยิบ
เจ้าหญิงไข่มุกแห่งมิกิโมโต้ ฮาฮาฮา ในพิพิธภัณฑ์เขามีมงกุฎไข่มุกจำลอง เอาไว้ให้ถ่ายภาพเป็นที่ระลึกกันด้วยนะจ๊ะมงกุฎไข่มุกหมายเลข 2 หรือ Pearl Crown II ซึ่งมิกิโมโต้ใช้เวลาสร้างสรรค์ขึ้นถึง 14 เดือนกว่าจะสำเร็จ (สร้างเสร็จเมื่อปี ค.ศ. 1979) ทั้งในส่วนไข่มุกระดับสุดยอด และทองคำบริสุทธิ์ทำเป็นลวดลายเหมือนกับบนกริชของฟาโรห์ตุตันคาเมนแห่งอียิปต์เครื่องประดับล้ำค่าหนึ่งเดียวในโลกแห่ง Mikimoto ชื่อ ‘Yaguruma’ ที่ประดับประดาด้วยไข่มุกเลอค่า เพชรแท้ และพลอยสีต่างๆ การดีไซน์มีแนวคิดนำเครื่องประดับดั้งเดิมของญี่ปุ่น 12 ชิ้น มาวางลวดลายไว้ในเครื่องประดับชิ้นนี้ชิ้นเดียว มีไว้โชว์นะจ๊ะ ไม่ได้ขาย ฮาฮาฮา

ในพิพิธภัณฑ์ยังจัดแสดงไข่มุกชนิดต่างๆ ให้ชม แต่ที่พลาดไม่ได้คือ ไข่มุกสีทอง และไข่มุกเม็ดใหญ่ที่สุดในโลก ซึ่งได้มาจากเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎ์ธานี ของเมืองไทยเรานี่เอง!
ตัวเบาหวิว เมื่อออกจากเกาะไข่มุก Mikimoto เพราะเพื่อนๆ หลายคนได้ครอบครองสร้อยไข่มุกสมใจแล้ว! เรานั่งรถต่อไปค่อนข้างไกลนิดนึง จนถึงร้านอาหารที่จะมีน้อยคนนักได้สัมผัส เพราะเป็นบ้านของเหล่าหญิงนักประดาน้ำแห่งมิเอะ ที่เปิดเป็นร้านอาหารทะเลปิ้งย่างสดๆ ให้เราชิมกันน่ะสิ ที่นี่ชื่อ Ama Hut Satoumian อยู่ในเมืองชิมะ (Shima) นั่นเอง แต่ต้องจองก่อนนะ เพื่อให้คุณป้าอามะไปหาของทะเลมาเตรียมไว้เจ้าของร้านและพนักงานรอต้อนรับเราอยู่แล้ว พร้อมด้วยป้ายและธงชาติไทย สร้างความตื่นเต้นให้เราตั้งแต่ยังไม่เข้าไปในร้าน ขอบคุณมากนะครับบอกแล้วว่ามิเอะเป็นดินแดนแห่ง Seafood! มื้อนี้เราจึงจะได้ลิ้มลอง BBQ Seafood นานาชนิด ที่เพิ่งจับกันขึ้นมาสดๆ จากทะเลเลย มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดคือ Japanese Lobster หรือ Mie Lobster (กุ้งมังกรมิเอะ) ซึ่งมีอยู่เพียงแห่งเดียวในญี่ปุ่นที่จังหวัดมิเอะ
เมนูเด่น กุ้งมังกรมิเอะ (กุ้งมังกรญี่ปุ่น) ตัวหนึ่งยาวฟุตกว่า ที่สำคัญคือมากันสดๆ เป็นๆ ไม่ใช่แบบตายแช่แข็งมาให้กินนะ เพราะร้านนี้อยู่ใกล้ทะเลนิดเดียว แถมเจ้าของร้านยังเป็นชาวประมง และมีอามะนักประดาน้ำหญิงแท้ๆ มาป้ิงย่างให้เรากินกันต่อหน้าเห็นๆ เลย สุดยอด!!!!!! อามะ (Ama) วิถีหญิงนักประดาน้ำแห่งมิเอะมีอยู่จริง และยังคงมีลมหายใจในกระท่อมริมทะเลหลังนี้
ภาพเก่าเล่าเรื่อง วิถีความสุขอันเรียบง่ายของเหล่าอามะ ในช่วงพักผ่อนหลังจากดำน้ำเสร็จ ก็ขึ้นมาปิ้งย่าง Seafood กินกัน พร้อมกับผิงไฟคลายหนาวไปด้วยไม่พูดพล่ามทำเพลง ป้าอามะเร่ิมปิ้งย่าง BBQ Seafood ให้เราหม่ำ ด้วยหอยเชลล์และหมึกตัวโตก่อนเลย
กินตามวิถีญี่ปุ่นแท้ๆ นั่งบนเสื่อตาตามิในกระท่อมอามะ กินป้ิงย่างอาหารทะเลสดๆ ที่เพิ่งขึ้นจากทะเล แหม โออิชิ!ในที่สุดก็ได้เวลาที่รอคอย BBQ กุ้งล็อบสเตอร์มิเอะ ไซต์ใหญ่จริงทุกตัว แต่คุณป้าอามะให้ชิมแค่คนละ 1 ตัว พอนะจ๊ะ ฮาฮาฮา
ป้ิงย่างอยู่พักเดียว คุณป้าอามะก็แกะกุ้งล็อบสเตอร์ยักษ์ใส่จานมาให้เราเสร็จสรรพพร้อมกิน โดยแยกหัวแยกตัว และแกะเปลือกให้เรียบร้อย น่ารักจริงๆ คุณป้าหอยเชลล์ยักษ์ กำลังเดือดปุดๆ อยู่บนเตาปิ้งย่าง รอไม่ไหวแล้ววววว!Seafood สดๆ นานาชนิดในมื้อนี้ ทำให้เรารู้สึกว่า ได้มาถึงและเข้าถึงมิเอะอย่างแท้จริงแล้ว
หมึกย่างตัวโตจนแทบจะล้นตะแกรงปิ้ง!นั่งกินกันไป พูดคุยกันไป คุณป้าอามะก็จะเล่าเรื่องวิถีชีวิตการดำน้ำ และเกร็ดความรู้ต่างๆ ในท้องทะเลให้ฟังด้วย (ใครรู้ภาษาญี่ปุ่นช่วยแปลให้ที)
วันนี้เราจัดหนัก Seafood กันมาทั้งวัน ตั้งแต่หอยนางรมยักษ์มื้อเที่ยง มาจนถึง BBQ Seafood ในกระท่อมอามะตอนมื้อเย็น บอกได้คำเดียวว่า ‘มิเอะคือเมืองแห่งหอยและกุ้งล็อบสเตอร์’

ความสุข และความอิ่ม ไม่เคยปราณีใคร! วันนี้เราแทบสำลักความสุขและความอิ่มอันล้นปรี่ที่มิเอะมอบให้ ขอเข้านอนอย่างมีความสุข พร้อมเที่ยวต่อในวันสุดท้ายพรุ่งนี้นะจ๊ะ

Special Thanks : บริษัท เวิล์ดโปร แทรเวิล จำกัด (World Pro Travel Co., Ltd.) สนับสนุนการเดินทางจัดทำสารคดีเรื่องนี้เป็นอย่างดีเยี่ยม

สนใจไปเที่ยวมิเอะ ติดต่อ โทร. 0-2026-3372, line id : wpoutbound หรือดูรายละเอียดได้ที่ www.worldprotravel.com/tour-program

และ www.facebook.com/WorldProTravel หรือสอบถามข้อมูลได้ที่ outbound@worldprotravel.com

Explore Mie, Miracle of Kansai (Episode 2)

มีนาคม 7, 2018/0 Comments/in เที่ยวทั่วโลก /by chaton chokpattara

วันที่สองของการเดินทางท่องเที่ยวใน จังหวัดมิเอะ (Mie) อากาศแจ่มใส เย็นสบายกำลังดี เดินเที่ยวได้โดยไม่ต้องใส่เสื้อกันหนาวหนาๆ อากาศสดชื่นมาก สูดหายใจได้เต็มปอด แถมอาหารเช้าที่โรงแรมก็อร่อย

เช้านี้เราออกจากโรงแรมกัน 9.00 น. มุ่งหน้าสู่ เมืองอิเสะ (Ise) เมืองติดชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกที่สำคัญมากอีกเมืองหนึ่ง เพราะเป็นที่ตั้งของศาลเจ้าชินโตซึ่งมีความเก่าแก่ที่สุด มีขนาดใหญ่ที่สุด และสำคัญที่สุดในประเทศญี่ปุ่น นั่นคือ ‘ศาลเจ้าหลวงแห่งอิเสะ’ (Grand Shrine of Ise) เปรียบได้กับวัดพระแก้วของบ้านเราเลยทีเดียวเชียว โดยคนญี่ปุ่นเรียกที่นี่ว่า ‘อิเสะจิงงุ’ (Ise Jingu) เพราะคำว่า ‘จิงงุ’ (Jingu) แปลว่า ‘ศาลเจ้า’ (Shrine) ถ้าคนญี่ปุ่นบอกว่าฉันจะไปจิงงุ ก็เป็นที่เข้าใจตรงกันว่าเขาจะมาสักการะศาลเจ้าหลวงแห่งอิเสะ ในจังหวัดมิเอะ นั่นเอง
จากประตูทางเข้าด้านหน้า ที่มีซุ้มประตูโทริอิขนาดใหญ่ เราต้องเดินข้ามสะพานไม้เข้าสู่ปริมณฑลอันศักดิ์สิทธิ์ของศาลเจ้าหลวงอิเสะ ซึ่งจากจุดนี้ต้องเดินผ่านผืนป่าโบราณเข้าไปอีกราวๆ 500 เมตร แต่ก็เดินเพลิน เพราะมีธรรมชาติสุมทุมพุ่มไม้ไพรพฤกษ์ให้อภิรมย์ตลอดทางตลอดทางเข้าสู่ตัวศาลเจ้าหลัก เราจะผ่าน ซุ้มประตูโทริอิ 3-4 แห่ง อันเป็นตัวแทนของการเข้าสู่สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ รวมถึงคนญี่ปุ่นยังเชื่อว่า ซุ้มประตูโทริอินี้มีไว้ให้นกมาเกาะ เพราะนกคือตัวแทนที่สามารถติดต่อกับเทพเจ้าอามาเทราสุ โอมิคามิ (Amaterasu Omikami) ได้ เทพีองค์นี้คือ เทพีแห่งพระอาทิตย์ ผู้ให้กำเนิดชาวญี่ปุ่นทั้งมวล คนญี่ปุ่นจึงเรียกตนเองว่า ‘ลูกพระอาทิตย์’ ยังไงล่ะ ทว่าไม่เคยมีใครเห็นหรอกนะ ว่าเทพีอามาเทราสุท่านมีพระพักตร์เป็นอย่างไร แต่ก็คงไม่จำเป็น เพราะชาวญี่ปุ่นได้ยอมรับนับถือในตัวพระองค์อย่างลึกซึ้งมาจนถึงปัจจุบัน
วันนี้มีนักท่องเที่ยวและผู้แสวงบุญชาวญี่ปุ่นเข้ามาสักการะศาลเจ้าหลวงอิเสะกันอย่างล้นหลามอย่างเคย เพราะในแต่ละปีจะมีคนมาที่นี่ไม่ต่ำกว่า 10 ล้านคน เราจะเห็นการผสมผสานทางวัฒนธรรมเก่าใหม่ ของชุดกิโมโนอันสวยงาม กับชุดสูทแบบตะวันตกของผู้ชายที่เดินเคียงคู่กันไป นี่คือญี่ปุ่นที่ดำรงเอกลักษณ์ของตนไว้ ในขณะที่ก็มีความโมเดิร์นเข้ามาผสานอยู่ในทุกอณูเมื่อเดินมาถึงซุ้มประตูโทริอิแต่ละอัน เราควรหยุดยืน ตั้งใจกราบและน้อมคำนับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งสิงสถิตอยู่ในศาลเจ้าหลวงอิเสะ รวมถึงทำความเคารพพลังธรรมชาติในป่าโบราณผืนนี้ด้วย เพลิดเพลินกับการเดินชมธรรมชาติสองข้างทาง ไม่ต้องเร่งร้อน เพราะเรามีเวลาอยู่ที่นี่หลายชั่วโมง
ระหว่างทางจะได้ชื่นชมต้นไม้โบราณอายุหลายร้อยปี (เขาว่าบางต้นอายุเป็นพันปี) สูงใหญ่หลายสิบเมตร ลำต้นหลายคนโอบ แผ่กิ่งก้านสาขาร่มรื่น และทรงพลัง ราวกับว่าเทพแห่งต้นไม้กำลังยืนตระหง่านคอยต้อนรับการมาเยือนของเราอยู่อย่างไรอย่างนั้นก่อนเข้าถึงตัวศาลเจ้าหลัก จะมีจุดแวะให้เราชำระล้างมือและบ้วนปากให้สะอาด จริงๆ คือกุศโลบายคล้ายการชำระกายใจ ปลดวางสิ่งวุ่นวายจากโลกภายนอก ก่อนเข้าเฝ้าเทพเจ้านั่นเอง ซึ่งจริงๆ ความเชื่อเรื่องการใช้น้ำบริสุทธิ์ชำระล้างนี้ก็มีอยู่ในทุกอารยธรรมของโลก อย่างของอาณาจักรเขมร ก่อนเข้าไปสักการะเทพในปราสาทหิน ก็ต้องชำระล้างร่างกายในบาราย (สระน้ำ) เช่นกันจริงๆ แล้วศาลเจ้าหลวงแห่งอิเสะมีอาณาบริเวณกว้างขวางหลายร้อยไร่ ในบริเวณนี้มีศาลเจ้าเล็กศาลเจ้าน้อยกระจายอยู่หลายแห่ง ระหว่างทางเราสามารถแวะชมและถ่ายภาพได้ในจุดที่เขาอนุญาต ในที่สุดก็เดินมาถึงตัวศาลเจ้าหลักของศาลเจ้าหลวงอิเสะแล้ว จุดสุดท้ายที่อนุญาตให้ถ่ายภาพได้คือตรงเชิงบันไดหินนี้ เมื่อก้าวขึ้นไปด้านบนก็ไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพอีกต่อไป ต้องปฏิบัติตามด้วยนะ อย่าฝ่าฝืน เพราะจะมีเจ้าหน้าที่ตาไวคอยมาเตือนอย่างสุภาพตัวศาลเจ้าหลักของศาลเจ้าหลวงอิเสะมีกำแพงล้อมรอบ ไม่เปิดเผยหรืออนุญาตให้บุคคลทั่วไปเห็นได้ เพราะถือเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งยวดอย่างสูงสุดของลัทธิชินโต อีกทั้งยังเป็นสถานที่เก็บรักษา ‘คันฉ่องศักดิ์สิทธิ์’ อันเป็น 1 ใน 3 เครื่องราชกกุธภัณฑ์ของพระจักพรรดิในวันขึ้นครองราชย์ (อีก 2 สิ่ง คือ พระขรรค์ และอัญมณี) ซึ่งผู้ที่นับถือลัทธิชินโตก็จะนับถือสิ่งนี้เป็นเครื่องเคารพสูงสุดเช่นกัน เนื่องจากเขาไม่มีรูปเคารพของเทพ หรือศาสดา

ตัวศาลเจ้าหลวงแห่งอิเสะสร้างขึ้นเมื่อปีที่ 4 ก่อนคริสตกาล หรือประมาณ พ.ศ. 539 เพื่อถวายความศรัทธาแด่เทพีอามาเทราสุ หรือเทพีแห่งพระอาทิตย์ และด้วยความที่ศาลเจ้าสร้างมาเมื่อหลายพันปีก่อน วัสดุที่ใช้จึงมีไม้และหินเป็นหลัก ทางญี่ปุ่นเขาก็อนุรักษ์สถาปัตยกรรมนี้ไว้ ไม่เปลี่ยนแปลง โดยกำหนดให้มีการซ่อมสร้างใหม่ทุก 10 ปี เพื่ออนุรักษ์ภูมิปัญญาเชิงช่าง และสืบสานการสืบทอดองค์ความรู้จากรุ่นสู่รุ่นต่อไปออกจากศาลเจ้าหลวงอิเสะ แค่เดินข้ามถนนมา เราก็เข้าสู่ถนนแสนน่ารักในบรรยากาศสุดชิลชื่อ ‘ถนนโอคาเงะ โยโคโช’ (Okage-yokosho Street) เป็นถนนคนเดินย้อนยุคที่เหมาะสำหรับคนโหยหาอดีต และถือเป็นถนนคนเดินแบบโบราณอันมีชื่อเสียงที่สุดของจังหวัดมิเอะเลยก็ว่าได้ เพราะเขาได้ฟื้นคืนชีพชุมชนเก่าสมัยเอโดะ-สมัยเมจิตอนต้นขึ้นมา (ราวๆ ค.ศ. 1603-1868) ด้วยการบูรณะและสร้างเมืองขึ้นใหม่เมื่อ ค.ศ. 1993 เหมือนการเนรมิตภาพอดีตให้ฟืนคืน กลับมาเป็นถนนคนเดินที่คึกคักด้วยร้านรวงสองฟากฝั่ง ไม่ว่าจะเป็นร้านขนม ร้านอาหาร ร้านน้ำชา พิพิธภัณฑ์ และร้านขายของที่ระลึกน่ารักๆ เป็นร้อยๆ ร้าน!
ในสมัยเอโดะและเมจิ ชุมชน ถนนโอคาเงะ โยโคโช รุ่งเรืองขึ้นก็เพราะตั้งอยู่ติดกับศาลเจ้าหลวงอิเสะนั่นเอง ในแต่ละปีจึงมีผู้คนหลั่งไหลมาสักการะศาลเจ้าไม่ขาดสาย ปัจจุบันถนนสายนี้ได้กลายเป็นเส้นทางแห่งชีวิตชีวา มีนักท่องเที่ยวทั้งญี่ปุ่นและนานาชาติเข้ามาสัมผัสความน่ารัก ทุกย่างก้าวจึงเหมือนการพาตัวเองย้อนไปสู่อดีต โดยเฉพาะสถาปัตยกรรมอาคารบ้านเรือน ได้สะท้อนส่วนเสี้ยวของวิถีปุถุชนในยุคเอโดะขึ้นอย่างชัดเจนมาก เพราะเป็นยุคที่คนชั้นกลางและชนชั้นล่างพอลืมตาอ้าปากได้ กระทั่งถึงยุคเมจิที่ญี่ปุ่นเปิดประเทศรับอารยธรรมตะวันตก ถนนสายนี้จึงนำเราย้อนไปสู่สิ่งเหล่านี้ได้ราวกับ Living Museum
ความงามในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ ของถนนโอคาเงะ โยโคโช
คนรักแมวต้องหยุดถ่ายรูปกันแน่นอน กับรูปน้องเนโกะจังเต้นแอโรบิก เห็นแล้วอดอมยิ้มไม่ได้ ฮาฮาฮา สีสัน และความเก๋ไก๋แห่งดีไซน์แบบญี่ปุ่น กรุ่นอยู่ในทุกซอกมุมบนถนนโอคาเงะ โยโคโชความสนุกสนานอย่างหนึ่งของการเดินเที่ยวถนนโบราณสายนี้ คือการเดินไปกินไป ฮาฮาฮา ใช่แล้ว ฟังไม่ผิดหรอก เพราะตลอดทางจะมีร้านอาหารและร้านขนมเรียงรายให้ชิมกันจนพุกกาง แนะนำอย่างหนึ่งที่ไม่ควรพลาด คือ ‘ซอฟท์ครีมเต้าหู้’ อันนึงราคาไม่กี่ร้อยเยน แต่ความอร่อยเกินราคา เนื้อซอฟท์ครีมนวลเนียนหนืดนุ่ม รสไม่หวานจัด กลิ่นหอมติดลิ้นติดจมูกมาก แต่ขอเตือนว่าให้ชิมอันเดียวพอ เพราะเดินไปเรื่อยๆ ยังมีของอร่อยรออยู่อีกเพียบนะสิ ฮาฮาฮาสินค้าพื้นเมืองโดดเด่นที่เป็นเหมือน OTOP ของมิเอะอย่างหนึ่ง ก็สามารถซื้อหากันได้ที่นี่ในสนนราคาไม่แพงเลย นั่นคือ ‘สาหร่ายทะเล’ ในหลากรูปแบบ ทั้งสดและแห้ง บ้างก็มาเป็นผงโรยข้าว จัดเป็นอาหารมีประโยชน์ ที่อุดมด้วยวิตามิน เกลือแร่ และมีสารคลอโรฟิลด์ในปริมาณสูงปรี๊ด สามารถซื้อกลับเมืองไทยได้ง่าย เพราะแพ็กเกจกระทัดรัดดีจังแต่ร้านที่เราหยุดแวะกันนานที่สุดคือ ร้านขายปลาแห้งของคุณลุงใจดี ที่เปิดหน้าร้านเป็นเตาป้ิงย่างปลาให้ลูกค้าชิมในปริมาณไม่อั้นกันตลอดวัน! ชิมเท่าไหร่ก็ได้ ไม่ว่าสักคำ จะซื้อไม่ซื้อก็ไม่เป็นไร ยิ้มแย้มแจ่มใส ร้านนี้ขายเฉพาะปลาแห้งนานาชนิด มีทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ ซื้อกลับบ้านได้เลย วิธีกินก็ง่าย นำมาปิ้งย่างหรือจี่ไฟให้สุกดีก่อน จะได้กลิ่นหอมฉุยชวนน้ำลายสอ และเมื่อได้กัดเข้าไปสักคำตอนร้อนๆ จะรู้สึกถึงความสดใหม่ของปลาแห้ง ซึ่งบางชนิดเป็นปลาไข่ เนื้อหนานุ่ม มีความมันอยู่ในตัว เรียกว่าคุณลุงเขายกทะเลมาไว้ที่นี่จริงๆ!
ปลาแห้งตัวเล็กผอมเรียว ถูกนำไปเรียงไว้บนกระทะแบนร้อนๆ อีกเดี๋ยวเดียวก็ชิมฟรีกันได้ไม่อั้น แต่อย่าลืมเหลือไว้ให้เพื่อนๆ ชิมด้วยล่ะ ฮาฮาฮา
ในร้านมีสัตว์ทะเลแห้งสารพัดชนิดมาแขวนโชว์กันด้วย ว้าว!ชิมแล้วก็ซื้อกลับบ้านกันแทบทุกคน เพราะเป็นปลาแห้งแดดเดียวสดใหม่ และสะอาดน่ากินมากเดินเที่ยวเหนื่อยก็มีร้านน้ำชาสไตล์โบราณยุคเอโดะให้นั่งพักนั่งดื่มกันด้วย แต่อาจต้องรอคิวนิดนึงนะ เพราะลูกค้าแน่นตลอดน้ำชาญี่ปุ่นร้อนๆ แก้หนาว และช่วยบำรุงรักษาสุขภาพไปในตัวนั่งดื่มชาประสานักท่องเที่ยวบนเสื่อตาตามิ พร้อมกับชิมขนมอร่อยๆ ไปด้วย อย่างนี้เรียกว่าเข้าถึงวิถีคนญี่ปุ่นแล้วล่ะอาหารมื้อเที่ยงของวันนี้ ใครจะเลือกกินราเมนร้อนๆ แบบญี่ปุ่นแท้ๆ ในถนนคนเดินก็ได้ หรือใครจะลองลิ้มเทปันยากิสุดอลังการที่ร้าน Tessen ก็ไม่ว่ากันSeafood นานาชนิดได้รับการนำมาประกอบอาหารรสเลิศ เพราะจังหวัดมิเอะมีชายฝั่งทะเลยาวเหยียด เป็นแหล่งสัตว์ทะเลชุกชุมมากหลังจากพาตัวเองย้อนไปในยุคเอโดะและเมจิ พร้อมกับกินอาหารเที่ยงจนอิ่มแปล้แล้ว เราก็เดินทางต่อไปยังไฮไลท์ของจังหวัดมิเอะ คือ ‘หินแต่งงาน’ (Wedding Rock หรือ Marrige Couple Rocks) ซึ่งคนญี่ปุ่นเรียกว่า ‘Meoto Iwa’ เป็นหินสองก้อนตั้งอยู่ในทะเลใกล้ชายฝั่ง บริเวณศาลเจ้าฟุตามิโอคิทามะ (Futami Okitama Shrine) หินก้อนหนึ่งมีขนาดใหญ่ อีกก้อนเล็กกว่า เชื่อมโยงกันด้วยเชือกฟางเส้นใหญ่คล้ายมงคลงสมรสของบ่าวสาวในวันแต่งงาน เรียกว่า ‘ชิเมนาวะ’ (Shimenawa Rope)

ตามตำนานหมายถึงคู่สามีภรรยา คือ เทพอิซานากิ (Izanagi no Okami) และเทพอิซานามิ (Izanami no Okami) ผู้สร้างสรรค์สิ่งต่างๆ ให้เกิดขึ้นบนโลก และให้กำเนิดเทพต่างๆ อีกมากมายแน่นอนว่า นี่คือหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวของมิเอะ ซึ่งคู่รักหวานแหว๋วนิยมเกี่ยวก้อยจูงมือกันมาเที่ยวมากที่สุดแห่งหนึ่งระหว่างทางเดินเลียบทะเลเข้าสู่หินแต่งงาน มีศาลเจ้าเล็กๆ อยู่ข้างทางให้แวะสักการะกันด้วย ศาลเจ้าฟุตามิโอคิทามะ เป็นศาลเจ้าเล็กๆ ตั้งอยู่ตรงโขดหินริมทะเลที่มองออกไปเห็นหินแต่งงานได้อย่างชัดเจน ในบริเวณนี้มีรูปปั้นและรูปสลักหินเป็นกบน้อยใหญ่มากมาย ใช้เป็นตัวแทนสัญลักษณ์แห่งความโชคดี
ขอให้ความรักมั่นคงยืนยาว หวานชื่น เหมือนหินแต่งงานที่อยู่ด้านหลังเรานี่นะ ตัวเอง คริคริเย็นมากแล้ว เรารีบมุ่งหน้ากลับสู่โรงแรม Shima Spain Mura เพื่อเปลี่ยนชุดไทยเข้าร่วมงานเลี้ยงสุดพิเศษ ‘Mie Thai Night Party’ ที่ทางจังหวัดมิเอะจัดให้กับพวกเราโดยเฉพาะบรรยากาศห้องจัดเลี้ยงสุดหรู กับแขกผู้มีเกียรติทั้งไทยและเมืองมิเอะ ร่วมสานสัมพันธ์อันแนบแน่นระหว่างกันแขก VIP ทั้งไทยและจังหวัดมิเอะ ร่วมโต๊ะรับประทานอาหารค่ำอย่างชื่นมื่นงานนี้ได้รับเกียรติอย่างสูงจาก ท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัดมิเอะ Mr. Shinichiro Watanabe มาเป็นประธานในงาน นอกจากนี้ยังมีตัวแทนจากเมืองชิมะ (Shima City) คือ ท่านนายกเทศมนตรี Chichiro Takeuchi และท่านเจ้าของโรงแรม Shima Spain Mura คุณ Hirodumi Nakane เข้าร่วมงานด้วยอาหารรสเลิศหลากเมนูจัดเต็มมากคืนนี้ ส่วนใหญ่นำวัตถุดิบจากท้องทะเลอันอุดมสมบูรณ์ของมิเอะ มาปรุงเพื่อโชว์ฝีมือกันเต็มที่
ปลาดิบละลานตา Sashimi of Happinessไม่ได้อร่อยอย่างเดียว แต่ขอบอกว่าฝีมือการจัดแต่งของเชฟมิเอะนี่สุดยอด!ข้าวผัดกุ้งล็อบสเตอร์มิเอะ เมนูนี้มีให้ชิมเฉพาะที่จังหวัดมิเอะเท่านั้น
ข้าวปั้นก็ชวนน้ำลายสอมากๆหอยเชลตัวใหญ่อบเนย จะอดใจไหวได้ไง!แม้แต่ออร์เดิร์ฟยังน่ากิน และมีส่วนผสมของท้องทะเลมิเอะด้วย มิได้ขาด
งานคืนนี้จะสมบูรณ์ไปไม่ได้ หากไม่มีอาหารหรือขนมไทยไปร่วมด้วย โดย พี่ตุ้ย คุณรุ่งนภา คำพญา กรรมการผู้จัดการ บริษัท เวิล์ด โปร แทรเวิล จำกัด ได้นำขนมไทยนานาชนิดขึ้นเครื่องบินตรงไปให้ชาวมิเอะชิมกัน สร้างสีสันและความตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างยิ่งทองหยิบ ทองหยอด มาแล้วจ้าท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัดมิเอะ Mr. Shinichiro Watanabe ขึ้นกล่าวต้อนรับนักท่องเที่ยวไทยจาก บริษัท เวิล์ด โปร แทรเวิล จำกัด และพร้อมต้อนรับชาวไทยทุกคนที่จะไปเยือนจังหวัดมิเอะ ด้วยมิตรไมตรี
พี่ตุ้ย คุณรุ่งนภา คำพญา กรรมการผู้จัดการ บริษัท เวิล์ด โปร แทรเวิล จำกัด กล่าวขอบคุณท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัดมิเอะ พร้อมกล่าวถึงความสัมพันธ์อันดีและยาวนาน ในด้านการท่องเที่ยวระหว่างญี่ปุ่นและไทย คุณรุ่งนภา คำพญา กรรมการผู้จัดการ บริษัท เวิล์ด โปร แทรเวิล จำกัด มอบของที่ระลึกให้กับ ท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัดมิเอะ Mr. Shinichiro WatanabeParty คืนนี้คือคอนเซ็ปต์ชุดไทย จะไทยแท้หรือไทยประยุกต์ก็ได้ เราเลยได้โอกาสนำขึ้นไปโชว์ให้ชาวญี่ปุ่นได้ซาบซึ้งในวัฒนธรรมไทยอันงดงาม
ต่อด้วยการแสดงดนตรีพื้นเมืองของชาวมิเอะ เสียงกลองฟังแล้วฮึกเหิม จนต้องขยับแข้งขยับขาตามอย่างสนุกเร้าใจ สาวน้อยในชุด ‘อามะ’ (Ama) หรือหญิงนักดำน้ำโดยไม่ใช้แท็งก์อากาศของชาวมิเอะ พร้อมด้วย ‘กุ้งล็อบสเตอร์ยักษ์มิเอะ’ คือ Signature ที่ทำให้มิเอะโดดเด่น และน่าไปเยือนในทุกฤดูกาลความสนุกสนาน และบรรยากาศฉันมิตร ของชาวไทยและชาวมิเอะชุดไทยสวยๆ ได้มีโอกาสไปโชว์ที่มิเอะแล้วนะ
ปิดท้ายงานอันแสนประทับใจด้วย โชว์ระบำสเปนชุดพิเศษ จาก โรงแรม Shima Spain Mura ถือเป็นสิ่งที่ห้ามพลาดชมเมื่อได้มาพักยังโรงแรมหรูแห่งนี้คืนนี้หลับฝันดีพร้อมกับภาพสาวสเปนในท่วงท่าลีลางดงามราวนางฟ้า!

พรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวมิเอะกันต่อ แทบจะรอไม่ไหวแล้วล่ะ เพราะได้ข่าวว่าเขาจะพาไปชมฟาร์มไข่มุกชื่อดังระดับโลก กะว่าจะซื้อกลับไปฝากที่บ้านสักเม็ดสองเม็ด ฮาฮาฮา

และ www.facebook.com/WorldProTravel หรือสอบถามข้อมูลได้ที่ outbound@worldprotravel.com

Blog Elements

Half Sized Blog Element (Single Author Style)

Half Sized Blog Element (Multi Author Style)

Full Sized Blog Element (Big Preview Pic)

INTERESTING LINKS