Archive for category: เที่ยวทั่วโลก

เมื่อกล่าวถึงแหล่งท่องเที่ยวในมาเลเซีย เชื่อเหลือเกินว่าคนส่วนใหญ่จะนึกถึงแต่ธรรมชาติ ป่าเขา น้ำตก ถ้ำ อะไรทำนองนี้ ทว่าเมื่อพูดถึงท้องทะเลอันสวยงามของดินแดนเสือเหลืองล่ะก็ บอกได้เลยว่า ยังมีหมู่เกาะและท้องทะเลสีครามน้ำใสแจ๋ว ให้ไปสัมผัสอีกมากมาย ไปง่ายๆ แต่สวยจับใจคงต้องยกให้ “เกาะเรดัง” (Redang Island) เกาะใหญ่ 1 ใน 9 ของเขตอนุรักษ์ทางทะเลรัฐตรังกานู ความงามเด่นของเรดังเริ่มขึ้นตั้งแต่แวบแรกที่เห็น เพราะหาดทรายหน้าเกาะขาวจั๊วะ สะท้อนแดดเจิดจ้า เวลาถอดรองเท้าลงไปเดินย่ำรู้สึกนุ่มนวลราวปุยแป้งละเอียด! น้ำทะเลก็ใสแจ๋วราวแก้วเจียระไน! เลยออกไปนิดนึงเป็นแนวโขดปะการังใต้น้ำ ที่มีฝูงปลา ปะการังหลากสี และซากเรือจม ให้ดำน้ำตื้นน้ำลึก ผจญภัยชื่นชมกันอย่างสนุกสนาน และยังมีรีสอร์ทเรียบหรูกลืนไปกับธรรมชาติบนเกาะให้พักค้างแรมกันด้วย

อากาศดีที่สุด ท้องฟ้าปลอดโปร่ง คลื่นลมสงบ เหมาะแก่การออกเรือเที่ยวทะเลหรือดำน้ำ ที่หมู่เกาะเรดัง คือ เดือนมีนาคม-เมษายน อุณหภูมิประมาณ 30 องศาเซลเซียส ส่วนเดือนตุลาคม-กุมภาพันธ์ เป็นฤดูมรสุม คลื่นลมแรง ฝนตกชุก รีสอร์ทบนเกาะเรดังจะปิดบริการ เพราะเรือหยุดวิ่งด้วย หน้าเกาะเรดัง มีซากเรือจมให้ดำน้ำผจญภัยสำรวจโลกใต้ทะเลกันด้วย

น้ำใสแจ๋ว แทบไม่มีตะกอนในน้ำ ทำให้แสงส่องลงไปสร้างความกระจ่างตาแก่แนวปะการังหน้าเกาะเรดัง

ดำน้ำสำรวจซากเรือจม หน้าเกาะเรดัง

Getting There

– ไทย-กัวลาลัมเปอร์  ใช้เวลาประมาณ 1.58 ชั่วโมง แล้วเปลี่ยนเครื่องบินไปรัฐตรังกานู อีก 51 นาที แนะนำ Malaysian Airlines (www.malaysiaairlines.com) เพราะปัจจุบันยังไม่มีบินตรงไทย-รัฐตรังกานู

– จากท่าเรือเมรัง (Merang) เมือง Kuala Terengganu ลงเรือเฟอร์รี่ต่อไปเกาะเรดัง ระยะทาง 45 กิโลเมตร ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง ค่าตั๋วเรือไปเที่ยวเดียว 40 ริงกิต / ไปกลับ 80 ริงกิต

ชาวมาดากัสการ์เชื่อว่า “ต้นเบาบับ” (Baobab) คือต้นไม้ของพระเจ้า หรือ Tree of God เพราะมันเป็นพรรณไม้อายุยืนนับพันปีที่ทั้งพิลึกพิลั่น และเปี่ยมคุณประโยชน์ที่สุดบนเกาะมาดากัสการ์! นอกจากผลจะกินได้แล้ว เปลือกยังใช้ทำเชือก เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย ฟืน แถมลำต้นอวบป่องแสนน่ารักของมัน ยังเก็บกักน้ำให้สัตว์และผู้คนได้ดื่มกิน เคยมีบันทึกว่าเบาบับเพียง 1 ต้น กักเก็บน้ำได้มากสุดถึง 120,000 ลิตร! จุดชมต้นเบาบับได้เจ๋งสุดในมาดากัสการ์คือที่ “ถนนแห่งต้นเบาบับ” (Avenue du Baobao) อยู่ห่างขึ้นไปทางเหนือราว 15 กิโลเมตร จากเมืองมูรุนดาฟ (Morondava) เป็นถนนเชื่อมต่อไปเมืองเบโล-เซอร์-ชิริบินา (Belo-sur-Tsiribina) คนที่คลั่งไคล้ใหลหลงธรรมชาติต่างมุ่งหน้าไปที่นั่น เพื่อชมต้นเบาบับยักษ์นับร้อยเรียงรายเคียงคู่อาทิตย์อัสดง เป็นภาพมหัศจรรย์ซึ่งไม่มีที่ใดเหมือน!

มีนิทานเล่าว่า เบาบับเป็นพันธุ์ไม้ชนิดแรกที่อุบัติขึ้นบนโลก แต่เมื่อมันเห็นต้นปาล์มมีรูปร่างเพรียวงาม มันก็อยากจะสูงกว่า ต่อมามีต้นไม้อื่นผลิดอกสีแดง เจ้าเบาบับก็อิจฉา และเมื่อมันเห็นต้นไทรใหญ่มีผลดก มันก็อยากจะเป็นอย่างเขา พระเจ้าจึงพิโรธทรงถอนต้นเบาบับขึ้นมา แล้วปักยอดลงดิน รากชี้ฟ้า เพื่อให้เบาบับรู้จักพอใจในสิ่งที่ตนมี ทุกวันนี้ต้นเบาบับยามผลัดใบทิ้งหมดในฤดูแล้งจึงแลเหมือนรากชี้ฟ้า!

รอยยิ้มสดใส ของสองสาวน้อยแห่งมาดากัสการ์

ถนนต้นเบาบับอันแสนแปลกตา

สระบัวที่อยู่ข้างๆ ถนนต้นเบาบับ

ถนนต้นเบาบับในแสงสุดท้ายอันน่าประทับใจของวัน

มาดากัสการ์ (Madagascar) คือเกาะใหญ่อันดับ 4 ของโลก ซึ่งนักธรณีวิทยาเรียกว่าเป็นทวีปน้อย! เพราะมาดากัสการ์เป็นส่วนของแผ่นดินที่หลุดออกจากแอฟริกาเมื่อ 165 ล้านปีก่อน จึงมีสัตว์แปลกๆ วิวัฒนาการอยู่จำเพาะเพียงแห่งเดียวในโลก คือ “ลีเมอร์” (Lemur) สัตว์ตระกูลวานรที่มีสายวิวัฒนาการเก่าแก่ที่สุด! มีตั้งแต่ตัวเท่าคนไปจนถึงตัวเท่าหนู! ถ้าอยากดูต้องไปที่ “เขตอนุรักษ์เอกชนเบเรนตี้” (Berenty Private Reserve) ทางตอนใต้ของมาดากัสการ์ ห่าง 80 กิโลเมตร จากเมืองฟอร์ดโดแฟงก์ (Ford Dauphin) บริเวณนี้เป็นพื้นที่กึ่งทะเลทราย มีป่าหนาม (Spiny Forest) แห่งสุดท้ายให้ชม

Mouse Lemur เป็นลีเมอร์ขนาดเล็กที่สุดของโลก ออกหากินเฉพาะตอนกลางคืน ดูน่าตาน่ารักเหมือนมิกกี้เมาส์ไม่มีผิดเลยนะ
เบเรนตี้ เป็นบ้านของลีเมอร์เด่น 3 ชนิด คือ ซิฟาก้า (Sifaka) ลีเมอร์หางแหวน (Ring-tailed Lemur) และลีเมอร์สีน้ำตาล (Brown Lemur) ทั้งหมดหากินเป็นฝูงเล็กๆ อยู่ในพื้นที่เดียวกันอย่างสงบ โดยเฉพาะซิฟาก้าที่ชอบลงมาโดดหย๋องแหย๋งอยู่บนพื้นอย่างน่ารัก เรียกว่า “ซิฟากาเริงระบำ” (Sifaka Dance) นักชีววิทยาสันนิษฐานว่า ลีเมอร์รุ่นแรกมาถึงมาดากัสการ์โดยติดมากับเศษสวะลอยน้ำ หรือเศษของแผ่นดินในคราวที่ทวีปลอเรเซีย (Laurasia) และกอนด์วานา (Gondwana) แยกออกจากกันใหม่ๆ เมื่อ 250 ล้านปีก่อน พวกมันวิวัฒนาการแยกออกไปกว่า 70 สายพันธุ์ กระทั่งมนุษย์มาถึงมาดากัสการ์เมื่อ 2,000 ปีก่อน ลีเมอร์จึงสูญพันธุ์ไปกว่า 16 ชนิด เพราะถูกล่า และมนุษย์ทำลายป่าของพวกมันซะเหี้ยน!

Sifaka Dance คือลีลาท่าทางการเคลื่อนที่ของตัวซิฟาก้า แทนที่มันจะเดินแบบธรรมดาๆ ไม่! แต่มันกลับใช้วิธีกระโดดหย๋องๆ ไปมาแทน เพราะเท้ามันมีสปริงดีมาก

ป่าหนามผืนสุดท้ายของมาดากัสการ์ ที่เบเรนตี้นี่อาจเป็นสถานที่หนึ่งบนพื้นพิภพ ซึ่งลึกลับ โดดเดี่ยว และพิสดารที่สุดเท่าที่เราจะจินตนาการได้! มันคืออาณาจักรของหินผาแหลมคมราวใบมีดนับล้านๆ พุ่งชูขึ้นสู่อากาศ มีกำแพงผาสูงชัน หลืบถ้ำ และร่องเหวลึกนับร้อยเมตรล้อมรอบ พืชและสัตว์ของที่นี่ต้องปรับตัวให้อยู่ในสภาพอากาศสุดขั้ว เพราะอุณหภูมิของทิวาและราตรีต่างกันถึง 20 องศาเซลเซียส! มันคือเทือกเขาหินปูนยาวที่สุดในโลก “ซิงงีแห่งเบมาราห์” (Tsingy de Bemaraha) ประเทศมาดากัสการ์ หรือที่นักท่องธรรมชาติรู้จักกันในนิกเนม “Grand Tsingy” เทือกเขาหินปูนแห่งนี้อยู่ห่างจากชายฝั่งตะวันตกของมาดากัสการ์ 60-80 กิโลเมตร ใกล้เมืองมูรุนดาฟกลางที่ราบสูงเบมาราห์ ทางตอนเหนือของแม่น้ำมานัมโบโล มันมีพื้นที่กว่า 1,520,000,000 ตารางเมตร! ทอดตัวในแนวเหนือ-ใต้ยาว 200 กิโลเมตร สูง 150-700 เมตร แผ่กว้างเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด!

คำว่า “ซิงงี” (Tsingy) เป็นภาษามาลากาซีของชนพื้นเมืองดั้งเดิมมาดากัสการ์ แปลว่า “เข็ม” เพราะหินปูนมีลักษณะตั้งแหลมชูชัน เกิดจากการทับถมของซากปะการังในบริเวณน้ำตื้นใกล้ทวีปแอฟริกา เมื่อผืนดินถูกแรงเค้นยกตัวขึ้นเป็นเกาะมาดากัสการ์ ซากฟอสซิลจึงเปลี่ยนเป็นเทือกเขาหินปูนยาวที่สุดในโลก องค์การ UNESCO จึงประกาศให้เป็นมรดกโลกทางธรรมชาติ เมื่อ พ.ศ. 2533

สำรวจถ้ำใต้พิภพ ที่เทือกเขาหินปูนยักษ์แกรนด์ ซิงงี่

นี่คือหนึ่งยอดเขาที่ได้ชื่อว่า สูงและสวยที่สุดของเทือกเขาสวิสแอลป์แห่งยุโรป “ยอดเขาแมตเตอร์ฮอร์น” (Mt.Matterhorn) ยอดเขามหัศจรรย์ทรงพีระมิดเรียบ 4 ด้าน หันไปยังสี่ทิศหลังของโลก! ด้วยความสูง 4,478 เมตร ยอดแหลมเฟี้ยวทะลุเมฆขึ้นสู่ท้องฟ้า จึงเคยเป็นหนึ่งในยอดเขาที่พิชิตยากที่สุดของยุโรป! โดยมีหน้าผา 3 ด้านหันไปทางสวิตเซอร์แลนด์ และ 1 ด้าน หันไปทางอิตาลี ชี้ชวนให้นักปีนเขาผจญภัยเสี่ยงชีวิตขึ้นไปทุกปีในฤดูร้อน แต่สำหรับนักท่องเที่ยวทั่วไป ช่วงเดือนพฤษภาคม-ตุลาคม อากาศดีจะที่สุด เพราะอุณหภูมิไม่หนาวเย็นเกินไป ท้องฟ้าก็ปลอดโปร่ง มองเห็นยอดเขาแมตเตอร์ฮอร์นได้จากในเมืองเซอร์แมตต์ (Zermatt) เมืองตากอากาศเล่นสกียอดฮิต แต่ถ้าอยากชมให้ใกล้ชิดขึ้นอีก ต้องนั่งรถไฟสาย Gornertgrat Bahn ขึ้นสู่ยอดเขากอร์เนอร์กราท สูง 3,089 เมตร เพื่อชมธารน้ำแข็งสุดอลังการ และยอดเขาแมตเตอร์ฮอร์นตระหง่านอยู่ตรงหน้า ใกล้ราวจะสัมผัสได้!ความมหัศจรรย์อย่างหนึ่งของยอดเขาแมตเตอร์ฮอร์นที่คนทั่วไปไม่ค่อยรู้ คือ ส่วนฐานของภูเขาเป็นแผ่นเปลือกโลกทวีปแอฟริกา (African Plate) ที่มุดลงไปใต้แผ่นเปลือกโลกทวีปยุโรป (European Plate) ดังนั้นยอดเขาแมตเตอร์ฮอร์นจึงเป็นทวีบยุโรป ซึ่งมีการก่อตัวขึ้นไม่ต่ำกว่า 100 ล้านปีแล้ว!

Getting There

– กรุงเทพฯ-ซูริก (Zurich) มีหลายสายการบิน เช่น Swiss International Airlines (www.swiss.com/ch/en) , Turkish Airlines (www.turkishairlines.com) ฯลฯ ใช้เวลาบินประมาณ 11.44 ชั่วโมง

– ซูริก–แซร์มัตต์ (Zermatt) โดยรถไฟ ใช้เวลา 3.30 ชั่วโมง จากเมืองไทยควรซื้อตั๋วรถไฟ Swiss Pass ไปก่อน เพราะจะได้ส่วนลดค่าตั๋วเป็นพิเศษ เป็นตั๋วรถไฟชั้น 1 สำหรับนักท่องเที่ยว ใช้เดินทางได้ทั่วสวิตเซอร์แลนด์ ตั๋วมีแบบอายุ 15 วัน ถึง 3 เดือน ติดต่อซื้อได้ที่ www.diethelmrail.com และ www.statravel.co.th

– แซร์มัตต์–แมตเตอร์ฮอร์น (Matterhorn) นั่งรถไฟขึ้นเขาสาย Gornertgrat Bahn เป็นรถไฟขบวนพิเศษ นำนักท่องเที่ยวขึ้นไปที่ยอดเขากอร์เนอร์กราท เพื่อชมยอดเขาแมตเตอร์ฮอร์น ถ้าจองตั๋วรถไฟ Swiss Pass ไปแล้วจากเมืองไทย ก็จะได้ส่วนลดค่าตั๋ว 50 เปอร์เซนต์ ค่าตั๋วคนละ 34 ฟรังก์ ใช้เวลา 40 นาที