Archive for category: เที่ยวทั่วโลก

ขอต้อนรับสู่ “โซล” (Seoul) มหานครอันสวยงาม ทันสมัย ยิ่งใหญ่ บ้านของคนกว่า 10 ล้านคน ศูนย์กลางของเกาหลีใต้ ที่มีบรรยากาศน่าเที่ยว สงบ งดงาม แต่งแต้มด้วยธรรมชาติ ทว่าไม่ขาดสีสันการช้อปปิ้งและความทันสมัย โดยเฉพาะในด้านสิ่งแวดล้อมนั้น ว่ากันว่าโซลเป็น “มหานครสีเขียวแห่งการอนุรักษ์” หรือ Eco-City ที่แท้จริงอีกด้วย

            คลื่นนักท่องเที่ยวไทยที่หลั่งไหลไปโซลกันปีละหลายแสนคน! เป็นเครื่องพิสูจน์ได้ดีถึงคำว่า “Korea Fever” หรือ “กระแสคลั่งเกาหลี!” ที่คนไทยแทบทุกระดับชั้นกำลังเป็นกันอยู่ขณะนี้!

“พระราชวังเคียงบกกุง” (Gyeongbokgung Palace) เป็นพระราชวังยิ่งใหญ่ที่สุดของเกาหลีใต้ เพราะถือเป็น 1 ใน 5 พระราชวังที่สร้างขึ้นสมัยราชวงศ์โชซอน เมื่อ พ.ศ. 1937 เป็นพระราชวังหลวงสำหรับกษัตริย์ออกว่าราชการ รวมถึงเป็นที่ประทับของเหล่าเชื้อพระวงศ์มาโดยตลอด แม้ว่าพระราชวังเคียงบกกุงดั้งเดิม จะถูกกองทัพญี่ปุ่นบุกทำลายไปซะส่วนใหญ่เมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ! (ประมาณ พ.ศ. 2135) แต่ภายหลังก็ได้รับการบูรณะขึ้นใหม่จนงดงามวิจิตรใกล้เคียงของเดิม

ชื่อพระราชวังเคียงบกกุงในภาษาเกาหลี แปลว่า “พระราชวังแห่งพรที่ส่องสว่าง” (The Palace of Shining Blessings) อดีตเคยมีตำหนักต่างๆ อยู่มากถึง 200 หลัง! ทว่าปัจจุบันเหลืออยู่แค่ 10 หลังเท่านั้น แต่ภายในพื้นที่กว่า 5.4 ล้านตารางฟุต! ก็ยังชวนให้จินตนาการถึงเศษเสี้ยวแห่งความอลังการในอดีตได้ดี    จุดเด่นการท่องเที่ยวที่นี่คือการย้อนรำลึกบรรยากาศเก่าๆ ได้ชมสถาปัตยกรรมอันสวยสด โดยเฉพาะการก่อสร้างที่ยังใช้ไม้และหินเป็นวัสดุหลัก เราจะเห็นการจำหลักไม้อันวิจิตรน่าทึ่ง! แนะนำให้ไปเที่ยวในช่วงวันที่ 3 หรือ 4 ตุลาคม (วันชาติเกาหลี) จะมีพิธีเฉลิมฉลองใหญ่ ตื่นตาตื่นใจมาก

 Info : เปิดทุกวัน (ยกเว้นวันอังคาร) เดือนมีนาคม-ตุลาคม เปิด 9:00-18:00 น. เดือนพฤศจิกายน-กุมภาพันธ์ เปิด 9:00-17:00 น. ค่าเข้าชม ผู้ใหญ่ 3,000 วอน เด็ก 1,500 วอน สอบถาม โทร. +82-2-3700-3900 การเดินทาง ใช้รถไฟใต้ดิน สาย 3 ลงสถานี Gyeongbokgung ออกทางออกที่ 5 หรือใช้รถไฟใต้ดิน สาย 5 ลงสถานี Ganghwamun ทางออกที่ 1 แล้วเดินต่ออีก 400 เมตร

หลายคนรู้จัก “โซลทาเวอร์” (Seoul Tower หรือ N Seoul Tower : N ย่อมาจากชื่อภูเขานัมซาน “Numsan” ที่หอคอยนี้ตั้งอยู่) ในฐานะ 1 ใน 18 หอคอย สูงที่สุดของโลก! คือสูงถึง 237 เมตร แต่อีกหลายคน กลับรู้จักหอคอยยักษ์แห่งนี้ในฐานะ “หอคอยแห่งความรักโรแมนติก” เพราะหนังเกาหลีเคยใช้ที่นี่เป็นโลเกชั่นมาแล้ว โดยเฉพาะฉากซึ้งๆ ที่พระเอกนางเอกจะนำแม่กุญแจมาคล้องล็อกความรักเอาไว้คู่กัน สาวกหนังเกาหลีเลยตามรอยมา!  ทุกวันนี้จึงมีแม่กุญแจเป็นแสนๆ อันถูกแขวนไว้ในราวเหล็กรอบๆ โซลทาวเวอร์! ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ!

            ภูเขานัมซานใจกลางกรุงโซลคือที่ตั้งของโซลทาวเวอร์ เป็นจุดชมวิว 360 องศา สุดสายตาพาโนรามา มองลงมาเห็นกรุงโซลจากมุมสูงได้เต็มตาเต็มอิ่ม บนนั้นแบ่งเป็น 3 โซน ทั้งโซนทาวเวอร์ โซนพลาซ่า และโซนล็อบบี้ ที่เจ๋งสุดของโซลทาวเวอร์น่าจะเป็นลิฟต์ขึ้นหอคอยที่มีความเร็วสูงถึง 4 เมตรต่อวินาที! สุดยอด!

ไฮไลท์อีกอย่างคือ “กุญแจคู่รัก” (N Seoul Tower Of Lover Keys) ด้วยความเชื่อว่า คู่รักคู่ใดมาคล้องกุญแจที่นี่จะทำให้รักยืนยาว จุดคล้องกุญแจอยู่ตรงฐานของโซลทาวเวอร์ เราต้องเขียนข้อความหรือชื่อคู่รักไว้บนแม่กุญแจ นำแม่กุญแจไปคล้องกับรั้วเหล็ก ส่วนลูกกุญแจต้องทิ้งไป

 Info : โซลทาวเวอร์เปิดให้เที่ยวทุกวัน ตั้งแต่เวลา 10.00-23.00 น. ถ้าชมอยู่ภายนอกไม่เสียตังค์ แต่ถ้าเข้าชมภายในหอคอย และขึ้นลิฟต์ไปด้านบนด้วย ผู้ใหญ่ต้องจ่าย 8,500 วอน เด็ก 4,00 วอน คนชรา 6,000 วอน การเดินทางไปชม สามารถขึ้นกระเช้าจากสวนนัมซานที่ตีนเขา ไป-กลับ ผู้ใหญ่ 6,300 วอน เด็ก 4,000 วอน หรือจะนั่งรถบัสขึ้นมาแล้วเดินต่ออีกนิดก็ได้ ถือเป็นการออกกำลังกายไปในตัว

 ท่ามกลางตึกสูงระฟ้า ท่ามกลางย่านช้อปปิ้งอันคึกคักเปี่ยมด้วยสีสัน ท่ามกลางจังหวะที่ก้าวไปไม่หยุดหย่อนในมหานครโซลแห่งนี้ ยังมีเมืองโบราณอายุกว่า 600 ปี ซุกซ่อนอยู่ในอ้อมกอดของความทันสมัยนั้น เรากำลังกล่าวถึง “เมืองเก่าบุกชน” (Bukchon Hanok Village) หมู่บ้านโบราณที่เป็นเสมือนแคปซูลเวลา สามารถพาเราย้อนกลับไปสู่โซลสมัยราชวงศ์โชซอนได้จริงๆ!

            คำว่า “ฮันอก” (Hanok) ในภาษาเกาหลีหมายถึง “บ้านสไตล์โบราณ” ถ้านึกไม่ออก ให้ลองนึกถึงบ้านของหนังจีนยุทธจักรที่เราเคยดูกันในทีวี คล้ายๆ แบบนั้นล่ะ มักจะเป็นบ้านชั้นเดียว มีรั้วหินหรือไม้เตี้ยๆ ล้อม หลังคามุงด้วยกระเบื้องดินเผาลอนโค้ง ประตูมักจะเป็นไม้บานใหญ่ๆ แต่ที่นี่ดี เพราะทั้งหมดยังมีคนอยู่อาศัย จึงเป็นเมืองเก่าที่ยังมีลมหายใจ มีชีวิต บางส่วนเปลี่ยนโฉมเป็น Art Gallery ร้านอาหาร ร้านกาแฟน่านั่ง เป็นพิพิธภัณฑ์ ร้านขายของที่ระลึก งานทำมือ หรือบ้างก็เป็น Work Shop ที่เราสามารถเข้าไปลองทำงานศิลป์ได้ เมืองเก่าบุกชนตั้งอยู่ในพื้นที่กึ่งกลาง ระหว่างพระราชวังเคียงบกกุง กับพระราชวังชางด๊อก ภายในหมู่บ้านมีซอกหลืบทางเดินวกวนราวเขาวงกต บางส่วนตั้งอยู่บนพื้นราบ แต่บางส่วนตั้งอยู่บนเนินเขาลดหลั่นกันลงมา ยามเย็นสามารถชมพระอาทิตย์ตกได้อย่างงดงามตรึงตรา

 Info : เดินทางไปง่ายๆ ด้วยรถไฟฟ้าสายสีส้ม ลงสถานี Anguk ทางออก 2 แล้วเดินขึ้นไปทางทิศเหนือตามถนนใหญ่ไปอีก 300 เมตร ก็ถึง เมืองเก่าบุกชนเปิดให้เดินเที่ยวชมทุกวัน ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย เวลาเหมาะที่สุดคือตั้งแต่ 08.00-21.00 น. หลังจากนั้นจะมืด   ค่อนข้างเปลี่ยว สอบถามเพิ่มเติม โทร. +82-2-3707-8388 http://bukchon.seoul.go.kr

 จะว่าไปแล้ว ผู้นำเกาหลีเป็นคนที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกลไม่ใช่น้อย ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สามารถเปลี่ยนคลองน้ำเน่าสนิทสีดำปี๋ อย่าง คลองชองเกชอน (Cheonggyecheon Stream) ให้กลายเป็นหนึ่งในแหล่งท่องเที่ยวยอดฮิตของโซลไปได้เหมือนทุกวันนี้! ว้าว สุดยอด!

คลองชองเกชอนเป็นคลองสำคัญไหลผ่านใจกลางกรุงโซล ถือเป็นคลองโบราณสมัยราชวงศ์โชซอน ที่มีอายุกว่า 600 ปี แต่ชุมชนแออัดสองฟากฝั่งก็ทิ้งสิ่งปฏิกูลลงไปจนน้ำเน่าเสียสุดๆ กระทั่ง ค.ศ. 2002 นายอี มย็อง-บัก ได้รับตำแหน่งเป็นผู้ว่าการกรุงโซล เขาจึงทำสิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ให้เกิดขึ้น! ด้วยการของบจากรัฐ มากถึง 1 หมื่นล้านบาท เพื่อพัฒนาคลองชองเกชอนจนสำเร็จ โดยย้ายชุมชนทั้งหมดออกไป ปรับภูมิทัศน์สองฝั่งคลองใหม่ให้โล่งน่าเดิน ปลูกต้นไม้ ขุดลอกคลอง และขุดคลองส่งน้ำจากแม่น้ำฮัน นำน้ำสะอาดเข้าไปไหลเวียน จนคลองชองเกชอนใสสะอาด ใสแจ๋วจนเลี้ยงปลาคาร์พให้แหวกว่ายไปมาได้! มีสาหร่ายสวยๆ ไหลพลิ้วเอื่อยๆ ไปตามกระแสน้ำ สองฝั่งมีถนนคนเดิน พร้อมทิวไม้ร่มรื่นตลอดความยาว 5.8 กิโลเมตร โดยมีจุดให้นั่งพักนั่งเล่นเป็นระยะ จึงกลายเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของคนทุกเพศทุกวัย โดยเฉพาะยามราตรีจะมีการแสดง Laser Dance ให้ชมฟรีด้วย บรรยากาศโรแมนติกสุดๆ

Info : คลองชองเกชอนเปิดตลอด 24 ชั่วโมง ทุกวัน เดินทางมาง่ายๆ ด้วยรถไฟฟ้าใต้ดิน (MRT) สายสีม่วง ลงสถานี Gwanghwamun ทางออก 5

 แม่น้ำฮัน (Han River) เป็นแม่น้ำสายหลักของกรุงโซล ไหลผ่านจากทิศตะวันออกไปตะวันตก ตัวแม่น้ำมีความกว้างขวาง มีสะพานข้ามมากถึง 23 แห่ง ตลอดความยาว 41.5 กิโลเมตร ที่ไหลผ่านโซล บริเวณริมตลิ่งเขาได้สร้างสวนสาธารณะไว้ให้ผู้คนมานั่งพักผ่อนหย่อนใจมากถึง 12 แห่ง ทิวทัศน์โปร่งโล่งสบาย ไม่มีร้านค้าหรือบ้านเรือนรกตาสร้างรุกล้ำเข้าไปในแม่น้ำแม้แต่น้อย ส่วนน้ำนั้นก็ใสสะอาด แทบไม่มีขยะให้เห็นสักชิ้นเดียว! น่านับถือที่เขาดูแลสิ่งแวดล้อมได้ยอดเยี่ยมสุดๆ!

            สวนสาธารณะเหล่านี้ไม่เคยเหงา เพราะจะมีผู้คนพาครอบครัวออกมาทำกิจกรรมกันทุกวัน ทั้งกางเต็นท์พักแรก ปิกนิกทำอาหารกินกัน นอนอาบแดดอ่านหนังสือ เล่นว่าว วิ่งเล่นกับสุขนัขของตน นอกจากนี้รัฐยังได้สร้างสนามฟุตบอล สนามบาสเกตบอล สนามวอลเล่ย์บอล สระว่ายน้ำ ท่าเรือ เพื่อให้คนลงไปพายเรือ แล่นเรือใบ ตกปลา เล่นเจ็ตสกี ส่วนบนบกก็มีสนามเด็กเล่น หลายคนมาปั่นจักรยาน วิ่งออกกำลังกาย เพราะเขาเชื่อว่าเมื่อแข็งแรงก็ไม่ต้องไปหาหมอ คนไทยเราน่าจะคิดแบบนี้มั่งเนอะ!

 Info : สวนนี้เปิดตลอด 24 ชั่วโมง ไปถึงได้ด้วยรถไฟใต้ดินหลายสาย เช่น สาย 7 ทางออก 2,3 สาย 5 และ 8 ทางออก 1 สาย 5 ทางออก 2,3 และสาย 2 ทางออก 4 ส่วนใครที่สนใจล่องเรือแม่น้ำฮัน ลงเรือเฟอร์รี่ได้ที่ท่า Yeouido, Jamsil, Ttukseom ค่าล่องเรือชมวิวปกติ ผู้ใหญ่ 11,000 วอน เด็ก 5,500 วอน ล่องเรือดินเนอร์ครุยส์ ผู้ใหญ่ 65,000 วอน เด็ก 33,000 วอน สอบถาม โทร. +82-2-3271-6900

ถ้าคุณเป็นคนรักสัตว์เป็นชีวิตจิตใจ รู้ตัวเองว่าไม่แพ้ขนแมว และต้องการหาอะไรแปลกใหม่ในโซล ล่ะก็ ขอเชิญไปเที่ยวที่ “คาเฟ่น้องเหมียว” (Cat Café) ร้านกาแฟน่ารักๆ ที่มีคอนเซ็ปต์เก๋ไม่เหมือนใคร จนกระทั่งทุกวันนี้เริ่มมีคนไทยเปิดตามกันหลายแห่งในกรุงเทพฯ เราลองไปดูต้นตำรับที่นั่นกันดีกว่า

            คาเฟ่น้องเหมียวของโซลเป็นร้านเล็กๆ น่านั่ง บรรยากาศชิลชิล นอกจากจะได้ดื่มอะไรเย็นๆ ให้ชื่นใจแล้ว ยังได้เล่นกับน้องเหมียวเป็นสิบตัว ที่เดินวนเวียน โดดไปโดดมา ปีนป่ายโน่นนี่นั่น และเข้ามาเคล้าคลอเคลียเราอย่างน่ารักน่าชัง แมวที่นี่ทุกตัวมีชื่อ มีประวัติ ตรวจสุขภาพและฉีดวัคซีนอย่างดี คนที่เข้าไปเที่ยวจึงต้องสะอาดเช่นกัน เขาจะให้เราเปลี่ยนรองเท้า ล้างมือด้วยยาฆ่าเชื้อ แล้วเข้าไปเล่นกับน้องเหมียวได้ตามกฎซึ่งทำไม่ยาก เพื่อรักษาสวัสดิภาพให้น้องเหมียวทั้งหลาย เช่น ห้ามถ่ายรูปโดยใช้แฟลช, ห้ามดึงหางแมว, ห้ามให้อาหารอื่นๆ ที่ไม่ใช่อาหารแมว, ห้ามรบกวนแมวที่หลับอยู่, ห้ามรบกวนแมวขณะมันกินอาหาร, ห้ามใช้สิ่งของอื่นใดหรือหลอดดูดน้ำไปเย้าเล่นกับแมว เพราะทางร้านได้จัดของเล่นแมวโดยเฉพาะไว้ให้แล้ว, ห้ามส่งเสียงดัง หรือทำท่าคุกคามแมว ฯลฯ

            ความอ่อนโยน น่ารัก ขี้อ้อน ของน้องเหมียว จะทำให้เราใจเย็น มีความสุขจนลืมไม่ลงเลยล่ะ

 Info : Cat Café อยู่ในย่านมหาวิทยาลัยฮงอิก นั่งรถไฟใต้ดิน สาย 2 ทางออก 6 เดินไปเรื่อยๆ ร้านอยู่ด้านหน้าทางเข้ามหาวิทยาลัยฮงอิก โดยร้านอยู่ฝั่งซ้ายมือ บนตึกชั้น 8 เปิดทุกวัน เวลา 12.00-23.00 น. ค่าเข้าคนละ 8,000 วอน (ประมาณ 250-260 บาท) ได้เครื่องดื่ม 1 แก้ว จะนั่งในร้านนานแค่ไหนก็ได้ ไม่จำกัดเวลา สอบถามเพิ่มเติม โทร. +82-2-1330

รับรองได้ว่านักท่องเที่ยวไทยกว่า 95 เปอร์เซนต์ ที่ไปโซล ต้องเคยสัมผัส “ตลาดเมียงดง” (Myeongdong Market) มาแล้วแน่นอน! โดยเฉพาะสาวหลายคนฝันว่าสักวันจะไปช้อปปิ้งที่เมียงดงให้ได้! ก็เพราะตลาดเมียงดงเป็นย่าน Shopping & Walking Street ทันสมัย เปิดเป็นถนนคนเดินยาวเหยียด มีร้านค้านับพันๆ อยู่สองฟากฝั่ง ขนาบด้วยตึกสูง ร้านกิ๊บเก๋ กิ๊ฟต์ช็อฟต์ ร้านอาหาร คาเฟ่ต์ ร้านเสื้อผ้า กระเป๋าแบรนด์เนม และอีกสารพัดให้เดินกันทั้งวัน! จึงขอเตือนว่าอย่าเดินช้อปเพลินจนตังค์หมดล่ะ!

            ความสนุกในการเดินย่านเมียงดง คือเสน่ห์ของสินค้านานาชนิดที่น่าซื้อหา น่าเสียตังค์ให้ทุกสิ่งอย่าง ที่นี่เป็นศูนย์รวมแฟชั่นล่าสุดของแดนกิมจิ! อะไรที่ In Trend สุดๆ เหมือนกับเพิ่งหลุดออกมาจากหนังสือแฟชั่นใหม่เอี่ยม หาดูหาซื้อได้ที่นี่ โดยเฉพาะเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า หมวก น้ำหอม ผ้าพันคอ เครื่องประดับวัยรุ่น และที่สำคัญสุดๆ คือ “เครื่องสำอาง” นับร้อยยี่ห้อ! ประทินผิวเสริมความงามกันตั้งแต่ปลายเส้นผมจรดปลายเท้า มีให้เลือกซื้อทุกขนาน เน้นกันที่ใบหน้า สาวๆ ไทยเดินหอบหิ้วกันมาคนละหลายๆ ถุง บ้างก็หลายกระเป๋า! ถึงขนาดในร้านมีพนักงานขายพูดไทยได้ มีป้ายภาษาไทย และลดแลกแจกแถมให้คนไทยเป็นพิเศษด้วย! อีกอย่างคือย่านเมียงดงเป็นเหมือน Fashion Square ที่หนุ่มสาววัยใสในโซลเขาจะแต่งองค์ทรงเครื่องกันสุดฤทธิ์สุดเดช ออกมาเดินอวดโฉมแข่งกันทุกวัน

 Info : ตลาดเมียงดงเปิดทุกวัน ร้านค้าส่วนใหญ่เปิดเวลา 07.00-21.00 น. ส่วนที่เป็นห้างใหญ่ๆ เปิด 10.00-21.00 น. แต่จะคึกคักสุดช่วงเย็นๆ ประมาณ 17.00 น. เป็นต้นไป ช่วงหัวค่ำคนเยอะมาก เดินเที่ยวระวังกระเป๋าสตางค์และข้าวของด้วย อย่าช้อปปิ้งจนเพลิน

วัยรุ่นนิสิตนักศึกษาของโซลเป็นพวก Art ตัวพ่อ Art ตัวแม่ ไม่แพ้ชาติใดในโลก! พอว่างจากการเรียน เขาเลยเจียดเวลามาทำงานศิลปะ Hand Made กิ๊บเก๋น่าออกมาขาย หารายได้ และฝึกฝนวิทยายุทธศิลปะให้เข้มแข็ง เราจะเจอพวกเขาได้ที่ไหนในโซล? คำตอบคือ “ตลาดนัดศิลปะฮงแด” (Hongdae Art Market) ในย่านมหาวิทยาลัยฮงแด ที่กลายเป็นแหล่งพบปะของคนรักงานศิลป์ไปแล้ว

            ย่านมหาวิทยาลัยฮงแด-ฮงอิก เป็นย่านมหาวิทยาลัยที่มีนิสิตนักศึกษาหน้าแฉล้ม ใสๆ เดินกันเพียบ นักเรียนศิลปะจากมหาวิทยาลัยต่างนำผลงานของตนที่ไม่เหมือนใครออกมาจำหน่าย ในลักษณะ Free Market ที่เน้นขายเฉพาะ Art Product เท่านั้น มีทั้งสมุดโน๊ตทำมือ โปสการ์ด กิ๊บติดผม กำไล เสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า เสื้อเพนท์ลายแปลกๆ งานไม้แกะสลัก เครื่องเงินแบบมีชิ้นเดียวในโลก เครื่องแก้วจุ๋มจิ๋ม พวงกุญแจ ผ้าพันคอ งานถักไหมพรม ภาพวาด ภาพเหมือน และอีกสารพัด ราคาก็มีตั้งแต่แพงๆ (ต้องเข้าใจนะ เพราะเป็นงาน Art ทำมือ) ไปจนถึงราคาเป็นเจ้าของได้ ยิ่งกว่านั้นบางวันยังมีนักศึกษาวิชาดนตรี มาเปิดการแสดงสดแบบ Outdoor Free Concert ให้ดูฟรีด้วย บรรยากาศชิลมากๆ

 Info : การเดินทางไปตลาดนัดศิลปะฮงแด นั่งรถไฟใต้ดินสาย 2 ลงสถานีฮงแดอิบกู ทางออกที่ 5 แล้วเดินไปหน้ามหาวิทยาลัยฮงอิก หรือลงสถานีมหาวิทยาลัยฮงอิก (Hongik University) ทางออกที่ 9 หรือสาย 6 ลงสถานีซังซู (Sangsu) ทางออกที่ 1 หรือ 2 ตลาดนัดศิลปะมีทุกวันเสาร์ ตั้งแต่เวลา 13.00-18.00 น. ตั้งแต่เดือนมีนาคม-พฤศจิกายน ในหน้าหนาวจะงด เพราะหนาวไป มาตั้งขายไม่ไหว!

Traveler’s Guide

When to go : เที่ยวโซลได้ตลอดปี แต่สำหรับคนไทยที่ฮิตๆ คงหนีไม่พ้นช่วงเดือนตุลาคม-พฤศจิกายน เพราะอากาศเย็นสบายกำลังดี แถมมีใบไม้เปลี่ยนสีทั่วเมือง และที่สำคัญคือช่วงนี้ของลดราคาเยอะด้วยล่ะ

How to go : โชคดีคนไทยไปเที่ยวเกาหลีไม่ต้องทำวีซ่า จองตั๋วเครื่องบิน บินตรงสุวรรณภูมิ-โซล ได้เลย มีหลายสายการบินให้บริการ เช่น Korean Air (www.koreanair.com), Air Asia (www.airasia.com) ฯลฯ

Where to stay : แนะนำ Pencil Guesthouse 2 (ย่านฮงอิก) จองผ่าน www.hotelscombined.com

Info : www.visitseoul.net , http://english.visitkorea.or.kr

ที่นี่คือ “มองโกเลีย” (Mongolia) ดินแดนยิ่งใหญ่กว่า 1.5 ล้านตารางกิโลเมตร ในเอเชียกลาง ที่ซึ่งเจงกิสข่านแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่เคยนำกองทัพขี่ควบม้าศึก นี่คือดินแดนของทุ่งหญ้าเสต็ปกว้างใหญ่สุดลูกหูลุกตา ซึ่งมวลดอกไม้ป่าผลิบานละลานตาในช่วงฤดูร้อน อาบอิ่มด้วยไอแดดอุ่น มีฝูงม้า อูฐ จามรี วัว และแกะ   กว่า 50 ล้านตัว ดุ่มเดินหากินอยู่อย่างเสรี เคียงคู่สายน้ำใสที่ละลายไหลมาจากภูเขาหิมะตระหง่าน

มันคือช่วงต้นเดือนสิงหาคมซึ่งตรงกับฤดูร้อนในมองโกเลีย ที่ผมและผองเพื่อน บินสู่ประเทศในฝัน อันสวยงามนี้ ช่วงเวลาดังกล่าวหิมะที่เคยปกคลุมละลายไปหมดสิ้น ทิ้งไว้เพียงสายน้ำใสเย็นไหลลงมายังท้องทุ่ง เติมเต็มความชุ่มฉ่ำแก่ทุ่งหญ้าระบัดใบเขียวชอุ่ม ท้องฟ้าเป็นสีน้ำเงินเข้ม ดอกไม้ผลิบานละลานตา แต่หลายคนยังมีความเข้าใจสับสนอยู่ ระหว่าง ประเทศมองโกเลีย (Mongolia หรือ Outer Mongolia) กับ มองโกเลียใน (Nei Mongolia หรือ Inner Mongolia) นั้น เป็นคนละเขตพื้นที่กันเลย! เพราะ “มองโกเลีย” ที่เรากำลังจะไปเยือนเป็นประเทศเอกราชอิสระ ส่วน “มองโกเลียใน” คือเขตปกครองตนเองของจีนภาคเหนือ

“อุทยานแห่งชาติเตเรจ” (Terelj National Park) โดดเด่นด้วยเทือกเขาหิน ทุ่งหญ้า ป่าสน ลำธารใส และหมู่กระโจมสีขาวเป็นหลังๆ ที่เรียกว่า “เกอร์” (Ger) ซึ่งชาวมองโกเลียส่วนใหญ่ใช้อาศัย เพราะเขามีนิสัยเป็นชนเผ่าเร่ร่อนกันมาแต่โบราณกาล ดำรงชีพด้วยการเลี้ยงแกะ แพะ วัว จามรี อูฐสองหนอก และม้า ชาวมองโกเลียเชื่อว่า “ม้า” คือสัตว์สำคัญที่สุด นอกจากจะเป็นเพื่อน ช่วยทำงานให้แล้ว ยังจะนำวิญญาณของมนุษย์ขึ้นสู่สวรรค์อีกด้วย เราจึงพบม้าและรูปของม้าได้ทั่วไปในประเทศนี้ครับ ชาวมองโกเลียจะสอนให้ลูกขี่ม้าก่อนหัดเดินเสียอีก ม้าจึงสำคัญยิ่งยวดต่อชีวิตในทุกมิติ

ฤดูกาลนี้ในอุทยานแห่งชาติเตเรจมีดอกไม้ป่าที่ชอบอากาศเย็นสบายกลางแดดอุ่น เบ่งบานเต็มท้องทุ่งนับล้านๆๆๆ ดอก ทั้งสีขาว เหลือง ชมพู ม่วง ฟ้า ส้ม แดง และแทบทุกเฉดสีที่นึกออก ส่วนใหญ่เป็นดอกเล็กกระจุ๋มกระจิ๋ม เบ่งบานแผ่เป็นพรมดอกไม้ไปทั่วทุ่ง สลับกับสายน้ำเล็กๆ ไหลซอกซอนตวัดโค้งไปมา   เราพบนักท่องเที่ยวกำลังขี่อูฐเล่น บ้างก็กำลังดูเหยี่ยวและอีแร้งดำตัวใหญ่เท่าคน! ซึ่งชาวเร่ร่อนนำมาให้นักท่องเที่ยวถ่ายภาพเก็บตังค์ ภูมิประเทศโดยรอบเป็นเทือกเขาหินลวดลายแปลกประหลาด หินบางก้อนถูกลม ฝน หิมะ และกาลเวลา กัดเซาะจนมีรูปร่างคล้ายเต่ายักษ์ บางก้อนคล้ายจานบิน ดอกเห็ด หรือไม่ก็เป็นแท่งเสาหินยืนโด่เด่ อีกทั้งยังมีป่าสนทอดยาวออกไปตามเชิงเขา สลับกับลำธารน้ำใสแจ๋ว สะท้อนสีของฟ้าครามลงมาบนแผ่นน้ำ ภูมิประเทศนี้ชวนให้นึกถึงป่าแถบเทือกเขาร็อกกี้ในอเมริกาเหนือและแคนาดา ที่คล้ายกันยังกับฝาแฝด!

ไปขี่ม้าเที่ยวชมธรรมชาติที่อุทยานแห่งชาติเตเรจกันเถอะ

ชีวิต สายลม แสงแดด และทุ่งหญ้ากว้าง ผสานรวมเป็นหนึ่งเดียวที่อุทยานแห่งชาติเตเรจ

การขี่ม้าเที่ยวทุ่งหญ้ากว้างของมองโกเลีย จะทำให้เราได้สัมผัสจิตวิญญาณของดินแดนนี้อย่างใกล้ชิด ราวกับว่าเราเป็นทหารม้าของเจงกิสข่านยังไงยังงั้น!

ฝูงจามรีกลางทุ่งดอกไม้ฤดูร้อนในอุทยานแห่งชาติเตเรจ

คนมองโกเลียผูกพันกับม้าที่สุด เขามักพูดเล่นๆ กันว่า เด็กมองโกเลียจะขี่ม้าได้ก่อนเดินได้เสียอีก!

“อนุสาวรีย์เจงกิสข่าน” (Genghis Khan Statue Complex) ซึ่งสร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 2008 บริเวณริมแม่น้ำทูล ในจุดที่เชื่อกันว่าเจงกิสข่านได้พบแส้ม้าทองคำอันศักดิ์สิทธิ์ ที่พระองค์ใช้ในตลอดพระชนม์ชีพ เมื่อมองจากระยะไกลอนุสาวรีย์นี้ใหญ่โตมโหฬารมากจนแทบไม่น่าเชื่อ เป็นโลหะสแตนเลสสตีลไร้สนิม สีเงินวาววับสะท้อนแสงอาทิตย์ สูง 40 เมตร หนักถึง 25 ตัน สร้างเป็นเจงกิสข่านในท่านั่งบนหลังม้า ขนาดใหญ่ที่สุดในโลก! ไฮไลท์ก็คือ เวลาที่เราขึ้นลิฟท์และเดินเท้าต่อไปยังส่วนหัวม้า เพื่อเผชิญหน้ากับเจงกิสข่านแบบจังๆ พร้อมกับชมวิวท้องทุ่งมองโกเลียจากมุมสูงเกือบ 40 เมตรเหนือพื้นดิน มองได้รอบตัวแบบสุดสายตาพาโนรามา

คนมองโกเลียแท้ๆ ต้องอาศัยอยู่ในกระโจมเหมือนเมื่อครั้งบรรพบุรุษ

นี่ล่ะครับ อนุสาวรีย์เจงกิสข่านที่ทำจากโลหะ ขนาดใหญ่ที่สุดในโลก! ขนาดมหึมาจริงๆ

“อูลันบาตอร์” (Ulaanbaatar) เมืองหลวงของมองโกเลีย เป็นเมืองทันสมัย มีตึกระฟ้า รถราจอแจ อาคารพาณิชย์คึกคัก ห้างสรรพสินค้า ร้านอาหาร สถานบันเทิง และโรงเรียน เห็นภาพชีวิตที่เคลื่อนผ่านไปในทุกวินาที หนุ่มสาวมองโกเลียส่วนใหญ่แต่งตัวนำสมัยเหมือนวัยรุ่นไทยนั่นล่ะ แต่คนสูงอายุจะยังคงแต่งกายด้วยชุดประจำชาติ คล้ายชุดชาวทิเบตที่ดูแปลกตา เป็นเสื้อคลุมแขนยาว ใส่รองเท้าบูท และมีหมวกทรงแหลม ดูแล้วทะมัดทะแมงสมเป็นชนชาตินักรบมาแต่โบราณกาล ชวนให้นึกถึงฉากท้องทุ่ง กระโจม ฝูงสัตว์ และกีฬามวยปล้ำอันเป็นกีฬาประจำชาติของเขา

“วัดกานดาน” (Gandan Monastery) เป็น วัดพุทธขนาดใหญ่และสำคัญที่สุดในมองโกเลีย ในนิกายวัชรยานแบบทิเบต สร้างขึ้นโดยโบกด์ข่าน (Bogd Khan) เมื่อปี ค.ศ. 1835 แต่ก็ถูกทำลายเกือบย่อยยับสมัยโซเวียตปกครอง เพราะสตาร์ลินผู้นำโซเวียตยุคนั้นมองว่าศาสนาคือยาพิษ สั่งทำลายวัดนับร้อยแห่งในมองโกเลีย จุดเด่นของวัดนี้อยู่ที่รูปหล่อโลหะพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรสูง 20 เมตร สร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1911-1912 แลตระหง่านอลังการ เป็นศูนย์รวมใจของผู้คนเสมอมา วัดกานดานมีสภาพคล้าย “Buddhist Complex” หรือชุมชนพุทธศาสนา เพราะนอกจากวิหารใหญ่ตรงกลางแล้ว ยังมีวิหารน้อย และกระโจมของนักแสวงบุญตั้งรายล้อมอยู่อีกมาก ภายในวัดมีวิถีพุทธวัชรยานเบ่งบานไปทั่วทุกอณู ทั้งริ้วธงมนต์ผูกโยงปลิวไสว พร้อมด้วยวงล้อมนตราน้อยใหญ่จารึกมนต์ “โอม มณี ปัทเม หุม” ให้นักแสวงบุญได้เดินภาวนาและหมุนไปพร้อมกัน ในวิหารน้อยรอบๆ มีหอสวดมนต์ เราจะเห็นชาวมองโกลมากราบนอนราบแบบ “อัษฎางคประดิษฐ์” กันล้นหลาม

“พระราชวังฤดูหนาว” ของจักรพรรดิ์มองโกลองค์สุดท้าย โบกด์ข่าน ซึ่งปัจจุบันดัดแปลงเป็นพิพิธภัณฑ์ในนามว่า “Bogd Khan’s Palace Museum” ภายในแบ่งพื้นที่เป็นหลายชั้นใช้เก็บรักษาวัตถุโบราณล้ำค่า ทั้งอาวุธโบราณ, ผ้าทังก้า (ผ้าพระบฏ) บอกเล่าเรื่องราวทางศาสนา, พระพุทธรูป, รูปเคารพพระโพธิสัตว์, เครื่องเคลือบถ้วยชามโบราณ, ชุดเครื่องทรงของท่านข่านและมเหสี, ราชรถ ฯลฯ สิ่งของล้ำค่าที่จัดแสดง ทำให้เราได้เห็นอิทธิพลของศิลปะจีน และคติความเชื่อทางศาสนาทิเบต ซึ่งหลอมรวมกันอย่างแจ่มชัด

ชุดพื้นเมืองของคนมองโกเลีย สวย มีเอกลักษณ์ เหมือนที่เราเห็นในหนังจีนไม่มีผิดเลย

“จัตุรัสสุคบาตาร์” (Sukhbaatar Square) ด้านหน้าตึกทำเนียบรัฐบาล นี่คือจัตุรัสกว้างที่จุคนได้นับหมื่น สร้างเป็นที่ระลึกแด่ท่าน ดัมดิน สุคบาตาร์ (Damdin Sukhbaatar) ผู้นำกองทัพปลดแอกมองโกเลียจากการยึดครองของจีนได้สำเร็จเมื่อปี ค.ศ. 1921 จากใจกลางจัตุรัส ถ้ามองไปสุดด้านทิศเหนือก็คืออาคารหินอ่อนสีขาวขนาดมหึมา ที่สร้างขึ้นในวาระครบ 800 ปี แห่งการครองราชย์ของเจงกิสข่าน (เมื่อปี ค.ศ. 2006) ด้านหน้าอาคารนี้คือจุดที่มีคนมาถ่ายรูปกันเยอะที่สุด เพราะเป็นที่ประทับรูปหล่อโลหะบรอนซ์สีดำขนาดยักษ์ในท่านั่งของ เจงกิสข่าน (Genghis Khan) อยู่ตรงกลาง โอกิไดข่าน (Ogedei Khan : ลูกชายคนที่ 3 ของเจงกิสข่าน) เคียงคู่อยู่ทางตะวันตก และกุบไลข่าน (Kublai Khan : หลานชายของเจงกินสข่าน) อยู่ทางตะวันออก ข่านสององค์หลังนี้แหละ ที่รับช่วงภาระกิจขยายดินแดนต่อจากเจงกิสข่าน จนอาณาจักรมองโกลแผ่ขยายไปเกือบทั่วโลก ด้านทิศเหนือกินไปถึงตอนกลางของรัสเซีย ด้านทิศใต้ครองไปจรดอินเดียเหนือ, พุกามในพม่า, ลาวเหนือ, อาณาจักรจามปาตลอดทั้งเวียดนาม รวมทั้งยังเกือบได้อาณาจักรสุโขทัย! ส่วนทิศตะวันออกครองไปจรดชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิก เกาหลีและจีน ฝั่งตะวันตกจรดทะเลดำ ตะวันออกกลางทั้งหมด และประเทศฮังการีในยุโรปโน่นเลยเทียว!

“อนุสรณ์สถานการต่อสู้ไซซาน” (Zaisan Memorial) ซึ่งสร้างขึ้นเป็นที่ระลึกให้ทหารโซเวียตผู้พลีชีพ ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ตัวอนุสรณ์ฯตั้งอยู่บนยอดเขามองลงไปเห็นตัวเมืองอูลันบาตอร์ได้แบบพาโนรามา เป็นจุดชมวิวชั้นยอด เพราะเห็นการเติบโตของตัวเมืองที่ขยายออกไปสู่ตีนเขารอบๆ นอกจากนี้ยังมองเห็นแม่น้ำทูล (Tuul River) ที่ไหลคดเคี้ยวผ่านตัวเมืองไป ถ่ายรูปได้แจ่มจริงๆ

การได้มาเยือนมองโกเลียครั้งนี้ ทำให้เราได้ประจักษ์ว่า ยังมีอีกดินแดนหนึ่งในโลกที่งามจับใจ และผมสัญญากับตัวเองว่า จะต้องกลับมาที่นี่อีกเมื่อมีโอกาสอย่างแน่นอน

Special Thank บริษัท Nikon Sales (Thailand) Co., Ltd. สนับสนุนสุดยอดอุปกรณ์ถ่ายภาพระดับมืออาชีพ

สนใจติดต่อ โทร. 0-2633-5100 / แฟ็กซ์ 0-2633-5191 (Office) / 0-2633-5192 (Service) www.nikon.co.th

 

Traveler’s Guide

Best season : ช่วงเดือนสิงหาคม อันเป็นช่วงฤดูร้อนของมองโกเลีย มีทั้งดอกไม้บานและฟ้าใสแจ๋ว อากาศก็กำลังอุ่นสบายไม่หนาวจัด เหมาะสำหรับคนไทยไปท่องเที่ยว

How to go : จากเมืองไทย ช่วงแรกบินไปฮ่องกงก่อน เพื่อเปลี่ยนเครื่องไปใช้สายการบิน Mongolian Airlines เพื่อบินสู่เมืองอูลันบาตอร์ ซึ่งเป็นเมืองหลวง ใช้เวลาเดินทางรวมแล้วประมาณ 6-8 ชั่วโมง ส่วนการเดินทางท่องเที่ยวมองโกเลีย ถ้าเที่ยวเองยังเป็นเรื่องค่อนข้างลำบาก อุปสรรคสำคัญคือภาษา วิธีสะดวกที่สุดในขณะนี้คือซื้อแพ็กเกจทัวร์ไปจากเมืองไทย จะได้มีที่พักและพาหนะพร้อมเลย

Contact : บริษัท Global Union Express เป็นผู้เชี่ยวชาญการนำเที่ยวในประเทศมองโกเลีย สอบถามได้ที่ โทร. 0-2308-2104 เว็บไซต์ www.guetravel.com